ฉุดหัวใจให้เธอรักฉัน ♥

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อื้อ..อ๊ะ.."ชั้นลืมตาขึ้นมากลางดึก พายายามจะยันตัวเองขึ้นเเต่ก็รู้สึกเจ็บที่ท้องน้อยมากๆ ก่อนจะนอนลงเหมือนเดิม โดยที่หันหน้ามามองคนข้างกายชั้นในตอนนี้..

 

 

เขากำลังหลับ..

 

 

เหมือนเด็กเลยนะ..

 

 

ชั้นพายายามจะเอาเเขนที่เอาพาดมาที่ท้องชั้นออกเพื่อจะเข้าไปทำความสะอาดร่างกาย เเลละชั้นก็ทำสำเร็จ เยส!! ชั้นเอามือเขาออกได้เเล้ว ตอนนี้ชั้นต้องข่มตา ข่มใจ เอาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมเสื้อผ้าที่กองอยู่ข้างล่างให้ได้!! 

 

 

 

หมับ

 

 

 

"ว๊าย"ชั้นร้องออกมาอย่าตกใจเมื่อยู่ก็ที่คิดว่าหลับอยู่ก็ดึกชั้นเข้าไปกอด

 

 

"จะหนีพี่ไปไหน"เขาพูดเเล้วหอมแก้มชั้น

 

 

"ปล่อยแก้วนะค่ะ แก้วเจ็บท้อง"ชั้นพูด

 

 

"ขอโทษนะครับคนดี"เขาพูดขอโทษเเล้วคลายกอดเเต่ยังไม่ปล่อย

 

 

"ปล่อยแก้วนะ แก้วจะไปอาบน้ำ"

 

 

"ไม่"เขาพูดเเล้วหอมแก้มชั้นอีก

 

 

"หยุดหอมได้เเล้ว ปล่อยแก้วนะ"

 

 

"ทำไม แก้วเป็นขอพี่ เเล้วนะ"เขาพูดเเล้วกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

 

 

"ใครเป็นของพี่ไม่ทราบ"ชั้นพูดไม่ยอม

 

 

"ก็ใครล่ะ ที่นอนกำพี่ตอนนี้"เขาพูดเเล้วกระตุกยิ้ม อีกเเล้ว..

 

 

"ปล่อยนะ ปล่อยสิ"

 

 

"ไม่ปล่อย ถึงปล่อยเเล้วจะเดินได้หรือไง"

 

 

"ได้ไม่ได้ก็จะเดิน จะไปจากที่นี่"ชั้นพูดเสียงเเข็ง

 

 

"ทำไมล่ะ ที่นี่คือความสุขของเรานะ"

 

 

"ความสุขของพี่ต่างหาก ปล่อยแก้วจะอาบ้ำ แก้วจะกลับบ้าน"

 

 

"กลับไปตอนนี้ สถาพนี้เนี้ยนะ ไม่กลัวแม่ถามหรอ"

 

 

".."ชั้นเงียบเเล้วคิดจริงสิ นี่ก็ดึกมาเเล้ว สถาพชั้นตอนนี้ก็เเทบจะดูไม่ได้ เเต่ชั้นไม่อยากนอนที่นี่!!

 

 

"ถ้าจะทำให้แก้วไม่อยู่ที่นี่ ก็จะกลับค่ะ"ชั้นพูดเสียงเเข็ง

 

 

"ทำไมล่ะ ทีนี่ไม่ดีตรงไหน"เขาถาม

 

 

"ตรงที่มันเป็นโรงเเรม!! เเละมันเป็นโรงเเรมม่ายรูด!!"

 

 

"อ๋อ อยากไปนอนที่บ้านพี่หรอ"

 

 

"พูดบ้าอะไรของพี่ ปล่อยแก้วนะ"

 

 

"ไม่ปล่อย"

 

 

"ปล่อย"

 

 

"ไม่ปล่อย"

 

 

"ปล่อย"

 

 

"ไม่ปล่อย"

 

 

"ถ้าไม่ปล่อยเราจะไม่ได้เจอกน้ากันอีก แก้ว-สา-บาน!"ชั้นพูดขู่เขา เเละได้ผลเขารีบปล่อยชั้นเเทบจะในทันที

 

 

"เล่นงี้เลยหรอ"เขาพูดเเล้วยันตัวเองลุกขึ้นนั่ง

 

 

"เออ..โอ้ย.."ชั้นจะลุกขึ้นเเต่ก็เจ็บที่ท้องน้อยมันเจ็บมาก มากจริงๆ

 

 

"เดี๋ยวพี่พาไป"เขาพูดเเล้วลุกขึ้นมาโดยที่มีผ้าเช็ดตัวพันช่วงล่างเเล้วมาอุ้มชั้นที่มีผ้าเช็ดตัวพันอยู่เข้าห้องร้ำไป

 

 

"ออกไปสิค่ะ"ชั้นไล่เมื่อเขาวางชั้นลงที่อ่างอาน้ำ

 

 

"อยากอาบน้ำให้"เขาพูดเเล้วยิ้ม

 

 

"ไม่อาบเองได้ แก้วมีมือ"ชั้นพูด

 

 

"เเต่พี่อาบให้สะบายกว่านะ"

 

 

"ไม่ค่ะ"

 

 

"พี่หยิบสะบู่ให้ก็ได้นะมันไกล"

 

 

"หยิบเองได้ค่ะ เเขนยาวพอ"

 

 

"พี่ถูหลังให้เเล้วกัน"

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะบอกว่าแขนยาว"

 

 

"เดี๋ยวพี่สระผมให้"

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ แก้วไม่สระผมวันนี้"

 

 

"พี่.."

 

 

"หยุดตอรองเเล้วออกไปค่ะ"

 

 

"เเต่.."

 

 

"เดี๋ยว-นี้ นะค่ะ"ชั้นพูดเเล้วยิ้มร้ายให้เค้า

 

 

"ฝากไว้ก่อนเถอะ"เขาพูดเเล้วเดินออกไปนอนห้องรน้ำ

 

 

 

 

 

"เฮ้อ"ชั้นถอนหายใจออกมา เกือบโดนอีกครั้งในห้องน้ำแล้วสิเรา

 

 

 

 

 

 

 

 

"สรุปเอายังไง"เขาถามชั้นเมื่อชั้นขึ้นรถเรียบร้อน

 

 

"แก้วอยากกลับบ้าน"ชั้นพูดเสียงรียบ

 

 

"ไม่กลัวแม่ถามหรอ"เขาพูด

 

 

"กลัว เเตก็จะกลับ"

 

 

"พี่ว่าวันนี้ไปนอนบ้านพี่ดีกว่า เเล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยบอกแม่ว่าอนบ้านฟางไง"

 

 

"อยากกลับไปนอนบ้านค่ะ"

 

 

"ดื้อ"

 

 

"ค่ะ"

 

 

"เป็นอะไร"เขาถามเหมือนรู้ว่าชั้นกำลังจะเฉยใส่เขา..

 

 

"อยากกลับบ้านค่ะ ถ้าไม่ไปส่งแก้วที่บ้านแก้วจะกลับเอง"ชั้นพูดเล้วจะเปิดประตู เเต่เขาก็ห้ามไว้

 

 

"โอเค กลับบ้านก็กลับ"เขาพูดเเล้วขับรถออกไปส่งชั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

"ดูเเลตัวเองด้วยนะ พรุ่งนี้พี่จะมารับไป มหา'ลัย"เขาพูดเมื่อมาส่งชั้นถึงบ้านเเล้ว

 

 

"ไม่ต้องค่ะ ไปเอง"ชั้นพูดเเล้วรีบลงจากรถ ทนอาการเจ็บท้องให้ถึงที่สุด

 

 

 

 

 

ชั้นเดินเข้ามาในบ้านที่มืดเเละเงียบสงัด ทุกคนคงนอนเเล้วสินะ เฮ้อ พรุ่งนี้จะเจออะไรบ้านะ..