เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.

  45 ตอน
  1062 วิจารณ์
  75.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) สปาเก็ทตี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เดินดีๆล่ะเดี๋ยวสะดุดจะเป็นแผลซ้ำอีก"โทโมะเตืนอฟางที่กำลังลงรถ

 

 

 

 

 

 

"จ้าๆ แหม เก็บลายละเอียดจังเลนะ ไปแล้วบาย"ฟางพุดแล้วโบกมือก่อนจะเดินเข้าบ้านไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"จะกลับมาหรือยังนะ"แก้วบ่นแล้วเดินจ้ำๆเข้ามาในบ้าน มองซ้ายมองขวาก็ไม่มีใคร

 

 

 

 

 

 

"เอ่อป้าค่ะโทโมะกลับบมารึยัง"แก้วถามป้าแม่บ้านที่เดินผ่าน

 

 

 

 

 

 

"ป้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันแค่ะ ป้าพึ่งออกมาแต่เห็นรถคุณหนูโทโมะอยู่ข้างนอกน่าจะกลับมาแล้วนะค่ะ"ป้าแม่บ้านพูด

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ"แก้วพูดก่อนจะเดินขึ้นไปหาโทโมะที่ห้อง

 

 

 

 

 

 

ห้องโทโมะ

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

"ใครน่ะ"โทโมะตะโกนออกมา

 

 

 

 

 

 

"เค้าเอง มาเปิดประตูให้หน่อยสิ"แก้วตะโกนเข้าไป

 

 

 

 

 

 

แอ๊ด...

 

 

 

 

 

 

"ไปไหนมา"โทโมะยิงประเด็นถามทันที

 

 

 

 

 

 

"ก็นั่งรอโทโมะแหละ"แก้วพูดแล้วยู่หน้า

 

 

 

 

 

 

ฟรึ่บ!

 

 

 

 

 

 

โทโมะฉุดข้อมือแก้วแล้วดึงเข้ามาข้างในห้องของตัวเองก่อนจะล็อกห้องเรียบร้องแล้วดันตัวแก้วพึงผนังแล้วก็ใช่แขนสองข้างกั้นแก้วไว้ไม่ใช่หนี

 

 

 

 

 

 

"นั่งรออะไรกันโทโมะต่างหากที่เป็นฝ่ายรอโทรไปก็ไม่ยอมรับ กลับกับไอ้ป๊อปปี้อะไรนั่นสนุกมากสิ"โทโมะพูดประชดประชัน

 

 

 

 

 

 

"ไปกันใหญ่แล้ว ตอนโทโมะโทรมาพี่ไม่ได้อยู่กับโทรศัพท์สักหน่อย"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

"แล้วไปไหนล่ะ"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"ตามเวลาที่ดูในโทรศัพท์ยังซื้อน้ำอยู่เลย"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

"ไปกับใคร"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"ป๊อป"แก้วตอบ

 

 

 

 

 

 

"นั่นไง ทำไมต้องไปกับมัน!"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"ทำไมถึงเเทนชื่อป๊อปอย่างงั้นล่ะ ป๊อปเป็นรุ่นพี่นะ"แก้วพูดดุ

 

 

 

 

 

 

"เหอะ! ทำอย่างกับว่าหมอนั่นแทนชื่อโทโมะดีงั้นแหละ"โทโมะพูดแล้วเบ้ปาก

 

 

 

 

 

 

"แต่ป๊อปเค้าเป็นรุ่นพี่นี่นา"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องเปลื่ยนเรื่องเลยโทโมะถามว่าทำไมไปกับมัน!"โทโมะพูดกดเสียงต่ำ

 

 

 

 

 

 

"ก็เห็นโทโมะไม่อยู่ก็เห็นไปกับ...ช่างเถอะเห็นโทโมะไม่อยู่ป๊อปเลยชวนแก้วกลับก่อน"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"เมื่อกี้เหมือนจะพูดอะไรนะ?"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"เปล่าสักหน่อย"แก้วเฉไฉ

 

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นก็ไปอาบน้ำซะ ส่วนอาหารเย็นไม่ต้องกินวันนี้! โทษฐานกลับบ้านช้า!"โทโมะสั่ง

 

 

 

 

 

 

"วะ...ว่าไงนะTT"

 

 

 

 

 

 

"อย่างที่พูด อาบน้ำเร็วๆด้วย ต้องออกมาทำรายงานอีก"โทโมะพูดจบก็เดินไปนั่งที่เตียงแล้วเปิดทีวีดูสบายใจส่วนแก้วก็ได้แต่บอกแบบหงอยๆก่อนจะเดินคอตกเข้าห้องน้ำไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านฟาง...

 

 

 

 

 

 

ห้องฟาง...

 

 

 

 

 

 

แอ๊ด...

 

 

 

 

 

 

"ป้านวลมาพอดีเลยค่ะฟางติดกระดุมชุดนอนข้างหลังไม่ค่อยถนัดเลย ป้านวลช่วยฟางติดหน่อยสิค่ะ"ฟางที่พูดโดยที่ไม่ได้มองว่าใครเข้ามาแล้วมัวแต่วุ่นอยู่กับการทาครีมบนเตียง

 

 

 

 

 

 

ตึกๆๆ

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้เดินเข้ามาฟาฟางก่อนจะขึ้นมาบนเตียงเพื่อจะไปอยู่หลังฟางที่กำลังหันหลังทาครีมให้อยู่ป๊อปปี้มองไปที่แผ่นหลังเรียบเนียนของฟางก่อนจะกลืนน้ำลายดังเอือก

 

 

 

 

 

 

ป๊าบ!

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ตบหน้าตัวเองไล่ความคิดตัวเองออกไปแล้วคลานเข้ามาใกล้ฟางก่อนจะค่อยๆติดกระดุมให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

"ป้านวลมือเบาขึ้นหรือเปล่าค่ะเนี่ยฟางแทบจะไม่รู้สึกเลย"ฟางพูดแล้วหลับตานวดคอไปมาป๊อปปี้ขมวกคิ้วแล้วกระตุกยิ้ม

 

 

 

 

 

 

"...ค่ะ"ป๊อปปี้แกล้งเลียนเสียงเป็นผู้หญิงทำให้ฟางสะดุ้งลืมตาขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

"ป้านวลเสียงแปลกไปหรือเปล่าค่ะวันนี้"ฟางพูดแล้วหันมาหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"ชั้นเอง^^"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มแป้น

 

 

 

 

 

 

"อะ...ไอ้หมีบ้า กะ...อื้อ!"ฟางที่จะกรี๊ดก็ถูกป๊อปปี้เอามือมาปิดปากไว้ซะก่อน

 

 

 

 

 

 

"เงียบสิยัยบ้า เอาน่าชั้นไม่บอกใครหรอกว่าแผ่นหลังเธอเนียนและขาวมากๆน่ะ"ป๊อปปี้กระซิบบอกฟาง

 

 

 

 

 

 

"อื้อๆๆๆ ไอ้อ้าาา!"ฟางหน้าแดงและพยายามพูดแต่พูดออกมาไม่ค่อยเป็นภาษาเท่าไหร่

 

 

 

 

 

 

"อะไรนะ?"ปอปปี้แกล้ง

 

 

 

 

 

 

"อื้อๆๆ"ฟางพูดแล้วทุบตีมือ๊อปปี้ ป๊อปปี้เจ็บแล้วรีบดึงมืออกทำให้ฟางที่ตีเข้าอีกตีตีเข้าที่ปากตัวเองเต็มๆ

 

 

 

 

 

 

"โอ้ยยย"ฟางร้องแล้วจับปาก

 

 

 

 

 

 

"ฮ่ะๆ ทำตัวเองก็เป็น ฮ่ะๆ"ป๊อปปี้ขำจนตัวงอ

 

 

 

 

 

 

"หึ้ย! ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้ชั่ว ไอเลว เข้าห้องคนอื่นทำไมไม่หัดเคาะประตูบ้างห๊ะ!"ฟางว่าป๊อปปี้แล้วตะคอกใส่ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ

 

 

 

 

 

 

"นี่โกรธจนหน้าแดงหรือว่าเขินที่ชั้นเห็นแผ่นหลังเธอกันแน่เนี่ยชักงงแล้วสิ~"ป๊อปปี้พูดแกล้งแล้วแกล้งทำท่าทางไร้เดียงสา

 

 

 

 

 

 

เพี๊ยะ!

 

 

 

 

 

 

"ไอ้โรตจิต"ฟางว่าแล้วหน้าแดงด้วยความเขิน

 

 

 

 

 

 

"อ่ะๆ ชั้นไม่ได้มีอะไรมากหรอกนะที่มาเนี่ย"ป๊อปปี้เริ่มพูดเข้าประเด็น

 

 

 

 

 

 

"แล้วมาทำไม!"ฟางพูดขึ้นทันที

 

 

 

 

 

 

"ย่าพึ่งขัดสิเว้ย-_-"ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

"-_-"

 

 

 

 

 

 

"ชั้นจะมาขอบคุณที่ช่วยจัดการไอ้โทโมะมันไปพ้นทางน่ะ ^^ ขอบคุณนะที่ช่วยชั้นน่ะ มาชั้นจะเล่านิทานให้ฟางวันนี้^^"ป๊อปปี้พูดแล้วจับตัวฟางมานอนตักตัวเองอย่างรวดเร็วจนฟางตั้งตัวไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

"..."ฟางเงียบแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ไม่รีรอรีบหยิบนิทานที่ตัวเองเอามาแล้วเริ่มอ่านให้ฟางฟัง ฟางได้แต่มองใบหน้าของป๊อปปี้ที่กำลังอ้าปากเล่านิทานให้เธอฟางก่อนนอนก่อนจะยิ้มแล้วค่อยๆหลับตาฟังป๊อปปี้ก่อนจะเผลอหลับไป...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โครกกก ครากกกก

 

 

 

 

 

 

เสียงท้องแก้วร้องเสียงดังขึ้นมาระหว่างกำลังทำรายงานอยู่โทโะหันไปมองแก้วที่นั่งอยู่ก่อนจะยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

"โทโมะ~~"แก้วเรียกชื่อโทโมะเสียงยาน

 

 

 

 

 

 

"มีอะไรครับ?"โทโมะพูดแล้วเอียงคอไปมองแก้ว

 

 

 

 

 

 

"พี่หิวอ่าา~"แก้วพูดแล้วทำตาปริบๆ

 

 

 

 

 

 

"ให้แทนตัวเองอีกทีสิ้"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

 

"เค้าหิวอ่าา"แก้วพูดอีก

 

 

 

 

 

 

"แล้วจะให้ทำยังไง"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"ลงไปกินข้าวได้มั้ยอ่าน้า"แก้วอ้นทันที

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้ ทำรายงานให้เสร็จถึงจะลงไปกินได้"โทโมะพูดแล้วยิ้มเล็กน้อย

 

 

 

 

 

 

"ใจร้าย"แก้วว่าแล้วหย่นหน้าก่อนจะหันไปทำรายงานต่อ

 

 

 

 

 

 

"หึ..."โทโมะกลั้วหัวเราะก่อนจะเดินออกจากห้องแก้ว

 

 

 

 

 

 

5 นาทีผ่านไป...

 

 

 

 

 

 

"...อะ"โทโมะพูดแล้วางถ้วยสปาเก็ทตี้ให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

"หืมม กลิ่นหอมมากเลย><"แก้วพูดแล้วประสานมือเท่าอกด้วยความดีใจแล้วสูดกลิ่นสปาเก็ทตี้ร้อนๆเข้าจมูกเต็มๆ

 

 

 

 

 

 

"ไม่ให้กิน"โทโมะพูดเห็นแก้วางปากกา

 

 

 

 

 

 

"แล้าเอามาทำไมTT"

 

 

 

 

 

 

"ไปกินตรงนู้นดีๆ เดี๋ยวก็เปื้อนงาน"โทโมะพูดแล้วยกไปวางที่โต๊ะอีกตัวไม่ห่างจากโต๊ะคอมมากนัก

 

 

 

 

 

 

หงึกหงักๆ

 

 

 

 

 

 

แก้วรีบพยักหน้าแล้วเดินตามโทโมะมานั่ง

 

 

 

 

 

 

"ข้าวหมดโทโมะเลยทำสปาเก็ทตี้มาให้กิน อร่อยไม่อร่อยอย่าว่าแล้วกันเพราะไม่ค่อยได้ทำ ส่วนงานเดี๋ยวที่เหลือโทโมะทำให้เอง กินเสร็จแล้วบอกเดี๋ยวจะลงไปอุ่นนมมาให้กินก่อนนอน"โทโมะร่ายยาวก่อนจะเดินไปที่โต๊ะคอมแล้วทำงานให้แก้วทั้งในคอมแล้วเขียนรายงานให้แก้วอีก แก้วมองก่อนจะอมยิ้มแล้วเริ่มลงมือทานสปาเก็ทตี้ที่โทโมะทำมา

 

 

 

 

 

 

"หื้อ อร่อยที่สุดเลย"แก้วพูดแล้วยิ้มก่อนจะทานต่อ

 

 

 

 

 

 

"อร่อยก็กินเยอะๆ"โทโมะหันมาพูดก่อนจะทำงานให้แก้วต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เม้นเยอะๆน้าาา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา