[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ทะเลาะ ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ชั้นทำแน่"ป๊อปปี้พูดเเล้วเปิดโน๊ตบุ้คขึ้นมาสไกด์หาโฟร์ทันที
"อ้าวว่าไงจ้ะน้องป๊อป"โฟร์พูด
"พี่โฟร์ อย่าบอกนะว่ายัยนี่คือคนที่จะมาเขียนเกี่ยวกับไร่ผม"ป๊อปปี้พูดเเล้วดึงเเขนฟางมาให้เข้ากล้อง
"ไอ้บ้า! ปล่อยชั้นนะ"ฟางพูดเเล้วสะบัดแขนออก
"อยากจับตายล่ะ"ป๊อปปี้พูด
"นี่นาย"ฟางพูดเเล้วง้างหมัดขึ้นมา
"โอ้ยยย ใจเย็นๆค่ะน้องฟาง"โฟร์ร้องห้ามฟางจึงลดมือเเล้วหันมาพูดกับโฟร์
"พี่โฟร์อย่าบอกนะค่ะว่าจะให้ฟาง มาร่วมงานกับไอ้บ้ากามนี่น่ะ"ฟางพูดเเล้วชี้หน้าป๊อปปี้
"บ้ากามอะไรกันค่ะน้องฟาง"โฟร์ถาม
"ก็ตอนฟางขึ้นมาไอ้บ้าเนี่ย กำลัง อย่างงั้น กับผู้หญิงหน้าตาดีคนนึงค่ะ"ฟางบอก
"อย่างงั้นอะไรของเธอ ชั้นถูกลวมลาม"ป๊อปปี้แก้
"หน้าอย่างนายเนี่ยนะถูกลวมลามเหอะ"ฟางพูด
"พูดงี้ก็สวยดิ"ป๊อปปี้พูดเเล้วจะเอาเรื่องฟาง
"สวยอยู่เเล้วย่ะ"ฟางพูดเเล้วเบ้ปากใส่
"เดี๋ยวๆๆๆๆๆ หยุดก่อนทั้งคู่"โฟร์ร้องห้าม
"พี่โฟร์ค่ะถ้าจะให้ฟางทำงานกันไอ้หน้าหมีลามกนี่ ฟางไม่ทำนะค่ะ"ฟางพูด
"ผมก็จะไม่ยอมให้ยัยนี่เป็นคนเขียนเด็ดขาด ถ้าเกิดเขียนไร่ผมเสียหายขึ้นมาล่ะ"ป๊อปปี้พูด
"เดี๋ยวนะค่ะๆ ใจเย็นๆ น้องฟางค่ะ น้องฟางรักงานมากไม่ใช่หรอ แค่นี้ทำให้พี่โฟร์ไม่ได้หรือค่ะ"โฟร์พูดจี้จุดอ่อนของฟาง
"เอ่อ..."ฟางอึกอัก
"เเล้วน้องป๊อปค่ะ น้องฟางเป็นนักเขียนที่เก่งมากกกก นะค่ะยังไงก็ต้องให้น้องฟางเขียนค่ะ"โฟร์พูด
"แต่.."ป๊อปปี้จะเเย้ง
"ไม่แต่ละค่ะน้องป๊อป น้องฟางต้องทำนะค่ะ"โฟร์สั่ง
"เเต่พี่โฟร์ค่ะ.."
"ไม่มีเเต่ค่ะ ต้องทำค่ะ"โฟร์พูดเเล้วยิ้มก่อนจะปิดกล้องไป
"ถ้าชั้นรู้ว่าจะต้องมาทำงานกับคนแบบนายละก็ ชั้นจะไม่เสียเวลามาตั้งเเต่แรก!"ฟางพูดเเล้วชี้หน้าป๊อปปี้
"ถ้าชั้นรู้ว่านักเขียนที่จะมาเป็นเธอ ชั้นก็ไม่ให้เธอมาเหมือนกันยัยเตี้ย"ป๊อปปี้ว่า
"อร๊ายยยย หยาบคาย"ฟางพูดเเล้วทุบตีป๊อปปี้
"โอ้ยยัยบ้า ทำอะไรของเธอเนี่ยหยุดนะ!"ป๊อปปี้พูด
"ไม่หยุด"ฟางพูดเเล้วใช้หนังสือแถวนั้นมาช่วยตีป๊อปปี้
"บอกให้หยุดไง"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือฟางทั้งสองข้างเเยกออกจากกัน
"อย่ามาจับชั้นนะ"ฟางพูดเเล้วสะบัดมืออก
"เธอ.."ป๊อปปี้พูดเเล้วชี้หน้า
งับ!!
ฟางกัดนิ้วป๊อปปี้ที่ชี้หน้าตัวเองอยู่
"โอ้ยยยยยยยยย ยัยหมาเตี้ย"ป๊อปปี้ร้องก่อนจะฟางปล่อย
"แหวะ เค็ม"ฟางพูดเเล้วเเลบลิ้น
"นี่เธอ"ป๊อปปี้พูดเเล้วชี้หน้า
"คุณป๊อปปี้ค่ะ วันนี้จะมานักขะ...เอ่อมาเเล้วหรอค่ะ"ผู้หญิงคนนึงขึ้นมาอกป๊อปปี้เเต่พอเห็นฟางจึงหันไปถาม
"ค่ะ"ฟางหันไปตอบ
"มาก็ดีเเล้วเนย มายัยนี่ไปที่พักที่เตรียมไวให้ได้เเล้ว อยู่ก็เกะกะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วดันฟางเล็กน้อย
"นี่นาย"ฟางพูดเเล้วชี้หน้า
"เอ่อ ไปกันเถอะค่ะคุณฟาง"เนยพูด
"ค่ะฟางก็ไม่อยากอยู่ที่นี่นักหรอก ลำคาญคนปากหมาหน้าหมี"ฟางพูดเเล้วเเลบลิ้นก่อนจะเดินไปหาเนย
"เดี๋ยวเนยเข็นกระเป๋าให้นะค่ะ"เนยพูด
"ไม่ป็นไรค่ะเดี๋ยวฟางทำเองก็ได้ค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้
"ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็นหน้าที่ค่ะ เนยถือเองดีกว่าคุณฟางตามสบายค่ะ"เนยพูดฟางจึงยิ้มก่อนจะเดินไปพร้อมเนย
"นี่บ้านพักคุณฟางนะค่ะ ขาดเหลืออะไรบอกเนยได้นะค่ะ"เนยพูดเมื่อมาถึงบ้านพัก
"อ๋อค่ะขอบคุณนะค่ะ"ฟางพุดเเล้วยิ้มก่อนจะลากกระเป๋าเข้าไปในบ้านพัก
"สไกด์หาแก้วดีกว่า"ฟางพูดก่อนจะหยิบโน๊ตบุ๊กมาเเล้วสไกด์หาแก้วทันที
"ไง เป็นไงบ้างละ"แก้วถาม
"นายภาณุนั่นปากอย่างจัดมากอะแก้ว"ฟางบอก
"ห๊ะ แก้วว่าเค้าน่าจะเป็นคนสุภาพนะ"แก้วบอก
"สุภาพบ้าอะไรล่ะแก้ว ปากจัดชะมัด"ฟางพูด
"ฟางต้องไปทำอะไรเค้าเเน่ๆ ไม่งั้นเค้าคงไม่ว่าฟางใช่มั้ย"แก้วพูดก่อนฟางจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง
"ว่าเเล้วไง"แก้วพูด
"ก็ไม่รู้นิ"
"นายภาณุเนี้ยเนื้อหอมในหมู่สาวๆ แก้วพอรู้มาบ้างนะ"
"หน้าหมีๆแบบนั้นอ่านะ แหวะ"
"แน่ะๆ เดี๋ยวรักเค้าเเล้วจะรู้"แก้วเเซว
"ไม่มีทางอ่ะ"
"ไงละเจอคนปากแบบนี้ งานสนุกแน่ๆ ฮ่าๆ"
"งานจะเสร็จหรือเปล่าก็ไม่รู้-0-"
"เอาน่างานง่ายๆ สบายๆ ฮ่าๆๆๆ เขียนเก่งนักไม่ใช่หรอ รีบเขียนรีบกลับสิ"
"มันก็ต้องไปสำรวจเเล้วก็สอบถามเพื่อจะให้งานออกมาสมบูรณ์ไม่ใช่เเค่เขียนๆเสร็จๆ มันต้องตั้งใจเเละใส่ใจทำด้วย"
"จ้ะๆ ฮ่าๆ แม่คนมีศิลปะ รีบทำละเดี๋ยวแก้วต้องไปแล้วนะบ๊ายบายๆ ดูเเลตัวเองดีๆละ"
"โอเคๆ บ๊ายบายๆ ตั้งใจทำงานล่ะ"ฟางพูดก่อนจะปิดโน๊ตบุ้กเเล้วนอนราบไปที่เตียงก่อนจะหลับไปด้วยความเพลีย
_______________________________________________________________________________________
มาอัพให้เเล้วน้าาา
เม้นกันเยอะๆน้าาาา
ขอบคุณทุกคอมเม้นด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
