(fic exo) Bad brother รักพี่ชายที่แสนเลว 18+
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
1
ณ บ่อนคาสิโนโอเซ
เสียงเพลงภายในผับดังอึกคะทึกครึกโครม นักท่องราตรีต่างโยกย้านส่ายสะโพกตามอารมณ์ของเพลง กับกลิ่นบุหรี่และกลิ่นแอลกอฮอร์ชื่อดังตีกันไปหมด หนุ่มผมขาวควันบุหรี่กับเสื้อผ้าที่ดูพอเหมาะพอดีกับตัว สไตล์การแต่งตัวตามสมัย แตกต่างจากคนรอบล้อมกายที่คอยคุ้มเฝ้าระวังคนผมควันบุหรี่อยู่นั้น กลับใส่สูทเท่มีภูมิฐานอย่างกับมาเฟีย
ใช่.....พวกเขาเป็นมาเฟีย
กลุ่มแก๊งค์มาเฟียที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีใต้ ผู้ที่มีอิทธิพลมากมาย ใครๆก็ต่างก้มหัวให้ หนุ่มผมขาวที่มีแต่สตรีหลายๆคนจับจ้องจองมองตากันเป็นมัน ผู้ชายผมขาวควันบุหรี่ หยิบบุหรี่ขึ้นมาจากกระเป๋าข้างตัวขึ้นมาจุดสูบอย่างเอื่อยเฉื่อย แล้วกระดกบรั่นดีเข้าปากเรียวสวย
ชานยอล//นายน้อยครับ
เซฮุน//อะไร.....
ชานยอล//ผมว่านายน้อยกลับบ้านดีกว่ามั้ยครับ
แบคฮยอน//ผมว่านายน้อยดื่มมากแล้วนะครับ
เซฮุน//เป็นมาเฟียเค้าใส่ใจเรื่องพวกนี้ด้วยหรอ
แบคฮยอน//พวกผมก็แค่...
เซฮุน//ห่วง....
จงอิน//ใช่ครับนายน้อย นายน้อยควรกลับบ้านอาบน้ำพักผ่อน เพราะวันพรุ่งนี้ นายน้อยต้อง......
เซฮุน//ไปส่งไอ้เด็กนั่น
จงอิน//ครับนายน้อย
เซฮุน//นายไปส่งเองก็แล้วกัน คืนนี้ฉันจะกลับยันผับปิด
แบคฮยอน//แต่ว่าครับนายน้อย
ผู้ชายผมขาวควันบุหรี่ที่ขึ้นชื่อว่า นายน้อยหรือ เซฮุน หันมาค้อนสายตาเย็นชาให้กับแบคฮยอน ซึ่งแบคฮยอนรู้ดีว่าควรเงียบได้แล้ว แบคฮยอนจึงก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วถอยหลังหนึ่งก้าว
เซฮุน//ฉันกลับเลยได้ ฮึ ...... แทมิน!
แทมิน//ครับนายน้อย
เซฮุน//หาเด็กให้ฉันคนนึง ขอแบบไม่เรื่องมากท่ายากเยอะๆ โอเคนะ
แทมิน//ครับนายน้อย ผมจะไม่ให้นายน้อยผิดหวังครับ
ณ บ้านตระกูลโอ
ห้องนอนสีขาวอมชมพู ตอนนี้ปกคลุมด้วยความมืด กับหน้าต่าง1บานที่เปิดอ้ารับแสงจันทร์แสงดาว กับผู้ชายใบหน้าขาวผมสีชมพูอ่อน กลับใบหน้าที่คล้ายผู้หญิงกำลังนั่งกอดเข่าอยู่บนที่นอนที่ติดริมหน้าต่าง กำลังนั่งรอใครสักคนกลับบ้าน เสี่ยวลู่หาน นั่งรอใครสักคนกลับมาบ้าน ตอนนี้ ที่บ้าน มีแต่ลูกน้องของเซฮุน แม่บ้าน และลู่หานเท่านั้น
02.36 น.
ลู่หาน//เฮ้อออ เมื่อไหร่ พี่เซฮุนจะกลับมานะ ไปเมาที่ไหนรึป่าว เป็นห่วงจัง
ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!
ลู่หาน//อ๊ะ! มาแล้วฮะๆ
เมื่อลู่หานเปิดประตู คิดว่าคงจะเป็นพี่เซฮุนที่แสนดีของลู่หาน กลับ....ไม่ใช่
ลู่หาน//เอ่อ พี่แบคฮยอน มีอะไรหรอฮะ พี่เซฮุนกลับมารึยังฮะ
แบคฮยอน//กลับมาเเล้วครับคุณหนู ตอนนี้ นายน้อยเรียกให้ลงไปข้างล่างน่ะครับ ว่าแต่ คุณหนูนอนรึยังครับ ถ้านอนแล้ว ก็ไม่ต้องลงไปก็ได้นะครับ
ลู่หาน//ทำไมล่ะพี่แบคฮยอน ไม่เป็นอะไรหรอกฮะ ผมยังไม่นอน เดี๋ยวผมลงไปเดี๋ยวนี้แหละฮะ
แบคฮยอน//อ๊ะ!! เอ่อๆๆ อย่าลงไปดีกว่านะครับคุณหนู ผมขอร้อง
ลู่หาน//พี่แบคฮยอนดูแปลกๆนะฮะ
แบคฮยอน//มะมะไม่แปลกหรอกครับ คงจะเพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์ ผมว่าคุณหนูนอนเถอะ
ลู่หาน//ไม่ได้หรอกพี่แบคฮยอน ผมลงไปหาพี่เซฮุนก่อนนะ เดี๋ยวพี่เค้าดุเอา
แบคฮยอน//คะครับคุณหนู
เมื่อลู่หานลงมาข้างล่างด้วยความสงสัย ว่าผู้ที่เป็นพี่ชายเรียกทำไม ในเมื่อนี่ก็ตีสองกว่าใกล้จะตีสามแล้ว สิ่งที่ลู่หานเห็นคือ พี่ชายของตัวเอง ทำให้ลู่หานหัวใจพองโต ว่ากลับมาอย่างปลอดภัย แต่!! ก็มีผู้หญิงโผล่มาจากด้านข้างของพี่เซฮุน ทำให้ลู่หานรู้สึกแสบที่ใต้ตา แสบจมูกนิดหน่อย
"อย่าร้องไห้นะลู่หาน"
ลู่หาน//พะพี่ฮะ
เซฮุน//ลงมาแล้วหรอ เตรียมที่นอนให้ด้วย
ลู่หาน//เอ่อ ทะทำไมไม่ให้แม่บ้านเตรียมให้ล่ะฮะ
เซฮุน//เดี๋ยวนี้แกกล้าขัดคำสั่งชั้นแล้วหรอ พ่อฉันเลี้ยงแกมาดีแค่ไหน พอท่านเสียคิดว่าจะเป้นใหญ่ในบ้านหรอ พ่อฉันประจบเอาใจแกนิดหน่อย ทำเป็นกร่างกล้าดี??
ลู่หาน//ปะป่าวนะฮะ ตะเตรียมให้ก็ได้ฮะ ฮึก
เซฮุน//อย่ามาน้ำตาเรี่ยน้ำตาราดแถวนี้ได้มั้ย มันน่ารำคาญอ่ะ รู้ตัวปะ!
ลู่หาน//ผะผม ขอโทษ
..?//นายน้อยคะ เราเสียเวลากันตรงนี้มามากพอแล้วมั้งคะที่รัก
เซฮุน//นั่นสินะ ไม่ต้องแล้ว เเฟนฉัน เค้ารีบ ใช่มั้ยจ้ะที่รัก (เซฮุนพลางหยิกคางของผู้หญิงคนนี้ ด้วยสายตาเสน่ห์หา กับความหิวกระหายและความสะใจ)
ในใจของลู่หาน : ทำไม ผมไม่เห็นได้คุยดีๆแบบนี้บ้างเลย ทำไมพี่ไม่เห็นทำให้ผมแบบนี้บ้างเลยฮะพี่เซฮุน ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน ทำไมถึงได้คำว่ารักและคำว่าแฟนจากพี่ฮะ
ลู่หาน//ฮึก ฮึก
เซฮุน//เงียบสักทีสิวะ! น่ารำคาญ เป็นผู้ชายอะไรร้องไห้อย่างกับผู้หญิง ใช่สิ ก็แกมันหน้าเหมือนผู้หญิงนี่ ฮึ
ลู่หาน//ไม่ใช่นะฮะ!!
(เซฮุนเดินเข้ามาบีบปากลู่หานอย่างแรง)
เซฮุน//หรือแก...จะเถียง ฮึ
จงอิน//นายน้อยพอเถอะครับ
เซฮุน//หุบปาก! แก! เสี่ยวลู่ แกมันน่ารังเกียจ! (แล้วเซฮุนก็ผลักหน้าลู่หานไปอีกทาง จนลู่หานล้มลงทั้งน้ำตา แล้วเซฮุนกับผู้หญิงคนนั้นเดินขึ้นห้องกันนัวเนียกะจะเอาสะตรงนั้นเลย ทำให้น้ำใสๆใต้ตาก่อรวมกัน กับภาพตรงหน้า)
ชานยอล//คุณหนู เป็นอะไรมั้ยครับ (ชานยอลประคองลู่หานขึ้น ด้วยท่าทางเป็นห่วง)
แบคฮยอน//คุณหนูไปนอนเถอะครับ พรุ่งนี้ ถ้าตื่นไม่ไหว ก็ไม่ต้องไปหรอกครับมหาลัยน่ะ
ลู่หาน//ไม่ได้หรอกฮะพี่ๆ ผมต้องไป ถ้าผมไม่ไป ผมก็โดนคนอื่นแกล้งนะฮะ
แบคฮยอน//เข้าใจแล้วครับ งั้นคุณหนูไปล้างหน้าล้างตาแล้วรีบนอนเถอะครับ
ลู่หาน//ไม่เป็นไรแล้วฮะพี่ชานยอล ผมเดินได้ฮะ ฝันดีนะครับพี่ๆ พี่ๆไปนอนกันเถอะครับ
ทุกคน//ครับ! คุณหนู! (เสียงดังมาก แต่ลู่หานก็เดินขึ้นห้องอย่างเงียบๆ)
ลู่หานล้างหน้า แล้วทิ้งตัวนอนขดกับหมอนข้าง พร้อมกับร้องไห้ออกมาเงียบๆ คนเดียว
ติดตามหน่อยนะฮะ เรื่องแรกของผม เป็นผู้ชายที่รักในนิยายและexo ผมเป็นแฟนบอยเซฮุนฮะ ชายแท้ไม่เก้งกวางบ่างชะนีแน่นอนฮะ อย่าเป็นนักอ่านเงาเลยนะฮะ นะนะนะ ผมขอร้อง เม้นกันหน่อยนะฮะ ติชมได้ฮะ จะด่าจะว่าอะไรก็ได้ ผมไม่ด่าไม่ว่ากลับแน่นอน และจะเอาคำพูดนักอ่านทุกคนไปปฏิบัติและแก้ไขฮะ คัมซาฮัมนีดา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ