Love ♡r not รักกันป่ะ
เขียนโดย nulove
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.
แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22) กลับบ้านแล้วนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผ่านมาเกือบ3ปีแล้วนะที่ฉันได้มาเรียนต่างประเทศวันนี้แหละที่ฉันได้กลับเมืองไทยแบบไม่จากไปไหนอีกแล้ว^^ตอนนี้ก็อยู่บนเครื่องบินแล้วดีใจจุงเอ่อลืมบอกไปฟอร์ดก็ตามมาเมืองไทยกับฉันด้วยละเค้าบอกว่าอยากกกลับมานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสสะที
"เบลล่ายูดูสดใสจังนะมีอะไรที่นั้นรึป่าว" ฟอร์ดถาม
"ป่าวนิไม่มีไรหรอกก็คนอยากกลับบ้านอ่ะ" ฉันตอบด้วยท่าทางดีใจ อีกไม่กี่ชั่วโมงก้จะถึงแล้ว
บ้านเจมส์.
"แม่ครับผมไปรับเบลก่อนนะครับ" เค้ารีบบอกหญิงผู้เป็นแม่แล้วรีบคว้ากุญแจรถคันหรูออกไป
"เจมส์ยังเช้าอยู่เลยอีกอย่างยังอีกตั้งชั่งโมงกว่าที่เครื่องลง" ผู้เป็นถาม
"เผื่อรถติดไงครับแม่ แล้วผมจะรีบพาเบลกลับบ้านเรานะครับ" ลูกชายตัวดีหอมแก้มผู้เป็นแม่แล้วรีบออกไป
"ลูกชายคนนี้ท่าทางจะรักจิงนะเนี่ย" ผู้เป็นแม่พูดและยิ้มอย่สงมีความสุข
สนามบินคร๊าบบบบ.
รอเบลมาเกือบชั่วโมงละมือถือก็ยังไม่เปิดเวลาแห่งการรอคอยทำไมนานจัง เย้ๆๆในที่สุดก็โทรหาติดแล้ว
เจมส์:เบลนี้เทออยู่ไหนแล้วนะ ทำไมพึ่งเปืดมือถือ
เบลล่า:นี้ก็ฉันลืมอ่ะ และอีกอย่างตอนนี้ก็เช้าอยู่ฉันเลยมาหาไรกินก่อน
เจมส์:แล้วตอนนี้เทออยู่ไหน ฉันจะไปหา
เบลล่า:ฉันอยู่ที่ร้านเบเกอรี่ แค่นี้นะ ตูดดดดดดๆๆ~
ว่าแล้วผมก็รีบไปที่ร้านนั้นทันที
"เบล......" ผมเรียกทำเอาทุกคนในร้านหันมาเป็นตาเดวกันแต่ผมไม่แคร์
"นี้คุณชายคะเบาๆก็ได้นะ"เบลดุเล็กๆแต่ผมก็ยังเข้าไปกอดเทอจนแน่นไม่แคร์สายตาคนในร้าน
"เอิ่ม....ขอโทษนะคับที่ขัดจังหวะ เบลล่านี้เค้กผลไม้ไม่อ้วนแบบที่ยูชอบ" ไอ้หมอนี้น่าคุ้นๆแฮ๊ะ อ๋อจำได้ละเทอพามาด้วยหรอเบลล่ารุ้ไหมเทอทำแบบนี้ปีศาจในใจฉันมันจะเกิดละนะ
"อืมฟอร์ดนี้เจมส์ที่ฉันเคยเล่าให้ฟังส่วนเจมส์นี้ฟอร์ดเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน" แน่ใจนะว่าเพื่อนถ้าเปนอย่างอื่นฉันไม่ยอมแน่
เมื่อกินเสดแล้วฟอร์ดก็แยกจากฉัน
"เป็นไงบ้าง" คำถามสั้นๆจากปากของคนที่กำลังขับรถกลับบ้าน
"ก็ดีนะ" ฉันตอบสั้นๆ
"ดีเพราะมีพ่อแวมไพร์รึป่าว"เค้าพูดแบบออกประชด
"อันนั้นดีอยู่แล้วไม่ต้องห่วง เค้าดูแลฉันอย่างดี เอาใจใสและเป็นสุภาพบุรุษมาก ฉันเริ่มชอบเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้รุจักกันเลยแหละ" ทำไมฉันพูดยาวจัง รู้สึกไงไม่รุที่พูดแบบนั้นออกไป
"เบล....ทำบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ" อยู่ๆเค้าก็พูดขึ้น แล้วขับรถพาฉันไปที่ไหนสักแห่งที่ที่ไม่ใช่....บ้าน
โปรดติดตามตอนต่อไปนะจร๊
ช่วงไหนที่ไม่มีการบ้านรึการเครียเสดหมดแล้วจะอัพให้นะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ