Whan my love??? เมื่อไหร่จะมารัก

10.0

เขียนโดย Loveaholic

วันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.36 น.

28 ตอน

64 วิจารณ์

37.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2557 22.16 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

23) คำสราภาพจากเฟย์..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ห้องคนไข้..

ขณะนี้..ฉันกำลังยืนอยู่ตรงหน้าห้องคนไข้.. ของบุรุษที่มีนามว่า.. “โทโมะ!!!”

ฉันพยายามสูบอากาศทั้งหมด โดยไม่เผื่อแผ่ใครทั้งสิ้น(ไอเห็นแก่ตัว--*)เข้าปอดให้หมดก่อนจะค่อยๆเคาะประตู แล้วบรรจงเปิดประตูอย่างเบามือ..

“ไปไหนมาเหรอแก้ว??? ฟางเป็นห่วงนะ”

“ไปถามาการของไอตุ๊ด!!มาน่ะฟาง ไม่เป็นไรหรอก^^”ฉันพูดโดยเน้นคำว่า ‘ตุ๊ด’ พลางยักคิ้วกวนนายนั่น

“อ้าว! ไม่เรียกพี่เกย์แล้วเหรอยัยทอม”ป๊อบถามด้วยความสงสัย ฉันส่งสายตาและรอยยิ้ม(อันดัดจริต)ให้ประมาณว่า...อย่าเสือก!!! ส่วนป๊อบก็ทำหน้าเหวอแล้วค่อยๆพยักหน้าตามสเต็บ ก่อนจะหลบสีหน้าไป...

“ขอโทษครับ^^#”

“ไม่เป็นไร”

“แกโอเคนะแก้ว???”

“อืมก็โออยู่นะ ว่าแต่มีไรเหรอฟาง???”ฉันถามฟาง ก่อนจะหันหน้าไปมองฟาง ส่วนฟางก็ยิ้มรับ ก่อนจะกระพิบส่งสายตาให้ทุกคนที่อยู่รอบๆ ก่อนที่ผู้คนบางส่วนจะเดินออกจากห้อง...

“ฉันไปก่อนนะ”

“ฉันด้วย”

“ฉันไปด้วยดิ^^”

เหลือไว้แต่.... ยัยเฟย์กับไอโทโมะ!! บุคคลที่ฉันไม่อยากจะพูดด้วยในเวลานี้!!

เฟย์... ไม่รู้ว่าจะขอโทษยังไงดี กับ...

โทโมะ... ที่เกลียดเข้าไส้อยู่ตลอด--*

ตอนนี้ภายในห้องกำลังตกอยู่ในความเงียบ.. ไม่มีใครพูดซักคน นอกจากจ้องหน้ากันอย่างดุเดือด โดยทั้ง2ต่างส่งสายตามาที่ฉัน จนฉันพูดไม่ออกเลยน่ะสิ—

“เออ... หน้าฉันมีอะไรติดอยู่เหรอ^^*”ฉันพูดทำลายบรรยายกาศความเครียด

“เธอรู้ตัวมั้ยว่าทำอะไรลงไป!!”

“จำไม่ได้อะ ฉันทำอะไรลงไปเหรอ???”ฉันพยายามทำหน้าซื่อทำเป็นแบบไม่รู้เรื่องอะไร

“ไม่ต้องมาทำเป็นใขซื่อ!!”

“อะไรอะ ฉันงงนะ”

“จงพูดในสิ่งที่ควรพูดซะ!!” เสียงตะวาดจากโทโมะแสดงถึงอารมณ์ว่าตอนนี้ขำลังโกรธมาก ถึงตอนแรกๆฉันจะยอมเค้าเพราะรู้ว่ตัวเองผิด แต่ถ้าหมอนี่เล่นตวาดฉันแบบนี้ ฉันก็ทนไม่ไหวเหมือนกันนะโว้ยย!! ฉันลุกพรวดขึ้นมาก่อนจะตะโกนใส่ตานั้นว่า...

“โถ่เว้ยย!! ก็ฉันบอกไปแล้วไงว่าไม่รู้ๆ จะให้ฉันตอบยังไง..”

“เราขอโทษ!!”

ขวับ!!!

ฉันหันดังขวับไปหาเฟย์พร้อมกับทำหน้าตกใจ เพราะไม่คิดว่ายัยนี้จะพูดคำนี้ออกมา!!

“นี่เธอพูดอะไรออกมาเนี่ย!?” พยายามพูดออกมาด้วยน้ำเสียงใสซื่อแต่ในใจกลับหวั่นๆอย่างบอกไม่ถูก

“ฉัน.. ฉันขอโทษ!! ที่วันนั้นไม่ยอมเชื่อใจเธอ เชื่อใจไอนั้นมากกว่าเธอ ฮึก.. แถมยังหาเรื่องชวนทะเลาะกับเธอ ฮือ.. ฉันขอโทษนะ ฮึก..”เฟย์พูดพร้อกับน้ำตาที่ไหลทะลักออกมาอย่าไม่หยุด

“.............”

“ฮือ.. ฮึก ฮือ.....”

หมับ!!!

0^0!!!!!

เวลาถูกหยุดชะงักชั่วคราว.. เพราะว่าตอนนี้... ความอบอุ่นกำลังซึมเข้าตัวของสาวร่างบาง.. ความอบอุ่นมี่ยากเกินจะบรรยาย.. ตอนนี้สาวร่างบางชาไปหมดทั้งตัวแล้ว.. อ้อมกอดที่ไม่ได้สัมผัสมาเกือบปี.. ตอนนี้มันกลับมาแล้ว.. หวังว่าสาวร่างสูงคนนี้คงจะยกโทษให้เธอแล้วสินะ.. อา..ดีจัง

“ฉันไม่โกรธเธอแล้วนะ.. ฉันก็...ขอโทษเช่นกันนะ..ยัยหมูนิ่ม”ฉันพูดพลางลูบหัวยัยหมูอย่างเอ็นดู..

“ขอบคุณนะ”

“ก็เราเป็นเพื่อนรักกันนี่^^”

“อืม... แล้วถ้าเราจะขอเป็นมากกว่าเพื่อนล่ะแก้ว”

“อย่าบอกนะ.. เธอหมายความว่า....”

“เราคบกันเถอะแก้ว!!”

ตอน 22

สารบัญ

ตอน 24