My love ยัยน่ารักสดใสกับนายเย็นชาปากแข็ง

                    เช้าวันจันทร์

ปราบภัย:อ้าวภูผา น้ำขิงมาแล้วเหรอ

ภูผา/น้ำขิง:อืม

มังกร:น้ำขิงไปนอนบ้านไอภูผาไม่กลัวมันจะทำอะไรน้ำขิงหรือไงถ้ากลัวไปอยู่กับผมก็ได้นะ

ภูผา:มังกรฉันเป็นสุภาพบุรุษพออย่ามากล่าวหากันอย่างนี้นะ

น้ำขิง:นายภูผาเขาไม่ทำอะไรฉันหรอก ฉันต้องขอบคุณนายภูผาด้วยซ้ำที่ให้ฉันไปอยู่ด้วยไม่งั้นฉันจะอยู่กับใครคนรับใช้ที่บ้านฉันพอเห็นแม่ไม่อยู่ก็ไปต่างจังหวัดกันหมด

พอเพียง:เออนายก็คิดมากไปนะมังกร

คีตะ:คนเราเก่งแต่เรื่องเรียนแต่ถ้าความคิดทำให้คนอื่นเสียหายก็ไม่ดีนะ

มังกร:ไอคีตะ

ภูผา/ปราบภัย:ไปเรียนเหอะเร็ว

               17.10 น.

น้ำขิง:ทุกคนรอแปปนึงนะฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน

ทุกคน:ไปสิ

               5นาทีผ่านไปน้ำขิงก็เดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอดีจังกับจีจี้รออยู่

น้ำขิง:อ้าวดีจัง จีจี้ยังไม่กลับบ้านเหรอ

ดีจัง:มานี่เลยน้ำขิง(พูดพร้อมกระชากแขนน้ำขิงมา)จีจี้จับ

จีจี้:อยู่นิ่งๆสิ

น้ำขิง:เธอจะทำอะไรอ่ะดีจัง

               เพี้ย! เพี้ย!

ดีจัง:ชอบทำตัวน่าสงสารนักใช่ไหมได้เดี่ยวจัดให้

น้ำขิง:ปล่อยฉันนะดีจังฉันเจ็บ

Pate ภูผา

ภูผา:ฉันว่าน้ำขิงเข้าห้องน้ำนานไปแล้วนะ

มังกร:เฮ้ย หรือว่า เมื่อกี้ฉันเห็นดีจังกับจีจี้เดินตามน้ำขิงไป

ปราบภัย:เวรแล้ว ไปเร็วพวกเรา

พอเพียง:นั่นไงอยู่นั่นพวกนั้นทำร้ายน้ำขิงอยู่

ภูผา:ปล่อยน้ำขิงเดี่ยวนี้นะ

ดีจัง:ตามมาเจอจนได้นะ

คีตะ:ดีจังฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นแบบนี้แค่เรื่องนิดเดียวทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วย

ดีจัง:ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคีตะ จีจี้ปล่อย

มังกร:น้ำขิง

ภูผา:เป็นอะไรมากไหมน้ำขิง

ดีจัง:จะเป็นห่วงอะไรกันนักหนาถ้าฉันเป็นแบบนี้ใครจะเป็นห่วงฉันแบบนี้ไหม

ปราบภัย:เธอเป็นอะไรของเธอดีจังปกติเธอเป็นผู้หญิงน่ารักไม่ได้เป็นแบบนี้นะ

ดีจัง:เพราะทุกคนไม่เคยสนใจฉันสนใจแต่น้ำขิง

ภูผา:เธอเลยเรียกร้อนความสนใจโดยไม่สนจิตใจของคนอื่นงั้นเหรอ ฉันจะบอกอะไรให้นะวันนั้นท่เธอมัวแต่เต้นการบ้านไม่ทำแล้วน้ำขิงสั่งให้เธอทำเธอเลยหาว่าน้ำขิงน่าเบื่อ น่ารำคาญชอบทำตัวเป็นแม่ เธอรู้ไหมว่าการที่เธอไล่ขิงออกจากบ้านในตอนมืดๆอย่างนั้นมันเกิดอะไรขึ้นน้ำขิงถูกพวกวัยรุ่นฉุดไปข่มขืนแต่พอดีฉันผ่านไปแถวนั้นพอดีเลยช่วยทันน้ำขิงเลยไม่เป็นอะไรแต่ถ้าฉันไปช่วยช่วยไม่ทันเธออาจเสียเพื่อนไปคนนึงเลยนะดีจัง

ดีจัง:อ้ายยยยยยยยยยยย ไม่จริง(แล้วดีจังก็วิ่งหนีไป)

ทุกคน:จริงเหรอวะภูผา

ภูผา:จริง น้ำขิงรีบกลับไปที่คอนโดเถอะ

น้ำขิง:ฮือๆ อืม