แรงรัก แรงริษยา

"มองทำไมห๊ะ ไอ้ตุ๊ด"แก้วถามเมื่อเห็นว่าโทโมะมองเธอมานานแล้ว

"เธอเนี่ยก็สวยนะ เสียแต่ว่าเป็นทอม"

"นายล่ะ นายก็เป็นตุ๊ด"แก้วว่ากลับทันที

"มากล่าวหาคนอื่นซี้ซั้ว มีหลักฐานรึไงยัยบ้า"

"ก็นายว่าฉันเป็นทอมก่อนอ่ะ"แก้วโวยวายใหญ่

"ฮ่าๆก็มันเหมือนนิหว่า"เขาหัวเราะชอบใจ

"เหมือนยังไง ฉันออกจะสวย"

"เอาเข้าไป ฮ่าๆๆเธอตลกดีว่ะ น่ารัก"

"หยุดหัวเราะได้แล้ว"แก้วเห็นโทโมะหัวเราะก็ยิ่งโวยวาย

"เธอคงไม่ว่าฉันนะ ถ้าฉันจะรักเธอ"

"ห๊ะ....."แก้วชะงักไปทันที ใจของเธอเต้นรัว โทโมะมองเธอยิ้มๆ

"รักเธอ แบบน้องสาวนะ เราคงเป็นพี่น้องกันได้"โทโมะบอก แก้วถอนหายใจ

ไอ้ตุ๊ดบ้า ....ทำหัวใจฉันเกือบวาย

"อะ...อื้ม     ฮ้าว....ง่วงจังไปนอนดีกว่า"แก้วลุกหนีไปข้างบน โทโมะ

มองตามด้วยความงุนงงนิดหน่อยก่อนจะส่ายหน้ายิ้มขำเธอ

"พี่ป๊อป...."ฟางตื่นขึ้นมาไม่เห็นร่างสูงก็รีบลุกหาทันที

"พี่อยู่นี่ฟาง"ป๊อปปี้เดินยกชามข้าวต้มมาทางร่างบาง

"หอมจัง พี่ทำให้ฟางกินเหรอคะ"

"มา...กินข้าวต้มร้อนๆจะได้ดีขึ้น"ป๊อปปี้บอก

"หืม....อร่อย"ฟางกินไปได้คำนึงก็เอ่ยปากชมออกมา

"อร่อยก็กินเยอะๆ"

"ข้าวต้มฝีมือพี่ป๊อปอร่อยที่สุด"ฟางบอกยิ้มหน้าบาน

"หึ....."ป๊อปปี้มองเธออย่างเอ็นดู

"มองอะไรคะ"ฟางสงสัย

"เปล่า....."ป๊อปปี้ทำเป็นมองอย่างอื่นแทน ฟางแอบยิ้ม

"พี่ป๊อป"ฟางเข้าไปกอดเขา

"อะไร กินหมดแล้วเหรอข้าวต้มน่ะ"

"ไม่กินแล้ว อยากกินพี่ป๊อปแทน"ฟางพูด ทำเอาชายหนุ่มหน้าแดง

"หายดีแล้วสินะ งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง"

"ฟางอยากอยู่กับพี่ป๊อปก่อน"หญิงสาวพูดเสียงออดอ้อนก่อนจะดันให้คน

ตัวใหญ่ นั่งลงบนโซฟา

"ไม่ได้นะ ฟาง....ฟางจะเสียหายนะครับ"

"ฟางไม่สน ฟางสนแค่พี่ป๊อปคนเดียว"ฟางยิ้มหวานแล้วมานั่งบนตักเขา

อย่างไม่อาย ป๊อปปี้ตกใจรีบดันตัวเธอออกแต่ฟางก็โอบคอเขาไม่ปล่อย

"ฟาง อย่าทำแบบนี้"เขารีบบอก เพราะเขาเองก็เริ่มจะห้ามตัวเองไม่อยู่

ก็แน่ล่ะ...เขาเป็นผู้ชายนี่น่า มีผู้หญิงมานั่งตักแนบชิด ไม่เกิดอารมณ์

ก็แปลกล่ะ...

"ฟางจะทำ ทำไมคะ ก็เราเป็นคู่หมั้นกัน"

"ครับ พี่รู้ แต่ถึงยังไงก็ไม่ควร"ป๊อปปี้พยายามบอก

"ฟางรักพี่ป๊อป"ฟางก้มลงจูบปากคนรักหนุ่มด้วยความรัก

"ฟาง พี่รู้ว่าฟางรักพี่ แต่...."เขากำลังจะพูดต่อแต่ถูกฟางปิดปากไว้ด้วย

จูบอีกครั้ง

"อย่าฝืนตัวเองเลยค่ะ ฟางรู้ดีว่าพี่กำลังต้องการอะไร"เธอยิ้มออกมาก่อนจะ

ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกทีละเม็ด ป๊อปปี้รีบเบือนหน้าหนี

"พี่ว่า....."เขาจะพูด หญิงสาวรีบดันร่างสูงให้นอนลงบนโซฟาก่อนจะ

ขึ้นคร่อม

"ไม่ต้องพูดค่ะ เดี๋ยวฟางจัดการเอง"ฟางถอดกางเกงบอลผ้ายืดตัวเก่ง

ของเขาออก ตามมาด้วยบ็อกเซอร์ เธอสัมผัสความใหญ่โตของเขา

มือสั่นๆ แม้ว่าเธออยากจะมีความทรงจำรักกับเขาแค่ไหน แต่เธอ

ก็กลัวอยู่ดี....

อ้าว...ยั่วเขาแล้วกลัวเองซะงั้นฮ่าๆๆๆ เรื่องนี้นางเอกจะแรงนิดๆในชั่วแรก

แต่พอหลังจากนี้นางเอกเราจะเป็นคนดีมาก ช่วงนี้ไรเตอร์ไม่ค่อยว่างอัพ

แล้วนร้า แต่ก้อจะพยายามมาอัพ ถ้าอยากอ่านต่อมาอัพให้กำลังใจหน่อย

เหนื่อยจริงๆนะ อยู่มอหกแล้วด้วย แบ่งเวลาลำบากครัช