love?? รัก??

 9

นางเเบบสาวจากอิตาลี

อีกสองเดือนเเม่จะให้ลูกหมั้นกันนะจ้ะ""ห๊ะ!!!" นำ้เสียงคุนอา อบอุ๊น อบอุน เเต่เสียงที่ชั้นได้ยินเมื้อกี้มันทำให้ชั้นเเละเจมส์สตันไป ไม่น้อยเรยที่เดียว

"เเม่คับเวลาตั้งสองเดือนผมทำใจไม่ทันอะคับเเม่"

"อะไรกันเเค่นี้ลูกก็ทำให้เเม่ไม่ได้  เจมส์ เเม่ผิดหวังนะเจมส์"  ขอต้อนรับท่านผู้อ่านเข้าสู่โหมดดราม่าเรยค่า(ประชด)

"เเม่คับมันไม่ใช้เรื่องเล่นเรยนะคับเเม่"

"เเม่ก็ไม่ได้ล้อเล่นนิลูก เเม่พูดจิง"

"เเม่!!!"

"เอาละเอาเปนว่าตามนี้ เเม่ไปเเหละ"

คุนอาเดินออกไปจากห้องเเล้ว  นี่มันมัดมือชกชัดๆอ่ะ

"โถ่เว้ย!!!  เพราะเทอคนเดียวเรยถ้าเทอไม่มาที่นี่นะชั้นก้อคงไม่ต้องหมั้นกับเทอ  โว้ย!!"

"อ่าวนี่นายพาลนี่ ผิดอะไรที่ชั้นละ ชั้นมาตามคำสั่งของพ่อเเม่ชั้นนิ"

"นั้นเเหละ โว้ย!!!"

ปัง!!!อ่าวอะไรของเขานะ

ชั้นออกมาเดินเล่นที่สยาม เห้อ ชั้นเหนื่อยจังชั้นไม่อยากอยู่ที่นี่เเร้วมีเเต่เรื่องให้ชั้นปวดหัวอยูนั้น เเม่ค่ะเบลคิดถึงเเม่จังค่ะ เบลอยากกลับอังกฤษเเร้ว 
ชั้นเดินมาจนถงร้าน Bakery of loveเข้าไปหาไรกินดีกว่าชั้นเริ่มหิวเเร้ว  ชั้นมานั่งโต๊ะที่เคยนั่งกับเจมส์คราวก่อน มันว่างอยู่โต๊ะเดียวน่ะ  สั่งไรกินดีกว่า

"น้องค่ะขอเมนูหน่อยค่ะ"

"นี่ค่ะ"

"เอิ่ม เอานำ้สตอเบอรี่ปั่น กับ ช๊อตเค้กบลูเบอรี่ค่ะ"

"ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ"

ระหว่างรอชั้นก็หยิบโทรศัพขึ้นมา เล่นfacebookอัพเดรตสเตตัสหน่อยดีกว่า ไม่ได้เล่นตั้งเเต่มาอยู่ที่ไทย  เอะ นั้นใครนะ หน้าคุ้นๆเเหะ

นั้นพรีมนิ

"พรีม!"

"อ่าว พี่เบล(พรีมเดินมาที่ชั้น)ไปไงมาไงค่ะเนี่ย"

"เทอนั้นเเหละไปไงมาไงเนี่ยไม่เจอกันตั้งห้าเดือน คิดถ๊ึงคิดถึง"

"พรีมมา มาเดินเเบบที่นี้ เรยเดินเล่นอะค่ะ"

"มาคนเดียวหรอ"

"ใช่ค่ะ"

"งั้นเดียวไปเทียวกับพี่"