รักนี้ ... ที่ผิดพลาด

 

 

 

ตอนที่ 1 ป๊อปปี้ บาดเจ็บสาหัส ต้องการ เลือด แบบสุด ๆ

 

 

 

          ป๊อปปี้ พยุงร่างกาย ของ ตัวเอง ที่บาดเจ็บ อย่าง แสนสาหัส

 

กลับมาที่ปราสาท ปลายฟ้า ทางหอคอยทิศใต้ ซึ่งเป็นที่พำนักอาศัย และพักพิง ของ

 

ฟาง น้องสาวบุญธรรม ที่เขาเลือกมาที่ปราสาทปลายฟ้า แทนที่จะเป็น ปราสาท

 

ริมขอบตะวัน ซึ่ง จะมี แม่อย่าง จินนี่ และ พ่อ อย่าง ไมค์ อาศัยอยู่ เพราะเขา

 

ไม่ต้องการให้ พ่อแม่ของเขา ตกใจ กับ อาการบาดเจ็บหนักของเขา หญิงสาว ที่

 

กำลังเดินเล่น อยู่บริเวณสวนหย่อม หน้าปราสาท เมื่อหันมาเห็นสภาพร่างกาย ของพี่

 

ชายบุญธรรม ที่ค่อย ๆ ล้มลง กับ พื้น ฟาง ก็รีบเข้ามาประครอง และ พยุงเข้า

 

ไป นั่งพัก ที่โซฟา ในห้องนั่งเล่นทันที ก่อนที่ฟาง จะพูดไถ่ถามพี่ชายของเธอทันที

 

ว่า

 

 

ฟาง  //  :  " พี่ป๊อปปี้คะ พี่ไปมีเรื่อง กับใครมา หรือ โดนแวมไพร์พวกใด

 

ซ้อมมาถึงได้บาดเจ็บหนักเกือบปานตาย ขนาดนี้ " แต่ ชาย หนุ่ม ป๊อปปี้ ก็แถบ

 

ไม่มีสติ และ อ่อน แรงเอามาก ๆ สิ่งเดียวที่เขาต้องการตอนนี้ คือ เลือดเท่านั้น

 

ชายหนุ่ม ที่ไม่รู้สึกตัว เลยแม้แต่นิด เขา ค่อย ๆ โอบเอวสวยของฟางที่ดิ้นขัดขืน

 

อย่างหนักหน่วง เพื่อจะให้หลุดพ้น จากการพยายามโอบเอวสวย ของเธอ ไว้แนบ

 

แน่น แต่ก็ไร้ผล ป๊อปปี้ โอบเอวสวย ของ ฟางไว้แนบแน่น ในท่า นั่งชันหัวเข่าสวย

 

ไว้ บนเบาะโซฟา จนฟางดิ้นไม่ได้ เนื่อง จากโดนกอดรัดแนบแน่น จนถึงกับ หายใจ

 

หายคอ ไม่ออก ก่อนที่ หญิงสาว บอบบาง อย่าง ฟาง จะสลบไปในอ้อมอก ของ

 

พี่ชายบุญธรรม อย่าง ป๊อปปี้ ที่ค่อย ๆ ใช้มือปัดปอยผม ที่ยาวสลวย ของ ฟาง

 

ออกไป รวบกองกันไว้ ที่ต้นคอ ข้างขวา เผยให้เห็นต้นคอขาวนวลระหงส์ ข้างขวา

 

ป๊อปปี้ ค่อย ๆ ลิ้มเลีย มันเหมือนลูกแมวเบา ๆ จนทั่ว ลำคอสวยของฟาง อยู่นาน

 

นับชั่วโมง ก่อนที่ป๊อปปี้ จะหยุดเลีย แล้วเจ้าของเรือนร่างสวย อย่าง ฟาง ก็ค่อย ๆ

 

ลืมเปลือกตาสวยขึ้นมา ก่อนที่ ป๊อปปี้ จะ พูด ด้วยเสียง แหบแห้ง และกระหาย

 

เลือด เพื่อมารักษาบาดแผลออย่างหนักว่า

 

 

ป๊อปปี้  //  :  " เลือด พี่ต้องการเลือด เลือด เลือด ของผู้หญิงบริสุทธิ์ ขอ

 

ชิมเลือด ของเฟย์ หน่อยนะครับ " ชายหนุ่มนึกว่าฟางนั้น คือ เฟย์ ก็ค่อย ๆ อ้า

 

ปากแกร่ง และ ฝั่งเขี้ยว ลงไปที่ต้นคอขาวนวล ฟางที่สะดุ้งเฮือก อย่างรุณแรง ก่อน

 

ที่หญิงสาวจะกรีดร้องทั้งน้ำตา ว่า 

 

 

 

ฟาง   //   :  "  พี่ป๊อป ฟางเจ็บ เจ็บเหลือเกิน ได้โปรดถอนเขี้ยวออก

 

 

ฟาง ไม่ใช่คุณเฟย์  กรี๊ด !! กรี๊ด !! กรี๊ด !! " ฟางสลบไปทั้งที่ใบหน้าซีด

 

เผือก ป๊อปปี้ ค่อย ๆ ถอดถอน เขี้ยว ออกมาจากต้นคอสวย หวาน บอบบาง ของ

 

ฟาง ก่อนจะค่อย ๆ มองเลือดที่ไหลริน ออกจากต้นคอสวย ของฟางเป็นจำนวนมาก

 

ก่อนจะค่อย ๆ ใช้ลิ้นลิ้มเลีย และกินมันอย่างเอร็ดอร่อย ๆ เขาดื่มกิน เลือดของ

 

ฟาง อยู่นับสองชั่วโมง ก่อนที่บาดแผลจะเริ่มสมานกัน จนแห้งสนิท แทบทุกส่วน

 

ก่อนที่ชายหนุ่มจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา แต่สติยังไม่ค่อยฟื้นกลับคืนมา และค่อย ๆ

 

เอ๋ย ปากกระซิบข้างใบหูของ ฟาง ที่เขาคิด ว่า เธอ คือ เฟย์แฝงอยู่ในคำพูด ที่

 

เต็มไปด้วยความอยากจะขอบคุณ ที่เธออุตสาห์ ให้เขาดื่มเลือด รักษาบาดแผล แต่

 

เมื่อนึกถึง ว่า เฟย์ ทรยศหักหลังเขา ไปมีอะไร กับ เขื่อน ความโกรธ ก็ปะทุขึ้น

 

อย่างเดือดจัด และผิดคนเสีย และผิดตัว หญิงสาว เสีย ด้วย ฟางค่อย ๆ ลืม

 

เปลือกตาสวยขึ้นมา ด้วยท่าทางอิดโรย และ อ่อนแรง อย่างหนักหน่วง ก่อนที่

 

ชายหนุ่ม จะตัดสินใจ ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ตัดสินใจฉีดกระชากเสื้อชุดนอนบางเบา และ

 

บราเซีย ของ ฟางที่พยายายามร้องห้ามพี่ชาย ว่า 

 

 

 

ฟาง   //  : " พี่ป๊อป !! อย่าทำแบบนี้ นี่ฟางเองนะคะ ไม่ใช่พี่เฟย์ อย่าฉีก

 

 

เสื้อชุดนอน กับบราเซีย ฟาง อย่านะ อย่า !! พี่ป๊อป ฟางด้วยความที่สูญเสียเลือด

 

ไปมากพอสมควร จึง สลบไปคาอ้อมอกของพี่ชาย ที่กำลังลงมือฉีกเสื้อชุดนอนบางเบา

 

และบราเซีย ของ ฟาง เสียงดังสนั่น ว่า

 

 

 

แควก !! แควก !! แควก !! แควก !! 

 

 

 

---

 

 

 

ตอนหน้า พี่ชาย อย่าง ป๊อปปี้ จะมีสติ และรู้สึกตัว ก่อนจะทำเรื่อง

 

ผิดพลาดลงไปหรือไม่ เม้น โหวต