[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) ผีหลอก!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“อ๊า!!”แก้วร้องเสียงหลงเล้วมองหน้าโทโมะ
“อ๊า!!”โทโมะที่ได้ยินแก้วร้องออกมาก็ร้องตาม
“ผีหลอก!!”แก้วร้องออกมาก่อนจะวิ่งขึ้นเตียงโดยที่โทโมะก็วิ่งตาม ทั้งคู่วิ่งวนไปมาหลายรอบจนแก้ววิ่งแล้วไปหลบข้างเตียง
“แฮ่กๆ”แก้วหอบเหนื่อยก่อนจะมองซ้ายมองขวา โทโมะที่วิ่งวนสองรอบเห็นแก้วหายไปก็วิ่งเข้ามาขอบคว้ำแล้วใช้มือชั้นเหมือนแก้ว
“ผีไปยังอะคุณ”โทโมะพูดแล้วมองซ้ายมองขวา
“สงสัยจะไปแล้วล่ะ”แก้วพูดแล้วมองซ้ายมองขวาก่อนจะหันมามองหน้าโทโมะ
“อ๊า!!!”
"อ๊า!!”โทโมะเห็นแก้วกรี๊ดดก็ร้องออกมาตามแก้ว
“ผีหลอก!!”แก้วร้องเสียงดังก่อนจะวิ่งวนไปวนมารอบบ้าน
“ยังไม่ไปอีกหรอ อ๊า!! ผมกลัวผี อ๊า!!!”โทโมะลุกขึ้นล้ววิ่งไปวิ่งมาก่อนจะทะลุประตูออกไป
แก้วที่วิ่งไปมาเห็นโทโมะทะลุประตูออกไปก็จะออกไปตาม
ปึก
ตุ๊ม
“โอ้ยย”แก้วร้องออกมาเสียงดังลั่นเพราะจวิ่งทะลุประตูออกเหมือนโทโมะแต้องชนกับประตูแล้วล้มออกมาเต็มๆ
“O_O!!“แก้วมองประตูถึงกับอึ้งภาพที่โทโมะทะลุออกไปก็ผุดขึ้นมาอีกครั้ง
“คุณทำไมไม่หนีล่ะครับ”โทโมะโผล่เข้ามาครึ่งตัวก็จับมือแก้ว แต่แปลกทำไมจับมือแก้วได้แก้วยืนขึ้นมาตามแรงดึงของโทโมะ ก่อนจะถูกโทโมะลาก
ปึก
ตุ๊บ
“โอ้ยยยย เจ็บๆๆๆๆ”แก้วต้องล้มลงมากองกลับพื้นอีกครั้งเพราะตัวเองทะลุประตูออกไปเหมือนโทโมะไม่ได้
โทโมะวิ่งไปโดยที่มือก็ยังอยู่ในท่าเหมือนจับคนข้างหลังก่อนจะวิ่งไปเรื่อยๆ แล้วร็สึกแปลกๆเพราะทำไมถึงมันโล่งๆที่มือ
“อ้าว หายไปไหนน่ะ”โทโมะหยุดวิ่งแล้วหีชันมามองแต่ก็ไม่เจอใครก่อนจะวิ่งกลับมาที่บ้าน
“คุณครับทำไมไม่ตามผมมาล่ะครับ เร็วๆสิครับ เดี๋ยวผีก็มาอีกหรอก”โทโมะตะลุประตูเข้ามาอีกแล้วพูดกับแก้วอย่างรุกรี้รุกรน
“กรี๊ด!!!”แก้วเรียดออกมาก่อนจะรีบเปิดประตูแล้ววิ่งออกไป
“ตายแน่ๆแก้วแกตาย ตายแน่ๆ”แก้วิ่งมาเรื่อยๆ วิ่งไปตรงหลังบ้านพักก่อนจะรู้สึกว่าไกลมากพอสมควรแล้วก็หยุดวิ่งแล้วพิงต้นไม้ใหญ่
“แฮ่กๆ วิ่งมาไกลขนาดนี้หวังว่าจะตามมาไม่ทันนะ”แก้วพูดแล้วจับที่กลางอก แล้วหอบหายใจถี่ๆ
“ผีไปยังอะคุณ”เสียงของโทโมะที่อยู่ข้างๆแก้วทำให้แก้วหันไปมอง
“อร๊ายยยยย!!”แก้วกรี๊ดสุดเสียงก่อนจะสลบไป
“อ๊า!!”โทโมะร้องเสียงดังตามแก้วก่อนจะกอดแก้วที่นอนไป
“ผียังไม่ไปหรอคุณ”โทโมะกอดแก้วแล้วเขย่าถาม
“คุณๆๆๆๆๆ”โทโมะเขย่าแก้วที่นอนอยู่
“คุณ หรือว่าผียังไม่ไป อ๊า!!”โทโมะร้องก่อนจะวิ่งกลับไปในบ้าน
“เนย เนยช่วยไปตามแก้วให้ฟางหน่อยสิ บอกว่าให้มาทานอาการเย็นด้วยกัน”ฟางพูด
“อ๋อได้ค่ะ”เนยพูดแล้วยิ้มก่อนจะเดินออกไปตามแก้วโดยปั่นจักรยานไป เนยมีท่าทีกล้าไกลัวๆแต่ก็ยอมไป
“ว่าแต่แก้วพักที่ไหน’ป๊อปปี้ถาม
“ก็บ้านท้ายรีสอร์ทไง”ฟางพูด
“ห๊ะ!!”ป๊อปปี้ร้องเสียงหลงทันที
“ร้องทำไมเนี้ย”ฟางพูดแล้วขมวดคิ้ว
“ตรงนั้นไม่ให้ใครอยู่นะ”ป๊อปปี้พูด
“ก็จะให้อยู่มีอะไรมั้ลล่ะ ห๊ะๆ”ฟางพูดแล้วทำท่าหาเรื่องป๊อปปี้ลังเลใจนิดๆ
“คงไม่มีแล้วล่ะมั้ง”ป๊อปปี้พูดเบาๆ
“อะไรนะ”ฟางพูดเพราะได้ยินไม่ถนัด
“อ๋อเปล่าๆ ไม่มีไรหรอก”ป๊อปปี้พูดแล้วหันหน้ามาทานอาหาร
“อะไร”ฟางพุดแล้วส่ายหน้า
“ทำไมต้องมาตอนแบบนี้ด้วยเนี้ย”เนยพูดแล้วลูบแขน
“คุณแก้วค่ะ”เนยพูดแล้วเคาะประตู
ก๊อกๆๆๆๆ
“คุณแก้วค่ะ”เนยเคาะประตูหลายรอบจนสงสัยแล้วถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป แต่ก็พบกับความว่างเปล่า
“อ้าวไปไหนนะ”เนยพูดแล้วมองซ้ายมองขวาก่อนจะปิดประตูเพราะความกลัวแล้วลองเดินหาแก้ว
“คุณแก้วอยู่ไหนค่ะ”เนยตะโกน
“อ๊ะ อ้าว คุณแก้ว ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะเนี้ย”เนยเดินเข้ามาในป่าหลังบ้านก็เห็นแก้วนอนพิงต้นไม้อยู่ก็เดินเข้าไปช่วย
“ไม่เห็นจะมีผีเลยนิ”โทโมะพูดแล้วทำหน้าคิด
“คือว่าคนที่เป็นผีจะเป็นเค้า หื้อออ”โทโมะพูดแล้วทำหน้ากลัว
“ตายแบบไม่รู้ตัวแน่ๆ แล้วแบบนี้จะทำยังไงล่ะเรา ต้องอยู่กับผีงั้นหรอ ไม่นะ”โทโมะพูดแล้วส่ายหน้าไปมา
___________________________________________________________________________________
ต่างคนต่างกลัว 555555
ติดตามตอนต่อไปน้าาาา
เม้นกันเยอะๆน้าาาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
