หัวใจทนงรักทะเลหวาน@Jiranee
เขียนโดย cheetar_bella
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.00 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) ตอนที่14. รูปภาพปริศนา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPrat Bella
ตอนนี้ฉันมาถึงรีสอร์ทได้พักหนึ่งล่ะ คุนเลขาพามาที่ห้องรับแขกและบแกให้ฉันรอยุนี้เพราะเจมส์คุยธุระยุ ฉันก็เลยเดินเล่นรอบๆห้องดู บังเอินไปเจอรูปๆหนึ่งเข้า เปนผุชายวัยกลางคนกับผุหญิงคนหนึ่ง ดูถ้าทางคงเปนสามีภรรยากัน แต่ที่ฉันอดตลกไม่ได้ก็คือผุชายคนนี้หน้าคล้ายเจมส์มากเลย
เลขา:หัวเราะอัลรัยค่ะน้องเบลล่า ถ่้าทางขำใหญ่เชียว
เบลล่า:ดูรูปนี้สิค่ะผุชายคนนี้หน้าเหมือนเจมส์มากเลย555+
เจน:นั้นเปนคุนพ่อของเจนกับพี่เจมส์เองค่ะ (เดินมาจากข้างหลัง)และผุหญิงข้างก็คุนแม่ของพวกเราเอง
เบล:อุ๊ย.ขอโทดค่ะหมอเจนเบลแค่ตลกที่ทำมัยหน้าเจมส์ถึงได้ทอดแบบคุนพ่อขนาดนี้น่ะค่ะ :)
เลขา:ใครๆ เข้ามาเหนกะเปนแบบน้องเบลนี้แหละค่ะหัวเราะใหญ่เลยพี่ยังยอมรับเลยที่แรกที่เหนก็หัวเราะไม่หยึดเหมือนกัน แต่อย่าไปทักบอสน่ะค่ะเปนเรื่อง
เจน:หืมๆ น้องสาวเค้ายื่นยุตงนี้น่ะค่ะคุนเลขาเบาๆหน่อยน่ะเดวๆ คุนเลขาออกไปรอข้างนอกก่อนน่ะค่ะเดว พอดีพี่เจมส์บอกว่าคุน้เบลปวยหัวมากเมื่อคืนเลยจะขอตรวจสักหน่อย
ตอนนี้คุนเลขาเดินออกไปได้พักใหญ่แล้ว ส่วนหมอเจนกะตรวจร่างกายเชคทุกอย่างและถามอาการแล้วให้ยา จากนั้นนายเจมส์กะเข้ามาพอดี
เจมส:เปนงัยบ้าง้เจน ยัยนี้ต้องเข้าไปเชคต้อที่โรงบาลไหม หรือยังงัย
เจน:โอ้ยยยพี่ค่ะดูจะเปนห่วง้เหลือ้กินน่ะค่ะ มาถึงก็ถามเอา ถามเอา เบลไม่เปนรัยมากหรอกค่ะแค่เมื่อสมองเริ่มจำภาพในอดีตได้บางส่วน แต่มันกะพยายามจะต่อให้ครบสมองเลยทำงานหนักไปน่ะค่ะ เจนให้ยาแก้ปวดไว้แล้วเพราะคงต้องมีอาการแบบนี้บ่อยๆ
เจมส:งั้นเหรอ...ดีแล้วถ้างั้นเราไปกินข้าวกันไหมใกล้เที่ยงแล้ว
เบล:เออๆฉันหิวพอดีเลย รีบไป้เถอะเจมส์ หมอเจน
เจน:พอดีเจนมีธึุระต่อน่ะค่ะ เพื่อนมาหาที่รีสอร์ทคงต้องลงไปหาสักหน่อย แล้วก็.....ไม่อยากไปเปนก้างด้วย เดวคนบางคนจะไม่ฟินอิอิ (พุดเสดกะรีบเดินไป)
เบล: ......^^_^^
เจมส:เดวนี้น้องฉันชักจะเพี้ยนไปทุกทีล่ะ อย่าไปสนใจเลย :) เออป่ะไปกินข้าวกัน (เจมส์ยื่นมือไปจับเบลล่า เทอเขินจนสังเกตได้) จะอมยิ้มอีกนานไหมมาฉันหิว
เลขา:เดวค่ะบอสเอกสารสำคันเซนก่อนค่อยไปค่ะ ด่วนมากกกก (รีบวิ่งมาตัดหน้า)
เจมส์:ไหนๆรีบเอามาก่วนแค่ไหน แล้วมาเมื่อไหร่ไม่รีบเอามาให้ฉัน
ตอนนี้เจมส์กำลังตรวจเอกสารเพื่อเซนเค้าดึเครียดๆ ฉันเลยอยากให้เค้าอารมดี เลยคิดจะแย้เค้าเรื่องรูปนั้น
เจมส:ทีหน่้าทีหลังคุนต้องไม่ทำงานแบบนี้อีกน่ะ ถ้าเกิดรัยมาจะเปนเรื่องใหญ่เข้าใจไหม
เลขา:ค่ะดิฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วค่ะบอส
เบล:อย่าดึหรือว่าคุนเลขาเลย นี้นายรุไหมตอนที่ฉันรอนายฉันบังเอินเหนภาพนึ่งนี้งัยภาพนี้ คุนเลขากับหมอเจนบอกว่าเปนคุนพ่อกับคุนแม่นาย ดุสินายหน้าตาเหมือนพ่อชะมัดเลย55555
เจมส:............
เลขา:เออคุนน้องเบลล่าค่ะ พี่ว่าไปกินข้าวเถอะค่ะดูบอสคงหิวแล้ว
เบล:จิงสิคงจะหิวมากเลยดุดิไม่ยิ้มเลย คิ้วก็ขมวดเหมือนยั๊กคงเครียดเรื่องงาน นี้นายรุป่ะตอนี้นายยิ้งเหมื่อนพ่อเข้าไปใหญ่เลย 555+ ถอดแบบพ่อขนาดนี้คงไม่ต้องเดานิสัยก็คงจะถอดแบบมาหมดเลยแน่ๆ555+
เจมส: .............
เลขา:นีั้นไงงานเข้า ตัวใครตัวมันน่ะค่ะ (รีบเดินหนี)
เบล:อ่าวไปไกนค่ะ ไม่ไปกินข่าวด้วยกัน.... เจมส์ เจมส์ นี้!!!!เจมส์นายเปนรัยฉันเรียกตั้งนานแล้วน่ะ หิวแล้วด้วย ยังมาทำหน้าดุอีกเครียดเรื่องงานหรอ
เจมส:เปล่าช่างเถอะ.....หิวไม่ใช่หรอ งั้นไปกินข่าวกันเถอะ
เจมส์พุดเสดกะไปโดยไม่รอฉันเลย แล้วทีเมื่อกี้เค้ายังจับมือฉันยุเลย ทำมัยตอนนี้กลับเดินไม่รอเลยแล้วยังเอาแต่ทำหน่้าเหมือนคิดอะรัยบางอย่างได้ เรียกกะบ่ยอมตอบ คุยด้วยกะเกินหนี ไม่รอฉันเลย นี้เค้าโกดฉันหรอ??? บ้าน่าาาาาาแค่ล้อเล่นเองทำมัยจิงจังไปได้เรื่องแค่นี้ หน้าตาเหมือนพ่อมันแปลกตงไหน โกดเราเรื่องนี้จิงหรอ โอ้ยยยยย อิตาบ้าจิงี้เง้าชะมัดเลย ฉันหลงรักคนแบบนี้ได่้งัยเนี้ย
Prat Jane
เมื่อกี่้ฉันเดินไปที่เค้าเตอร์ถามพนักงานเรื่องเพื่อนฉันที่ฝากดูแล ก็อิตาหมากนั้นแหละมาเปนพารพชัดๆเลย นี้ถ้าไม่แอบชอบน่ะฉันถีบออกรีสอร์ทไปแล้ว ฉันบ่นมาเรื่อยๆก็มาถึงหลังที่เค้ายุพาดีจิึงเคาะประตูเรียก
เจน:นี้นายหมากยุหรือเปล่า.........นี้ยุไหมห่ะ...คงไม่ยุออกไปเดินเล่นมั้งหรืออาจกลับไปล่ะดี เบื่อขี้หน้า...ไปดีกว่า
หมาก:นี้ฉันได้ยินน่ะ จะบอกให้ยังงัยฉันก็ไม่กลับง่ายๆหรอก ที่สวยๆ บรรยากาสดีๆ กินดียุดีแถมฟรีขนาดนี้ไม่ยุกะบ้าเเล้ว
เจน:นายนี้มันจิงๆเลยน่ะ ไปตายอดตายอยากที่ไหนมา ว่าแต่เที่ยงแล้วกินรัยยัง ไปหารัยกินกัน
หมาก:มาแปลกๆน่ะเนี้ย ไหนบอกมีธุระเอ....หรือจะจีบฉันหริอ เอาดิ
เจน:จะบ้าหรอ ธุระฉันทำเสดแล้วย่ะ แล้วกะเลยมาดุนายนี้ ไปยึเมืองนอกมานานรึงัยเค้าเรียกสิ่งที่ฉันทำยุว่สมารยาท มีแขกมาบ้านกะต้องดุแล จะไปไม่ไป ถ้าไม่ไปฉันไปคนเดวกะได่้ เรือ่งมาก
หมาก:เฮ้ยๆ ไปๆ หิวพอดีเลย หยอกเล่นหน่อยกะไม่ได้ เดวรอแปปๆ ไปหยิบของแปปนึ่ง รอตงนี้แหละ
ตอนนี้หมากเข้าไปเอาของข้างในให้ตายสิชอบมาหยอดฉันยุได้ ฉันไม่อยากชอบนายไปมากกว่สนี้แล้วน่ะ แต่ยุดีกะมีคนโทรเข้ามา พอดุกะเปนคุนเลขาของพี่เจมส์โทรมาทำมัย
เจน:ค่ะคุนเลขามีรัยค่ะ
เลขา:คุนหมอเจนค่ะงานเข้าแล้วค่ะ น้องเบลล่าสิค่ะบอกว่าอย่าไปแหย่รุปนั้นกับบอส ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุค่ะ คงคิดว่าหยอกเล่นๆ แต่บอสนี้ขี้นเลยค่ะตอนที่คุนน้องเบลล่าพุดว่า นิสัยคงถอดแบบพ่อมาหมดเลย แค่นั้นแหละค่ะรู้ชพตากรรมเลย รีบหนีออกมาก่อน
เจน:โอ้ยยยยยจนได้ แผนที่ทำกะพังหมดน่ะสิทีนี้ เดวเจนขอโทรปรึกษาพี่บอยก่อนล่ะกัน ส่วนคุนเลขาดุสถานะการณ์ไปก่อนน่ะค่ะ มีรัยรายงานเปนระยะ ระยัะ ถ้าเกิดพอช่วยเบลล่าได้ก็ช่วยไปก่อน แค่นี้น่ะค่ะ
หมาก:มีรัยหรอดูเครียด บอกได้น่ะเพื่อช่วยได้ก็จะช่วย
เจน:ไม่มีรัยหรอกไปเหอะ แค่พายุลูใหญ่ที่หายไปนานกำลังจะกลับมาแค่นั้นเองไปเหอะหิวล่ะ
หมาก:..................
ตอนนี้เรื่องที่เบลกลักกำลังจะเข้ามาแล้ว แล้วมันเกี่ยวรัยกับรูปนั้นเจนและคุนเลขาพี่บอยจะช่วยทันไหม และถ้าเกิดหมากเหนแฟนสาวเบลจะเปนงัย ต้องรออ่านกันน่ะค่นกันน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ