ปฏิบัติการ "สาวใช้" ท้าหัวใจ "นายเย็นชา"

 "ป๊อปจำได้ไม๊คะว่าเราเจอกันตรงไหน"พิมถามเขา

 "ตรงข้างลำคลองตรงนั้นใช่ไม๊ครับ"ป๊อปปี้บอก

 "ใช่ค่ะ ตอนที่เราเจอกันเราเดินชนกันจนฉันเกือบจะตกน้ำแหน่ะ"พิมพูดอย่างสนุกสนาน

 "แล้วผมก็ช่วยพิมไว้"

 "ใช่ค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไปเดินเที่ยวด้วยกันจนเราสนิทกันเลยค่ะ"ทั้งสองเดินพลางพูดพลาง

 "เอ้ะ!"พิมตกใจเมื่อเห็นสิ่งนั้น

 "จักรยานนี่หน่า!!!ป๊อปคะไปปั่นจักรยานกันดีกว่าค่ะ"พิมลากแขนป๊อปปี้ จนทั้งสองได้ขี่จักรยานกัน

 "ตอนเรามาปั่นจักรยานกัน พิมจำได้ค่ะว่าป๊อปปั่นจนเกือบชนถังขยะเลยอ่ะ5555"พิมบอก ป๊อปปี้ก็เริ่มขำเมื่อนึกถึงตอนนั้น

 เมื่อทั้งสองปั่นจักรยานเสร็จ

 "สนุกมากเลยค่ะป๊อป"พิมบอก ก่อนที่เธอจะนึกอะไรออก

 "เรามาถ่ายรูปด้วยกันหน่อยเป็นไงคะ"พิมเสนอ

 "ได้ครับ"ป๊อปปี้ตอบตกลง

 "ถ่ายด้วยโทรศัพท์ของป๊อปดีกว่าค่ะ ของพิมโทรศัพท์แบตมันหมด"พิมบอก ป๊อปปี้จึงหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาถ่ายรูป

   พิมซบหัวบนบ่าป๊อปปี้แล้วคล้องแขนเขา ทำเอาป๊อปปี้อึ้งไปเล็กน้อยแต่เขาก็คงถ่ายต่อไป

 "ไว้ให้ป๊อปเก็บเป็นความทรงจำไว้นะคะ ว่าเรากลับมาเจอกันอีกครั้ง"พิมบอก

 "ครับ"

 "หิวน้ำจัง"พิมพูดลอยๆไปเพื่อให้ป๊อปปี้ไปซื้อน้ำให้เธอ

 "นั้นเดี๋ยวผมไปซื้อน้ำให้นะ"ป๊อปปี้บอก แล้วเดินออกไปซื้อน้ำแต่เขาก็ตั้งโทรศัพท์ทิ้งไว้

 "ให้มันได้อย่างนี้สิ"พิมพูดอย่างสะใจแล้วหยิบโทรศัพท์ป๊อปปี้ขึ้นมา

 "ฉันอยากรู้จริงๆเลยว่าเธอจะเป็นยังไง 5555"พิมส่งรูปที่เขาเพิ่งถ่ายกับป๊อปปีไปให้ฟาง

ฟางขึ้นไปทำความสะอาดบนห้องป๊อปปี้

 "เสร็จสักที"ฟางพูดอย่างโล่งใจเมื่อเธอทำความสะอาดเสร็จ

 ติ้ด ติ้ด(ข้อความเข้า)

 "เอ้ะ!"ฟางตกใจเมื่อเห็นภาพของพิมและป๊อปปี้

 "วันนี้ดีใจจังเลยได้มาที่ที่เราเจอกันครั้งแรก!!"ฟางอ่านข้อความที่อยู่ใต้ภาพ

 "คุณป๊อปกับคุณพิม..."ฟางถึงกับใจหายเมื่อเห็นภาพนี้

  เธอได้แต่คิดทบทวนเรื่องที่ผ่านมา "เธอมาที่นี่เพื่อทำให้ป๊อปปี้ลืมพิม แต่ทำไมถึงกลับให้เขามารักกัน"เธอคิดอยู่อย่างนี้ แต่เธอก็ไม่อยากให้ป๊อปปี้และพิมต้องเสียใจอีกครั้งเมื่อทั้งสองเริ่มจะคืนดีกันใหม่

 "น้ำมาแล้วครับ"ป๊อปปี้ถือแก้วน้ำมาให้เธอ

 "ขอบคุณค่ะป๊อป"พิมบอก

 "แล้วเราจะไปไหนกันต่อดีล่ะเนี่ย"ป๊อปปี้ถาม

 "เราจะไปสนุกกันต่อไงคะ!"ทันใดนั้นพิมก็คว้าแขนป๊อปปี้แล้วไปหาอะไรทำสนุกๆกันต่อ

 ตกดึก

 ณ คอนโดของพิม

 "ป๊อปคะ วันนี้ป๊อปสนุกไม๊"พิมถาม

 "ครับ สนุกสิ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะยิ้มให้เธอ

 "ไว้คราวหลังเราไปอีกนะคะ"พิมบอก

 "ถ้าพิมปลอดภัยแล้วป๊อปคง..."ป๊อปปี้ยังพูดไม่จบพิมก็พูดแทรกขึ้น

 "ทำไมป๊อปถึงมั่นใจล่ะคะว่าพิมจะปลอดภุัยจากพวกนั้น!"พิมเริ่มหงุดหงิด

 "พวกนั้นมันจะมาหาพิมอยู่บ่อยครั้ง พิมยังคงกลัวอยู่นะคะป๊อป ป๊อปไม่อยากดูแลปกป้องพิมหรอคะ"พิมถามอย่างออดอ้อน

 "ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ.."ป๊อปปี้พยายามปฏิเสธและพยายามห้ามใจตัวเอง

 "ช่างเถอะค่ะป๊อป พิมไม่อยากพูดถึงมันอีกแล้ว"พิมบอกแล้วงอลใส่ป๊อปปี้

 "พิม คือป๊อปแค่...เอ่อ..."

 "ไม่เป็นไรค่ะป๊อป พิมไม่เป็นไรจริงๆ แต่ตอนนี้...พิมขอป๊อปอย่างนึงได้ไมคะ"พิมถาม

 "ครับ"

 "ป๊อปเฝ้าพิมจนกว่าพิมจะนอนหลับได้ไมคะ"พิมถาม

 "เอ่อ..."ป๊อปปี้อยากที่จะปฏิเสธ แต่สุดท้าย

 "ครับ"ป๊อปปี้ยอมที่จะเฝ้าพิมจนกว่าเขาจะหลับ

 "ฟางน้ำส้มที่คั้นหน่ะป้าเก็บไว้ในตู้เย็นก่อนนะ"ป้านิ่มตะโกนบอก

 "เอ่อ ป้าคะแป๊ปนึงสิคะ"ฟางยังคงนั่งรอป๊อปปี้ที่หน้าประตู

 "ฟาง แต่นี่มันสามทุ่มแล้วนะ คุณป๊อปคงทานอะไรเรียบร้อยแล้วล่ะ"ป้านิ่มบอก

 "แล้วทำไมเธอไม่ไปนอนหะฟาง"ป้านิ่มถาม

 "ฟางอยากนั่งตรงนี้สักพักก่อนหน่ะค่ะป้า"ฟางบอก

22.00(สี่ทุ่ม)

 ป๊อปปี้กลับมาถึงบ้านก็เห็นฟางนั่งฟูบหลับอยู่ที่โต๊ะอาหาร ที่มีผลไม้และน้ำส้มคั้นวางไว้อยู่ ป๊อปปี้เห็นถึงกับอึ้ง

 "อะไรของเธอเนี่ย"ป๊อปปี้ค่อยๆเดินไปทีละก้าวเพื่อไม่ให้ฟางตื่น เขาเดินไปหยุดอยู่ข้างๆฟางแล้วมองหน้าฟาง

 "เธอทำมารอฉันหรอ"ป๊อปปี้พูดอย่างแผ่วเบาเขาถึงกับอ่อนไหวเล็กน้อยเมื่อเห็นสิ่งที่ฟางทำไว้เพื่อเขา ป๊อปปี้จึงหยิบน้ำส้มคั้นขึ้นมาดื่ม 

 "ครั้งนี้ทำไมฉันรู้สึกว่าอะไรกว่าทุกครั้งนะ"ป๊อปปี้ชมแล้วหันกลับไปมองหน้าฟางแล้วยิ้มให้เธอ

 ทันทีที่ป๊อปปี้กินเสร็จเขาก็ถอดเสื้อคลุมของเขาเอาไปคลุมให้ฟางทันทีเพื่อไม่ให้เธอตื่่น...

จบไปอีกตอนช่วยกันเม้นหน่อยนะคะ โหวตก็จะดีมากกกก