แรงรัก แรงริษยา

"พี่ป๊อป....พี่ฟาง..."เฟย์เดินมาหยุดตรงหน้าทั้งสองคน

"เฟย์"ป๊อปปี้ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน

"ว่าไงคะ พี่ฟาง มีความสุขไหมกับการแย่งผู้ชายของน้องสาว"เฟย์มองฟางนิ่งๆ

"ก็นิดนึงนะ"ฟางยิ้มเยาะเธอ

"พี่ฟางก็เตรียมรับผลกรรมที่แย่งของคนอื่นมาล่ะกันนะคะ เฟย์พูดแค่นี้แหละ"

เฟย์บอกแล้วเดินออกไป

"อย่าไปใส่ใจเลยนะ ฟาง"ป๊อปปี้พูด

"ฟางไม่กลัวหรอกค่ะ"ฟางบอก

"อย่าทำเป็นเก่งไปหน่อยเลย ยัยเด็กดื้อ  ระวังตัวไว้ก็ดีนะ"ป๊อปปี้ว่าก่อนจะ

ขยี้ผมหญิงสาวจนมันฟู

"ค่ะ คุณพี่ป๊อป"ฟางยิ้ม

"ไป ไปทำชาเขียวให้พี่เลย"

"เอาชาเขียวอย่างเดียวนะคะ"ฟางเดินหายเข้าไปในครัว ป๊อปปี้มองยิ้มๆ

แล้วนั่งลงรอเธอที่โซฟา

"นานจัง"ป๊อปปี้นั่งรอเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าร่างเล็ก

จะออกมา เขาจึงเดินไปดูในครัว

"พี่ป๊อป เข้ามาทำไมคะ ฟางกำลังจะออกไปได้แล้ว"ฟางพูด

"ก็ฟางช้านี่น่า มาครับ เดี๋ยวพี่ถือไปเอง"ป๊อปปี้แย่งแก้วชาเขียวเย็นไปถือ

เองในมือ

"อร่อยไหมคะ"ฟางถาม เมื่อป๊อปปี้ดูดน้ำในแก้วดื่ม

"อืม...นอกจากชาเขียวแล้ว ฟางยังทำน้ำอะไรเป็นอีกไหม"

"พี่ป๊อปขออะไรมา ฟางก็ทำให้ได้ทั้งนั้น"ฟางบอก

"ฟาง....."ป๊อปปี้เอ่ยเรียกชื่อเธอ

"มีอะไรคะ ทำหน้าจริงจังเชียว"เธอว่ายิ้มๆ

"จริงจังสิ ก็พี่จะขอฟางเป็นแฟน"

"พี่ป๊อป พูดอะไร เราก็เป็นคู่หมั้นกันอยู่แล้วนี่น่า"

"ก็ใช่.....แต่พี่แค่อยากขอคบเราเป็นทางการ"

"พูดงี้ ฟางก็เขินแย่สิคะ"ฟางหน้าแดงจัด ก้มหน้าก้มตาใหญ่

"พี่ขอโทษนะ สำหรับที่ผ่านมา"ป๊อปปี้พูด

"ฟางรักพี่ป๊อป ฟางไม่โกรธพี่หรอก"

"อืม "แล้วฟางก็ค่อยๆเอนไปซบไหล่คนรักหนุ่ม ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงแล้วลูบผม

เธอเบาๆ

"หายไปไหนของเขานะ ยัยทอม"โทโมะเดินออกมาจากห้องตามหายัย

จอมจุ้นจนทั่วบ้าน จึงเห็นว่าเธอกำลังใช้บันไดปีนขึ้นไปจะเข้าไปในห้อง

ของเขา

"ฉันจะพิสูจน์ให้ได้ว่านายเป็นตุ๊ด อีตาโทโมะ"

"หึ....หาไม่เจอหรอก เพราะฉันอยู่นี่ ยัยบ้า"

"โทโมะ"แก้วหันไปเห็นร่างสูงก็ตกใจพลาดตกกระไดลงมา โทโมะรีบเข้า

ไปรับทำให้ร่างบางหล่นมาทับชายหนุ่มอย่างจัง

"โอ๊ย...."โทโมะรู้สึกเจ็บตัวมาก

"ขอโทษนะ นายเจ็บมากไหม"แก้วรีบลุกทันที

"ทีหลังอย่าเล่นอะไรบ้าๆอีกนะ"

"เข้าข้างในเหอะ เจ็บแย่เลย"แก้วรีบประคองร่างสูงให้ลุกขึ้น แล้วพาเข้าบ้าน

มาอัพให้แล้วนะ  อาจจะมาอัพได้ไม่บ่อย แต่ไม่หายไปไหนแน่นอน