เปิดหัวใจรับฉันเข้าไปได้ไหมเธอ

 

 

                             การทำงานวันแรกก็เริ่มขึ้น เฟย์ ซึ่งตื่นนอนเช้ากว่าปกติ แต่ ณ เวลานี้ เธอยังคิ้วเขียนคิ้วอย่างประณีต เฟย์อยู่ในชุดเดรสสั้นสีแดงดูสง่าและเซ็กซี่มาก เฟย์รวบผมมัดสูงและแต่งหน้าจัด  ผิดกับฟาง ที่แต่งตัวเรียบร้อยมิดชิด กระโปงยาวถถึงเข่ากับเสื้อแขนตุ๊กตา ปล่อยผมสยายแต่ก็ไม่ถึงกับป้าตามคำพูดของป๊อป แต่งหน้าอ่อนๆ  แปดโมงตรง ทั้งสองมาพร้อมกันที่ลานจอดรถ เพื่อรอแก้ว ไม่นานรถหรูก็ขับมาจอดยังที่จอดรถประจำตำแหน่ง แก้วเดินลงมาจากรถและมุ่งหน้าไปหาฟางและเฟย์ 

 

 

 

         " แก้ว วันนี้แกไม่ทำงานหรอ " เฟย์งง เพราะมงจากการแต่งตัวของแก้ว กางเกงเดฟ เสื้อเชิ๊ตแขนยาวพับแขน ซึ่งจัดว่าเป็นผู้หญิงแนวห้าว 

 

 

         " ทำ สิ " แก้วก็ตอบแบบไม่คิดอะไร

 

 

         " แล้วแต่งตัวแบบนี้เนี่ยนะ " เฟย์ยังคงไม่เลิกงง แก้วก้มมองตัวเองแล้วก็พยักหน้ารับ 

 

 

 

         " ว่าแต่แกเหอะ วันนี้จะไม่ทำงานหรอ " แก้วย้อนถาม ฟางยิ้มกริ่ม เพราะรู้อยู่ว่าแก้วคิดอะไร

 

 

         " ทำสิ ถามทำไม " เฟย์งงในคำถาม

 

 

 

         " แล้วแกแต่งตัวแบบนี้เนี่ยนะ จะมาทำงาน " แก้วถามต่อ ฟางหลุดขำออกมา เพราะเฟย์เต็มมาก เต็มจริงๆ 

 

 

 

          " แกคงจะหาว่าชั้ลจัดเต็มเกินไปซินะ  ถ้าไม่เต็มนั้นไม่มั่นใจวะแก้ว เข้าใจชั้ลหน่อยนะ " เฟย์พูด 

 

 

 

                 ปี๊นน ๆๆๆๆ !!!  ป๊อปที่เพิ่งมา พอเห็นสาวๆยื่นจับกลุ่มคุยกัน ก็บีบแตรแซวก่อนจะจอดรถยังที่ประจำตำแหน่ง แล้วรีบลงจากรถมาทันที

 

 

 

            " สวัสดีครับน้องเฟย์ " ป๊อปยิ้มหวาน มองเฟย์ตั้งแต่หัวจรดเท้า เฟย์ยิ้มรับและกล่าวทักทายตอบ

 

 

            "  เฮีย ไม่คิดจะทักทายเลขาบ้างหรอ " แก้วถาม หลังจากที่เห็นป๊อปไม่สนใจฟางเลย

 

 

 

            " ไม่อะ ไม่โดนเด่นพอเหมือนคนนู้น " ป๊อปหันไปมองฟางแล้วทำหน้าเย้ยใส่ ก่อนจะหันมามองเฟย์ต่อ 

 

 

 

            " เฮีย งั้นแก้วฝากฟางด้วยนะ พาฟางเค้าห้องเลย แล้วโต๊ะของฟางแก้วจัดให้เรียบร้อยแล้ว พาฟางไปทำงานได้แล้วเฮีย " แก้วออกคำสั่งแล้วดัดป๊อปให้เดินไป

 

 

 

             "  เห้ยนี่ ยัยเล็ก นี่แกเป็นม๊าชั้ลตั้งแต่เมื่อไหร่ฮะ ออคำสั่งอยู่ได้ " ป๊อปขัดขืน

 

 

 

             " ไปกันเถอะเฟย์ แก้วจะพาไปที่ห้อง ฟาไปกับเฮียกลางนะ " แก้วรีบจูงมือเฟย์ออกไป ทิ้งให้ป๊อปอยู่กับฟางตามลำพัง ทั้งคู่หันมามองกัน ต่างก็เซ็งไม่แพ้กัน 

 

 

 

             " ตามมาๆ " ป๊อปเดินนำไปถึงห้อง ฟางเดินตามไปติดๆ เมื่อถึงหน้าห้องป๊อปก็มองหาโต๊ะของฟางแต่ก็ไม่เจอ ป๊อปเดินเข้าไปในห้องตัวเอง จะกดโทรศัพท์ไปหาแก้ว แต่ก็พบว่าโต๊ะทำงานของฟางมันวางอยู่ในห้องทำงานของตัวเอง

 

 

 

              " เฮ้ยย !! นี่มันอะไรกันวะ !! " ป๊อปช็อค ตาค้าง ไม่นานโทรศัพท์ภายในห้องก็ดังขึ้น

 

 

 

               " ฮัลโหล " ป๊อปพูด 

 

          

              ( โอเคนะเฮีย ตามนั้นนะ แล้วอย่าทำอะไรฟางหละ ) แก้วโทรมาเห้ย

 

 

               " ยัยเล็ก แกจะบ้าหรือไงฮะ ชั้ลจะย้ายโต๊ะออกไปข้างนอก  อยู่ในห้องนี้แล้วมันไม่เจริญหูเจริญตา " ป๊อปพูด ฟางหน้าเสียเหมือนน้อยใจ

 

        

               ( ไม่ได้นะเฮีย แก้วโทรไปขออนุญาตป๋าแล้ว แล้วป๋าก็โอเค เพราะฉะนั้น เอียห้ามขัดคำสั่งป๋า ) แก้วพูด ป๊อปหงุดหงิดใหญ่ 

 

 

                " แกนิเค้าทางป๋าตลอดเลยนะ อย่าให้ถึงตาชั้ลบ้างนะชั้ลเอาให้เข็ดเลยคอยดู " ป๊อปวางโทรศัพท์ ก่อนจะหันไปมองฟาง

 

 

 

                " อ้าวป้า มานั่งสิ ยืนอยู่ทำไม " ป๊อปเดินไปที่ตู้เอกสารอีกมุมหนึ่งของห้อง ฟางเดินมานั่งที่โต๊ะตัวเอง ป๊อปหยิบแฟ้มเอกสารเกือบ 10 แฟ้มมาวางไว้ที่โต๊ะฟาง ฟางมองอย่างนิ่งๆ เพราะตอนอยู่กับโทโมะานเยอะกว่านี้ 

 

 

 

                 " เอ้า ทำงานนี้ไปก่อน เลขาคนก่อนออกไป เค้ายังทำงานค้างไว้อยู่ ทำให้เสร็จเรวที่สุด เข้าใจนะป้า " ป๊อปพูด ใจจริงก็อยากจะแกล้งฟาง

 

 

 

                 " ค่ะ " ฟางตอบอย่างเรียบเฉย ป๊อปยิ้มเจ้าเล่ห์เดินไปทำงานต่อ

 

 

 

                   

                               ทางด้านแก้วที่พาเฟย์มารอที่ห้องเขื่อน ในห้องของเขื่อนแก้วก็จัดโต๊ะของเฟย์ไว้ด้วยเหมือนกัน สองสาวนั่งรอยู่ในห้องได้ไม่นาน เขื่อนก็เดินเข้ามา

 

 

 

                  " อ้าว ยัยเล็ก มาทำอะไร " เขื่อนเดินมึนๆเข้ามาก็เห็นแต่แก้วที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ของเขื่อน โดยไม่ทันได้สังเกตอีกคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง

 

 

 

                   " เฮีย ทำไมมาในสภาพแบบนี้ " แก้วมองเขื่อนก็แทบอึ้ง เพราะปกติเขื่อนจะเป็นคนเนียนตลอดทั้งแต่หัวจรดเท้า ที่วันนี้ ผมก็ดูรุงรัง เนคไท ก็ผูกยังไม่เรียบร้อย กระดุมเสื้อก็ติดม่หมด สูทก็ไม่ใส่  เฟย์หันไปมอง แต่มองแบบหลงไหล สะดุดตา เพราะดูเท่ ไม่วางฟอร์ม ดูแมนๆ 

 

 

 

                   " มาแต่งตัวให้หน่อยสิ " เขื่อนทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาข้างๆเฟย์ แต่ก็ไม่ทันได้สังเกตุ เพราะแฮ้งเหล้า  แก้วเดินเข้าไปหา แล้วติดกระดุมให้เขื่อน ก่อนจะผูกเนคไทให้อย่างสวย เขื่อนหลับตา เพราะมึนหัว แก้วล้วงหวีในกระเป๋ากางเกงของเขื่อนมาแล้วหวีผมให้เขื่อนอย่างอ่อนโยน

 

 

 

                  " มุมนี้แกก็ดูน่ารักดีนะแก้ว ไม่ได้ห้าวอย่างที่คิด " เฟย์ที่มองการกระทำของแก้วอยู่นานยิ่มกริ่มก่อนแสดงความคิดเห็น เขื่อนที่ได้ยิ้มเสียงแปลกๆ ก็ลืมตาแล้วหันมามองอย่างสงสัย ก่อนจะทำตาโต เพราะจำได้ว่าเฟย์เป็นผู้หญิงคนเดียวกันกับที่ต่อปากต่อคำกับเขาเมื่อคืน เฟย์เองพอหันมามองเขื่อนในสภาพที่เนี๊ยบ ก็จำได้ทันนี้

 

 

 

                   " นี่นาย / เธอ !!! " เขื่อนยืนขึ้น  ทั้งคู่ชี้หน้ากัน มองหน้ากันอย่างอาฆาต แก้วมองอย่าง งง 

 

 

 

                   " เดี๋ยวนะๆ คือ เคยเจอกันแล้วหรอค่ะ " แก้วแทรกขึ้นมา ทั้งคู่เลยละสายตาจากกัน

 

 

                  " พาเพื่อนแกออกไป ชั้ลไม่อยากทำงานร่วมกับผู้หญิงแบบนี้ " เขื่อนมองเฟย์ตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วหันไปพูดกับแก้ว 

 

 

 

                 " แต่ชั้ลจะทำ !! " เฟย์ต้องการเอาชนะ เขื่อนมองหน้าเอาเรื่อง เฟย์มองตอบ

 

 

 

                 " เอ่ออ คืออ  เฮีย ใจเย็นๆก่อนนะ " แก้วมองหน้าเขื่อน ก็เริ่มกลัวๆเหมือนกัน เพราะ พี่ชายทั้งสองของเธอ เวลาโกรธ ทุกอย่างพร้อมที่จะพินาศวอดวายในทันที

 

 

 

                ' นี่เธอท้าทายชั้ลหรอ " เขื่อนไม่สนใจแก้ว เดินย่างสามขุมเข้าไปหาเฟย์ ทั้งคู่เผชิญหน้ากันอย่างใกล้ชิด กลิ่นน้ำหอมกับโรออลของเขื่อน มันทำให้เฟย์อ่อนลง เฟย์เดินถอยหลังกรูด เพราะใจมันเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ชอบ ไม่ได้รักเขื่อน แต่ก็ไม่รู้ทำไมพอได้กลิ่นแล้วใจมันสั่น

 

 

 

                ' ชะชั้ลไม่ได้ท้าทาย " เฟย์พูดเสียงสั่น แก้ว เขื่อน งง ในท่าทีแปลกๆของเฟย์

 

 

 

                " เฟย์ ทำไมหน้าแกแปลกๆวะ  " แก้วถาม  

 

               " ไม่รู้เหมือนกัน " เฟย์ยังไม่เข้าใจตัวเอง เขื่อนมองเฟย์อย่างงง

 

 

                " พาออกไป แล้วรับคนใหม่เข้าทำงาน " เขื่อนพูดจบก็เดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน ทันทีที่เขื่อนเดินไปอยู่ไกลๆ แต่เริ่มเรียกสติกลับมาได้ แล้วกลับมาต่อปากต่อคำตามเดิม

 

 

 

                 " ทำไม กลัวหวั่นไหวหรือไงที่อยู่ใกล้ชั้ล " เฟย์พูด เขื่อนพาขึ้นทันที แก้วขำ ไม่คิดว่าเฟย์จะกล้าพูด

 

 

 

                 " ชั้ลไม่ชอบผู้หญิงแบบเธอ มันไม่สะอาด " เขื่อนพูดอย่างดูถูก เฟย์หน้าเจื่อนไปเลย แม้จะไม่ได้เป็นอย่างที่เขื่อนพูด แต่คำพูดของเธอเมื่อคืน ก็ไม่แปลกที่จะทำให้เค้าคิดแบบนั้น 

 

 

 

                 " เฮีย เฟย์ไม่ใช่คนแบบนั้นนะ " แก้วพูด  เขื่อนไม่ตอบหยิบเอสารมาอ่าน ทำเป็นไม่สนใจ

 

 

 

                 " เคยลองแล้วหรอถึงรู้ว่าชั้ลไม่สะอาด " เฟย์เริ่มโกรธ 

 

 

 

                 " ชั้ลไม่เคยคิดที่จะลอง " เขื่อนพูด แก้วหน้าเสีย เพราะรู้ดีว่าแรงด้วยกันทั้งคู่และสงครามคงกำลังจะเกิดในอีกไม่นาน

 

 

 

                   " งั้นก็อย่ามาพูดให้ชั้ลเสียๆหายๆ มันไม่ใช่สุภาพบุรุษ " เฟย์พูด 

 

 

 

                   " ชั้ลพูดอย่างที่ชั้ลคิด และชั้ลก็คิดตามการกระทำของเธอเมื่อคืนนี้  " เขื่อนพูด เฟย์จนมุม เพราะไม่รู้จะอธิบายยังไง แก้วหันมองทั้งสองคนอย่าง งง ๆ

 

 

 

                   " เฮีย แก้วขอร้องนะ แก้วอุส่าห์ขอให้เฟย์มาทำงานด้วย ถ้าไม่มีเฟย์แก้วก็ไม่รู้ว่าจะไปหาใครมาจากไหน เฮียก็รู้ว่ามันหายาก แล้วเฟย์เค้าก็เก่ง จบด้านการออกแบบทั้งภายนอกและภายใน  เฮียทำเพื่อแก้วหน่อยนะ " แก้วเกาะแขนอ้อนวอน เขื่อนพอเป็นแววตาน้องสาวก็เริ่มใจอ่อน หันไปมองเฟย์

 

 

 

                 " ได้ แต่ต้องมีข้อแม้ " เขื่อนพูด 

 

 

 

                 " ได้เลยเฮีย ว่ามาเลย เฮียอยากเอาอะไรว่ามา " แก้วพูด 

 

 

 

                 " ไปบอกเพื่อนเธอว่าเวลาทำงานห้ามแต่งตัวแบบนี้อีก ห้ามใส่สั้นเลยเข่าขึ้นไปข้างบน แล้วก็ห้ามใส่ส่ายเดี่ยว เกาะอก " เขื่อนพูด เฟย์ยึกยัก ไม่อยากทำตาม แต่แก้วหันมามอง แล้วกริบตาเป็นสัญญาณให้เฟย์รับคำไปก่อน

 

 

 

                 " ได้ " เฟย์พูด เขื่อนมองหน้าก่อนจะเลิกคิ้วใส่ประกาศชัยชนะ เฟย์แทบกรี๊ด

 

 

 

                 " แล้วก็ต้องทำตามที่ชั้ลสั่งทุกอย่าง ไม่อย่างนั้น ชั้ล ไล่ ออก " เขื่อนยังพูดต่อ แก้วหันไปกริบตา เฟย์หน้าเซ็งแต่ต้องยอมทำตามแก้ว เพื่อให้ทุกอย่างเข้าแผน

 

 

 

                 " ได้ !! " เฟย์พูด เขื่อนเลิกคิ้วให้อีกครั้งก่อนจะยิ้มเยาะ 

 

 

 

                 " งั้นก็ตามนี้นะ ยัยเล็กไปทำงานได้แล้ว เฮียจะทำงาน แล้วเรื่องโรงแรมก็ไปคุยกับคู่สัญญาด้วยนะ อีกสองวันเค้าจะนัดไปดูที่ดิน แกก็ไปดูกับเค้า เพราะ เฮียกับไอป๊อปติดงาน " เขื่อนพูด แก้วพยักหน้าแล้วเดินออกไปจากห้อง 

 

 

 

                 " อย่าทะเลาะกันอีกนะแก " แก้วแซวเฟย์แล้วเดินออกไป เฟย์อย่าเซ็ง 

 

 

                 " แล้ว จะให้ชั้ลทำอะไร " เฟย์ถาม

 

 

                 " ไปซื้อมะม่วงเบามาให้ชั้ลหน่อย " เขื่อนพูดพรางเซ็นเอกสารต่อไป

 

 

                 " เห้ย จะบ้าหรือไง นี่ชั้ลเรียนออกแบบมานะ ชั้ลก็ต้องทำงานที่มันเกี่ยวกับออกแบบสิ จะให้ไปซื้อมะม่วงได้ยังไง " เฟย์โวย

 

 

 

                 " ฟังนะ เธอ เป็นเลขาชั้ลด้วยอีกหนึ่งตำแหน่ง แล้วอีกอย่างเมื่อกี่ก็เพิ่งจะรับปากไปหยกๆ ว่าจะทำตามคำสั่งทุกอย่าง ไป ! ไปซื้อเร็วๆ ชั้ลจะกินตอนนี้ " เขื่อนพูดเชิงไล่ เฟย์เซ็งจัด แต่ก็ยอมไป 

 

 

 

                      ทางด้านป๊อป ก็ทำงานไปมองฟางไป เพราะคิดว่าฟางจะต้องปวดหัว วุ่นวายกับงานเอกสารจนผมผ่าวรุ่งรังเหมือนเลขาคนอื่นๆ แต่ก็คิดคาด เพราะฟางทำงานอย่างใจเย็นดูสุขุม เยือกเย็น ไม่หงุดหงิด ไม่อารมณ์เสีย ไม่เป็นเหมือนที่คิด 

 

 

 

              " ชั้ลอยากดื่มกาแฟ " ป๊อปพูด เพราะอยากจะหาเรื่องให้ฟางยุ่ง

 

 

              " คุณทานหวาน หรือทานขมค่ะ " ฟางถาม

 

 

              " ชั้ลชอบแบบกลมกร่อม " ป๊อปจะตอบแบบกวนตีน แตต่ฟางก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะโทโมะ เรื่องมากกว่านี้เยอะ แต่เธอก็ผ่านมาได้ เพราะฉะนั้น แค่ป๊อป ฟางชิวๆ ฟางเดินไปชงกาแฟ และมาวางไว้ที่โต๊ะ ป๊อปหยิบขึ้นมาจิบนิดนึง ก็สัมผัสได้ถึงความอร่อยของกาแฟที่ฟางชงให้ ถึงกับหลับตาปริ่ม แต่พอนึกขึ้นได้ก็เก็ก ทำเป็นกระแทกแก้ววาง 

 

 

 

             " จะมายืนมองอยู่ทำไม ไปทำงานต่อสิ " ฟางอมยิ้มนิดนึง แล้วเดินไปทำงานต่อ 

 

 

 

                  ทางด้านเฟย์ ที่ขับรถออกไปซื้อมะม่วงเบาถึงตลาด ไปเกือบชั่วโมมงก็ได้กลับมา เฟย์เตรียมใส่จาน พร้อมพริกเกลือและวางให้เขื่อน เขื่อนไม่พูดอะไร หยิบมากินเอากินเอาจนหมดจาน ภายใน 10 นาที เฟย์หน้าเหย่เก เพราะเสียวฟันแทน

 

 

 

             " ไปซื้อที่ไหนทำไมนานจัง " เขือนถาม 

 

 

 

             " ตลาดสิ ถามมาได้ แถวนี้มันจะมีหรอ ไอมะม่วงแบบนี้เนี่ย " เฟย์บ่น 

 

 

 

            " แล้วทำไมจะไม่มี ร้านขายผลไม้มันก็มีอยู่แล้วข้าล่าง ไม่มีตาหรือไง ถึงได้ไม่มอง หรือว่ามองแต่ผู้ชาย " เขื่อนพูดพลางเซ็งเอกสาร 

 

 

 

             " แล้วทำไมไม่บอก " เฟย์โมโห 

 

 

 

            " จำเป็นต้องบอกด้วยหรอ " เขื่อนมองหน้าเฟย์อย่างกวนตีน เฟย์แทบกรี๊ด แต่ก็ไม่พูดอะไร เพราะยิ่งพูดเหมือนยิ่งโดนด่า 

 

 

 

            "  คิดแบบโครงสร้างโรงแรมไปก่อน แล้วอีกสองวันไปดูที่พร้อมกับแก้ว " เขื่อนออกคำสั่ง เฟย์ไม่พูดอะไร ได้แต่มองหน้าเขื่อนอย่างหมั่นไส้

 

 

 

                        โรงแรม TT Commention ภายในห้องทำงานของโทโมะ โทโมะนั่งทำงาน โดยที่มีสายใยเลขาคนใหม่นั่งอยู่หน้าห้อง สายใยทำงานไม่ค่อยถนัด เพราะไม่ได้จบด้านนี้มาโดยตรง 

 

 

 

              " พี่โทโมะค่ะ ขอน้องไปทำงานอย่างอื่นได้มั้ยค่ะ " สายใจพูด 

 

 

 

              "  ทำไมหละ ก็แม่เราสั่งให้เรามาเป็นเลขาพี่หนิ " โทโมะพูดอย่างอ่อนโยน

 

 

              " ก้ใช่ค่ะ แต่น้องไม่ถนัด กลัวจะทำให้พี่โทโมะเสียเวลาปล่าวๆ เรารู้กันสองคนคนอื่นไม่รู้ ไม่เห็นเป็นไรนิค่ะ " สายใจพูด 

 

 

 

             " แล้วไม่กลัวแม่ว่าหรอ " โทโมะถามหยั่งเชิง

 

 

 

             " ก็ถ้าเราไม่พูดด้วยกันทั้งคู่ ไม่มีใครรู้หรอกค่ะ " สายใยพูด 

 

 

 

             " แล้วเรียนจบอะไรหละ "  โทโมะถาม

 

 

             "จบการตลาดมาค่ะ " สายใยตอบ โทโมะนิ่งคิด 

 

 

 

             " โอเค งั้นเดี๋ยวี่ให้ไปทำงานที่ฝ่ายขายก็แล้วกันนะ " โทโมะพูดสายใยพยักหน้ายิ้มรับ

 

             " เอ่ออ พี่โทโมะค่ะ เมื่อวานน้องต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ที่ทำให้พี่ต้องลำบากใจ น้องก็ไม่รู้จะพูดกับแม่ยังไงเหมือนกัน " สายใยพูด

 

             " โดนบังคับเหมือนกันหรอ " โทโมะดูแววตา ก็พอจะเดาออก สายใยพยักหน้า 

 

             " ไม่เป็นไรหรอก ปล่อยผู้ใหญ่เค้าไปเถอะ เราไม่ได้รักกัน อีกหน่อยเค้าก็ดูออกเองแหละ " โทโมะพูด 

 

              " แล้วพี่คนสวยคนนั้น เค้าจะโกรธน้องรึปล่าวค่ะ " สายใจถาม

 

              " แก้วนะหรอ ไม่โกรธหรอก  อย่าคิดมากเลย " โทโมะพูด สายใยยิ้มดีใจ

 

 

                          กริ๊งงง  กริ๊งงงง  เสียงโทรศัพท์มือถือโทโมะดังขึ้น  สายใยเลยขอตัวออกไปทำงานต่อ 

 

                " โทรมาทำไมไม่มีงานทำหรือไง " โทโมะทำเป็นพูดเสียงเข้ม แต่ตอนดูหน้าจอ พอเห็นชื่อแก้วก็อมยิ้ม

 

 

                 ( แหม คิดว่าชั้ลอยากโทหานายนักหรือไง ชั้ลจะบอกว่า อีกสองวัน เค้านัดไปดูที และนายก็ต้องไปกับชั้ล ) แก้วพูด 

 

                " ก็ไปซิ " โทโมะพูดไปยิ้มไป 

 

   

                ( โอเค แล้วจะนัดเวลาอีกที งั้นแค่นี้นะ ) แก้วพูดจบก็วางสาย โทโมะจะพูดต่อแต่ก็ไม่ทัน ได้แต่ทำหน้าเซ็ง 

 

 

 

                       บ้านอธิรัตนากุล โทโมะ ฟาง เฟย์ อินอร นั่งทานข้าวกันอยู่ 

 

                 " วันเสาร์นี้ว่างหรือเปล่าโทโมะ แม่จะนัดหนูสายใยมาทานข้าวที่บ้าน " อินอรพูด

 

                 " ไม่ว่างครับ ผมต้องไปดูที่ดินทำโรงแรมที่ต่างจังหวัด " โทโมะพูด 

 

 

                  " งั้นดีเลย พาหนูสายใยไปด้วยนะ จะถือโอกาสไปเที่ยวซะเลย " อินอรพูด โทโมะหน้าเสียเพราะอยากไปกับแก้วสองต่อสอง จะปฏิเสธ แต่อินอรชี้นิ้วให้หยุดพูดทันที หลังจากนั้นบรรยากาศทานข้าวก็ดูวังเวง เพราะไม่มีใครพูดอะไรต่อ  

 

 

                       หลังจากทานข้าวเสร็จ ฟางก็มาส่งเฟย์หน้าบ้าน

 

 

                   " ฟางไปด้วยกันสิ ชั้ลก็ต้องไปดูที่ดินเหมือนกัน ไอเฮียใหญ่ของแก้วสั่งมา " เฟย์เบ้ปากเมื่อพูดถึงเขื่อน

 

 
                   " นี่เฟย์ไปด้วยหรอ " โทโมะที่เดินตามมา พูดแทรกขึ้นมาทันที เพราะอยากพูดกับเฟย์อยู่ด้วย เฟย์ไม่พูด กลับเดินขึ้นรถไปเลย เพราะยังไม่หายโกรธที่โทโมะเคยทำกับเธอไว้

 

                   " จนป่านนี้แล้ว เฟย์ยังไม่หายโกรธพี่อีกหรอฟาง " โทโมะหันไปมองเฟย์ที่ขับรถออกไป ฟางมองโทโมะอย่างเห็นใจ

 

                   " ถ้าเฟย์ไม่หายโกรธคงไม่กลับมาช่วยพี่หรอกค่ะ " ฟางพูดให้กำลังใจ

 

                  " แล้วทำไมเฟย์ยังไม่พูดกับพี่อีกหละ " โทโมะพูด และคิดถึงเหตุการณ์ในอดีต ที่เฟย์ทะเลาะกับหญิงคนรักของเขา จนเขาตบหน้าเฟย์จนเลือดกกปาก  เฟย์โกรธจนไม่ยอมอยู่บ้านเดียวกับเขา ย้ายไปเรียนตางประเทศและไม่ยอมกลับมาอีก

 

                   " เดี๋ยวเค้าก็พูดเองแหละค่ะ อย่าคิดมากเลย " ฟางพูด

 

                   " แล้วนี่เฟย์ไปอยู่ที่ไหน  " โทโมะพูด

 

 
                    " เฟย์อยู่คอนโด แถวๆนี้แหละค่ะ " ฟางพูด ก่อนจะเดินเข้าบ้านไป 

 

 

 

                           บ้านอัครเมฆา แก้ว เขื่อน ป๊อป อิฐ นั่งทานข้าวกันอยู่ โดยที่เขื่อนนั่งข้างแก้ว และป๊อป นั่งข้างอิฐ

 

                     " 2 เฮีย วันเสาร์นี้แก้วไปดูที่ดินนะ แล้วก็จะเที่ยวต่อกลับวันอาทิตย์ " แก้วพูด

 

  
                     " จะค้างทำไม คู่สัญญาแกผู้ชายไม่ใช่หรอ ชั้ลไม่ให้ค้าง " ป๊อปโวย

 

                    " เฮีย เฟย์ ฟางก็ไปด้วย ไม่ได้ไปกันสองคนสักหน่อย อีกอย่างเลขาเค้าก็ไปด้วย" แก้วพูด

 

                    " อ้าวหรอ แต่ก็มีผู้ชายอยู่ดีนั้นแหละ เดี๋ยวมันจะมาจีบแกอีกรึปล่าว " ป๊อปพูด 

 

                    " จะไปกลัวอะไร ก็ให้ไออิฐไปกับแก้วด้วยซิ ให้มันไปเป็นไม้กันหมา ไปแบบนี้ยังไงเค้าก็คิดว่าเป็นแฟนกันอยู่แล้ว " เขื่อนพูด เพราะไม่รู้ว่าอิฐจีบแก้วอยู่

 

                     " โอเคเลยครับ ผมว่างพอที " อิฐพูด

 

                     " เห้ย ไม่ได้ !! "ป๊อปแย้ง เขื่อนหันมองอย่างสังเกต

 

                     " ทำไมหละเฮีย  แต่เฮียจะตามไปด้วยก็ได้นะ เฮีนมีนัดช่วงเช้าหนิ ขับรถตามๆกันไป แปบเดี๋ยวก็ถึงแล้ว " แก้วพูด

 

                     " เออ จริงของน้องมันนะ แกคุยธุระเสร็จก็ตามมันไปซิ " เขื่อนพูด

 

 
                     " เออ ก็ได้ " ป๊อปตอบ กอนจะหันไปทำหน้าดุ ใส่อิฐ

 

 

 

                                  เช้าวันเสาร์ แก้ว อิฐ ฝากกระเป๋าไว้ในรถป๊อปที่จะขับตามไปในภายหลัง ส่วน แก้วกับอิฐ จะขับบิ๊กไบค์ไป  ทางด้านโทโมะ ฟาง และสายใยไปรถคันเดียวกัน ส่วนเฟย์ขับไปต่างหาก 

 

 

                        ณ จุดนัดหมาย โทโมะ ฟาง สายใย เฟย์ ที่มาถึงก่อนแล้ว ทั้งคู่นั่งทานอาหารระหว่างรอแก้ว กับเจ้าของที่ดิน ไม่นานแก้วก็มาถึง ทุกคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะหันไปมอง เฟย์ยิ้มให้แก้วเหมือนแซวๆ ฟาง โทโมะไม่ค่อยพอใจ  ที่เห็นแก้วนั่งซ้อนท้ายอิฐ โดยที่ตัวติดกัน 

 

 

                     " ถึงกันนานแล้วยัง " แก้วเค้ามาทักท้าย อิฐยังอยู่ที่รถ 

 

                     " แก้ว ใครวะ ทำไมดูขาว หล่อ เท่ แบบนี้วะ " เฟย์พูด แววตาเป็นประกาย

 

                     " เพื่อนเฮียป๊อปหนะ ชื่อพี่อิฐ  " แก้วตอบ  ก่อนจะหันไปมองอิฐที่กำลังเดินตามมา 

 

                    " แล้วมีแฟนยัง หรือว่าเป็นแฟนแก " โทโมะใจหายวาบกับคำถามของเฟย์ รอฟังคำตอบจากแก้วอยู่ 

 

                    " ยังโสดครับ แต่ไม่นานคงจะมีแฟน " อิฐพูด ก่อนจะหันมาส่งตาหวานให้แก้ว โทโมะ เฟย์ ฟาง มองออกมาอิฐหมายถึงใคร แต่แก้วยังไม่คิดออะไร เพราะสนิทกันเกินกว่าที่แก้วจะคิดกับอิฐมากกว่าพี่ชาย  ทุกคนเขยิบให้แก้วกับอิฐนั่ง 

 

                  " สวัสดีค่ะ พี่แก้ว " สายใยทัก แก้วทักทายสายใย ก่อนจะหันมามองหน้าอิฐแล้วหลบตา 

 

                  " อ้าว สายใยมาด้วยหรอ " อิฐทักทาย ทุกคนหีนมอง สายใยยิ้มหวาน

 

                  " พี่อิฐรู้จักน้องเค้าด้วยหรอ " แก้วถาม 

 

                  " รู้จักสิ เคยเรียนที่เดียวกัน คณะเดียวกันด้วยนะ น้องเค้าเป็นน้องรหัสพี่เอง " อิฐพูด ทุกคนพยักหน้าเข้าใจ สายใยยิ้มดีใจที่อิฐจำเธอได้ 

 

                 " บังเอิญจังเลยนะครับ " โทโมะกระแนะกระแหน เพราะเคืองอิฐที่มากับแก้ว แต่ทุกคนเข้าใจว่า โทโมะหึงอิฐที่รู้จักกับสายใยมาก่น แก้วจี๊ดๆ แต่ทำหน้าเฉยๆ 

 

                 " ครับ ผมก็ว่าอย่างนั้น " อิฐไม่ได้คิดออะไร 

 

 

                    ไม่นานอาหารก็มาเสริฟ อิฐคอยตักกับข้าวให้แก้วอยู่ตลอด ทุกคนมองอย่างสงสัย แต่แก้วไม่คิดอะไร เฟย์ ฟาง โทโมะ ดูออกว่าอิฐมีใจให้แก้ว โทโมะไม่ค่อยพอใจแต่เก็บอาการคอยชำเลืองแก้วอยู่ตลอด สายใยหน้าเสีย เพราะรู้สึกว่าตัวเองกำลังอกหัก ทั้งหมดทานข้าวกันจนเสร็จไม่นาน เจ้าของที่ไร่ก็โทรมา ทั้งหมดไปดูที่ดินด้วยกันและตกลงซื้อที่ดิน

 

 

                " เสร็จเรียบร้อยแล้ว งั้นไปเที่ยวทะเลต่อดีกว่า " แก้วพูด ทุกคนพยักหน้า อิฐเดินไปที่รถ แก้วจะเดินตาม แต่โทโมะจับแขนไว้ทัน

 

 

 

                " ชั้ลบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่น นี่ถ้าสายใยเอาไปบอกแม่จะว่ายังไง ชั้ลไม่แย่หรอ " โทโมะพูด

 

 

 

                " ก็ไม่ได้เปนอะไรกัน เราเป็นพี่น้องกัน สนิทกันแล้วมันผิดตรงไหน เห็นนายเป็นแฟนชั้ลแล้วพาสายใยมาได้เลย ไม่กลัวสายใยเค้าเข้าใจผิดหรอ "  แก้วพูด เพราะไม่พอใจโทโมะอยู่เหมือนกัน 

 

 

 

                " ก็แม่ให้ชั้ลพาน้องเค้ามาด้วย ชั้ลก็ต้องพามา " โทโมะพูด 

 

 

 

                " ก็เฮียให้พาพี่อิฐมาด้วย ชั้ลก็ต้องพามา " แก้วพูด 

 

 

 

                " อย่ามายั่วโมโหตอนนี้ได้มั้ย ชั้ลไม่มีอารมณ์ แล้วเดี๋ยวก็ไปนั่งกับเฟย์เลยนะ ไม่ต้องไปซ้อนท้ายมันอีก เดี๋ยวสายใยจะเข้าใจว่าแฟนชั้ลมีชู้ " โทโมะพูด แก้วน้อยใจ

 

 

 

                " ชั้ลมากับพี่อิฐ ชั้ลก็จะไปกับพี่อิฐ "  แก้วพูด 

 

 

 

                 " ถ้ายังพูดไม่รู้เรื่อง ชั้ลจะจับเธอจูบปาก " โทโมะพูดก่อนจะกระชากร่างเล็กเข้ามาให้อ้อมกอด 

 

 

 

                   " นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย  ปล่อยนะ ! ปล่ยสิ เดี๋ยวใครมาเห็น ปล่อย !! " โทโมะไม่ปล่อยแต่กระชับร่างเล็กแน่นมากยิ่งขึ้นจนปลายจมูกใกล้จะชนกันอยู่แล่ว แก้วเบือนหน้าหนีหลับตาปี๋

 

 

 

                    " โอเคๆ ชะชั้ลจะไปกับเฟย์ " โทโมะยิ้มกริ่ม แต่แกล้งเอาปลายจมูกชนกันคอขาวของแก้ว แล้วปล่อยเธอให้เป็นอิสระ 

 

 

 

                    " ก็แค่เนี่ย ต้องให้กำลัง "  โทโมะยิ้มพอใจที่แก้วทำตาม แก้วเช็ดคอ ก่อนจะเดินไปหาอิฐ 

 

 

 

                    "  พี่อิฐ เดี๋ยวไปรถเฟย์นะ ฝากรถไว้ที่ร้านก่อน เดี๋ยวแก้วจะโทรให้ คนขับรถที่บ้านมาเอารถพี่อิฐกลับ " แก้วพูด อิฐพยักหน้าตามใจ  แก้วยิ้มหวานให้ก่อนจะบีบจมูกพี่อิฐอย่างหมั่นไส้ แล้วโทรหาป๊อปทันที โทโมะมองอย่างไม่พอใจ 

 

 

                     " เฟย์ ขอแก้วกับพี่อิฐติดรถไปด้วยนะ " แก้วเดินไปหาเฟย์ 

 

 

                      " ได้ซิ ขึ้นรถเลย " เฟย์ แก้ว อิฐ ขึ้นรถ ก่อนขึ้นรถ แก้วหันไปหาโทโมะที่ยืนมองเธอตาเขียว ก่อนจะยักคิ้วใส่อย่างกวนตีน โทโมะทั้งโกรธ ทั้งโมโห ไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ฝากมองงแล้วยิ้มๆ ก่อนจะเข้ามากระซิบข้างหูโทโมะ 

 

 

 

                      " หึงแก้วอะดิ บอกแล้วไงใครอยู่ใครแก้ว เป็นชอบไปหมดทุกคน รวมทั้งพี่ด้วย " ฟางแซว ก่อนจะเดินขึ้นรถไป โทโมะจะพูดแก้ตัว แต่ก็ไม่ทันเพราะฟางขึ้นรถไปแล้ว  สายใยเศร้าที่เห็นอิฐ ตัวติดกับแก้วตลอด และตามใจแก้วทุกอย่าง

 

 

 

              

 

                ** แล้วเหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไปนะ นี้ขนาดป๊อปยังไม่มายังยุ่งขนาดนี้ ถ้าตัวพ่อมาอีกคนจะยุ่งขนาดไหนกัน เป็นกำลังใจให้พวกเค้าท้งหมดด้วยนะค่ะทุกคนนน