อุบัติรัก ยัยความจำเสื่อม

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดด

      เสียงรถเบรกลงตรงหน้าบ้านของป๊อปปี้เด้วยเสียงที่ดัง ทำให้ป้าสมใจรีบวิ่งออกมาจากบ้านด้วยความดีใจ

 

"คุณหนู  กลับมาแล้วหรอค่ะ.....คุณอนุย์ " ป้าสมใจตกใจเมื่อหล่อนเห็นอนุย์เดินลงมาจากรถพร้อมกับป๊อปปี้และฟาง

 

"นี่บ้านของลูกหรอ....ใหญ่โตจริงๆเลยนะ "อนุย์เดินดูรอบๆบริเวณบ้านด้วยตาเบิกกว้าง  แต่ป๊อปปี้กลับไม่พูดอะไร เขาทำหน้าบิ้งไม่มีความรู้สึกอะไร

 

"นี่ลูกยังโกรธพ่ออยู่หรอ "อนุย์ถาม

 

"ตอนนี้ผมยังถือว่าคุณไม่ใช่พ่อของผม  เลิกเรียกผมว่าลูกสักที  ผมฟังแล้วไม่ลื่นหู "ป๊อปปี้ว่า

 

"นี่คุณ จะมากไปรึเปล่า "ฟางกระซิบบอกป๊อปปี้

 

"หึ " ป๊อปปี้หมั่นใส้ก่อนที่เขาจะเดินออกไป

 

"คุณอนุย์  คุณมาที่นี่ได้ไง " ป้าสมใจรีบถาม

 

"เอ่อ....  คือเขาไม่มีที่อยู่ ฝนก็เลยขอร้องคุณป๊อปให้พามาอยู่ด้วยกัน " ฟางบอก

 

"มานี่เดี๋ยวนี้เลย " ป้าสมใจรีบลากฟางออกไปทันที

 

"หึ  ในที่สุดฉันก็เจอแกจนได้นะ....ป๊อปปี้ "อนุย์พึมพำเขายิ้มอย่างมีเลศนัยย์

 

 

 

 

 

"โอ้ยยยย  ป้าจะลากฝนมาทำไมค่าาา "ฟางบ่นอย่างน่ารำคาญ

 

"นี่เธอรู้ไม๊ว่าเธอทำอะไรลงไปน่ะ " ป้าสมใจดุ

 

"ฝนรู้ค่ะ  ว่าคุณป๊อปยังทำใจยอมรับพ่อของเขาไม่ได้  แต่เราจะปล่อยให้คุณป๊อปเป็นผู้ชายไม่มีหัวใจไม่ได้นะค่ะ " ฟางบอก  

 

"เชื่อฝนเถอะค่ะ หรือป้าไม่อยากเห็นคุณป๊อปมีความรักกับเค้าล่ะค่ะ  " ฟางเกลี้ยกล่อมป้าสมใจอย่างหนักหน่วง

 

"แล้วเธอจะมั่นใจได้ไงว่าคุณหนูจะกลับมาร่าเริงอีกครั้ง "

 

"ฝนรับรองด้วยเกียรติของฝนเลยค่ะ " ฟางบอก

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ค่ะ ห้องของคุณ " ฟางแนะนำห้องนอนให้อนุย์

 

" ฉันขอบคุณหนูมากนะ   ว่าแต่ หนูเป็นใครหรอถึงได้มาอยู่กับป๊อปปี้ได้หรือว่าเป็นแฟนป๊อปปี้ "อนุย์ถาม

 

"มะ...ไม่ใช่ค่ะ  คือ ฉันชื่อฝนค่ะ  ฝนความจำเสื่อมน่ะค่ะคุณป๊อปก็เลยให้มาอยู่ด้วย "ฟางเล่าเรื่องทุกอย่างให้อนุย์ฟังอย่างละเอียด

 

"แล้วหนูรู้เรื่องของครอบครัวเราด้วยหรอ " อนุย์ถาม

 

"คือ....อย่าหาว่าฝนยุ่งเรื่องคุณเลยนะค่ะ  ฝนอ้อนวอนให้ป้าสมใจเล่าให้ฝนหมดแล้วค่ะ  "ฟางบอก

 

"อ๋อ....แต่ถึงยังไง  ฉันก็ต้องขอบคุณหนูฝนจริงๆนะ.... "จู่ๆ อนุย์ก็จับมือฟางขึ้นมากุมไว้อย่างเนียนๆ 

 

"ถ้าไม่ได้หนูฝน ฉันคงไม่รู้จะไปทางไหนแล้วล่ะ "  เขายังกุมมือฟางไว้แน่น จนฟางเริ่มกังวล

 

"เอ่อ...มะ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฝนเต็มใจ "ฟางค่อยๆเอามือ ออก

 

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว  งั้นฝนขอตัวก่อนนะค่ะ  " ฟางรีบเดินหนีออกไป

 

"แหม่  น่ารักจริงๆ "อนุญ์พึมพำ เขาสูดดมมือของตัวเองอย่างอาลัยอาวรณ์

 

 

 

 

 

"แอบน่ากลัวแฮะ " ฟางยังคงหวั่นๆกับอนุย์อยู่ไม่น้อย

 

"คุณป๊อป!  "เมื่อฟางพบป๊อปปี้เธอค่อยๆวิ่งไปหาป๊อปปี้เพราะยังเจ็บเท้าอยู่

 

"มีอะไร " 

 

"คือ  ฉันจะมาบอกคุณว่าฉันพาคุณอนุย์ไปที่ห้องแล้วนะ  ฉันเลือกห้องมุมขวา คงจะไม่เป็นไร " ฟางบอก

 

"หึ  จะเป็นไรไปได้ล่ะ  คุณเลือกทุกอย่าง ตัดสินทุกอย่่างเด็ดขาดคนเดียวอยู่แล้วนิ " ป๊อปปี้แอบเคืองฟาง

 

"นี่คุณโกรธฉันหรอ " ฟางถาม

 

"เปล่า  "ป๊อปปี้กำลังจะเดินหนีแต่ฟางรั้งเขาเอาไว้

 

"คุณจะไปไหน "

 

" ผมจะไปไหนก็เรื่องของผม  คุณไม่ต้องยุ่งหรอก "

 

"ชิ  คิดว่าฉันอยากยุ่งมากรึไง  คุณจะไปไหนก็ไปเลยไป " ฟางแกล้งงอนป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้ก็ไม่สน

 

"ดี " ป๊อปปี้กำลังจะเดินออกจากบ้าน

 

"เอ่อ  คุณป๊อป!  " ฟางเรียกป๊อปปี้อีกครั้ง  เธอเดินกะเผกกะเผกไปหาป๊อปปี้

 

"อะไรของคุณอีก "

 

"คือ...ฉันไปด้วยได้มั๊ย " ฟางถาม

 

"ผมบอกแล้วไงว่าไม่ต้องยุ่ง "

 

"แต่ฉันจะไป!  มีอะไรมั๊ย " ฟางดื้อด้นที่จะให้ได้

 

"ผมบอกว่าไม่ "

 

"ฉันบอกว่าไป! "

 

"ไม่! " 

 

"ไป! "

 

"ไม่! "

 

"ไป! "

 

"ก็ผมบอกว่า...." ป๊อปปี้กำลังจะเถียงต่อ แต่จู่ๆ ฟางก็เขย่งเท้าขึ้นแล้วเอามือปิดปากป๊อปปี้ทันที

 ป๊อปปี้อึ้งเบิกตากว้าง 

 

 

"ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะไป " ฟางพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา  ป๊อปปี้จับจ้องดวงตาอันแหลมคมที่กำลังจ้องเขาอย่างไม่เข้าใจ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

 

                   ก่อนที่ฟางจะเอามือ ออกจากปากป๊อปปี้และย่อตัวลงมาดังเดิม

 

"คุณเป็นอะไรไปอ่ะ " ฟางถาม

 

"เอ่อ..." ป๊อปปี้เขินจนหน้าแดงไม่รู้จะพูดอะไร

 

"ตกลงว่าคุณยอมให้ฉันไปด้วยแล้วใช่ไม๊ " ฟางถาม  

 

 

"คุณนี่มัน..... "ป๊อปปี้ไม่รู้จะพูดยังไง  เพราะท้ายสุดเขาก็ต้องยอมฟางจนได้

 

"เย้  ขอบคุณน่ะค่ะ " ฟางดีใจกระดดจนลืมตัวว่าเจ็บเท้าอยู่

 

"โอ้ย " ฟางเกือบล้มโชคดีที่ป๊อปปี้รับไว้ทัน

 

"ระวังสิคุณ "ป๊อปปี้ดุ 

 

"ฉันขอโทษ  งั้น ฉันไปที่รถก่อนนะ "ฟางกำลังจะเดินไป

 

"มา...เดี๋ยวผมช่วย " ป๊อปปี้โอบเอวฟางแล้วค่อยๆพยุงฟางเดินไปช้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

"คุณพาฉันมาที่วัดทำไมค้ะ " ฟางถาม

 

"ผมมาหาแม่ " ป๊อปปี้บอก

 

"แม่? " ฟางงง

 

 

เป็นไงบ้างงงง  เข้าใจเนื้อเรื่องรึเปล่า  ชอบแบบไหนเม้นไว้เลยยย