รักของฉันกับเขา...และเธอ TK

"ก็...ขอคิดก่อนนะ" ฉันตอบโทโมะ

"โอเค นอนดีกว่า" แล้วเราก็เข้านอน(เตียงเดียวกัน...)

ฉันกับโทโมะนอนหันหลังให้กัน ฉันนอนคิดไปเรื่อยๆ ถึงเรื่องของฉัน พี่ป้อง และโทโมะ

วันแรกที่ฉันตกลงเป็นแฟนกับพี่ป้อง ฉันเหมือนเห็นแววตาของพี่ป้องยิ้มเหยียดให้โทโมะ ฉันเลยเลือกที่จะกลับบ้านกับโทโมะ วันที่สองที่พี่ป้องชวนฉันไปกินข้าว เวลาฉันชวนเขาคุย เขาจะตอบแค่ ครับ ฉันก็คิดว่า เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าเรา ก็เลยไม่ชอบคุยมั้ง พอฉันไปเดินห้างกับโทโมะตอนบ่าย ฉันก็เจอ... หลังจากวันนั้น พี่ป้องก็เงียบกว่าเดิม แต่ก็ยังส่งข้อความมาให้ฉัน พาไปกินข้าว ดูหนัง สามวันผ่านไป เขาทำตัวเย็นชา เหมือนว่าไม่รักฉันแล้ว มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ตอนที่ฉันเห็นพี่ป้องอยู่กับ... จนสุดท้าย เรื่องของเราก็จบกัน  'คนไม่รัก ไม่ต้องไปคิดจะให้เขาแคร์...สิทธิ์คนแพ้คือห้ามเรียกร้องให้เธอเห็นใจ' 

"ฮึก.." อยู่ดีๆ น้ำตาของฉันก็ไหลออกมา พร้อมกับเสียงสะอื้น ฉันพยายามเก็บมันไว้ ไม่ให้โทโมะได้ยิน

"เป็นอะไรรึเปล่า ฝันร้ายหรอ" โทโมะถามฉัน

"เปล่า ฮึก โมะยังไม่นอนหรอ" ฉันกลบเกลื่อนแล้วถามโทโมะออกไป

"เนี่ยนะเปล่า สะอื้นขนาดนี้ เป็นห่วงนะ" เขาเป็นห่วงฉันหรอ

"ขอบคุณนะ goodnight ค่ะ" ฉันบอกเขา

"อ่ะ เอาเอาไปกอดไป ฝันดีนะ" เขายื่นตุ๊กตามิกกี้เม้าส์ให้ฉัน ฉันรับมากอดไว้ รอให้แน่ใจว่าเขาหลับแล้ว......

__________________________________

แก้วจะทำอะไรต่อเนี่ย เค้าทำผิดสัญญา แต่ว่ายุ่งมาก ต้องเคลียงาน เคลรยการบ้านที่มันมาไม่ขาดสาย แต่เค้าดีใจมาก ที่ยังมีคนเม้น มีคนคิดถึง เค้ามีกำลังใจขึ้นเยอะเลย เวลามีอีเมลมาถึงเราว่ามีคนมาเม้นให้ เรารู้สึกดีใจมากๆ ขอบคุณนะคะ รักคนเม้น คนอ่าน ไรต์น๋อยแน่