ปฏิบัติการ "สาวใช้" ท้าหัวใจ "นายเย็นชา"
เขียนโดย Phat_thida
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 14.11 น.
แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 15.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22) โมโห!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โบว์ลองทานนี่สิครับ อร่อยมากเลย"ป๊อปปี้ตักอาหารให้โบว์ แล้วหันไปดูฟางกับกั้ง
"ขอบคุณค่ะ พี่ป๊อป"โบว์ได้แต่เขิลๆ
"ชิ!เอ่อ คุณกั้งคะ ฟางว่าจานนี้อร่อยมากเลยนะคะ"ฟางพูดแล้วตักอาหารให้กั้ง แล้วหันไปหาป๊อปปี้
"โบว์ครับ มีข้าวติดปากด้วย เดี๋ยวพี่เช็ดให้นะครับ"ป๊อปปี้บอกแล้วหยิบกระดาษทิชชู่เช็ดข้าวที่อยู่ข้างปากให้โบว์ แล้วหันไปสนใจฟางต่อ
"คุณกั้งคะ ปากฟางเลอะรึเปล่าคะ"ฟางถาม
"ใช่ครับ นั้นเดี๋ยวผมเช็ดปากให้นะครับ"กั้งพูดแล้วหยิบทิชชู่เช็ดปากให้ฟาง ฟางยิ้มอย่างพอใจ แล้วหันไปยิ้มเย้ยป๊อปปี้
"เอ่อ พี่ป๊อปคะเป็นอะไรรึเปล่าคะ"โบว์ถาม เมื่อเห็นป๊อปปี้ทำหน้าบูด
"พี่ไม่เป็นอะไรหรอกครับ เอ่อ โบว์อยากทานอะไรไม๊เดี๋ยวพี่สั่งให้"ป๊อปปี้ถาม
"พี่ป๊อปเอาเถอะค่ะ โบว์รู้สึกอิ่มแล้ว"โบว์บอก
"นั้นเรากลับกันเลยดีไม๊ครับ"ป๊อปปี้ถาม
"ค่ะ ก็ได้ค่ะ"โบว์ตอบ ก่อนที่ทั้งสองจะลุกเพื่อออกจากร้าน
"ฟางอิ่มแล้วยังหรอครับ"กั้งถาม
"ค่ะ ฟางอิ่มมากเลย"ฟางตอบ
"นั้นเราออกไปกันเลยดีกว่า"กั้งพูดก่อนจะออกจากร้านไป
"ไงไอกั้ง!"ป๊อปปี้ทักเขาทันทีที่ออกมา
"เรามากินมื้อเที่ยงด้วยกัน ว่าแต่ แกกับโบว์ทำไมมากันสองคนล่ะวะ!"กั้งแซว
"ฉันน่าจะถามแกมากกว่าว่าทำไมต้องมากับยัยฟางหะ!"ป๊อปปี้ถาม
"อ้าวก็เราจะได้สนิทกันมากขึ้นไงวะ!ตอนนี้เราก็สนิทกันมากขึ้นด้วย จริงไม๊ครับฟาง"กั้งหันไปถามฟางบ้าง
"เอ่อ ค่ะ เราสนิทกันมากขึ้น"
"แต่ยัยฟางเป็นคนใช้นะเว้ย ต้องอยู่ทำงานบ้านที่บ้านฉันไม่ใช่มาเดินห้าง!จะอู้งานหน่ะสิไม่ว่า!"ป๊อปปี้บอกอย่างโมโห
"ฟางมาทานข้าวกับคุณกั้งก็เพราะว่าคุณกั้งชวนฟางมาค่ะ จะให้ฟางปฎิเสธไปได้ยังไงและฟางก็ไม่ได้คิดที่จะอู้งานด้วย"ฟางเถียง
"นี่เธอ!เถียงฉันอีกแล้วหรอหะ!"
"ก็ถ้าเถียงแล้วมันทำให้คุณเข้าใจฟาง ฟางก็จะเถียงค่ะ"ฟางบอก ป๊อปปี้ถึงกับพูดไม่ออก
"ฟางว่าเราไปกันเถอะค่ะคุณกั้ง"ฟางบอกกั้ง ก่อนที่ทั้งสองจะเดินออกไป
"พี่ป๊อปคะ"โบว์เรียกป๊อปปี้
"ครับ"
"เราไปกันเถอะค่ะ"
ฝั่งฟาง
"ผมชอบมากเลยครับเวลาที่ฟางเถียงไอป๊อปมัน"กั้งบอก
"ชอบหรอคะ?"ฟางสงสัย
"ใช่ครับ ผมชอบฟางเวลาฟางมีมุมมองแบบนั้น"กั้งพูด
"ฟางกับคุณป๊อปถึงจะเป็นเจ้านายกัยลูกน้อง แต่เราเหมือนจะเข้ากันไม่ได้เลยล่ะค่ะ"ฟางบอกแล้วจะทำหน้าเซ็งๆ
"แล้วเราล่ะครับ เข้ากันได้ดีใช่ไม๊"กั้งถาม ฟางถึงกับขำ
"ฟางกับคุณกั้งหน่ะ ยิ่งกว่าเข้ากันอีกค่ะ! เราน่าจะเป็นเพื่อนสนิทกันได้เลย" ฟางพูด กั้งยิ้มอย่างพอใจ
"ถ้าอย่างนั้นต่อจากนี้เราเป็นเพื่อนสนิทกันนะครับ"กั้งบอก
"ได้แน่นอนค่ะ 555"ฟางตอบ แล้วยิ้มอย่างร่าเริง อรยยิ้มนั้นทำเอากั้งละลายไปเลย
"ฟางกับคุณกั้งดูไปก็เหมาะสมกันดีเหมือนกันนะคะ"โบว์บอก
"อย่างนั้นหรอครับ"
"คือโบว์ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งนะคะ แต่โบว์อยากรู้เกี่ยวกับพี่ป๊อปกับฟางหน่ะค่ะ"โบว์ถาม ป๊อปปี้ถึงกับชะงัก
"พี่กับยัยนั่นหน่ะหรอ"ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง
"ค่ะ แต่ถ้าพี่ป๊อปไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรนะคะ"
"ทำไมพี่จะบอกไม่ได้ล่ะ พี่จะบอกแล้วกันนะครับ"ป๊อปปี้บอก
"พี่กับฟางก็เป็นเหมือนเจ้านายกับลูกน้องกันนั่นแหละครับ แต่เรามักจะทะเลาะกันบ่อยเพราะเรามีความแตกต่างกันเยอะมาก พอพี่สั่งอะไรแล้วไม่พอใจฟางนะ เค้าก็จะเถียงตลอดเลย"
ป๊อปปี้พูดแล้วเผลอยิ้มออกมาเมื่อนึกถึง
"แล้วพี่ก็มีกฎให้เขาทำในฐานะที่เค้าเป็นคนใช้ เค้าทำทุกอย่างเลยแม้ว่าตอนแรกอาจจะผิดพลาดแต่เค้าก็ทำใหม่อยู่หลายครั้ง พี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเค้าจะทนกับพี่ได้"ป๊อปปี้บอก แล้วหลุดขำออกมาเมื่อนึกถึงช่วงแรกๆที่เขามักแกล้งเธอตอนอาหารเช้า
"แต่เหมือนพี่ป๊อปก็มีความสุขดีใช่ไม๊คะ"โบว์ถามอย่างเศร้าๆ
"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่บางครั้งเค้าก็ทำให้พี่มีความสุขบางครั้งก็ทำให้พี่โกรธ หึ แต่บางครั้งเค้าก็ทำให้พี่ผ่อนคลายขึ้น"ป๊อปปี้บอกแล้วนึกถึงตอนที่ ทั้งสองคุยกันที่สวนสาธารณะตอนงานของบริษัทแม่ของป๊อปปี้
"อย่างนั้นหรอคะ"โบว์ถามแล้วก้มหน้าอย่างเสียใจ ก่อนที่ป๊อปปี้จะเริ่มรู้สึกตัวว่าโบว์นั่งซึงอยู่ข้างๆเขา
"โบว์เป็นอะไรรึเปล่าครับ"ป๊อปปี้ถาม
"ปล่าวหรอกค่ะ"โบว์ตอบ
ตกเย็น
"โบว์ครับ ให้พี่ไปส่งบ้านไม๊"ป๊อปปี้ถาม
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวโบว์นั่งแท็กซี่กลับได้"โบว์บอก
"นี่มันเย็นมาแล้วให้พี่ไปส่งเถอะมันอันตราย"ป๊อปปี้พูดอย่างนั้น ทำให้โบว์หัวใจเต้นแรง
"พี่ป๊อปเป็นห่วงโบว์หรอคะ"โบว์ถามทั้งหน้าแดง
"จะไม่ให้พี่เป็นห่วงได้ไง โบว์ก็เหมือนน้องของพี่คนนึงนะ"ป๊อปปี้บอก
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ โบว์กลับได้"โบว์พูดจบก็เดินออกไปทันที
"อ้าว โบว์"ป๊อปปี้เรีกเธอแต่เธอก็ไม่หันมาแล้ว
"วันนี้ผมสนุกมากเลยนะครับ"กั้งบอก
"ค่ะ วันนี้ฟางก็สนุกมากเลย ไม่คิดเลยว่าคุณกั้งจะพาฟางไปเที่ยวขนาดนี้"ฟางบอก
"ถ้าอย่างนั้นไว้ผมจะพาฟางไปอีกนะครับ"
"ฟางยินดีค่ะ"
"นั้นผมไปก่อนนะครับ เดี๋ยวต้องไปทำธุระต่อ"กั้งบอก
"อ๋อ ค่ะ นั้นลาก่อนนะคะ"ฟางบอกลา
"ครับ ไว้เจอกันอีกครั้งนะครับ"กั้งพูด
"ค่ะ"ก่อนที่ทั้งสองจะแยกกันกลับ
ภายในบ้าน
"งานอ่ะ ไม่ทำแล้วใช่ไม๊หะ"ป๊อปปี้เดินออกมาถามฟางอย่างหงุดหงิด
"คุณป๊อป"
"กลับซะดึกดื่น ไปทำอะไรกันมาหรอ"ป๊อปปี้ถาม
"คุณกั้งพาฟางไปเที่ยวมาหน่ะค่ะ"ฟางบอก
"สนุกล่ะสิท่า"ป๊อปปี้บอกอย่างอิจฉา
"ค่ะ สนุกมากเลยค่ะ"ฟางบอกแล้วจะเดินไปแต่ป๊อปปี้รั้งมือฟางไว้
"เธอยังอยากทำงานอยู่ในบ้านฉันรึเปล่า"ป๊อปปี้ถาม ฟางถึงกับงง
"ทำไมถามฟางแบบนั้นล่ะคะ"ฟางถาม
"แม่ฉันจ้างเธอมาทำงาน!ไม่ได้ให้เธอไปเที่ยวไหนต่อไหนกับผู้ชาย!เข้าใจไม๊"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟางอย่างโมโห
"คุณป๊อป..."ฟางถึงกับน้ำตาซึมเมื่อได้ยินคำนั้นจากเขา
กำลังสนุก(รึเปล่า) ช่วงนี้อาจจะอัพช้าหน่อยเพราะต้องเรียนก่อน แต่จะมาอัพให้เวลาว่างๆนะคะ >>>ขอเม้นและโหวตตต หน่อยนะคร้าาา<<<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ