แรงรัก แรงริษยา

"ฟาง...."ป๊อปปี้ควานหาร่างบาง เมื่อไม่เจอก็ตกใจลุกพรวดไปใส่เสื้อผ้าหา

คนตัวเล็กทั่วห้องพัก

"เธอหายไปไหนของเธอน่ะ ฟาง"ชายหนุ่มบ่นออกมาอย่างกลัดกลุ้มก่อน

สายตาจะเหลือบไปเห็นรอยเลือดเป็นวงๆบนที่นอน

"โธ่เว้ย!...ไอ้ป๊อป ทำไมไม่รู้จักห้ามตัวเองวะ"เขาสบถคำหยาบคายออกมา

อย่างหัวเสีย ป่านนี้ร่างบางคงจะหนีไปไหนแล้วแน่ๆ เขารู้ดีว่าเธอเป็นคนจิตใจ

อ่อนไหวแค่ไหน

"พี่จะต้องรับผิดชอบเรานะฟาง"ป๊อปปี้คิดได้ดังนั้นก็เดินไปหยิบกุญแจรถเดิน

ออกไปจากห้องพักทันที

ที่บ้านแก้ว

"ฟาง ไม่ได้มาที่นี่เลยเหรอ แก้ว"ป๊อปปี้มีสีหน้าผิดหวัง

"ยัยฟางอาจจะกลับบ้านก็ได้นะคะ"แก้วพูด

"ถ้าฟางติดต่อมา รีบโทรมาหาพี่นะแก้ว"เขาบอก แล้วขึ้นรถขับออกไป

"ออกมาได้แล้ว ฟาง"แก้วตะโกนบอก ฟางจึงออกมา

"พี่ป๊อป..."ฟางอยากกลับไปหาเขาเหลือเกิน

"ฟาง แกจะหนีเขามาทำไม"แก้วถาม

"ไม่ได้หนี...ฉันแค่ห่างกับพี่เขา ฉันไม่อยากรั้งเขาเอาไว้อีกแล้ว"ฟางบอก

"อะไรกัน ฟาง ไหนแกบอกจะพยายามทำให้พี่เขารักไง"

"ฉันขอตัวนะ"ฟางรีบกลับเข้าไปในบ้าน

"เชื่อฉันเหอะ เดี๋ยวแกก็ทนเสียงหัวใจตัวเองไม่ได้ต้องกลับไปหาพี่ป๊อปอยู่ดี"แก้วว่า เธอไม่เข้าใจเพื่อนจริงๆ รักเขาแล้วทำไมต้องหลบหน้าด้วยล่ะ...

"โบว์ คะแนนแกตกนะ ฉันว่าน่าจะไปติว"กวินบอกโบว์

"เหรอ แล้วติวที่ไหนดีล่ะ"โบว์ว่า

"ติวกับกั้งสิ โบว์ กั้งมันคะแนนดีมากเลยนะ"ธามไทรีบบอก

"แต่กั้งกับฉันเรียนคนละคณะนะ"

"ไม่เป็นไรกั้งสอนได้"กั้งยิ้ม

"เฮ้ย...ป๊อป เป็นอะไรวะ ดูเหม่อๆ"กวินหันไปถามเพื่อนข้างตัว ที่เอาแต่

เงียบไม่พูดไม่จา

"เปล่านี่วะ ไม่ได้เป็นอะไร"ป๊อปปี้รีบพูด

"เออ ป๊อป แล้วน้องฟางเป็นไงบ้าง"

"ก็....ดี"ป๊อปปี้บอก นั่นสิ...ฟางเป็นยังไงบ้างนะ

"ป๊อป พรุ่งนี้วันเกิดแกนิน่า อยากได้อะไรพิเศษไหม"โบว์ถาม

"แล้วแต่แกล่ะกัน งั้นฉันกลับนะ มีธุระต่อ"ป๊อปปี้บอก แล้วลุกเดินไปทันที

"อะไรของมันวะ"กวินมองอย่างสงสัย

"ปล่อยป๊อปมันเหอะ คงจะเครียดเรื่องเรียนน่ะ"

"เรียนท็อปของคณะตลอด จะมาเครียดอะไร"กั้งว่า

"เรียนท็อปน่ะแหละ ตัวดีเลย  ไปหาอะไรกินกันเหอะ หิวๆๆ"ธามไทบอก

ก่อนจะไปกินข้าวกันทั้งหมด

อัพแล้วนร้า  เม้นต์ให้ด้วยนร้าคร้าบ