หนึ่งคำ...ที่เก็บไว้

    ในเวลาเที่ยงคืน คนตัวเล็ก'ฟาง'สาวหน้าหวาน รอยยิ้มหวานๆที่อยู่บนใบหน้า แม้ว่าคืนนี้จะหนาวแค่ไหน จะง่วงแค่ไหน เธอก็ไม่สามารถนอนหลับได้ เมื่อเธอคิดถึงหน้าเข้มๆของเขาคนนั้น

"ขอโทษครับ ฟางรึเปล่าครับ"เสียงทุ้มชวนหลงใหลดังขึ้นใกล้ๆหูของเธอ เธอไม่รีรอที่จะหันไปหาหนุ่มคนนั้น

"ใช่ค่ะ ทะ...ทำไมคะ"ใบหน้าเข้ม หล่อเหลาทำเอาใจเธอละลายเลยทีเดียว 

"เอ่อ คือว่าพรุ่งนี้จะมีงานรับน้องใหม่น่ะ ไปด้วยนะ"ชายหนุ่มบอกแล้วรีบวิ่งไป โดยไม่ให้เธอถามชื่อเขาเลย 

"นายชื่ออะไรนะ"เธอพูดกับตัวเอง

"บ่นถึงใครอยู่เหรอ พี่ฟาง"สาวน้อยแก้มบุ๋ม'เฟย์'น้องสาวสุดเปรี้ยวของเธอรีบวิ่งมานั่งข้างๆเธอ และถามเธอเลย

"เปล่า ไม่มีอะไร"เธอส่ายหน้าแล้วง่วนกับการอ่านหนังสือต่อ เฟย์มองแล้วส่ายหน้าก่อนจะอ่านหนังสือกับพี่สาวเธอ

"ง้า หิวแล้ว"เฟย์พูดแล้วเอามือลูบท้อง หลังจากที่อ่านหนังสือมานานนับชั่วโมง

"ไปกินสิเฟย์ พี่อ่านก่อน"เธอพูดแล้วง่วกับการอ่านหนังสือต่อไป

"พี่ฟางไปด้วยนะ"เฟย์อ้อน

"ไม่"

"นะ"

'ไม่"

"นะ นะ"เฟย์พูดแล้วเขย่าแขนพี่สาว 

"อะก็ได้"เธอตอบไปแล้วปิดหนังสือลง ก่อนเดินไปที่โรงอาหาร

"พี่ฟางข้าวขาหมูน่ากินมากอ่ะ"เฟย์บอกแล้วเดินเข้าไปซื้อ ฟางมองแล้วส่ายหน้า ก่อนเหลือบไปเห็นคนที่เธออยากเห็นมากที่สุด

"อ๊ะ"เธอจะเดินไปหาแต่ว่ามีคนชวนเขาไปกินข้าวเสียก่อน

"พี่ฟางเป็นไรอ่ะ"เฟย์ที่ซื้อขาวเสร็จแล้วเดินมาถามพี่สาวที่หน้าบูด

"ฮึ่ย ไม่มีอะไรหรอก"เธอพูดแล้วเดินกระแทกเท้าไปที่โต๊ะกินข้าว เฟย์มองตามด้วยความสงสัย อะไรกัน ที่ทำให้สาวหวานอย่างฟางโกรธได้ขนาดนี้