Hello soul mate

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิป๊อป นี่ตื่นเต็มที่รึยังเนี่ย”แม่ของป๊อปปี้ถามป๊อปปี้ที่ลุกแต่เช้าเพื่อมา

ทำบุญ

 

 

 

 

 

 

“โหแม่ พี่ป๊อปปกติตื่น6โมงเช้าที่ไหน ถ้า6โมงเย็นอ่ะไม่แน่”เสียงของไปป์น้องชายของป๊อปปี้แซว

 

 

 

 

 

“น้อยๆหน่อยไอ้ไปป์ไปกินข้าวเลยจะได้ไปเรียน”ป๊อปปี้ไล่น้องชายเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

 

“ป๋า ไปป์ขอตังค์ไปสมัครเรียนพิเศษหน่อย ไปป์อยากเรียนแถวสยามเพื่อนเรียนเยอะดี”ไปป์รีบอ้อน

พ่อ

 

 

 

 

“พอเลยไอ้ไปป์ เรียนตามเพื่อนๆมันจะสอบติดที่ไหนหรอ”ป๊อปปี้รีบขัด

 

 

 

 

 

“โห อย่างน้อยไปป์เกาะเพื่อนเรียนไปป์ก็ได้เกรดดี มีอนาคตสดใส ไม่เหมือนเฮียโอ้โห จบมานาน

ละไม่เห็นจะหางานทำได้เลย”ไปป์รีบพูด

 

 

 

 

“เงียบไปเลยไอ้ไปป์ เค้าเรียกยังหางานที่ใช่ไม่ได้ต่างหากล่ะ”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

“นี่แกก็ว่างงานมาแล้ว2ปีนะป๊อป แกจะนั่งๆนอนๆอยู่บ้านเฉยๆแล้วผลาญเงินพ่อเงินแม่ได้ไง”พ่อ

ป๊อปปี้ดุ

 

 

 

 

“ป๊อปไม่ได้ผลาญนะพ่อเอาน่า ไว้ป๊อปได้งานทำละป๊อปหามาใช้คืนน่า”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“ประโยคนี้แม่ได้ยินเป็นครั้งที่138ครั้งได้แล้วมั้งป๊อป”แม่พูด

 

 

 

 

 

“โหแม่สุดยอด นับด้วย”ไปป์รีบแซว

 

 

 

 

“เงียบไปเลยไอ้ไปป์ โธ่แม่ ผมจบสถาปัตย์มานะ จะให้ไปทำบัญชี ไม่ไหวอ่ะ แล้วนี่ยังไม่นับงาน

ขายอะไรก็ไม่รู้อีก บอกเลย งานบริการน่ะไม่ใช่งานของป๊อป”ป๊อปปี้บ่นถึงงานต่างๆที่พ่อและแม่ลอง

จัดหามาให้ป๊อปปี้ลองทำ

 

 

 

 

 

“จบมายังไงก็มีงานทำอยู่แล้วน่าอย่าเกี่ยงงานให้มากเลยเจ้าป๊อป”พ่อพูดก่อนจะหันไปพยักหน้ากับ

แม่

 

 

 

 

 

“และแม่กับพ่อก็เห็นตรงกันแล้วว่า ควรจะต้องปล่อยป๊อปให้ไปหาที่อยู่เอง”แม่พูด

 

 

 

 

“ห้ะ นี่พ่อกับแม่ล้อป๊อปเล่นใช่มั้ยเนี่ย ป๊อปจะไปอยู่ไหน นี่มันบ้านป๊อปนะ”ป๊อปปี้โวยวาย

 

 

 

 

“ใครว่าบ้านแก นี่มันบ้านชั้น ชั้นจะอยู่กับเมียชั้น”พ่อรีบพูด

 

 

 

 

“เอ้า แล้วไอ้ไปป์ไม่ใช่เมียพ่อทำไมยังอยู่ได้”ป๊อปปี้โวยวาย

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็น้องยังเรียนอยู่ ยังไม่ได้เข้ามหาลัยเลย นี่ป๊อปเรียนจบแล้วยังจะลดตัวมาเปรียบเทียบกับ

น้องอีก เห้อ แม่ล่ะหนักใจจริงๆ เอาเป็นว่าที่แม่ให้เราออกจากบ้านไม่ใช่ว่าแม่กับพ่อจะเนรเทศเรา

ไปไกล แต่ก็แค่อยากจะให้เราไปลองใช้ชีวิตเอง หางานทำเองมีอนาคตที่มั่นคง แล้วเราค่อยกลับ

มา”แม่พูดแล้วลุกขึ้นออกคำสั่งจนป๊อปปี้เหวอ

 

 

 

 

 

 

“พ่อเองก็เห็นด้วยกับแม่ เอาเป็นว่าออกจากบ้านตั้งแต่วันนี้เลยละกัน”พ่อก็เห็นด้วยเล่นเอาป๊อปปี้ที่

ง่วงหายง่วงทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยแก้วหยุดเดี๋ยวนี้ จะไปไหนน่ะ”ขนมจีนพี่สาวของแก้ววิ่งลงมาจากชั้นบนร้องเรียกแก้วที่สะพาย

เป้จะออกบ้าน

 

 

 

 

 

“ก็ออกไปหาแรงบันดาลใจสำหรับคนว่างงานที่มีความฝันยังไงล่ะที่หนมจีน”แก้วหันไปบอกพี่สาว

 

 

 

 

 

“ความฝันงั้นหรอ นั่งๆนอนๆอยู่แต่จอคอมเนี่ยนะ มีความฝันมากล่ะ”ขนมจีนบ่นน้องสาวตัวเอง

 

 

 

 

“แน่ะ พี่หนมจีนยังดูถูกความฝัน เราน่ะจะเป็นดาราชื่อดังเราต้องศึกษาจากการดูซีรี่ย์ก่อนสิ จำ

บทบาทการแสดงของเค้ามาเพื่อจะได้ไปปรับใช้กับเราได้”แก้วพูด ขนมจีนถึงกับส่ายหน้าเพราะวันๆ

แก้วเอาแต่ดูซีรี่ย์ในคอมหรือไม่ก็ร้องเพลง

 

 

 

 

“แล้วนี่ออกไปจะไปอยู่ไหนล่ะ นี่ถ้าเราเปิดใจยอมช่วยงานบริษัททางบ้านไม่ดื้อแบบนี้ก็ดีสิ”ขนมจีน

ว่า

 

 

 

“อุ๊ปส์ พอเลยพี่หนมจีน อย่าบ่นแบบม๊าอีกคน เอาเป็นว่าคนอย่างแก้วไม่มีงานทำงานบริษัทหรอก

เอาล่ะไม่ต้องแก้วนะ แก้วจะออกตามหาความฝัน แก้วไปล่ะพี่หนม”แก้วพูดแล้วรีบวิ่งออกไป

โบกแท็กซี่ข้างหน้าบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะเขื่อน”เฟย์เดินออกมาโวยวายเมื่อเขื่อนจะเดินหนีเธอออกไปจากห้อง

 

 

 

“ไปกินเหล้า เบื่อคนพูดไม่รู้เรื่อง”เขื่อนหันกลับไปว่าเฟย์

 

 

 

 

“ใครกันแน่พูดไม่รู้เรื่องอะไร จะไปกินเหล้า กินมันไปเลยเอาให้ตายไปเลยนะ นี่เรื่องเก่ายังไม่

เคลียร์นะ”เฟย์ว่า

 

 

 

 

“โน้นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ นี่แฟนนะไม่ใช่นักโทษ บังคับมากแบบนี้เลิกกันเถอะ”เขื่อนว่า

 

 

 

 

 

“เลิกหรอ นี่เขื่อนจะขอเลิกกับเฟย์งั้นหรอ เออ อยากจะเลิกก็เลิกไปเลยไม่ง้อเหมือนกันโว้ย ไอ้

แฟนเฮงซวย”เฟย์ว่าใส่เขื่อนอีกครั้งก่อนจะคว้าเอากระเป๋าตัวเองออกมาจากห้องเช่าที่เช่าด้วยกัน

 

 

 

 

“ใครจะไปทนคนเจ้าอารมณ์แบบนี้ไหววะ”เขื่อนมองเฟย์แล้วส่ายหน้าเอือมๆก่อนจะเดินออกไปบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย นี่ถามจริง โดนพ่อแม่ไล่ออกจากบ้านแล้วทำไมต้องมาลำบากเพื่อนด้วยล่ะครับไอ้ป๊อป”โท

โมะถามเมื่อถูกป๊อปปี้บุกไปยังคลีนิกเสริมความงามของครอบครัวเขา

 

 

 

 

 

“เอ้า ช่วยเพื่อนไม่ได้หรอวะ นี่จำไม่ได้หรอว่าตอนป.4ชั้นเป็นคนช่วยแกจากไอ้แจ๊คห้อง4 แล้วตอน

ม.2ชั้นเป็นคนช่วยแกไม่ให้ถูกตัดคะแนนวิชาพละ ม.3ชั้นเป็นคนช่วย”ป๊อปปี้รีบทวงเอาบุญคุณจาก

เรื่องเก่าๆในสมัยเด็กออกมา

 

 

 

 

“เห้ย พอๆ พอเถอะ เออๆ ช่วยก็ได้ๆไหนๆแม่ชั้นก็เห็นด้วยกับแกแล้วนิ”โทโมะรีบห้ามก่อนจะทำใจ

เพราะ เมื่อตอนสายของวันที่ป๊อปปี้บุกเข้ามาในบ้านเขาแล้วจะมาขอเขาอยู่ที่บ้าน แต่เพราะที่บ้าน

กำลังต่อเติมบ้านใหม่ทำให้อยู่ไม่ได้ ยิ่งเข้าทางป๊อปปี้ก่อนจะเอ่อยปากขอกับแม่เขาเรื่องจะให้เขา

มาอยู่ด้วย

 

 

 

 

“โอ๋ๆ ไม่งอนดิเพื่อน เดี๋ยวเลี้ยงข้าวๆ”ป๊อปปี้รีบง้อเพื่อนรักตัวเองที่ชอบงอนเหมือนผู้หญิง

 

 

“เออๆ แล้วนี่แกหาบ้านเช่าได้รึยังล่ะห้ะ”โทโมะถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ระดับป๊อปปี้แล้ว โทรหาลุงเจ้าของบ้านเรียบร้อยแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกับตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ลุงไม่ไปไม่ได้หรอคะอิตาลีเนี่ย”ฟางช่วยลุงแท้ๆของเธอขนกระเป๋ามาหน้าบ้านก็พูด

 

 

 

 

“เอ้าป้าเค้าต้องไปทำธุระด่วนที่โน้น ไอ้ลุงก็หวงเมียด้วยสิ กลัวว่าจะมีไอ้ฝรั่งที่โน่นมาจียเมียลุงลุงก็

ต้องไปด้วยสิ”ลุงพูด

 

 

 

 

 

“แต่ดันประกาศเช่าบ้านไปแล้ว แล้วต้องให้ฟางมาเฝ้าแทนเนี่ยนะคะ”ฟางบ่น

 

 

 

 

“ไม่เอาสิฟาง ไม่บ่นนะก็มาเฝ้าบ้านแล้วเก็บค่าเช่าแทนลุง เอาน่าไม่กี่เดือนหรอกลูกไม่งอแง”ป้าพูด

 

 

 

“บ่นแบบนี้เดี๋ยวระวังหาแฟนไม่ได้นะฟาง”ลุงแซวฟาง

 

 

 

 

“ระดับฟางหาได้อยู่แล้วค่ะ แต่คนๆนั้นจะต้องดูดี มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน เป็นผู้ฟังที่ดี

ไม่เถียงฟาง และที่สำคัญต้องมีงานการที่ก้าวหน้า”ฟางพูดถึงสเปคชายหนุ่มของเธอ

 

 

 

 

“ฟางลูก หนูขอเยอะไปมั้ยเนี่ย ระวังนะมันจะตรงกันข้ามหมด”ลุงยังแซวไม่เลิก

 

 

 

 

“ลุงอ่ะ ไปเลยค่ะเดี๋ยวตกเครื่อง”ฟางส่ายหน้าขำก่อนจะบอกลาลุงกับป้าที่ขึ้นแท็กซี่ไป

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางงงงงง”เสียงคุ้นหูร้องเรียกทำให้ฟางหันหลังไปมองพบว่าเป็นแก้ว

 

 

 

“แก้ว มาทำอะไรที่นี่เนี่ย แล้วกระเป๋า อะไรเนี่ย”ฟางตกใจก่อนจะแปลกใจที่เห็นแก้วหอบข้าวของ

มามากมาย

 

 

 

 

“แม่อ่ะ มาว่าชั้นน่ะมีความฝันไร้สาระ ชั้นเลยประชดแม่อ่ะแก ออกมาตามหาความฝันข้างนอกแบบ

ไม่ต้องพึ่งทางบ้าน”เมื่อเข้ามาในบ้านแก้วก็เล่าเรื่องราวของตัวเองให้ฟางฟัง

 

 

 

 

 

“ไม่พึ่งทางบ้านแก แต่พึ่งบ้านชั้น ก็ดี ให้มันได้งี้สิ”ฟางบ่นและส่ายหน้าเอือมๆ

 

 

 

 

“เอาน่า เพื่อนกันก็ต้องช่วยกันสิน้าๆ ช่วยเพื่อนที่ตกทุกข์ได้ยากเหอะน้า”แก้วอ้อนฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ฮือๆ เฟย์เลิกกับไอ้เขื่อนแล้ว”เฟย์วิ่งเข้ามาในบ้านแล้วกอดฟางร้องไห้โฮ

 

 

 

 

“เฟย์ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงเลิกกันล่ะ เล่ามาซิ”ฟางตกใจรีบผละออกจากแก้วแล้วกอดปลอบ

เฟย์

 

 

 

 

“อะไรนะเฟย์เลิกกับไอ้กะล่อนนั้นแล้วหรอ เออ ดี มันต้องมีกิ๊กใหม่แน่ พี่จะไปเจี๋ยนมัน”แก้วโมโห

แทนเฟย์จะเอามีดปอกผลไม้ที่โต้ะจะออกไปจัดการเขื่อน เฟย์และฟางตกใจรีบห้ามทันที

 

 

 

 

“พอเลยพี่แก้ว พอ เฟย์เลิกกับเขื่อนแล้วจริงๆ แต่ไม่ต้องไม่จัดการหรอก เพราะเฟย์ไม่แคร์มันอีก

แล้ว”เฟย์พูดแล้วปาดน้ำตาตัวเองทิ้งอย่างเชิดๆ

 

 

 

 

 

 

ติ๊งหน่อง

 

 

 

 

เสียงออดหน้าบ้านดังทำให้3สาวรีบไปที่ประตูหน้าบ้าน

 

 

 

 

“เอ่อ ที่มีบ้านให้เช่าใช่มั้ยครับ”โทโมะถามฟางผ่านประตูรั้ว

 

 

 

“อ๋อ ใช่ค่ะมาอยู่คนเดียวหรอคะ”ฟางรีบเปิดประตูบ้านให้โทโมะเข้ามา

 

 

 

 

“เปล่าครับ ผมอยู่กับเพื่อน นั่นไงเพื่อนผม”โทโมะหันไปชี้ป๊อปปี้ที่สะพายเป้สวมแว่นกันแดดเท่ๆยืน

ดื่มน้ำอยู่

 

 

 

 

“ป๊อปปี้”ฟางตกใจร้องเสียงดัง

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้แทบพ่นน้ำเมื่อเจอฟาง

 

 

 

 

 

 

“อ้าว2คนนี้รู้จักกันหรอครับ”โทโมะถามฟางและป๊อปปี้ที่ตกใจเมื่อเจอหน้ากัน

 

 

 

 

“ไม่รู้จักแล้วไม่อยากรู้จักด้วย”ป๊อปปี้และฟางพูดออกมาพร้อมกัน

 

 

 

 

“เอ่อ แต่ผมว่าต้องรู้จักไว้หน่อยนะครับเพราะไอ้ป๊อปเพื่อนผมเค้าโทรติดต่อและก็โอนเงินค่ามัดจำ

บ้านเช่าไปเรียบร้อยแล้ว”โทโมะพูด

 

 

 

 

“อะไร ไม่เอา ฟางไม่ให้เช่าแล้ว”ฟางตกใจรีบพูดทันที

 

 

 

 

 

“เฮ้ ละเธอเป็นใครเตี้ย ชั้นไม่ได้เช่าบ้านกับเธอสักหน่อย ชั้นเช่าบ้านกับลุงช้างนะ”ป๊อปปี้รีบว่า

 

 

 

 

“เอ่อ พี่ป๊อปคะ ลุงช้างเป็นลุงของเฟย์กับพี่ฟางเองค่ะ”เฟย์เห็นเรื่องจะไปกันใหญ่ก็รีบพูด

 

 

 

 

“ห้ะ แล้วลุงช้างไปไหนล่ะ พี่จะคุยกับลุงช้าง”ป๊อปปี้โวยวาย

 

 

 

 

“ลุงช้างขึ้นเครื่องบินไปอิตาลีเรียบร้อยแล้ว อยากจะคุยก็ซื้อตั๋วไปเอาเอง เชิญ”ฟางพูดแล้วจะปิด

ประตูบ้านป๊อปปี้รีบรั้ง

 

 

 

 

“อะไร นี่คิดจะเบี้ยวเงินชั้นแล้วไปซื้อส้นสูงเสริมส่วนสูงตัวเองล่ะสิเตี้ย”ป๊อปปี้ว่าฟาง

 

 

 

 

“นี่มันจะมากไปแล้วนะ ชั้นไม่ให้นายเช่า เอาเป็นว่ามัดจำลุงชั้นเท่าไหร่เดี๋ยวชั้นจ่ายคืนให้”ฟางว่า

 

 

 

 

“3หมื่น5 ถ้าจะไล่ชั้นตอนนี้ก็เอามาตอนนี้ จ่ายสด งดเชื่อ เบื่อทวง”ป๊อปปี้ว่า ฟางสะอึกเพราะพ่อ

แม่ยังไม่โอนเงินมาให้

 

 

 

 

“พี่ฟางเฟย์ว่าเรื่องๆเก่าๆก็ปล่อยให้มันแล้วๆไปเถอะนะ ตอนนี้พี่ป๊อปเค้าเป็นคนเช่าบ้านของลุง เรา

น่ะแค่ผู้ดูแล อย่าไปขัดอะไรเลย ยอมๆไปเถอะ”เฟย์รีบช่วยไกล่เกลี่ย

 

 

 

 

“นี่ที่ชั้นมาอยู่ที่นี่เพราะชั้นไม่รู้หรอกนะว่าเธอจะเป็นหลานสาวของลุงช้าง ถ้าชั้นรู้ก่อนโอนตังค์นะ

ชั้นไม่เช่าให้ยากหรอก”ป๊อปปี้เห็นฟางไม่ทำหน้าไม่พอใจตัวเองก็รีบพูด เพราะเขาเองก็ไม่ค่อยมี

เงินสักเท่าไหร่

 

 

 

 

“เอาเป็นว่าอย่าทะเลาะกันนะครับ พวกเรา2คนสัญญาเลยว่าจะไม่สร้างเรื่องวุ่นวายรบกวนคุณ

แน่นอน ให้พวกเราเช่าบ้านเถอะครับ”โทโมะรีบเข้าไปไกล่เกลี่ย เฟย์และแก้วจึงเชิญโทโมะและ

ป๊อปปี้เข้าไปดูบ้านเช่าที่อยู่ด้านหลังบ้านของลุงของฟาง แต่ก็ไม่วายที่ป๊อปปี้และฟางจะเขม่นใส่กัน

 

 

 

 

 

เรื่องใหม่จ้า พอดีว่าเรื่องนี้เป็นแบบไม่ดราม่านะ เพราะไรเตอร์หมดมุกเลยอัพเรื่องนี้ที่จะมีฮา มีรัก ปนๆกันไป 

 

 

 

ยังไงก็ฝากเรื่องใหม่ด้วยน้าาาาาา 

 

พักเรื่องดราม่าแปป ขอกลับไปคิดมุกดราม่าๆก่อน แหะๆ