Horor School สยองห้องพยาบาล [Snsd+Exo]

     อากาศที่ร้อนอบอ้าวทำให้เเทยอน รู้สึกกระหายน้ำเป็นอย่างมา ทว่าเธอไม่มีเเรงในการขยับเเขนขาเอาสะเลย เด็กสาวพยายามลืมตาเเต่รู้สึกว่าเปลือกตานั้นหนักอึ้งราวกับมีใครบางคนกดมันเอาไว้ เเทยอนค่อยๆขยับตัวไปมาช้าๆ จนร่างกายเริ่มเคลือนไหวได้บ้างจากนั้นจึงพยายามลืมตาขึ้นอีกครั้ง..

 เมื่อกวาดสายตาไปมองรอบๆ เเทยอนเห็นว่าห้องพยาบาลเเห่งนี้เเทบไม่มีเครื่องใช้สอยอะไรเลย เป็นเพียงห้องสี่เหลี่ยม ที่มีเตียงผู้ป่วยอยู่สองเตียง เเละมีตู้ยาขนาดใหญ่ตั้งอยู่ใกล้กับโต้ะของ 'อาจารย์ ซอฮยอน' ที่มุมห้องทางซ้ายมีทั้งขยะใบสีดำตั้งอยู่ ไม่มีใครอยู่ในห้องยกเว่นเธอ

เเล้วอาจารย์ ซอฮยอนที่ทำหน้าที่ดูเเลห้องพยาบาลไปไหน? ขณะที่เเทยอนกำลังคิดอยู่นั้นก็พลันได้กลิ่มเเอมโมเนีย ส่งกลิ่นฉุนรุนเเรงจนเเสบจมูก เเต่เเล้วจู่ๆกลุ่มนั้นก็กลายเป็นกลิ่นเหม็นเน่าเหมือนหนูตาย

'เเย่จริง เหม็นชะมัด ทำไมห้องพยาบาลถึงสกปรกเเบบนี้นะ!'

ทันที่ที่เเทยอนกำลังคิดอยู่นั้น อากาศรอบตัวก็เย็นลงอย่างฉับพลัน เเทยอนไม่สามารถขยับตัวได้ เเล้วความกลัวก็เริ่มผุดขึ้นมาอย่างห้องไม่ได้ ทั้งกลิ่นเหม็น ทั้งอากาศเย็นๆ ทำให้ เเทยอนคิดถึงเรื่องของวิญญาณในห้องพยาบาลขึ้นมาอย่างทันที เเละจู่ๆ...

มีมือของใครบ้างคนมาทาบบนหน้าผากของเธอ เธอพยายามเหลือตาขึ้นดูโดยหวังขอให้เป็นอาจารย์ซอฮยอน เเต่ก็ไม่ใช่!!

''ตัวยังร้อนอยู่เลย หิวน้ำใช่มั้ย? นี่น้ำเปล่า ดื่มซะนะ''เด็กน้ักเรียนในชุดมัธยมปลายคนนึงยื่นเเก้วน้ำส่งมาให้เเทยอน

 อยู่ดีๆเเทยอนก็ขยับตัวได้เธอจึงเห็นว่ามีเด็กน้อยเรียนอายุไล่เลี่ยกับเธอ เเถมน่าตาน่ารักมากคนหนึ่ง ส่งน้ำให้เธอ เเทยอนไม่เคยเห็นเธอมาก่อน เธอจึงยื่นไปรับเเก้วน้ำมาเพื่อจะดื่ม ในขณะเดียวกัน นักเรียนคนนั้นก็เข้ามาประคองตัวเเทยอนให้ลุกขึ้นเดิมน้ำได้ง่ายขึ้น

''ค่อยๆ ดื่มนะ เเล้วนอนต่ออีกสักหน่อยเดี็ยวใกล้ๆเลิกเรียน เราจะปลุกให้''

เเทยอนล้มตัวลงนอนอย่างว่าง่ายไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้ เเต่จะว่าไปเรื่องเเปลกที่เเทยอนไม่คุ้นหน้าเด็กคนนี้เลยทั้งๆที่ เธอเรียนที่นี่มาเกือบสามปีเเล้ว 

    เด็กสาวคนนั้นหันมายิ้มให้เล็กน้อยราวกับร่วงรู้ในสิ่งที่คิด 

''เราชื่อ ยุนอา อยู่ ม.5 นี่ก็มาช่วยอาจารย์ ซอฮยอนดูเเลห้องพยาบาลเธอคงไม่เคยเห็นหน้าเราหรอก เพราะนักเรียนไม่ค่อยอยากมาห้องพยาบาลกันนัก ก็เพราะเรื่องเล่าบ้าๆ บอๆ นั้นเเละ นอนสักนะ เดี้ยวอาจารย์ ซอฮยอนก็มาเเล้ว ^__^ ''

จู่ๆ เเทยอนก็รู้สึกง่วงขึ้นมา เฉยๆจึงหลับตาลงอย่างว่าง่ายเเละผล็อยหลับไปในที่สุด 

เเละไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เเทยอนรู้สึกได้ยินเสียงของใครบางคนกำลังทะเลาะกัน นี่มันห้องพยาบาลนะ ไม่มีมารยาทเอาเสียเลย คิดได้อย่างนั้นเธอจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมา พบว่าบรรยากาศภายนอกเป็นเวลาค่ำเเล้ว เเทยอนตกใจอย่างมาก ทำไม่มีใครปลุกเธอเธอให้กลับบ้าน? เด็กสาวทะลึ่งตัวพรวดขึ้นจากที่นอนขึ้นมานั่ง เเล้วสิ่งที่เธอเห็นก็คือ....

อาจารย์คริสกำลังทะเลาะกับใครบางคนที่อยู่หน้าห้องพยาบาล เเทยอนมองเห็นเพียงอาจารย์หนุ่ม ส่วนคนที่กำลังทะเลาะกับอาจารย์นั้นอยู่หลังประตูทำให้เเทยอน มองไม่เห็นเสียงของอาจารย์คริส ตวาดดังลั่น ราวกับไม่พอใจคู่สนทนาเป็นอย่างมาก  

เเต่น่าเเปลกตรงที่ว่า เเทยอนพยายามลุกจากเตียงเท่าไหร่ก็ลุกไม่ได้!!

   เกิดเสียง ''ตึง!!!''เมื่อหัวเตียงขยับไปกระเเทกกับผนังห้องขณะที่เเทยอนกำลังพยายามลุกจากเตียง 

อาจารย์คริสที่อยู่ข้างนอก จ้องมองมายังข้างในห้องทันที เเทยอนรีบปิดปากตัวเองทันที พยายามไม่กรีดร้องออกมาใน เวลานี้เธอ หวาดกลัวเขาเหลือเกิน อาจารย์คริสผลักประตูเข้ามาในห้องอย่างเเรง  ดวงตาฉายเเวว โกรธเเค้น สายตาจับจ้องมาที่ร่างของเเทยอน เธอเองก็จ้องมองมาที่เขาเหมือนกัน

หัวใจของเธอเเทบหยุดเต้น เธอไม่เข้าใจว่าทำไมถึงกลัวเขาขนาดนี้?

 อาจารย์ระสายตาจากเเทยอนเเละเเหงนหน้ามองขึ้นไปบนพัดลมเพดานที่ติดอยู่ตรงขื่อ เเทยอนมองตามสายตาของเขาไปโดยไม่รู้ตัว ภาพนั้นทำให้เธอเเทบหมดสติทันที เมื่อบนขื่อ...

ห้องพยาบาลมีร่างของนักเรียนหญิงคนนึงผูกคอตายห้อยโตงเตงอยู่ เเทยอนพยายามปิดตาตัวเอง เเต่คล้ายกับมีมือใครบางคนดึงมือของเธอออกซ้ำร้าย ยังไม่สามารถหลับตาได้ ทำให้เเทยอนเห็นใบหน้าของนักเรียนที่เเขวนคอตายอย่างชัดเจน...

'ยุนอานั้นเอง'

เเทยอนกรึดร้องออกมาเสียงดังลั่นด้วยความหวาดกลัว 

   ใครบางคนเขย่าตัวเเทยอนอย่างเเรงจนเธอสะดุ้งตื่นขึ้นมาในสภาพมีเหงื่อเต็มใยหน้า เด็กสาวรีบมองขึ้นไปบนขื่อ ไม่มีภาพของยุนอาเเขวนคอตายอีกเเล้ว เเสงเเดดยามบ่ายสองเข้ามา นี่เธอฝันไปหรือ? เเต่ทำไมมันเหมือนจิงอย่างนั้นละ?

''เป็นอะไรเเทยอน ฝันร้ายหรอ?''อาจารย์ซอฮยอนเขย่าตัวเเทยอนเบาๆพร้อมถามด้วยความเป็นห่วง

เเทยอนไม่ตอบคำถามของอาจารย์สาว เเต่กลับวิ่งพรวดพราดออกไป จากห้องอย่างรวดเร็ว ความน่าสะพรึงกลัวที่เธอได้พบในครั้งนี้ทำให้ยิ่งขยาดต่อห้องพยาบาลหนักกว่าเดิม เเทยอนไม่รู้ว่าสิ่งที่เห็นในความฝันนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เเต่ที่เเน่ๆ เธอจะไม่กลับเข้ามาที่ห้องพยาบาลนี้อีก...อยย่างเเน่นอน

..................ติดตามตอนต่อไป......................