Love ♡r not รักกันป่ะ

9.6

เขียนโดย nulove

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.

  28 ตอน
  82 วิจารณ์
  40.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) กลับบ้านแล้วนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผ่านมาเกือบ3ปีแล้วนะที่ฉันได้มาเรียนต่างประเทศวันนี้แหละที่ฉันได้กลับเมืองไทยแบบไม่จากไปไหนอีกแล้ว^^ตอนนี้ก็อยู่บนเครื่องบินแล้วดีใจจุงเอ่อลืมบอกไปฟอร์ดก็ตามมาเมืองไทยกับฉันด้วยละเค้าบอกว่าอยากกกลับมานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสสะที

"เบลล่ายูดูสดใสจังนะมีอะไรที่นั้นรึป่าว" ฟอร์ดถาม

"ป่าวนิไม่มีไรหรอกก็คนอยากกลับบ้านอ่ะ" ฉันตอบด้วยท่าทางดีใจ อีกไม่กี่ชั่วโมงก้จะถึงแล้ว

 

บ้านเจมส์.

"แม่ครับผมไปรับเบลก่อนนะครับ" เค้ารีบบอกหญิงผู้เป็นแม่แล้วรีบคว้ากุญแจรถคันหรูออกไป

"เจมส์ยังเช้าอยู่เลยอีกอย่างยังอีกตั้งชั่งโมงกว่าที่เครื่องลง" ผู้เป็นถาม

"เผื่อรถติดไงครับแม่ แล้วผมจะรีบพาเบลกลับบ้านเรานะครับ" ลูกชายตัวดีหอมแก้มผู้เป็นแม่แล้วรีบออกไป

"ลูกชายคนนี้ท่าทางจะรักจิงนะเนี่ย" ผู้เป็นแม่พูดและยิ้มอย่สงมีความสุข

สนามบินคร๊าบบบบ.

รอเบลมาเกือบชั่วโมงละมือถือก็ยังไม่เปิดเวลาแห่งการรอคอยทำไมนานจัง เย้ๆๆในที่สุดก็โทรหาติดแล้ว

เจมส์:เบลนี้เทออยู่ไหนแล้วนะ ทำไมพึ่งเปืดมือถือ

เบลล่า:นี้ก็ฉันลืมอ่ะ และอีกอย่างตอนนี้ก็เช้าอยู่ฉันเลยมาหาไรกินก่อน

เจมส์:แล้วตอนนี้เทออยู่ไหน ฉันจะไปหา

เบลล่า:ฉันอยู่ที่ร้านเบเกอรี่ แค่นี้นะ ตูดดดดดดๆๆ~

ว่าแล้วผมก็รีบไปที่ร้านนั้นทันที

"เบล......" ผมเรียกทำเอาทุกคนในร้านหันมาเป็นตาเดวกันแต่ผมไม่แคร์

"นี้คุณชายคะเบาๆก็ได้นะ"เบลดุเล็กๆแต่ผมก็ยังเข้าไปกอดเทอจนแน่นไม่แคร์สายตาคนในร้าน

"เอิ่ม....ขอโทษนะคับที่ขัดจังหวะ เบลล่านี้เค้กผลไม้ไม่อ้วนแบบที่ยูชอบ" ไอ้หมอนี้น่าคุ้นๆแฮ๊ะ อ๋อจำได้ละเทอพามาด้วยหรอเบลล่ารุ้ไหมเทอทำแบบนี้ปีศาจในใจฉันมันจะเกิดละนะ

"อืมฟอร์ดนี้เจมส์ที่ฉันเคยเล่าให้ฟังส่วนเจมส์นี้ฟอร์ดเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน" แน่ใจนะว่าเพื่อนถ้าเปนอย่างอื่นฉันไม่ยอมแน่

 

เมื่อกินเสดแล้วฟอร์ดก็แยกจากฉัน

"เป็นไงบ้าง" คำถามสั้นๆจากปากของคนที่กำลังขับรถกลับบ้าน

"ก็ดีนะ" ฉันตอบสั้นๆ

"ดีเพราะมีพ่อแวมไพร์รึป่าว"เค้าพูดแบบออกประชด

"อันนั้นดีอยู่แล้วไม่ต้องห่วง เค้าดูแลฉันอย่างดี เอาใจใสและเป็นสุภาพบุรุษมาก ฉันเริ่มชอบเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้รุจักกันเลยแหละ" ทำไมฉันพูดยาวจัง รู้สึกไงไม่รุที่พูดแบบนั้นออกไป

"เบล....ทำบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ" อยู่ๆเค้าก็พูดขึ้น แล้วขับรถพาฉันไปที่ไหนสักแห่งที่ที่ไม่ใช่....บ้าน

 

 

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไปนะจร๊

ช่วงไหนที่ไม่มีการบ้านรึการเครียเสดหมดแล้วจะอัพให้นะ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา