You’re the woman of my dreams. คุณคือผู้ชายในฝัน

           'นอกจากคุณจะหลงตัวเองและไม่มีหัวคิดแล้ว  ผมจะบอกให้นะว่า...' 

          'เอ่อขอโทษนะครับ ดูเหมือนว่ากำลังมีปัญหา  คือ ผมจะมาบอกว่ารถของคุณธนันต์ธรญ์โดนรถขนของที่ขนเหล็กขูดนะครับ ทางเราดูจากกล้องวงจรปิด ทางเราเลยจะลงมาแจ้งให้คุณธนันต์ทราบเพื่อทางเราจะชดใช้ค่าเสียหายให้ และส่งส่งรถคืนคุณให้เร็วที่สุดที่เราสามารถทำได้ครับ '

       พนักงานโค้งขอโทษฉันเล็กน้อย นี่ฉันเข้าใจผิดไปเองนี่นา

          'ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ แต่ทีหลังควรระวังให้มากกว่านี้นะค่ะ' ฉันยิ้มให้เล็กน้อยเพราะยังไงมันก็คงเป็นอุบัติเหตุ

          'ผมต้องขอโทษคุณภานุด้วยนะครับ ' นายนั้นโค้งลงเล็กน้อย และส่งสายตามาตำหนิฉันแทน

          'คราวนี้คุณก็คงรู้แล้วสินะ ว่า ผมและเด็กคนนี้ไม่ได้ทำ ทีหลังอย่ากล่าวหาใครแบบนี้อีก !!!และคุณก็ควรที่จะขอโทษเด็กคนนี้ด้วย'

          'น้องจ้ะพี่ขอโทษนะที่พี่ขึ้นเสียงใส่  'ฉันก้มลงไปยิ้มให้เด็กคนนั้น

          'แต่เอ๊ะ !! นายมามองฉันทำไมตั้งแต่ก่อนเข้าโรงหนัง ฉันก็คิดว่าโรคจิตนะสิ'

          'คุณก็ลองกลับบ้านไปส่งกระจกดูกระโปรงคุณสิ ว่ามันผ่าขึ้นมาถึงตรงไหน ผู้ชายคนไหนไม่มองก็คงเป็นเกย์และละ' หลังพูดจบนายนั้นก็เดินออกไปกับเด็กคนนั้นพอดี พร้อมสบดเบ่า

          'คุณนี่มัน ทำเรื่องของผมเสียแผนจนได้สิน่า'

          กรี๊ด !! ไอผู้ชายไร้ความสุภาพบุรุษ ไอ้บ้าห้าร้อยเอ้ยยยย!!!!! กระโปรงงั้นหรอฉันหันหลังไปดูพบมาตอนนี้กระโปรงนักศึกษาทรงเอยาวของฉัน ผ่ามาเกือบถึงก้น ไอ้บ้าเอ้ยย !! บอกแล้วว่าวันซวย ! ขออย่าให้ได้เจอกันอีกเลยยยย!!!

                                                                                          จบ  FANG

POPPY

             สวัสดีครับ ! วันนี้ผมทำภารกิจนอกสถานที่เรียกใช้ของกรมตำรวจและทหาร ไม่ว่าจะคดี

ข้ามชาติหรือคดียาเสพติดมากมาย เป็นองค์กรลับที่รับผู้ชายที่มีความสามารถตั้งแต่ ม.ปลาย ต้อง

เข้าฝึกเข้มข้น มากกว่าทหาร หลายเท่าทั้งต้องอดทนสูง ทักษะต่างๆและเป็นความลับห้ามให้บุคคล

อื่นรู้โดยเด็ดขาดเพระามันเป็นความลับขององค์ หากใครฝ่าฝืนกฎขององค์กร ต้องหายไปอย่าง

ลึกลับ แต่ไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกครับ  มีข้อยกเว้นอยู่ 1 ข้อเหมือนกัน คือเราสามารถบอกกับคนที่

เราคิดว่าเราจะแต่งงานด้วยเท่านั้นครับ แต่พวกผมคิดว่า มันคงยากไปนิดนึงเพราะพวกผมไม่ค่อยจะ

จริงจังกับใคร เรายังรักสนุกกับงานอยู่ แต่ก็ไม่แน่เสมอไปหรอกครับ ตอนนี้ผมได้รับโทรศัพท์จาก

ท่าน ผู้กำกับของกรมตำรวจแห่งนึงว่า จะมีการส่งยาที่โรงหนังในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง พวกเราก็

รีบออกมาจากองค์กรโดยด่วน แต่ก็มีปัญหาตรงที่ว่า ไอโทโมะ เพื่อนของผมโดนรถชนกับคู่กรณที่

เป็นผู้หญิง เลยมาไม่ได้ ส่วนไอเชื่อนต้องไปเลี้ยงหลานให้ไอเคนตะที่ต้องไปทำภารกิจที่ญี่ปุ่นเป็น

เวลา 2 อาทิตย์อีก ปลีกตัวมาคงยาก เลยเหลือผมเพียงคนเดียว 

          'คุณภานุครับ ผมดูจากกล้องวงจรปิดพวกมันหนีไปแล้วครับ แต่เราสามารถจับลูกน้องของมันได้ 1 คนครับเดี้ยวทางเราจะส่งตัวไปให้ที่องค์กร และนี่เอกสารของบุคคลที่น่าจะพอรู้จักกับคนร้ายครับ  ผมขอตัวนะครับ'

      ผมรับเอกสาร กั้งลูกน้องคนนึงมารายงานผมหลังจากที่ยัยบ้านั้นทำผมเสียแผน ทั้งหาว่าผมเป็นโรคจิต แล้วก็สายของผมเป็นคนเอาหินไปขุดรถเขาอีก ผู้หญิงอะไรน่ารำคารเป็นบ้าเลย แต่ผมคิดว่าเราคงได้เจอกันอีกแน่!!!!! 

                                                                                      จบ POPPY

มาอัพอีก 1 ตอนนน แล้วนะ ฝากติดตามด้วยนะค่ะ