[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.

  35 ตอน
  829 วิจารณ์
  53.63K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) อาหารเย็น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

 

 

 

 

 

"แป๊ปนึงนะค่ะ"ฟางที่กำลังเกล้าผมอยู่ก็ตะโกนออกมาก่อนจะรีบมมัดหลวมๆตามที่ตั้งใจก็รีบวิ่งออกมาจากหน้ากระจก

 

 

 

 

 

 

แอ๊ดดดด

 

 

 

 

 

 

"..^_^.."

 

 

 

 

 

 

"อ้าวเขื่อน ^^ ขอโทษนะค่ะที่ฟางมาเปิดช้ากำลังมัดผมอยู่เลย"ฟางพูดเเล้วยิ้มหวานให้

 

 

 

 

 

 

เขื่อนอมยิ้มเเล้วมองฟางในชุดกระโปรงหวานแบบปกติที่เคยใส่สีชมพูอ่อน หน้าถูกแต่งด้วยเครื่องสำอางอ่านอ่อนๆ ปากถูกทาด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อน ผมถูกเกล้าขึ้นอย่างหลวมๆ เเละมีผมปอยย้อยลงมาปกปิดเล็กน้อยบวกกับรอยยิ้มของเจ้าตัวทำให้คนที่อยู่ตรงหน้ายิ้มตามอย่างหยุดไม่อยู่

 

 

 

 

 

 

"เขื่อน"ฟางพูดเเล้วโบกมือ

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ...เมื่อกี้ฟางพูดว่าอะไรนะครับ"เขื่อนหลุดออกจากภวังค์ก่อนจะถามฟาง

 

 

 

 

 

 

"เปล่าหรอกค่ะ ฟางแค่อกว่าฟางขอโทษที่มาเปิดช้า"ฟางพูดเเล้วยิ้มหวานให้

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรครับ นานกว่านี้เขื่อนก็รอได้ ^^"เขื่อนพูเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"อะ เอ่อ แหะๆ"ฟางอำอึ้งก่อนจะยิ้มให้ เขื่นที่ยืนอยู่ก็ยื่นมือไปให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

"เชิญครับ"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ ^^"ฟางพูดก่อนจะจับมือเขื่อนเเล้วเดินออกมาจากบ้านพักพร้อมกันเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟางที่เดินขึ้นมาพร้อมเขื่อนก็เดินออกไปตรงชานบ้านพักของป๊อปปี้ เจอป๊อปที่นั่งอยู่ก่อนเเล้ว ป๊อปปี้ที่กำลังนั่งพิงเก้าอีรออยู่ถึงกับเด้งตัวขึ้นมานั่งตัวตรงเเล้วมองฟางที่กำลังเดินมา ลมพัดผมให้ปลิวสลวยเดินควงเขื่อนเข้ามาพร้อมกัน

 

 

 

 

 

 

"ไอ้ป๊อป-_-"เขื่อนตะโกนใส่หูป๊อปปี้ที่นั่งข้างๆเรียกป๊อปปี้เป็นครั้งที่นันไม่ถ้วนป๊อปปี้ยังคงนั่งตรงอึ้งอยู่ไม่หายป๊อปปี้ที่ได้ยินเสียงตะโกนของเขื่อนเข้าโซนประสาทก็สะดุ้งทันที

 

 

 

 

 

 

"หะ ห๊ะ"ป๊อปปี้หันมาพูดกับเขื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ ก่อนจะมองฟางที่นั่งอยู่ตรงข้าม

 

 

 

 

 

 

"มึงนั่งมองออะไรตั้งนานว่ัะ เรียกก็ไม่หัน ไม่ตอ ไม่หือ ไม่อือ ตั้งเเต่กูเดินเข้ามาล่ะ"เขื่อนถามรัว

 

 

 

 

 

 

"ไม่มีไร"ป๊อปปี้ตอบปัดๆ

 

 

 

 

 

 

"ทำไมว่ะ อึ้งหรอ สวยอ่าดิ๊"เขื่อนเเกล้งเเซวเเล้วกระเเซะป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"อึ้งอะไร สวยอะไรมึง"ป๊อปปี้พูดเเล้วส่ายหน้าก่อนจะมองหน้าฟางอย่างทะเล้นเช่นเคย

 

 

 

 

 

 

"หรออ เเล้วมึงมองออะไรตั้งนานสองนานละวะ"เขื่อนเเซวอีก

 

 

 

 

 

 

"กูมองว่าวันนี้ ยัยเตี้ยนี่จะใส่ส้นสูงกี่นิ้วต่างหาก"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

"อ้าวนี่นาย จะใส่กี่นิ้วมันก็เรื่องของชั้น"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้อย่างเอาเรื่อง

 

 

 

 

 

 

"อย่างเธฮนี่น่าจะสักประมาณ 3 ฟุตได้อะถึงจะสูง"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักติ้วกวนๆ

 

 

 

 

 

 

"หาเรื่องหรอห๊ะ"ฟางพูดเเล้วใช้ส้อมที่วางอยู่ขี้หน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ...ฟางใจเย็นๆนะครับ"เขื่อนพูดเเล้วยกมือห้ามก่อนจะค่อยๆใช้มือเเต่มือฟางที่ชี้ส้อมมาทางป๊อปปี้อยู่

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้หาเรื่อง ชั้นเเค่พูดความจริง"ป๊อปี้พูดเเล้วแกล้งมองลงใต้โต๊ะ

 

 

 

 

 

 

"อยากปากแตกก่อนหน้าหนาวป่ะ"ฟางพูดเเล้วยืนขึ้นก่อนจะมองหน้าป๊อปปี้อย่างเอาเรื่อง ป๊อปปี้ก็ได้เเต่มองเเล้วยิ้มทะเล้น

 

 

 

 

 

 

"ทำไม เธอจะมากัดหรือไง"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับปากก่อนจะมองฟางอย่างแกล้งๆ

 

 

 

 

 

 

"อี๋ ไิ้อ้ทุเรศ"ฟางพูดเเล้วใช้ส้อมจิ้มของเเถวนั้นยัดใส่ปากป๊อปปี้ทันที 

 

 

 

 

 

 

"แค่กๆ"ป๊อปปี้สำลัก

 

 

 

 

 

 

"เอ้าน้ำ"เขื่อนพูดเเล้วยื่นแก้วน้ำให้ป๊อปปี้ก่อนที่ป๊อปปี้จะรับเเล้วรีบดื่มอย่างเร็ว

 

 

 

 

 

 

"จะฆ่ากันหรือไงห๊ะ ยังเตี้ย!"ป๊อปปี้ว่าเเล้วมองหน้าฟางอย่างเอาเรื่อง

 

 

 

 

 

 

"ฆ่าได้จะรีบฆ่าตั้งเเต่เจอนายวันแรกเลย^^"ฟางพูดเเล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ...ฟางครับเขื่อนว่านั่งลงทานข้าวกันเถอะครับ"เขื่อนพูดเล้วยิ้มแหยให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

"ก็ได้ค่ะ ฟางตอบก่อนจะนั่งลงเเล้วจ้องตาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

_-)------- +++++++(-_

 

 

 

 

 

 

"อันนี้อะหร่อยนะครับ"เขื่อนที่มองป๊อปปี้สลับกันนานสองนานก่อนจะตักกับข้าวให้ฟางจนฟางละสายตาจากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"กินไป"เขื่อนพูดเเล้ววางอาหารที่ตักมาใส่จานของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"ขอบใจ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

"เออ กินไป"เขื่อนพูดก่อนจะหันไปยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ คุณป๊อปค่ะ คุณแบงค์อยากขอคุยหน่อยค่ะ"เนยเดินเข้ามาก่อนจะพูดกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"ตอนนี้เนี่ยนะ"ป๊อปปี้ถามก่อนจะวางช้อน

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ เค้าบอกอยากคุณเรื่องไร่อ้อยค่ะ"เนยบอก

 

 

 

 

 

 

"ผมบอกว่าไม่ขายไง"ป๊อปปี้พูดอย่างเสียอารมณ์

 

 

 

 

 

 

"ใจเย็นดิว้ะ"เขื่อนพูดเเล้วตบบ่าป๊อปปี้ ฟางก็ได้เเต่มองเหตุการณ์อย่างวิเคาระห์

 

 

 

 

 

 

"เค้าบอกว่าอยากจะคุยค่ะ"เนยพูด

 

 

 

 

 

 

"ได้!"ป๊อปปี้พูดก่อนจะลุกขึ้น เเล้วเดิดุ่มๆนำเนยไปทันที

 

 

 

 

 

 

"รอด้วยดิ๊ไอ้ป๊อป"เขื่อนรีบลุกขึ้นก่อนตะโกนไล่หลัง

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ ฟางจะกินก่อนเลยก็ได้นะครับ"เขื่อนหันมาพูดกับฟาง

 

 

 

 

 

 

"ฟางไปด้วยได้มั้ยค่ะ ฟางอยู่ก็คงกินไม่ลง"ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

"จะดีหรอครับ"เขื่อนพูดเเล้วมองหน้าฟาง เพราะไม่อยากให้ไปเห็นการมีปากเสียง

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มห้ เขื่อนเม้มปากเเน่นก่อนจะพยักหน้า ฟางที่ได้รับคำอนุญาตก็รีบลุกเเล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามป๊อปปี้ไปในทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"สวัสดีครับ"

 

 

 

 

 

 

"สวัสดีครับ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเกินมายืนประจันหน้ากับชายคนนั้น

 

 

 

 

 

 

"ผมจะมาขอซื้อไร่อ้อยทั้งหมด ราคาเท่าไหร่ปมไม่เกี่ยง"ชายคนนั้นพูด

 

 

 

 

 

 

"ผมไม่ขาย ราคาเท่าไหร่ผมก็ไม่ขาย ผมบอกเเล้วไงว่าไม่ขาย"ป๊อปปี้พูดอย่างนักแน่นฟางเเละป๊อปปี้ที่มาึงก่อนจะยืนฟางยืนดูอยู่ห่างๆ

 

 

 

 

 

 

"จินนี่ว่าขายให้พ่อจินนี่ดีกว่านะค่ะ"จินนี่เดินเข้ามาก็พูดเเล้วยิ้มให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เขื่อนค่ะฟางขอถามหน่อยได้มั้ย"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

"อะไรครับ"เขื่อนถาม

 

 

 

 

 

 

"ผู้หญิงคนนั้นนี่เป็นอะไรกัยไอ้หมีหรอค่ะ"

 

 

 

 

 

 

"เป็นแฟนเก่าน่ะครับ มาขอป๊อปปี้คืนดี"

 

 

 

 

 

 

"เเล้วผู้ชายแก่ๆข้างๆละค่ะ"

 

 

 

 

 

 

"พ่อเธอน่ะครับ เมื่อก่อนเคยมีหุ้นในบริษัทเราเเต่ตอนนี้ป๊อปมันซื้อมาหมดเเล้วครับ เเละช่วงที่เป็นหุ้นกันป๊อปปี้กับจินนี่ก็เลยได้คบหากัน"เขื่อนเล่าให้ฟางฟัง ฟางพยักหน้าเข้าใจก่อนจะมองไปข้างในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่"ป๊อปปี้ยื่นคำขาดก่อนจะนั่งลงบนโซฟา

 

 

 

 

 

 

"ผมว่าผมเองก็มีความอดทนได้การรอคุณนะ"

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องอดทน เเละไม่ต้อวรอครับ"ป๊อปปี้พูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"เเล้วผมจะมาคุยใหม่"พ่อจินนี่พูดเเล้วเดินกลับไป

 

 

 

 

 

 

"จำไว้นะค่ะป๊อป"จินนี่พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินฮึดฮัดตามพ่อเเละลูกน้องไป

 

 

 

 

 

 

"เฮ้อออออ"ป๊อปปี้ถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_________________________________________________________________________________

 

 

ขอโทษที่หายไปนะค้าบบบบ คือไรเตอร์เปิดเทอมเเล้ว

 

 

 

เเต่ก็จะมาอัพให้บ่อยๆน้าา 5555

 

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา