BiKiMKAi Nc kaido fi.hunhan แค้นรักปีศาจ

ปึก

 

 

 

        คยองซูจุกจนพูดไม่ออกเมื่อถูกร่างสูงของไคเหวี่ยงไปที่เตียง ร่างเล็กกระถดถอยหนีจนชิดกับหัวเตียงอย่างหวาดกลัว สายตาก็คอยสอดส่ายหาจังหวะที่จะหลบหนีออกไปจากสถานการณ์ที่เสี่ยงต่อการเสียตัวแบบนี้ร่างสูงแสยะยิ้มก้าวขาขึ้นเตียงอย่างใจเย็น เหมือนสุนัขจิ้งจอกที่กำลังนั่งมองลูกแมววิ่งวนหาทางออกทั้งที่รู้ว่าไม่มีทางรอดออกไปได้ ร่างเล็กพลิกตัวหลบได้อย่างหวุดหวิดพยายามที่จะคลานลงจากเตียง แต่ยังไม่ทันพ้นจากเตียงข้อเท้าเล็กก็ถูกกระชากกลับมานอนแหม่ะใต้ร่างสูงโดยใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที

 

 

 

 

"เลิกเล่นไล่จับกันได้แล้ว"ร่างสูงตรึงมือเล็กทั้งสองข้างด้วยมือเดียวไว้เหนือศีรษะเล็กก่อนที่ทิ้งตัวทาบทับลงมาเพื่อไม่ให้ร่างเล็กดิ้น 

 

 

"อย่าทำอะไรคยองซูเลยนะ" ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

 

 

 

"หึ คยองซูงั้นเหรอ" 

"แล้วตอนที่น้องสาวข้าขอร้องพ่อเจ้าล่ะ พ่อเจ้าทำตามมั้ย!" ร่างสูงตวาดใส่ร่างเล็ก อารมณ์โกรธกำลังก่อตัวขึ้น

 

 

 

"คยองไม่รู้เรื่อง ปล่อยคยองไปเถอะนะ"

 

 

 

 

"ไม่! เจ้าจะต้องได้รับโทษในสิ่งที่พ่อเจ้าทำกับน้องสาวข้าไว้!" 

 

 

 

"อื้ออ" 

ร่างสูงพูดจบก่อนจะก้มไปปิดปากร่างเล็กอย่างรวดเร็ว ปากหยักบดขยี้ปากเล็กอย่างไร้ความปรานี ร่างเล็กที่ไม่ประสีประสาพยายามหลบหน้าหนีแต่ริมฝีปากหยักก็ตามติดประกบปากเล็กไม่ยอมห่าง ร่างสูงผละออกเล็กน้อยพอให้ร่างเล็กได้หายใจก่อนที่จะประกบปากลงไปอีกครั้งและอีกครั้งซ้ำๆ จนได้กลิ่นคาวเลือดที่มาจากการโดนตบอย่างแรงเมื่อกี้นี้ แผลที่มุมปากจากที่แห้งสนิทกลับมีเลือดไหลออกมาจากปากแผลที่ปริแตก 

 

 

 

ปากหนายังคงขบเม้มริมฝีปากบางลิ้นร้อนพยายามสอดแทรกเข้าไปในโพลงปากเล็ก แต่ร่างเล็กกลับเม้มปากแน่นไม่ยอมให้ลิ้นร้อนได้เข้าไปสำรวจความหอมหวานภายใน มือหนาที่ตอนนี้ได้ปล่อยจากมือเล็กแล้วลูบไล้บีบเค้นอย่างมันมือไปทั่วร่างขาวเนียนที่ไร้เสื้อผ้าปกปิด 

 

 

 

"อ้ะ..อื้อ" ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อมือหนาเลื่อนขึ้นไปบี้ยอดอดเล็กอย่างรุนแรง ทำให้เผลอร้องออกมา ร่างสูงได้โอกาสสอดลิ้นเข้าไปหยอกเย้ากับลิ้นเล็กที่พยายามหลบหนีแต่ก็โดนไล่ต้อนจนหมดหนทางที่จะรอด ลิ้นร้อนเกี่ยวกะหวัดลิ้นเล็กอย่างชำนาญสลับกับดูดเม้มริมฝีปาก การกระทำทุกอย่างดูป่าเถื่อนแต่กลับแฝงความอ่อนโยนไว้นิดๆ ร่างสูงบดจูบกลีบปากหยักรูปหัวใจจนพอใจก่อนที่จะเลื่อนต่ำลงมาซอกคอขาวเนียน

 

 

 

"อืออ..อย่ากัด...คยองเจ็บ" คยองซูรู้สึกเจ็บจี๊ดเมื่อฟัมคมของไคกัดเข้าที่ซอกคอ ร่างเล็กหน้าร้อนผ่าวเมื่อไคใช้ลิ้นเลียบริเวณที่โดนกัดเมื้อกี้ ความรู้สึกแสบที่แผลเกิดขึ้นแต่มันกับปนไปด้วยความเสียวซ่าน ร่างสูงขบเม้มสร้างรอยไว้ทุกที่ที่ริมฝีปากหนาลากผ่าน 

 

 

 

 

ร่างเล็กใต้ร่างที่ตอนนี้ไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืนเพียงแค่จะใช้มือผลักอกก็ทำไม่ได้ได้แต่วางทาบทับไว้ไม่ให้ร่างกายใกล้ชิดกันไปมากกว่านี้ แม้ว่าจะไม่เคยกับเรื่องอย่างว่าแต่ก็ไม่ได้ไร้เดียงสาเกินไปที่จะไม่รู้ว่าจะขืนปล่อยไว้นานกว่านี้จะเกิดอะไรขึ้นกับตนเองบ้าง สมองสั่งการว่าให้ขัดขืนอย่างถึงที่สุด แต่ร่างกายกลับตอบสนองทุกรสสัมผัสจากคนบนร่างได้อย่างหน้าอายที่สุด

 

 

 

"อ้ะ..คะ...ไค..อ้ะอื้อออ" ร่างเล็กกลั้นเสียงครางไว้ไม่อยู่เมื่อไคกัดเข้าไปที่ยอดอกเล็กดูดเม้มช่วงชิงความหอมหวานอย่างไม่รู้จักพอ ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กที่ตอนนี้มองเขาตาปรือแทบไม่มีสติ ผิวลื่นขึ้นสีชมพูระเรื่อไปทั่วตัวจนทำให้ร่างสูงแทบคลั่ง ก่อนที่จะกระซิบแสบแหบพร่าข้างใบหูเล็ก

 

 

 

 

 

"ข้าจะใจดีให้เจ้าเรียกชื่อข้าในตอนนี้ได้ แต่อย่ายั่วข้าให้มันมากนัก"ร่างสูงเลียใบหูเล็กสลับกับขบเม้มเบาๆก่อนที่จะเบาลมใส่เบาๆ ร่างเล็กต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขิน 

 

 

 

 

"เพราะข้าจะไม่รับรองความปลอดภัยของเจ้า"ร่างสูงพูดจบก่อนที่จะล้วงกางเกงเข้าไปสัมผัสแท่งเนื้ออย่างรวดเร็ว มือหนาลูบคลำพร้อมกับบีบแรงสลับเบา ทำเอาร่างเล็กที่กัดริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงที่น่าอายต้องเผลอร้องคลางออกมา แม้สมองไม่อยากที่จะเอนอ่อนตามการเล้าโลมของร่างสูงแต่ร่างการกับทรยศด้วยการตอบรับทุกสัมผัสที่ร่างสูงมอบให้ 

 

 

 

 

 

ร่างสูงยืดตัวขึ้นถอดเสื้อผ้าที่เป็นอุปสรรคออกไปให้พ้นตัวรวมถึงกางเกงของร่างเล็กด้วยที่เจ้าตัวถึงกับผวาเมื่อถูกกระชากออกไปอย่างรวดเร็ว แต่แล้วกลับต้องหน้าร้อนวูบหันหน้าหนีแทบไม่ทันเมื่อเห็นร่างสูงตรงหน้าที่ตอนนี้ร่างกายไร้ซึ่งเสื้อผ้าปกปิดทั้งบนและล่าง ร่างเล็กปฏิเสธไม่ได้เลยว่าร่างผิวสีแทนนี้ดูเซ็กซี่มาก ไหล่กว้างรับกับกล้ามเนื้อสวยบริเวณหน้าท้องทำให้คนที่พบเห็นอยากที่จะสัมผัสลูบไล้ ขนาดผู้ชายอย่างคยองซูยังมีความรู้สึกว่าอยากจะสัมผัสดูสักครั้ง 

 

 

 

 

 

ร่างสูงไม่รอช้าก้มลงซุกไซ้คอขาวต่อ ร่างกายทั้งสองแนบชิดบดเบียดกันชนิดที่เรียกได้ว่ามดไม่สามารถเดินผ่านได้ ตอนนี้สติของร่างเล็กไม่สามารถสั่งการให้ต่อต้านได้อีกต่อไปได้แต่ปล่อยให้ร่างกายเป็นไปตามธรรมชาติ แม้จะเต็มไปด้วยความรุนแรงแม้จะเจ็บแค่ไหนแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเสียวซ่านทุกครั้งยามที่ริมฝีปากและมือหนาขบเม้มและบีบเค้นไปทั่วตัว แท่งเนื้อสีสวยที่ตอนนี้ตั้งชูชันขึ้นมาตามอารมณ์ของร่างเล็กที่ถูกปลุกเล้าอย่างต่อเนื่อง ร่างสูงยิ้มเยาะก่อนที่จะเลื่อนมือไปเกาะกุมแล้วรูดขึ้นลงเบา

 

 

 

"หึ"

 

 

"อ้ะๆ" ร่างเล็กที่ตอนนี้บิดไปมาได้แต่ใช้มือจิกหมอนเพื่อระบายความเสียวที่เกิดขึ้นแก่นกลางลำตัว ร่างสูงเร่งความจังหวะในการรูดรั้งให้เร็วขึ้นเมื่อได้ยินเสียงหวานครางออกมาอย่างกระเส่า

 

 

 

"อ้ะๆ...อื้อออ..อึดอัด...อ้ะ..คยองอึดอัด..อ้ะ..อ่าาา"

ร่างเล็กพูดออกไปอย่างยากเย็น จนตัวกระตุกเกร็งก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องเรียบของตนเอง 

 

 

 

 

"อ้ากกก...เจ็บบบบบ"คยองซูที่หอบหายใจโดยยังไม่ทันได้หายเหนื่อยก็ต้องร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวดและขยับหนี มือก็ผลักอกแกร่งเป็นพัลวันเมื่อไคจับแท่งร้อนสอดเข้าไปในช่องทางของเขาที่ไม่เคยถูกล่วงล้ำมาก่อน 

 

 

 

 

 

ร่างสูงสอดแท่งร้อนเข้าไปได้แต่ส่วนหัวก็สามารถทำให้ช่องทางรักฉีกขาดได้โดยง่ายเพราะเขาไม่ได้เบิกทางให้ร่างเล็กก่อน เขาต้องการให้คนใต้ร่างทรมานและเจ็บปวดมากกว่าน้องสาวของเขาที่ได้เจอ

 

 

 

 

ไคสอดแขนทั้งสองข้างเข้าไปใต้ข้อพับเล็กเพื่อไม่ให้ร่างเล็กดิ้นหนี ร่างสูงแทบคลั่งเมื่อช่องทางคับแคบบับรัดส่วนหัวของแท่งร้อนจนทนไม่ไหวจึงกระชากร่างเล็กเข้ามาหาพร้อมกับสวนสะโพกแกร่งเข้าไปรวดเดียวจนช่องทางรักกลืนแท่งร้อนเข้าไปจนหมด

 

 

 

 

 

เฮือก

 

 

 

 

คยองซูรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง เจ็บจนร้าวไปทั้งสะโพกลามไปจนถึงไขสันหลัง เจ็บเกินกว่าที่จะเปล่งเป็นเสียงร้องออกมา มีเพียงน้ำตาที่ยังทำหน้าที่ของมันได้ดี

 

 

 

 

"อ่าาาาา"ไคครางออกมาอย่างสุดทนเมื่อช่องทางอ่อนนุ่มที่คับแน่นบีบรัดแท่งร้อนจนปวดหนึบ ก่อนที่จะขยับสะโพกทันทีโดยไม่สนใจว่าร่างเล็กจะเจ็บปวดหรือไม่

 

 

 

 

"ยะ...อย่าขยับ..ฮึก..เจ็บบ..ฮึก" ร่างเล็กร้องห้ามเสียงสะอื้น ร่างกายเจ็บจนชาไปทั้งตัว ขาเล็กสั่นอย่างเห็นได้ชัด

 

 

 

 

"นั่นแหละที่ข้าต้องการ" ร่างสูงยิ้มเยาะก่อนที่จะเร่งจังหวะขยับสะโพกเข้าออกรุนแรงขึ้น

 

 

 

"อึก..ไม่นะ..คยองขอร้อง..ฮึก..เจ็บบ" ร่างเล็กส่ายหน้าไปมาด้วยความเจ็บปวด ร่างสูงขยับสะโพกเร็วขึ้นไม่สนเสียงร้องเว้าวอนของร่างเล็กแม้แต่น้อย 

 

 

 

 

บทรักรุนแรงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเกือบเช้าก่อนที่ร่างเล็กจะสลบไปท่ามกลางคาบน้ำรักและเลือดที่เปอะเลอะเต็มเตียง โดยที่ร่างสูงไม่แม้แต่จะทำความสะอาดร่างกายให้ร่างเล็กแม้แต่นิด