Hello soul mate

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.

  35 ตอน
  323 วิจารณ์
  73.95K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) 24 ความรักกับความสงสัย Poppy&Fang Part

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปรักฟางมากนะ ป๊อปจะรอวันที่เราได้อยู่ด้วยกัน”คำพูดนั้นยังวนเวียนในหัวธามไท ที่ขับรถออก

มา เขาเห็นภาพของป๊อปปี้และฟางที่แสดงความรักต่อกัน มันหมายความว่ายยังไง ทั้งคู่แอบคบกัน

หลับหลังแคทงั้นหรอ

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ โว้ย”ธามไทระเบิดอารมณ์ออกมาในรถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปไปไหนหรอฟาง”แคทถามเมื่อเห็นฟางมาหาเธอที่บ้านเช่า

 

 

 

 

 

 

“ออกไปหาเพื่อนที่เป็นสถาปนิกด้วยกันน่ะ สงสัย จะไปเขียนแบบที่นั่น”ฟางตอบแล้วนั่งข้างแคท

 

 

 

 

 

 

“แคทดีใจนะ ที่พอรู้ว่าป๊อปจะกลับไปเขียนแบบให้ลูกค้าอีกครั้ง เพราะแคทดูก็รู้ว่าป๊อปเค้ามี

พรสวรรค์ด้านนี้ ไม่แพ้กับเรื่องกีต้าร์เลย”แคทพูดแล้วยิ้ม ฟางยิ้มตาม เพราะจริงป๊อปปี้ถนัดด้านนี้

มากไม่แพ้กับเรื่องดนตรี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ ฟางไม่ไปทำงานหรอ ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ”แคทนึกได้รีบถามฟาง

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ วันนี้ลาครึ่งวันน่ะ เพราะไม่มีใครอยู่บ้านเลยนินา ฟางเลยมาอยู่เป็นเพื่อนแคท กลัวแคทเบื่อ นี่

ว่าจะเอาหนังสือนิยายมาให้แคทอ่านแก้เบื่อด้วยนะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ฟางน่ารักจังเลย ธามไทเค้าโชคดีมากเลยเนาะ แต่แคทก็แอบอิจฉานะที่ธามเค้าให้แหวนฟาง

แล้ว”แคทโผเข้ากอดฟาง แล้วพูดก่อนจะแซวเรื่องแหวนดีไซน์เก๋ๆที่นิ้วกับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋ฮ แหะๆ”ฟางไม่ตอบ ได้แต่หัวเราะเจื่อนๆ ก่อนจะขอตัวไปเอาหนังสือนิยายตัวเองมาให้แคท

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ธาม วันนี้มาหาฟางหรอ”แคทออกมาเดินเล่นแล้วเปิดประตูให้ธามที่มาหาที่บ้าน

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ใช่ฮะ พอดีอยากมีหลายเรื่องที่คุยกับพี่ฟาง”ธามไทพูด เพราะเมื่อคืนเขาเองก็นอนไม่หลับ

เรื่องนี้อยู่

 

 

 

 

 

 

“เอ สงสัย คุยเรื่องงานแต่งล่ะสิ แหมๆ อิจฉาจังเลย มีซื้อแหวนให้กันใส่ด้วย”แคทแซว

 

 

 

 

“แหวนงั้นหรอ”ธามไทงงกับคำพูดของแคท

 

 

 

 

“อื้อ ก็แหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของฟางไง ดีไซน์เก๋มากเลย แคทอ่ะช๊อบชอบ ธามซื้อที่ไหน

หรอ”แคทถาม

 

 

 

 

 

“เอ่อ ธามไม่ได้ซื้อแหวนวงนั้นให้หรอก”ธามไทพูด แล้วนิ่งสงสัยในเมื่อวันนั้นฟางบอกเขาว่าซื้อเอง

แล้วทำไมถึงโกหกแคท

 

 

 

 

 

 

“ฟางมาพอดี นี่น้องธามเค้ามีเรื่องอยากคุยด้วยน่ะ”แคทรีบพูดก่อนจะเดินหนีเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะธาม วันนี้ลางานครึ่งวันเพื่อมาอยู่เป็นเพื่อแคทเค้าแล้วไม่บอกน่ะ”ฟางพูดเพราะเข้าใจว่า

ธามไคงตามมาเรื่องนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ไปนั่งคุยกันที่สวนมั้ยครับ”ธามไทยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดแล้วชวนฟางมานั่งที่สวน

 

 

 

 

 

 

“วันนี้เป็นอะไรหรอ ทำไมหน้ามุ่ยๆแปลกๆ”ฟางถามเพราะจับสังเกตอาการของธามได้

 

 

 

 

 

 

“ถ้าวันนั้น ผมไม่เลี้ยวรถกลับมาผมก็คงไม่หน้ามุ่ย ไม่เห็นภาพนี้หรอกครับ”ธามไทพูดจบก็เปิดมือ

ถือโชว์รูปที่ฟางและป๊อปปี้กอดและหอมกัน ฟางอึ้งมองหน้าธามไทที่มองหน้าธามด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง นั่นน่ะแฟนของคุณแคทเค้า พวกพี่ทำกันแบบนี้ได้ยัง”ธามไทเปิดประเด็นพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“พะ พี่ขอโทษ”ฟางมองธามด้วยความสงสารแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“คุณแคทเค้าป่วยง่าย พวกพี่ก็เป็นทั้งแฟนทั้งเพื่อนเค้า พวกพี่ยังทำกันแบบนี้ได้ไงฮะ พวกพี่ทำได้

ยังไง”ธมไทว่า

 

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษ ตอนแรกพวกเราตั้งใจจะบอกแคท แต่เพราะเห็นแคทป่วยพวกเราเลยปิดมันเป็นความ

ลับ”ฟางสารภาพ

 

 

 

 

 

 

“กะแล้ว แหวนวงนี้คือแหวนของพี่ป๊อปจริงๆด้วย”ธามไทถือวิสาสะยกมือฟางมาดูเห็น

อักษรPoppyด้านใต้

 

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษ ธาม พี่ขอโทษ”ฟางรีบพูด เพราะสายตาที่มองเธอนั้นมันเป็นสายตาแห่งความผิดหวัง

มาก

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าขอโทษผมเลยพี่ฟาง เพราะเรายังไม่ทันได้คบกัน แต่คนที่พี่กับพี่ป๊อปควรจะขอโทษน่ะ คือคน

ที่อยู่ในบ้าน คือคุณแคท”ธามไทพูดขึ้น แล้วมองหน้าฟาง ฟางหลบตาด้วยความรู้สึกผิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ เหมือนเห็นอยู่แถวนี้นินา”แคทที่เข้ามาในห้องแล้วตามหาที่คั่นหนังสือที่เธอซื้อมาจากฮ่องกง

ในตู้เสื้อผ้า

 

 

 

 

 

“เอ๊ะ ตุ้มหูแบบนี้ มันไม่ใช่ของเรานี่”แคทรื้อไปเจอตุ้มหูอันเล็กๆอันหนึ่งที่เป็นรูปโบว์สีเงิน แล้วมอง

อย่างแปลกใจ เพราะแบบที่เธอมีจะเป็นแบบนาวไม่เคยมีแบบสั้นนี่นา

 

 

 

 

 

 

“เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะ”แคทมองด้วยความสงสัยก่อนจะเดินออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว แล้วนี่ธามกลับไปแล้วหรอ”แคทแปลกใจที่เห็นฟางนั่งอยู่หน้าบ้านคนเดียว

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวฟาง แคท มาทำอะไรข้างนอกเนี่ย”ป๊อปปี้พูดเมื่อเดินเข้าบ้านมาเจอ2สาวนั่งอยู่แถวหน้าบ้าน

 

 

 

 

 

 

“เมื่อกี้นะป๊อป ธามไทเค้ามาหาฟางด้วยล่ะ เนี่ย แคทเห็นแล้วยังอิจฉาเลย เพราะป๊อปดูสิ แหวน

ของฟาง ธามเค้าเป็นคนซื้อให้ สวยมากเลยอ่ะป๊อป”แคทเดินไปคล้องแขนป๊อปปี้แล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

“เอ่อ เข้าไปข้างในเถอะ วันนี้ป๊อปไปแวะเขียนแบบที่สตูดิโอเพื่อน เลยซื้อราดหน้าร้านโปรดมาให้

แคทลองชิมด้วยล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินนำฟางและแคทเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวแคทไปแกะให้นะทุกคน”แคทยิ้มแล้วอาสาเอาราดหน้าไปแกะให้ป๊อปปี้กับฟางแล้วเดินเอา

มาให้ แต่สะดุด ทำให้ราดหน้าที่เต็มถ้วยกระฉอกโดนกระโปรงของฟาง

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วฟาง แคทขอโทษ ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ”แคทตกใจรีบพาฟางไปในบ้านของฟางเพื่อ

เปลี่ยนเสื้อผ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวแคทลงไปรอด้านล่างเลยนะ เดี๋ยวฟางตามไป”ฟางพูดแล้วหายเข้าไปในห้องน้ำ

 

 

 

 

 

“ห้องฟางน่ารักจัง”แคทมองรอบๆห้องของฟาง ก่อนจะมาส่องกระจกที่โต๊ะเครื่องแป้ง

 

 

 

 

 

“ตุ้มหูนี่มัน’แคทหยิบตุ้มหูข้างเดียวรูปโบว์สีเงินที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งมาดู แล้วสายตาหันไปเห็น

กล่องใบหนึ่งใต้เตียง

 

 

 

 

 

 

“ฟางนี่ชอบเก็บของเก่าๆไว้หรอเนี่ย”แคทถือวิสาสะเปิดมาแล้วยิ้มเมื่อเห็นของคู่กันเช่นเคสมือถือคู่

พวงกุญแจ นาฬิกาคู่กัน ก่อนจะเห็นอัลบั้มรูปเล็กๆในนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ ฟาง”แคทพึมพำเมื่อเปิดเจอรูปคู่ของป๊อปปี้ฟาง แต่แล้วต้องรีบเก็บของไว้เพราะฟางเปิด

ประตูออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ยังไม่ลงไปหรอแคท ไปด้านล่างกัน”ฟางพูดแล้วเดินพาแคทไป แคทยิ้มแต่ยังไม่คลายความ

สงสัย เพราะฟางเคยบอแกว่าฟางเรียนที่เดียวกับป๊อปปี้แต่ไม่สนิทกัน แล้วไหนจะบอกจำแฟนเก่า

ป๊อปปี้ไม่ได้ ทั้งๆที่รูปคู่พวกนั้นดูก็รู้ว่าทั้งคู่สนิทกันมากแค่ไหน

 

 

 

 

 

 

“หายไปนานเลยเดี๋ยวป๊อปก็กินหมดหรอก”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม ก่อนจะนั่งกินราดหน้าด้วยกัน3คน

 

 

 

 

 

 

 

“กินเสร็จแล้วเดี๋ยวแคทไปล้างจานให้นะ”แคทพูดแล้วยกจานไปล้างที่มุมครัว ซึ่งอยู่คนละด้านกับ

มุมรับแขก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ธามไทมาหาฟางทำไม”เมื่อแคทเดินไป ป๊อปปี้ก็กระซิบถามฟาง

 

 

 

 

 

“ป๊อป ทำไงดี ธามเห็นเรา2คนคืนนั้น ธามรู้เรื่องแล้ว”ฟางกระซิบตอบป๊อปปี้สีหน้ากังวลมาก

 

 

 

 

 

“ก็ดีนะฟาง รู้ตอนนี้ จะได้ไม่ถลำลึกให้เจ็บมากกว่านี้”ป๊อปปี้พูดตามตรง ฟางจึงหยอกไปทีนึง

 

 

 

 

“ป๊อปอ่ะ แต่ฟางสงสารเค้านะ เค้ามองเราด้วยสายตาผิดหวังมากเลยนะ”ฟางพูดอย่างกังวล

 

 

 

 

“สงสารอย่างเดียวรึแอบมีใจให้เด็กนั่นเนี่ย ป๊อปหึงนะป๊อปหึง”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

 

“บ้า อย่านะ แคทอยู่”ฟางรีบพูดเมื่อป๊อปปี้จะหอมแก้มก่อนจะรีบดันหน้าป๊อปปี้หนี

 

 

 

 

 

 

 

“คุยอะไรกันกระหนุงกระหนิงเลย”แคทที่ล้างจานเสร็จเห็นป๊อปปี้และฟางที่นั่งข้างกันแล้วหัวเราะคิก

คัก อย่างสงสัยเพราะมองจากมุมนี้ เห็นทั้งคู่คุยกันก็จริง แต่ไม่ได้ยินว่าทั้งคู่คุยอะไรกัน

 

 

 

 

 

 

บอกเลยว่าความลับของคู่นี้ก็ใกล้แตกแล้วล่ะ แคทรู้นี่มีจุดแตกหักกันแน่นอน

 

 

ชอบคู่ป๊อปฟางอย่าลืมเม้นโหวตน้าาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา