[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
21) จับคู่เล่นเกม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ไม่เอาแก้วไม่ใส่กระโปรงยาว"แก้วพูดเเล้วส่ายหน้าเมื่อฟางเอากระโปรงยาเลยเข่ามาเล็กน้อยให้แก้วใส่เพื่อให้เหมือนๆคนอื่นๆในงาน
"เเล้วแก้วจะใส่ขาสั้นหรอมันไม่เหมือนคนอื่นนะ มันแปลกจะตาย"ฟางพูด
"ไม่แปลกหรอก ฟางก็รู้แก้วไม่ชอบใส่กระโปรง"แก้วพูดเเล้วมองกระโปรงที่ฟางถืออยู่
"นี่ผมก็ไว้ยาวเเล้วนะ ยังจะใส่แต่กางเกงอีก ถึงจะเปลื่ยนมาใส่ขาสั้นบ้างเเล้วก็เถอะ"ฟางพูด
"เฮ้อ แก้วใส่ไม่สวยเหมือนฟางหรอก แก้วใส่แบบนี้สวยกว่า"แก้วพูดเเล้วมองชุดตัวเอง
"ไม่เลยสักนิด ใส่กระโปรงน่ารักกว่าตั้งเยอะ"ฟางพูดเเล้วเดินเข้ามใกล้แก้วเเล้วกระตุกยิ้ม
"ฟางอย่ายิ้มแบบนี้สิ๊"แก้วพูดเเล้วถอยหลังหนีเพราะทุกครั้งที่ฟางกระตุกยิ้มแบบนี้เธอแพ้มันทุกครั้ง
"หึ"ฟางเคล้นเสียงหัวเราเเล้วเดินเข้าใกล้แก้วเรื่อยๆ
"ยอมๆ ยอมเเล้วก็ได้"แก้วรีบพูด
"เเค่นี้แหละ มัวเเต่ให้ยิ้มเป็นนางร้ายอยู่ได้"ฟางพูดเเล้วส่ายหน้าก่อนจะยัดกระโปรงใส่มือแก้ว
"เฮ้อออ"แก้วถอดหายใจก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ
"ไอ้ป๊อปมึงไปรับแก้วกับฟางดิ๊ ใกล้งานจะเริ่มเเล้วเนี้ย"เขื่อนพูดเเล้วดันป๊อปปี้
"เเล้วทำไมเป็นกูล่ะ"ป๊อปปี้พูด
"กูไม่ว่างจะรับแขก หรือมึงอยากอยู่นี่กับพิมล่ะ"เขื่อนพูดเเล้วเหล่มองพิมที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากป๊อปปี้
"เออๆ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินไปหาแม่
"แม่ครับเดี๋ยวผมมานะครับ"ป๊อปปี้พูด
"อ้าว จะไปไหนล่ะลูกใกล้ได้เวลาเปิดงานเเล้วนะ"แม่พูด
"ยัยเตี้ย เอ่อ ฟางกับแก้วยังไม่มาเลย"ป๊อปปี้พูด
"อ๋อ งั้นตามสบายลูก เเล้วรีบมานะเดี๋ยวคนอื่นจะรอนาน"แม่พูดยิ้มๆเมื่อได้ยินชื่อฟาง
เเต่ป๊อปปี้กำลังจะปลีกตัวออกมาจากแม่ก็ต้องชะงักยืนตรงนิ่งเพราะฟางกำลังเดินเข้าในในกระโปรงยาวเหนือเข่าเล็กน้อยสีขาว เสื้อสีชมพูอ่อนๆ กับรองเท้าที่ใส่สบายเข้ากับชุด ป๊อปปี้ยืนนิ่งมองฟางที่กำลังเดินมาทำให้ผมที่ถูกปล่อยลงมาปลิวสลวยเพราะลมพัด
"อ้าวทำไมไม่ไปล่ะลูก"แม่แปลกใจเพราะเห็นป๊อปปี้อยู่ๆก็หยุดยืนนิ่งจึงหันหน้ามาทางป๊อปปี้ ก่อนจะเข้าใจ
"ฟางรอด้วย"แก้วพูดเเล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามหลังฟางมาเพราะไม่ค่อยถนัดใส่กระโปรง
"ก็เดินช้าอ่ะ เดี๋ยวงานเปิด"ฟางหันไปบ่นแก้ว
"โห่ ก็ไม่ถนัดนี่นา"แก้วพูดเเล้วเดินหน้างอเข้ามาหาฟาง
"สวยจังลูกหนูฟาง"แม่พูดเเล้วมองฟางหัวจรดเท้า
"คุณแม่ก็สวยที่สุดเลยค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้แม่ป๊อปปี้
"เเล้วแก้วไม่สวยหรอค่ะเเม่ ใช่สิ๊"แก้วพูดเเล้วทำหน้างอนๆ
"สวยสิจ๊ะ อย่างน้อยใจแม่สิ"แม่พูดเเล้วยิ้มให้แก้ว
"โอเคแก้วไม่งอนแม่ก็ได้ งานใกล้เปิดเเล้วแก้วไปหาเขื่อนก่อนนะค่ะ หิวจัง"แก้วพูดเเล้วลูบท้องก่อนจะเดินไปหาเขื่อน
"ตาป๊อปลูก"แม่เรียกป๊อปปี้ที่ยังยืนทื่ออยู่
"เค้าเป็นอะไรหรอค่ะคุณแม่"ฟางถาม
"ก็สงสัยจะเห็นนางฟ้าจนช็อคล่ะมั้งลูก หนูฟางเรียกให้แม่หน่อยสิ"แม่พูดฟางองป๊อปปี้เล็กน้อยก่อนจะเดินมายืนหน้าป๊อปปี้เเล้วเงยหน้ามองป๊อปปี้เล็กน้อย
"นี่นาย"ฟางพูดเเล้วโบกมือไปมา
".."
"เฮ้ นี่นาย หลับในเร๊อะ"ฟางพูดเเล้วโบกมือไปมา
"ป๊อปค่ะ"พิมเดินเข้ามาควงเเขนป๊อปปี้ทำมห้ป๊อปปี้สะดุ้งทันที ฟางมองมือที่พิมกำลังควงเเขนป๊อปปี้อยู่ก่อนจะเบ้ปากทันที
"ครับ ครับ"ป๊อปปี้พูดรัวเเล้วหันมามองหน้าพิม
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ป๊อปไม่ไปเปิดงานหรอค่ะ"พิมพูด
"เอ่อ นั่นสิ งั้นป๊อปขอตัวไปเปิดงานก่อนนะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วปลดมือพิมออก ก่อนจะมองหน้าฟาง
"เหอะ"ฟางพูดก่อนจะสะบัดหน้าใส่ป๊อปปี้เเล้วไปยืนข้างแม่เเละพ่อป๊อปปี้ทันที ป๊อปปี้มองก่อนจะเอียงคอเเต่ก็เดินขึ้นไปบนเวทีเพื่อเปิดงาน
"เอาล่ะครับ นี่ก็ได้เวลาอันสมควรเเล้ว สำหรับงานประจำปีของไร่จิระคุณ ผมขอเปิดงาน ณ บัดนี้"ป๊อปปี้พูดตามด้วยเสียงปรบมือของคนในงานก่อนจะยิ้มเเล้วเดินลงมาที่เวลา กลายเป็นเขื่อนที่ขึ้นไปพูดเกี่ยวกับกิจกรรมเเทน
"สำหรับช่วงเช้านี้ เราจะมีเกมให้เล่นกันนะครับ"เขื่อนพูดใส่ไมค์ เสียงปรบมือเเละเสียงฮือฮาก็ดังขึ้นทันที
"เกมที่ว่าคือเกม เก็บสตอเบอรี่ เเต่ภายในเวลานาฬิกาทรายนี้หมดทเท่านั้นนะครับ เอาล่ะใครจะเล่นมายืนตรงกลางเลยนะครับ ขอเป็นคู่ๆนะครับ เเล้วเดี๋ยวผมจะบอกกติกาในการเล่นอีก"พูด
"ไปเล่นกันเถอะฟาง"แก้วพูดเเล้วชักชวนฟาง ฟางส่ายหน้าทันที
"ไม่เอาอ่ะ เก็บไม่เป็น"ฟางพูด
"ลองเล่นเถอะหนูฟาง"แม่พูดเเล้วยิ้ม
"เล่นไม่เป็นห็ไม่เป็นไรนะหนู นี่ไงเจ้าป๊อปแกไปเล่นกับหนูฟางเร็วๆ"พ่อพูดเเล้วดันป๊อปปี้ให้มายืนข้างฟาง ฟางมองป๊อปปี้นิดนึงก่อนจะเบือนหน้าหนี เเล้วเดินตามแก้วไปยืนข้างๆแก้ว ป๊อปปี้มองนิดๆก่อนจะเดินไปยืนอีกข้างนึงของฟาง
"พิมอยากเล่นจังเลยค่ะป๊อป แต่พิมเล่นไม่เป็น ป๊อปมาคู่กับพิมนะค่ะ"พิมพูดเเล้วเดินเข้ามาควงเเขนป๊อปปี้
"เอ่อ.."ป๊อปปี้อึกอักเเล้วมองหน้าฟางที่ยืนอยู่ข้างๆ
"นะค่ะ พิมเล่นไม่เป็น"พิมพูดแล้วเขย่าเเขนป๊อปปี้
"เล่นไม่เป็นก็ไม่ต้องเล่นสิพิม"จองเบพูดพิมหันไปจ้องจอบเบตาเขม็งทันที
ป๊อปปี้หันไปมองหน้าแก้วที่กำลังยืนอยู่ ก่อนจะขยิบตาเเล้วส่ายหัวมาทางพิม
"อ๊ะ..อ๋อๆ เออ"แก้วพูดก่อนจะเดินมาเเซกตัวระหว่างพิมกับป๊อปปี้
"เอ๊ะ.."พิมมองแก้วด้วยสายตาไม่พอใจ
"คนสวยๆอย่างพิทต้องคู่กับคนสวยอย่างแก้วนะ ^^"แก้วพูดเเลวยิ้มให้พิม พิมกัดปากไม่พอใจทันที
"พิมว่าพิมคู่กับป๊อปดีกว่านะแก้ว เพราะพิมเองก็เล่นไม่เป็น"พิมพูดกัดฟันก่อนจะเเสร้งยิ้มให้แก้ว
"โอ้ย ไม่ดีหรอก แหม๋ เล่นไม่เป็นแต่แก้วเล่นเป็นนิ คู่กับแก้วเนี้ยแหละเนาะๆ เออป๊อป ฟางว่างอ่ะ ลืมเลย เออฟางคู่กับป๊อปนะ แก้วคู่กับพิมดีกว่า"แก้วพูดเเล้วยิ้มให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้เองก็ยิ้มกลับมาให้แก้ว ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆฟางแต่ฟางก็ขยับหนีเล็กน้อย
"ไม่เอาอ่ะ ฟางจะคู่กับกะ.."
"ทำไมคู่กับชั้นทันทำไม"ป๊อปปี้พูดแทรก
"หึ้ย"ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างเคืองๆ
"ทำไมล่ะ คู่กับชั้นมันทำไม กลัวหวั่นไหวกับชั้นหรือไง"ป๊อปปี้พูด
"ใครกลัว เหอะ"ฟางพูดเเล้วเบือนหน้าหนี
"งั้นเราก็ได้คู่เเล้วใช่มั้นครับเนี้ย 5 คู่นะครับ"เขื่อนพูดใส่ไมค์ก่อนจะเดินถือไมค์ลงมาเเจกเชือกให้กลับทุกคู่
"เชือกเกี่ยวอะไรด้วย"ฟางถามเเล้วมองเชือกในมือป๊อปปี้
"เค้าก็ต้องมันข้อเท้าสิ"ป๊อปปี้พูด
"หรอ นึกว่าเอามามัดปากนาย"ฟางพูดเเล้วเบะปากใส่ ป๊อปปี้ผลักหัวฟางเบาๆ ฟางทันมาค้อนใส่ทันที พิมก็ได้แต่มองป๊อปปี้กับฟางอย่างหมั่นไส้ อยากจะเดินเข้าไปแต่ถูกแก้วดึงแขนเอาไว้
"เอาล่ะ ได้เชือกเเล้วก็ไปรอตรงจุดเริ่มต้อนเเล้วมัดเชือกไว้ที่ข้อเท้าทุกคู่นะครับ เเล้วเดี๋ยวระหว่างเดินจะมีที่ใส่สอเบอรี่ให้ใครเก็นได้มากที่สุดชนะนะครับ"เขื่อนพูดก่อนป๊อปปี้จะพาฟางมายืนตรงจุดเตรียมพร้อมคือ ยืนตามล่องที่จัดเอาไว้
"นั่ง"ป๊อปปี้พูดก่อนจะกดไหล่ฟางให้นั่งตรงที่หนั่งที่เตรียมไว้
"รู้เเล้วน่า ทำอะไรของนายเนี้ย"ฟางพูดเเล้วมองป๊อปปี้ที่ดึงเท้าฟางไปชิดกับเท้าตัวเอง
"ก็มัดไง"ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มหน้ามัด
"นี่พิมนั่งดีๆสิ"แก้วพูดเมื่อพิมนั่งห่างทำให้มัดข้อเท้าไม่ได้
"จึ้"พิมจิ๊ปากก่อนจะขยับมาใกล้แก้ว
"เอาเท้ามาด้วย"แก้วพูดพิมจึงเอาเท้าเข้ามากระเเทกเท้าแก้วทันที แก้วมองเล็กน้อยก่อนจะก้มไปมัดแรงๆ
"โอ้ย"พิมร้องเเล้วมองหน้าแก้วทันที แก้วก็ได้เเต่ยิ้มๆมาให้
_____________________________________________________________________________________________
ติดตามตอนต่อไปนะครับบบบ ^^
เม้นกันเยอะๆๆๆๆๆๆน้า 5555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
