รักท้าทาย ของยัยมาเฟีย

" แล้วเธอจะทำไม "

" ยัยปลิงอยู่ห่างโทโมะ บ้างมันจะตายมั้ย "

" ตายสิ เพราะโทโมะคือหัวใจของฉัน 555+ "

" ยัยปลิงโทโมะไม่ใช่ ของเธออย่าหลงตัวเองมากนัก "

ฉันเดินไปหาโทโมะ อย่างสบายใจ โทโมะหันมามองหน้าฉัน

" แก้วหิวมั้ย "

" ไม่หิว โทโมะหิวหรอ "

" เปล่า แค่ถามดูเฉย ๆ "

พวกเราทั้ง 4 คนเดินมาเรื่อย จนตอนนี้ก้อเริ่มมืดแล้ว ฉันสงสัยว่ามันอันตรายตรงไหน เพราะตั้งแต่ฉันเดินเข้ามาในป่าฉันยังไม่เห็น สัตว์หรืออะไรที่เป็นอันตรายเลย พวกผู้ใหญ่ชอบโกหกกันจริง ๆ เลย

" ทุกคน มันเริ่มมืดแล้วเรานอนกันที่นี่แหละ " โทโมะ

" งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ " แก้ว

" โอ้ไปด้วย " มาริโอ้

" นี่นายโดน หินกระแทกหัวมารึไง " แก้ว

" โอ้นาย ไปหาฟืนกับฉัน " โทโมะ

" ก้อได้ แต่แก้วถ้าแก้วตกอยู่ในอันตรายอย่าลืมเรียกโอ้คนแรกนะ " มาริโอ้

โอ้กับโทโมะเดินไปหาฟืน เหลือฉันกับโฟร์ ที่กำลังเตรียมตัวไปอาบน้ำ

" ฉันจะไปอาบน้ำ ไปด้วยกันมั้ย " แก้ว

" ไม่ฉันไม่อยาก อาบน้ำกับเธอ " โฟร์

" ก้อแล้วแต่นะ " 

ฉันเดินมาที่น้ำตก ไม่น่าเชื่อในป่าแบบนี้มีน้ำตกที่สวยมาก ๆ เลย ฉันใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้ามสีดำ ในป่าแบบนี้ไม่รู้ว่าจะมีอะไรบ้าง ต้องปลอดภัยไว้ก่อน ฉันหันไปเจอโฟร์ที่กำลังขนครีมอาบน้ำมาที่น้ำตก แต่ฉันกับโฟร์อาบน้ำคนละฝั่งกัน โฟร์นุ่งบิกินนี่ลงมาอาบน้ำ ยัยโฟร์บ้ารึเปล่าเนี่ย เข้าป่ายังมี บิกินนี่ติดมาด้วย ยัยนี่มันเหนือธรรมชาติจริง ๆ ฉันอาบน้ำ เสร็จ ก้อเดินขึ้นมาจากน้ำตก ได้อาบน้ำแล้วสบายใจมาก สบายตัวด้วย ฉันหันไปหายัยโฟร์ ยัยนั่นคิดจะอาบน้ำทั้งคืนเลยรึไงเนี่ย

" นี่ฉันจะไปแล้วนะ เธอจะให้ฉันรอมั้ย " แก้ว

" ไม่ต้อง ฉันอยากจะอาบน้ำอีกซักครึ่งชั่วโมง "

" งั้นฉันไปละนะ "

ฉันเดินไปหาพุ่มไม้เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ในป่านี่มันมืดฉมัดเลย น่ากลัวเหมือนกันนะเนี่ย

" ช่วยด้วย "โฟร์

เสียงยัยโฟร์นี่นา หรือว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ฉันรีบวิ่งไปที่น้ำตก

ตึก~ตึก~ตึก

" ช่วยด้วย "

ฉันวิ่งมาที่น้ำตก ฉันมองไปทางโฟร์ ฉันเห็นปลาหมึกยักจับโฟร์อยู่ ฉันว่ายน้ำไปช่วยโฟร์ 

" แก้วช่วยด้วย "

ฉันว่ายน้ำเข้าไปแล้วเอามีดพก ฟันที่หนวดของปลาหมึกที่จับโฟร์อยู่ 

" เร็วรีบไป " แก้ว

" อืม "

ฉันกับโฟร์วิ่งหนีปลาหมึกยัก มาเรื่อย ๆ 

" แก้วขอบคุณนะ "

" ไม่เป็นไรหรอก ถึงฉันจะไม่ชอบเธอแต่ เธอก้อยังเป็นเพื่อนฉัน "

ฟ่อ~ฟ่อ~ฟ่อ

" โฟร์เธอได้ยินเสียงอะไรมั้ย "

" ได้ยิน "

ฉันกับโฟร์หันหลังไปมอง 

" งะ..งะ..งะ..งูยัก "

ฉันกับโฟร์วิ่งหนีกันต่อ แต่งูยักมันตามมาเร็วมาก  ฉันกับโฟร์วิ่งหนีมาเรื่อย ๆ ก้อพบกับ โทโมะและโอ้ เฮ้อ 2 คนนั้นคงจะช่วยกำจัดงูยักนี่ได้ ฉันกับโฟร์วิ่ง ไปหาโทโมะกับโอ้ แต่ทั้ง2 คนนั้นก้อกำลังวิ่งมาทางฉัน 2 คนนั้นวิ่งหนีอะไรนะ พอวิ่งเข้ามาใกล้ ๆ กัน ฉันก้อเห็นสิ่งที่พวกโทโมะวิ่งหนีมา มันคือสิงโตยัก พอวิ่งมารวมกันเราก้อต่างคนต่างคว้ามือกันวิ่ง ฉันวิ่งมากับใครก้อไม่รู้มันมืดอะ ฉันมองไม่เห็นหน้า ต้องเป็นโทโมะแน่ ๆ เลย ตอนนี้ฉันว่าฉันเริ่มเขินแล้วนะ