ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน

9.3

เขียนโดย jibiko222

วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.35 น.

  21 ตอน
  211 วิจารณ์
  32.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 00.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) คู่หมั้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อถึงเวลานัดทานอาหารเย็นของครอบครัวหรือเรียกอีกอย่างก็การนัดดูตัวคู่หมั้นคนล่าสุดของชายหนุ่มร่างสูง เขามาตามนัดอย่างที่บิดาได้บอกไว้ ที่จริงแล้วเขาจะมาหรือไม่มาก็ได้แต่ครั้งนี้คุณยายเขาขอมาจึงยอมทำตาม หนุ่มร่างสูงรีบก้าวเข้าไปในโรงแรมเขาอยากรู้นักว่าผู้หญิงคนนี้มีอะไร คุณยายของเขาจึงอยากให้เขามาเจอเธอนัก

 

 

 

 

“ สวัสดีครับ คุณลุง คุณป้า ” เขาเดินไปที่โต๊ะพร้อมสวัสดีแขกร่วมโต๊ะแล้วหันไปยิ้มให้สาวสวยที่นั่งตรงข้าม

 

 

 

“ นี่ลูกชายผมเองครับ ภาณุ จิระคุณ ”

 

 

 

“ ตัวจริงนี่ดูดีกว่าในรูปอีกนะคะ ได้ข่าวว่าเปิดบริษัทนำเข้ารถสปอร์ตอย่างนี่ก็งานหนักสิค่ะ ไหนจะดูแลบริษัทตัวเองแล้วยังของกระกูลอีก ” คุณพลอยไพรลินกล่าวชื่นชนชายหนุ่มที่เพิ่งมาถึงอย่างแอนดู

 

 

 

“ ก็ไม่ค่อยหนักหรอกครับได้ทำงานที่ตัวเองชอบ ”

 

 

 

“ ขอโทษทีนะคะ ลืมแนะนำนี่ลูกสาวคนเดียวของป้า พอดีว่าแกเพิ่มกลับมาจากฝรั่งเศสก็เลยไม่ได้พามาให้รู้จักนะคะ ” คุณพลอยไพรลินหันไปคุณกับภาณุอีกครั้ง

 

 

 

“ สวัสดีค่ะ คุณภาณุ ดิฉัน จริญญา ศิริมงคลสกุล เรียกกว่า แก้ว ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ” เธอยิ้มให้ภาณุอย่างเป็นมิตร

 

 

 

“ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับคุณแก้ว ผมป๊อปปี้ครับ ” เขาไม่ปฎิเสธว่าผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างหน้าเขาสวยจนสามารถดึงความสนใจเขาได้ ที่สำคัญเขารู้สึกว่าเหมือนเคยจนเธอคนนี้ที่ไหนสักแห่งนึกเท่าไรก็จำไม่ได้

 

 

 

“ ตาป๊อปพ่อจะให้เราช่วยสอนงานน้องหน่อยนะ น้องเพิ่งมาทำงานประสบการณ์ก็ยังไม่มาก อาทิตย์หน้าน้องจะยายไปงานเป็นเลขาส่วนตัวของเรา ” บิดาของเขาเริ่มเข้าเกมส์จับคู่เหมือนทุกครั้ง

 

 

 

“ เอ่อคือว่าผม ”

 

 

 

“ นะตาป๊อป ช่วยสอนน้องหน่อยนะลูกถือว่าลุงขอร้อง ” คุณศักดิ์ชัยถือว่าเป็นผู้ใหญ่ในวงการนักธุรกิจที่เขาเคยร่วมงานด้วยจึงไม่อยากปฎิเสธ งานนี้ทำให้ผู้เป็นบิดาชายหนุ่มหน้าบานเมื่อเริ่มเป็นไปอย่างที่เขาวางไว้เพราะทุกครั้งภาณุไม่อยู่ร่วมโต๊ะนานขนาดนี้

 

 

 

“ ก็ได้ครับ เริ่มงานพรุ่งนี้นะครับคุณแก้ว ”

 

 

 

“ ค่ะ ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

สาวร่างบางนั่งทำงานด้วยความหงุดหงิด วันนี้เขาบอกว่าจะพาเธอไปทานอาหารเย็นตอนนี้จะสามครั้งทุ่มแล้วยังไม่ติดต่อมาเลย เธอแทบจะนั่งไม่ติดโต๊ะทำงาน

 

 

 

“ อ้าวฟางยังไม่กลับบ้านอีกหรอ ไหนบอกพี่ว่าจะออกไปทานข้าวไง ” พี่ชายเธอออกมาห้องทำงานแล้วแวะมาเรียกเธอที่ห้องข้างๆ ให้กลับบ้านพร้อมกัน

 

 

 

“ พี่ฟลุ๊กฟางหิวข้าว แวะทานข้าวก่อนนะคะ ลืมนัดได้ไงกันค่อยดูนะจะ….งอนๆๆๆ ” สาวร่างบางเดินตามหลังพี่ชายพร้อมบ่นออกมาหลายประโยค

 

 

 

“ นี่ทะเลาะกันอีกแล้วหรอ แฟนเรานี่มันไม่ได้เรื่องเลยแค่นัดทานข้าวยังลืม ”

 

 

 

“ ไม่ใช่นะคะ ไม่ใช่พี่ป๊อป ฟางบ่นยัยเฟย์นะคะบอกว่าจะมารับฟางไปทานข้าวจะสี่ทุ่มแล้วยังไม่มาอีก ” เธอทำเป็นแก้เรื่องให้แฟนหนุ่มเพราะพี่ชายเธอยิ่งไม่ค่อยจะปลื้มเขาเท่าไร

 

 

 

“ โกหกไม่เนียนเลยนะเรา เลิกทำหน้าแบบนี้ได้แล้วเดี๋ยวพี่พาไปทานข้าวแทนไอ้แฟนขี้ลืมฟางก็ได้ ” ฟลุ๊กบอกน้องสาวก่อนจะส่ายหน้าแล้วเดินไปขึ้นรถ

 

 

 

“ พี่ฟลุ๊กนี่รู้ทันฟางตลอดเลย แล้วเดี๋ยวนี้ไม่โกรธพี่ป๊อปแล้วหรอ ช่วงนี้พี่ชายฟางอารมณ์ดีจริง หรือว่าพี่ชายฟางมีความรักนะอย่าลืมพาว่าที่พี่สะใภ้มาให้น้องรู้จักนะค่ะ ” พี่ชายได้แต่ยิ้มให้กับความน่ารักของน้องสาวที่ไม่รู้จักโตสักที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ภาณุขับรถมาส่งหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้น ด้วยความไม่เต็มใจนักเขาถูกบิดาบังคับด้วยการเอาธุรกิจนำเข้ารถที่เขารักมาอ้างเพราะเขารู้ว่าบิดาเขาทำได้แน่ๆ จึงต้องยอมทำตามที่สั่ง

 

 

 

“ ดูเหมือนคุณป๊อปจะไม่ค่อยอยากมาส่งแก้ว ”

 

 

 

“ ไม่ใช่ครับ ช่องนี้ผมคิดเรื่องงานเยอะหน้าเลยเครียดๆ ”

 

 

 

“ แก้วรู้นะคะว่าคุณมีคนรักอยู่แล้ว แก้วก็ไม่ได้อยากแต่งนักหรอกค่ะ แต่เพื่อธุรกิจของเราสองตระกูลถ้าเราแต่งงานกันแล้วร่วมหุ้น บริษัทเราจะไปได้สวยกว่านี้ อาจจะเป็นอันอันหนึ่งในเอเชีย ” เขาสังเกตเวลาที่เธอพูดแววตาเธอดูมุ่งมั่นมาก

 

 

 

“ ทำไมคุณถึงคิดแบบนั้นละครับ การที่เราไม่ได้รักกันถึงแม้เราจะมีเงินทองมากเท่าไร ก็ไม่มีวันมีความสุขได้หรอก ”

 

 

 

“ ไม่รู้สิค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่แก้วก็ไม่ได้รักกันตั้งแต่แรก แก้วว่าอยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละค่ะ ”

 

 

 

“ ผมว่าในชีวิตจริงมันไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคู่หรอก ” เมื่อจบประโยครถคันหรูก็มาจอดอยู่หน้าบ้านของสาวที่นั่งข้างๆ

 

 

 

“ อะไรที่ทำให้พ่อแม่มีความสุขแก้วก็พร้อมจะทำ โดยฉะเพราะการทำให้บริษัทของทานใหญ่โต ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง ” เธอหันมาพูดกับชายหนุ่มก่อนจะเดินเข้าบ้าน

 

 

 

 

ชายหนุ่มเหมือนกำลังจะคิดอะไรบ้างอย่าง เขามองตามสาวร่างสูงที่เดินเขาบ้าน ใช่ แล้วเขานึกออกแล้วว่าเขาเคยเจอเธอที่ไหน ทั้งรูปร่าง หน้าตาและก็ผิวพรรณ เขาเคยเจอเธอกับนายวิศวะ ไทยนนท์ ใช่แล้วเธอเป็นเลขาของมัน

 

 

 

 

 

“ ผมเชื่อว่าคุณทำได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งการปลอมตัวไปทำงานบริษัทคู่แข่งเพื่อหาข้อมูล ผู้หญิงคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เห็นมีคนเม้นเลยมาแต่งให้ต่อ ขอกำลังใจหน่อยนะ เม้นกันเยอะๆนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา