มันจะจบลงเช่นไร ❓
เขียนโดย HBZTK
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.43 น.
แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2557 18.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) { TomoKaew } :// มันจะจบลงเช่นไร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
5วันผ่านไป
พักเที่ยง
"เห้ยแก้วไปเอาน้ำไว้ให้นักกีฬากัน " เพื่อนในห้องที่อยู่สีเดียวกันกับฉันพูดขึ้น
"โอเครอแป๊ปเดี๋ยวเก็บของก่อน"
หลังจากฉันเก็บของเสร็จก็ลงมาเอาน้ำแดง น้ำแข็งไว้ที่สนาม แล้วการแข่งบาสก็เริ่มขึ้น วันนี้สีแดงแข่งกับสีม่วง ไม่อยากจะอวดว่าตอนนี้สีแดงนำแหละ หุหุ อ่ารอบแรกผหมดเวลาแล้วนักกีฬารีบวิ่งมาพัก พวกสตาฟฟ์รีบเอาน้ำให้ส่วนฉันยืนถือน้ำไว้ข้าง ผ้าเย็นข้าง ก็มันไม่มีใครมาเอากะฉันอ่ะ -0-
" ขอบคุณ " เอ๋ มีคนมาเอากะฉันล่ะเป็นผู้ชายคนหนึ่ง หน้าของเค้าอมชมพูมาสงสัยจะเหนื่อย ไปพัดให้ดีก่า นักกีฬาคนอื่นมีคนอื่นพัดให้หมดล่ะ แล้วฉันก็เดินไปพัดๆๆ
" ขอบคุณ "
" อ่าๆ ไม่เป็นไร.^^"
การแข่งขันจบลง ทุกคนแยกย้ายกันไปเรียนเหลือฉันที่ต้องเก็บของ ยัยเฟย์ก็ซ้อมหลีดอยู่เฮ้อ ของพวกนี้ก็เยอะชะมัด ฉันก็หิวทั้งกระติกน้ำ แก้วน้ำ ธง หื้อออ นี่ฉันยังเป็นผู้หญิงอยู่ม่ายยยย
"ช่วยเอาไปเก็ยมั้ย " เอ๋ นักกีฬาคนนั้นนี่น่า
"เออ ไม่เป็นไร เดี๋ยวเอาไปเก็บเองก็ได้^^" เเล้วเค้าก็แย่งของในมือฉันไป ไม่ฟังกันบ้างเล๊ย แล้วก็เดินไปก่อนฉัน รู้รึงไงว่าเก็บไหน -*-
"นี่ เดินนำสิ จะให้เก็บตรงไหนอ่ะ" นั่นไง
ตอนนี้ก็เลิกเรียนเเล้ว ฉันรีบเก็บของลงใส่กระเป๋านักเรียนของฉัน แม้กระเป๋าของฉันมันจะแบนๆ แต่ฉันก็เอาของมาเรียนอยู่นะ ช่วงนี้เทรนกระเป๋าแบนกำลังมาเลยล่ะ หลังจากฉันเก็บของเสร็จ ฉันก็ลงมาหาน้ำไว้ให้นักกีฬาที่อยู่ซ้อมกีฬากันในวันนี้
"แก้ววว กลับบ้านกานนน" ขณะที่ฉันหิ้วกระติกนำ้แข็งและพวกขวดน้ำเปล่า น้ำหวานที่ฉันผสมเองกับมือ (นักกีฬาจะไม่ท้องเสียงใช่มั้ย - -) มาวางไว้เสร็จ เสียงยัยเฟย์เรียกฉันกลับบ้านก็ดังมาแต่ไกล -*-
และระหว่างทางกลับบ้านเราต้องเดินย้อนกลับไปทางหน้าปากซอยทางเข้าของโรงเรียน เพื่ออะไรนะเหรอ ....
หาของกินใส่ท้องไงล่ะ ><
"เอ้อ แก้ว นี่นักกีฬาสีเราเป็นไงบ้างมีแววกันบ้างมะ " เฟย์ถามขณะที่ซื้อไก่ทอด
"เอาจริงๆนะแกนักกีฬาของสีเรามีกี่คนฉันยังไม่รู้เลย -_-b" ก็ฉันไม่รู้จริงๆนิ รู้แต่ว่ามีนายที่ช่วยฉันเก็บของลงเเข่งบาสแค่นั้น... -0-
"วู้ แกนิอยู่ฝั่งกีฬาซะป่าว -*-"
" แล้วแกล่ะเฟย์กลีดแกเป็นไงบ้าง"
"ชูวววว์ เบาๆตรงนี้มีสีอื่นอยู่ด้วยเดียวได้ยินหมด " เฟย์กะซิบ แต่
" หมายถึงพี่ใช่มั้ยเฟย์ - -" ฟางได้ยิน แล้วนางก็สวนกลับหลังจากที่เงียบมานาน -0-
"ล้อเล่นน้าาา พี่ฟางง "เฟย์ง้อพี่สาว น่ารักจริงๆเลย
ปรี้นๆๆ
ขณะที่กำลังดูสองพี่น้องง้อกันอยู่ ก็มีเสียงบีบแตรรถ เหมือนกับว่าบีบใส่พวกเรา และพอฉันหันไปมองก็พบว่าเป็น รถของม๊านั่นเอง
"เฟย์ ฟาง ฉันกลับนะ ม๊ามาแล้ว "
"อ่า โอเค บ๊ายบายแก้ว สวัสดีค่ะม๊าา" เฟย์ฟางพูดกับฉัน แต่ประโยคหลังหันไปพูดกับม๊าที่เปิดกระจกรถ ฉันย๊านบายเฟย์ฟางเสร็จ ฉันเปิดประตูแล้ก้าวไปในรถ
"ม๊าสวัสดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้ม๊าทันทีที่อยู่ในรถ
"วันนี้ดูท่าทางเหนื่อยๆนะยัยตัวแสบ " ม๊าขับรถไป แล้วพูดกับฉันไป
" นิดหน่อยค่ะม๊า แล้วพี่กิ่งล่ะคะ " ฉันถามถึงพี่สาวของฉัน ซึ่งปกติม๊าจะไปรับพี่กิ่งก่อนมารับฉัน แต่วันนี้กับไม่เห็น
"อ้อ ยัยกิ่งบอกว่าวันนี้มีทำรายงานบ้านเพื่อนนะ"
" อ้อค่ะ งั้นแก้วนอนนะ "
" นอนเถอะลูก เดี๋ยวม๊าขอรอลูกเพื่อนก่อน " ม๊าพูดไปพร้อมหาที่จอรถแถวๆหน้าโรงเรียน
"ที่ไหนอ่ะค่ะ " ฉันถามม๊าไป
" รร.เดียวกับลูกเนี่ยแหละ อยู่ ม.6 " อ่า พี่ฉันนี่น่า คงน่ารักเเน่ๆเลย เพราะเพื่อนม๊ามีแต่คนน่าตาดีๆ
"ก็ลูกของน้าแอนไง "
" อ้อ แก้วจำได้แหละ แต่แก้วเห็นพี่เค้าครั้งล่าสุดตอนที่แก้วป.1เอง " โตขึ้นมาพี่เขาก็จะมีหน้าตาเป็นยังไงนะ ก็คง.... มีตาสองข้าง มีหูสองข้าง มีจมูก มีปากแหละ =O='
"นั้นไงมาแล้ว เดี๋ยวม๊าไปเรียกก่อน " ไหนอ่ะ มีตั้งหลายคน โธ่
อ้าวม๊าหายไปในฝูงชนของนักเรียนที่กำลังพากันออกมาจากโรงเรียนล่ะ อยากเห็นพี่เขาจัง แต่อนนี้ง่วงอ่ะ หลับดีกว่า ตื่นมาคงได้เจอพี่เขาเองแหละ
ปึก.!
" แก้ว "
".."
" แก้ว ลูก " ม๊าเรียกฉัน
"หื้อ ค่ะม๊า" ฉันลืมตาขึ้นมา แล้วหันมองหน้าม๊า
"นั่นไงพี่โทโมะมาแล้ว อยากเจอพี่เขาไม่ใช่เหรอ" อ่าา มาแล้วเหรอ ชื่อโทโมะด้วย คุ้นๆแหะ เหมือนตอนเด็กๆสนิทกัน
" สวัสดีค่ะพี่โทโมะ เห้ย " อึ้งค่ะอึ้ง ก็นี่มันนักกีฬาคนนั้นอ่ะ นี่เป็นรุ่นพี่เราหรอ -O- หน้าตา ผิวพรรณดีกว่าเราที่เป็นผู้หญิงแท้ๆอี๊ก
อาย เลยคะ อาย ฮรืออ -///-
"สวัสดีครับน้องแก้ว ^^"
"เออ... ค...คะ "
"แก้ว จำพี่เขาได้ไหมลูก "
" เหมือนจะจำได้รางๆคะ "
" ก็ที่เราชอบงอแงไปนอนค้างบ้านพี่เขาตอนเด็กๆไง "
" อ้อ แก้วจำได้ล่ะคะ " ฉันพูดตอบม๊าไป
" แล้วพี่โมะไปไหนมาเหรอ " ฉันหันกลับไปถามพี่โทโมะที่นั่งอยู่ทางด้านหลัง
" พี่ไปดูแลคุณตาที่ญี่ปุ่นมานะ "
ไปก็ไม่ส่งข่าว กลับมาก็ไม่บอก คงติดสาวญี่ปุ่น จนลืม ' น้อง ' คนนี้แล้วล่ะมั้ง ฉันร้องไห้หลายวันมากหลังจากรู้ว่าพี่โทโมะไม่ได้อยู่บ้านหลังใกล้ฉันในหมู่บ้านแล้ว ฉันไปเฝ้ารอพี่โทโมะที่หน้าบ้านทุกวันแต่ก็ไม่เจอวี่แววเลยสักครั้ง...
" ม๊า แก้วนอนนะ " ฉันบอกม๊าพร้อมหาหูฟั'ในกระเป๋าเสริมสะพายข้างออกมาแล้วเสียบหูฟังใส่หู เปิดเพลงทีฟังค้างไว้ แล้วค้อยหลับไป....
....................................................................................................................
พี่โทโมะนี่น่าตีจริงๆเลย ไปก็ไม่บอก มาก็ยังไม่บอกอีก ปล่อยให้น้องแก้วของเรารอตั้งนาน T^T
ฝากติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะค่ะ
อย่างที่เราเคยบอก ว่ามีเหตุข้อผิดพลาด เนื้อหาที่เคยลงไป
แล้วเรากลับมาย้อนอ่านใหม่ อยู่ดีๆมันสลับกันมั่วเลย T^T
เราจึงขอลบ และมาลงใหม่
และการลงใหม่ครั้งนี้ มีเนื้อหาใหม่สอดแทรกไปบ้าง แต่ยังคงอยู่ในลักษณะเดิมอยู่
ขอบคุณใครหลายๆคน(หรือเปล่า) ที่ยังติดตามเรื่องนี้กันอยู่
ช่วงนี้เรายุ่ง กับการเตรียมขึ้น มหาลัย ปี1 พอดี #Freshy ค่ะ >< เราไม่ค่อยมีเวลามาอัพ T^T
แต่เราจะพยายามหาเวลามา และจะอัพให้จบ >O<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ