To love or to bad...
เขียนโดย 
เต้าหู้ขาว
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.26 น.
แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2557 23.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) session 3 To love or to bad... {100%}
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
*ตอนนี้เป็น session 3 นะจ้ะ มาต่อ เป็น {100%}*
ในที่สุดมันก็มาถึงเวลาอันโชคร้ายT^T แต่!!...คนอย่าง แก้วเนี่ยนะไม่มีวันยอมแพ้ หุหุหุ ฉันนะ
วางแผนไว้อย่างเรียบร้อย ฉันแต่งหน้าทาปากอย่างดิบดี ใช้ความรู้รอบตัวโดยการแต่งหน้าให้เหมือน
คนไม่สบาย ปากซีดๆหน้าขาวๆ เขาไดร์เป่าผมมาเป่าหน้าเป่าตัวทำให้ตัวร้อนแถมยังเอาถุงน้ำร้อนมา
ประกบที่ท้องแกล้งว่าเวียนหัวปวดท้อง หึหึ...และถ้า!! นายนั้นจะพาฉันไปหาหมอ แน่นอน! ฉันก็มี
แผนสำรอง โดยบอกว่า ไปอนามัยแถวบ้านมาแล้ว โดยการเอายามาอ้าง(ยาที่ไปซื้อแถวบ้านมา
ตั้งแต่บ่าย) ^๐^
ฉลาดใช่ปร้าหราาา >_< ไม่ต้องชมกันหรอก~
ตอนนี้ ฉันก็ใส่ชุดนอนคอยเอาไดร์มาเป่าหน้ากับบริเวณคออยู่ ฉันก็แอบมองตรงหน้าต่างอยู่ว่าหมอ
นั่นจะมาอยู่หรือป่าว?
แต่ไม่นานทันจะคิดเสียงบีบแตรรถก็ดังจนไดร์เป่าผมแถบกระแทกหน้า ฉันรีบเก็บเครื่องแต่งหน้าทำ
ทุกอย่างให้เป็นปกติเอาทถุงน้ำร้อนมาประกบที่ท้อง และเปิดหน้าต่างออก
"นี่นาย...ฉันไปไม่ได้แล้วนะ เวียนหัวปวดท้อง"ฉันแกล้งทำเสียงแหบที่สุดแอ๊บเป็นนางมารร้ายใน
หนังให้เนียนที่สุด หมอนั่นจะได้เชื่อว่าฉันป่วยจริง
"ไม่ต้อง..."
"นี่ นายคืดว่าฉันแกล้งหรือไงดูสภาพหนังหน้าตอนี่ของฉันสิ ซอมบี้เดินได้แล้วเนี่ย"ฉันบอกนายนั้น
ไป โทโมะหันมาดูหน้าฉันพักๆก่อนจะยืนคิดอะไรซักอย่างอยู่
"จะยืนโชว์ความขี้เหล่อีกนานไหม ฉันจะนอนปวดท้องจะแย่แล้วเนี่ย"
"เปิดประตู...บอกให้ลงมาเปิดประตู"เห้ย...นี่มันไม่ได้อยู่ในแผนนี่หว่า นายนี่จัเข้าบ้านฉัน...ไม่สิ
เดี่ยวนายนั้นคงจะออกไป ตามมารยาทเท่านั้นแหละ
ฉันปิดประตูหน้าต่างของห้องก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเอาไดร์เป่าผมที่วางอยู่มาเป่าหน้าเป่าตัว และเอา
แป้งพับมาปะๆที่ตาหน้า ปากนี่ต้องเน้นๆ เอาให้ซีด และก็เก็บอุปกรณ์ให้เขาที่ปกติเหมือนเดิมก่อน
จะถือถุงน้ำร้อนมาประกบที่ท้องเดินลงมาดุ่ยๆ แบบเหมือนคนไม่มีแรง เอาง่าย แทบคลาย!
"เป็นอะไร?"เมื่อลงมาเปิดประตูเสียงของนายโทโมะก็ถามขึ้น...ทำไมมองหน้าหมอนั่นแล้วใจมัน
สั่นๆวูบแปลกๆว่ะ หน้าก็เริ่มจะร้อนขึ้นมาจริงๆแล้วนะเนี่ย...
"เวียนหัว แล้วก็ปวดท้อง อยากนอนมากเลยตอนนี้"
"กินข้าวกินยาอะไรหรือยัง?"
"กะ..กินแล้วอยากนอน"ฉันตอบเขาไป นี่ฉันเป็นอะไรกันว่ะเนี่ย ทำไมเมื่อมองหน้าของนายโทโมะ
หัวใจเต้นเร็วจัง...อาการแบบนี้...หรือว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ฉันจะเป็นโรคหัวใจ!
"นี่เดี่ยวฉันพาไปหาหมอเอาไหม? ไม่ต้องไปแล้วก็ได้ผับอะอยู่บ้าน"ช่าย~ มันเริ่มเข้าแผน ดีมาก
เลยจ้าาาาา โหะๆๆๆ แก้วทำไมถึงได้ฉลาดแบบนี้เนี่ย ทั้งสวย เก่ง ฉลาด เกิดมาภูมิใจจริงๆ "เดี่ยว
ฉันมาอยู่เป็นเพื่อน"
"อ่อ...ห๊ะ! นะ..นายจะมาอยู่เป็นเพื่อนฉันทำไม กลับบ้านไปสิ แล้วเรื่องไปหาหมออะไม่ต้องห่วงไป
หาอนามัยแถวบ้านมาแล้ว กินยาที่เขาให้เอาไว้แล้ว นอนวันเดียวก็คงหาย นายไม่ต้องลำบากขนาด
นั้นหรอก"
เห้ย!!! นี่มันออกนอกแผนที่ฉันวางแล้วนะ นี่มันไม่ใช้ความคิดที่ดีเลยนะ กะวางแผนไม่ให้ได้เจอ
แต่ดันใกล้ชิดยิ่งกว้าเก่า ยิ่งไม่อยากเจอยิ่งเจอ สวรรค์สนุกมากใช่ป้ะจ้ะ!!!!!
{100%}
มาอัพแล้วนะ ขอโทดด้วยถ้าไม่สนุก
และก็ต้องขอโทดด้วยเพราะว่าหายไปนาน
เพราะว่ามีปัญหากับชีวิตตัวเองนิดหน่อย
เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ จะได้มาแต่งให้อ่านเยอะ
https://www.facebook.com/profile.php?id=100001529168671
แอดที่เฟสนี่ ถ้าอยากขอฟิค อยากรู้อะไรเกี่ยวกับฟิคแอดเฟสนี่ถามเราเลยจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
