Whan my love??? เมื่อไหร่จะมารัก

7 วัน ผ่านไป...

ณ เวลา 07:30 น.

“อืม... เช้าแล้วเหรอ หาวววว!! ” ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ ทำภารกิจส่วนตัวในยามเช้า จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ...

ผ่านไป 15 นาที

ตอนนี้ ฉันกำลังนั่ง(นอน)ดูทีวีอย่างสบายใจ ในคอนโดห้องเล็กๆแสนสุขไปเรื่อยๆ ตาอยู่กับทีวี แต่ใจมันลอยไม่รู้ไปไหน และจู่คำคำหนึ่งก็เผลอหลุดจากปาก.. “แก้วคิดถึงพี่หวายจัง...”

“พี่ก็เช่นกันจะ แก้วน้องรัก...”เสียงเบาแผล่วบางกระซิบข้างหูฉัน ซึ่งมันทำให้ฉัน ได้แต่ อึ้ง อึ้ง และอึ้ง เพราะในห้องนี้นอกจากฉันแล้วไม่มีใครอยู่ด้วยสักคน!!!

“0[ ]0”

“^^ จำพี่สุดที่รักไม่ได้แล้วเหรอจ๊ะ”คราวนี้มันไม่ได้มาแต่เสียงแต่.. แบบ.. คือ.. เหมือนมีภาพฉายหนัง 3 มิติมาฉายภาพพี่หวายตรงหน้าฉันอะดิ

“เออะ.. เออะ. เออ.... อ๊ากกกกกกกก!!!!!!ปี๋(ผี)หรอกกก”

“ก็ใช่น่ะสิจ๊ะ เห็นไหมพี่มาหาน้องแล้ว^^”

คร่อกกกกกก!!!!(สลบค่ะท่าน-*-)

“เฮ้ยๆแก้ว น้องเป็นอะไรพื้นสิ ฟื้นสิ แหม่นานๆทีพอพี่มา แกจะไม่อยู่คุยกับพี่หน่อยรึ นังแก้ว--;”

ผ่านไป 30 นาที

ฉันค่อยๆตื่นจากสติที่เลืองลือน และฝัน!!! ฝันที่ฉันเห็นพี่หวาย อืม...สงสัยฉันคงคิดมากไปมั่ง เอาล่ะตื่นจากความฝันซะที^^

“ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ น้องรัก”

‘อ๊ากกกกก!!! มันมายยชายยความฝานนน(มันไม่ใช่ความฝัน)0*0’

“พะ.. พะ. พี่หวาย จริงๆเหรอ มะ.. มะ.มาได้ไง”

“อ้าว! น้องแก้วไม่รู้เหรอจ๊ะ ว่าถ้าครบ 7 วัน วิญญาณจะกลับมาที่บ้าน นี่ก็ครบ 7วันแล้ว พี่ได้อยู่กับน้องรักซะที” พี่หวายพูดพร้อมกางแขนแล้วทำท่าจะกอดฉันอย่างเหนียวแน่น โดยมาสนใจเลยว่า... คนคนนี้กำลังจะช็อกตายแว้ว!!! ฉันจึงรีบผละออกจากกอดที่อบอุ่น(!?)แล้วเอ่ยถามพี่ว่า..

“เออ...แล้วพี่ไม่ไปเกิดเหรอค่ะ”

“ไม่หรอกจะ พี่จะคอยดูแลน้องไปเรื่อยๆจนกว่าจะหมดห่วง เออ...ว่าแต่แก้วน้องพี่ได้แฟนยังจ๊ะ”

“หยะ..หยะ. ยังเลยค่ะ มีอะไรเปล่าค่ะ^^*”

“ห๊า!!! มะกี้ว่าอะไรนะ”เป็นผีแล้วหูหนวกจังพี่เรา-*-

“ยังเลยค่ะ” ฉันตอบด้วยสีหน้ายิ้มเยี้ยมแล้วทันใดนั้นพี่หวายก็เขย่าตัวฉันแรงๆ อย่างกะว่าท่านพี่เขาเป็น 3.2.1. ค่ะท่าน-*-

“เฮ้ย!!! แบบนี้ชักไม่ดีแล้ว พี่จะปล่อยให้น้องขึ้นคานตามรอยพี่ไม่ได้เด็ดขาด”

“เฮ้ยๆพี่หวายแก้วอายุแค่เลข 2 เองนะ คาน คางอะไรเป็นไปไม่ได้หรอกกก”ฉันพูดอธิบายให้พี่หวายฟัง แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล พี่หวายยิ่งถียงต่อหนักขึ้นไปอีกระดับ

“แต่ยังไงมันก็น่าเป็นห่วงนะน้องรัก โตจนหมาเลียตู๊ดไมถึงยังไม่รู้จักหาแฟนอีก>0<”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่อะ เดี๋ยวโตไปก็มีคนมาจีบแก้วเองแหล่ะ”

“ไม่.. ไม่มีทาง หนุ่มที่ไหนจะมาจีบ ยัยทอม!! อกแบน!! ห้าว!! แสบ!! อย่างน้องหรอก บ่มีทาง!!!” พี่หวายพูดพร้อมเน้นฉันทีละประโยค อย่างแทงใจดำ ToT

“พี่หวายยยยย พี่ไปเถอะน๊า.. แก้วขอร้องToT”

“ไม่!! ไม่มีทาง พี่จะหา‘ผัว’ให้แกก่อนแล้วค่อยไปเกิด โอป่ะ”

“ห๊า!! ผ..ผ ผัวเลยเรอะท่าน(โอ โน่!!! แก้วใจอยากจะตาย TT [ ] TT)”

“ใช่จะ!! งั้นพี่ไปพักผ่อนก่อนนะ”

  แวบ!!..

ฉันค่อยๆล้มลงนั่งบนโซฟาตัวโปรด เพราะรู้สีกหมดเรี่ยวแรงอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะตะโกนด้วยเสียงสะนั่นหวั่นไหวว่า...

“นี่มันวันอะไรของตูว่ะ!!!!! TTOTT”

............................................................

ช่วยกันเม้นหน่อยนะค่ะ^^