รัักนี้มีคู่กัด
1) เจอกัน -_-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ฉันนัดกับคิมแล้วก็พี่หมากเอาไว้ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งที่นั่นเป็นร้านประจำของพวกเราเองแหละ ฉันเดาได้เลยว่า ยัยคิมกับพี่หมากต้องมาสายอีกแน่ๆก็จะทำไงได้ละ ก็ฉันเป็นคนที่ตรงต่อเวลานี่นา ที่ฉันนัดคิมกับหมากเอาไว้ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่ไปนั่งคุยกันเฉยๆนั่นแหละ ........ จริงสิฉันลืมแนะนำตัวเลย ฉันชื่อเบลล่า มีแต่เพื่อนที่สนิทของฉันเท่านั้นแหละที่เรียกฉันว่า เบล
ได้เวลาเตรียมตัวออกเดินทางและวันนี้ฉันเลือกใส่ชุดเดรสสั้นแขนยาวน่ารักๆ
เฮ้อออออ ตอนนี้ฉันมาถึงร้านแล้ว คิมกับพี่หมากก็ยังไม่มาตามเคย ฉันเลือกที่นั่งด้านในสุดเพราะไม่ค่อยมีใครมานั่ง พนักงานร้านก็เดินตรงมาทางฉัน
พนักงาน : รับอะไรดีค่ะ
เบลล่า : เอา คาปูชิโน่1 แก้ว แล้วก็เค้กรสช็อกโกแลต 1 ชิ้นค่ะ
พนักงาน : ได้ค่ะ กรุณารอสักคู่นะคะ
พนักงานพูดจบก็เดินไปแล้ว แล้วเมื่อไหร่ คิมกับพี่หมากจะมาเนี่ย โทรไปหาดีกว่าว่าถึงไหนแล้ว
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วก็โทรหาคิม เย้รับแล้ว
คิม : ฮัลโหล เบล
เบลล่า : คิมนี่แกกับพี่หมากถึงไหนแล้วเนี่ย ฉันอยู่ที่ร้านแล้วนะ / ฉันพูดออกไป เพราะฉันขี้เกียจมานั่งรอเพราะ มัน นาน
คิม : ฉันกับพี่หมากออกมาแล้วแต่ว่า รถมันติดมากเลยอะแก อีกประมาณ 40 นาทีอ่ะฉันถึงจะไปหาแกได้ รอหน่อยนะ
เบลล่า : หะ อะไรนะ อีก 40 นาที นี่ฉันไม่แก่ตายก่อนหรอยัยคิม / ฉันพูดออกไปเสียงดังมาก จนทุกคนในร้านหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว ฉันเลยรีบเดินออกไปข้างนอกร้าน
คิม : แค่ 40 นาทีเอง รอหน่อยนะเบลเนี่ยฉันกับพี่หมากรีบสุดๆแล้ว แค่นี้ก่อนนะเบลฉันกำลังรีบไป
ตุ๊ด ตุ๊ด ๆๆๆๆๆๆๆ นี่ยัยคิมตัดสายไปแล้ว ฉันต้องมานั่งรอยัยคิมกับพี่หมาก โอ๊ยยยยยยย ไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า น่าเบื่อจริงๆเลย...................................... ฉันเข้าห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยและ ตอนนี่ฉันยืนอยู่หน้าห้องน้ำ แล้วนี่มันผ่านไปกี่นาทีแล้วเนี่ยฉันเดินไปดูนาฬิกาไปฉันกำลังไปถึงประตูกำลังจะเปิดประตู แต่ดันมีผู้ชายคนนึงผลักประตูออกมาจากในร้าน แล้วฉันก็มัวแต่เดินดูนาฬิกาจนไม่ได้มอง ฉันกับเค้าก็เลยเดินชนกันเข้า แต่มันไม่ได้แค่ชนอย่างเดียวนี่สิ
เพราะเค้าดันมีกาแฟอยู่ในมือเลยทำให้ตอนนี้มันดันหกใส่ทั้งเค้าและฉัน ตอนนี้ชุดฉันเลอะหมดแล้วรวมถึงเจ้าของกาแฟแก้วนั้นด้วย
เบลล่า : ขอโทษนะคะ คือ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเดินชนคุณ งั้นเดี๋ยวฉันจะชดใช้ค่าเสียหายให้นะค่ะ / ฉันพูดบอกเค้าไป แต่แม่เจ้าเอ๋ยยยยย ผู้ชายอะไรหล่อโคตรๆอ่ะ น่ารักอีกต่างหาก
ผู้ชายคนนั้น : แล้วคุณจะชดใช้ค่าเสียหายให้ผมยังไง แค่กาแฟแก้วเดียวเนี่ยมันไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่เสื้อแจ็คเก็ตของผมเนี่ยสิ มันมีราคาแพงมากเลยนะ มันเป็นแจ็คเก็ตหนัง คนอย่างคุณจะมีจะปัญญาจ่ายหรอ / จะว่าไปหน้าตาก็สวยนี่นา แต่ซุ่มซ่ามจริงๆ แบบนี้ต้องแกล้งเล่นหน่อยแล้ว
เบลล่า : ฉันยอมรับว่าฉันเป็นคนผิด แต่ฉันก็ขอโทษคุณแล้ว แล้วฉันก็จะชดใช้ค่าเสียหายให้คุณทั้งหมด แต่นี่คุณกับมาดูถูกฉัน ว่าฉันว่าไม่มีปัญญาจ่าย มันจะดูถูกกันเกินไปรึป่าวเนี่ยคุณ
ผู้ชายคนนั้น : ผมชื่อเจมส์ ไม่ต้องเรียกผมว่าคุณ
เบลล่า : ฉันไม่ได้อยากรู้จักชื่อคุณ ส่วนค่าเสียหายเนี่ยฉันจะชดใช้ให้ / ฉันพูดบอกเค้าไปอย่างโมโหพร้อมหยิบเงินในกระเป๋าให้เค้าไป
เบลล่า : 30000 ฉันว่ามันน่าจะพอสำหรับกาแฟแล้วก็แจ็คเก็ตของคุณ
ผู้ชายคนนั้น : ถ้าผมไม่ต้องการเงิน แต่ต้องการแค่เบอร์โทรศัพคุณหละ / ผู้หญิงคนนี้ ต้องไม่ธรรมดาแน่นอนเลย ผมเริ่มจะชอบเธอเข้าแล้วอ่ะ ไม่สิผมชอบเธอมานานแล้วต่างหาก อิอิอิ
เบลล่า : ฉันว่าคุณต้องประสาทไม่ดีแน่ๆเลย เงินตั้ง 30000 แต่ไม่เอา แต่อยากได้เบอร์โทรศัพท์ฉันแทน คุณบ้าหรือป่าวเนี่ย
ผู้ชายคนนั้น : แล้วตกลงคุณจะให้ผมมั้ย หรือ ว่าคุณไม่กล้า ว่าไง
เบลล่า : ใครบอกว่าฉันไม่กล้าเอาโทรศัพท์มาสิ / กล้าดียังไงมาบอกว่าฉันไม่กล้า คนอย่างเบลล่าซะอย่างไม่ยอมใครง่ายๆหรอก ฉันเมมเบอร์ฉันให้เค้าในโทร์ศัพท์ แล้วก็ส่งโทรศัพท์เค้าคืนไป
ผู้ชายคนนั้น : ขอบใจ งั้นผมไปละ / ผมบอกเธอไป ได้เบอร์เธอมาจนได้
ตอนนี้ ฉันกำลังปวดหัว ฉันเดินกับไปนั่งที่โต็ะเดิมของฉัน ตอนนี้ฉันดูนาฬิกา ตอนนี้ผ่านไป 25 นาทีแล้ว เมื่อไหร่ยัยคิมกับพี่หมากจะมาสะทีเนีย
อย่าลืมติชมกันด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ