Love ♡r not รักกันป่ะ
เขียนโดย 
nulove
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.
แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) พ่อกะแม่ ^^
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้เบลล่ายังคงเฮิร์ทอยู่แล้วผมนี้แหละพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอ
"เบลล่าจ๋า ไปเที่ยวกันไหม" ผมถาม
"ไม่อ่ะ" เธอตอบสั้น
"ออกไปเปิดหูเปิดตา...แล้วก็เปิดใจบ้างสิ" ผมตื้อ ผมไม่เคยตื้อใครเลยนะ
"นายอยากไปก็ไปสิ" เธอคงโมโหก่อนเดินออกไป
"เบลล่าอย่าพึ่งโมโหสิฉันรู้ว่าเธออยากอยู่คนเดียวแต่ถ้าเธอเป็นแบบนี้เมื่อไหร่เธอจะหาย" ผมอธิบาย
"อีกไม่นานหรอก ใกล้สอบชิงทุนแล้วหนิไหนว่านายจะสอบไม่รีบไปอ่านหนังสือเหรอ" เธอเปลี่ยนเรื่องคุย
"ก็จะสอบนะแต่ยังขาดคนติวให้ ช่วยติวให้ฉันหน่อยนะ" ผมอ้อน
"ถ้านายต้องใจจริงฉันก็จะติวให้"
"แต่ขอตอนบ่ายแล้วกันนะตอนนี้เธอต้องไปกับฉันก่อน" ผมลากเธอขึ้นรถของผม ผมขับรถพาเธอไปที่ๆหนึ่ง ที่นั้นคือบ้านเก่าของเบลล่าถึงไม่มีคนอยู่นานเธอมักจะมาที่นี้เกือบทุกอาทิตย์
"นายพาฉันมาที่นี้ทำไม" เธอถาม
"ฉันอยากให้เธอรู้ไงว่าไม่มีอะไรที่ต่องโดนเดี่ยว...ถึงบ้านหลังนี้จะไม่มีใครอยู่แต่เธอก็ดูแลมันเป็นอย่างดี ก็เหมือนเธอไง เธอไม่มีนายหมากแต่เธอก็ยังมีฉัน ฉันที่อยู่ข้างๆเธอ ><" พูดแบบนี้แล้วเขินๆอ่ะ
"แว๊ะเลี่ยนมากกกก!! แต่ก็ขอบใจนะ"
"ว่าแต่ปกตินายจะร้ายกับฮันไม่ใช่เหรอแต่ตอนนี้ทำไมดีกับฉันอ่ะ" เธอถาม
"ก็ฉันเหนื่อย...เหนื่อยที่ต้องร้ายกับเธอ รังแกเธอ เวลาที่เธอโกธรหรือเกลียดฉันมันอึดอัดไงก็ไม่รู้" ผมอธิบาย
"ก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกับอาการขี้วีนเหวี่ยงเกเรของนายสักที"
"โห่เรื่องนั้น ชั่งมันแต่ฉันอยากให้เธอมาดูนี้" ผมพูดจบผมก็ลากเธอไปที่สวนดอกไม้
"ดอกไม้ของเธอมันตายหมดแล้วฉันเลยลงให้ใหม่หวังว่าเธอคงชอบ" อยู่ๆเธอก็เข้ามากอดผมแน่น
"ขอบใจนายมากนะ"
"ยังไม่หมดนะ เข้าไปในบ้านสิ" ผมพาเธอไปในบ้าน ในบ้านตกแต่งด้วยดอกไม้นานาชนิด
"โห่วนายทำเองทั้งหมดเลยเหรอ"
"ก็เกือบทั้งหมดมีคนใช้มาช่วยบ้าง มีอีกนะ..." ยังไม่หมดอีกเหรอเนี่ยเจมส์ตบมือเหมือนเรียกอะไรบางอย่าง มีเสียงกระดิ่งเล็กๆเหมือนกำลังวิ่งมา
"น้องหมาของใครอ่ะ" ฉันถามเมื่อเห็นหมาพันธุ์ไซบีเรียนตัวเล็กๆกลมๆ
"ของเราไง นี้แกมีแม่แล้วนะ" เจมส์พูด
"แม่เหรอ...."
"ก็นี้พ่อแม่ก็เธอไง"
"มีชื่อยังอ่ะ"
"ยังเลย ให้แม่ตั้งชื่อให้แล้วกันนะลูก" เจมส์ส่งเจ้าตัวน้อยมาให้ฉันอุ้ม
"เอิ่ม...ตัวผู้ด้วย สาคูเป็นไง"
"สาคู น่ากินเอ้ยน่ารักอ่ะ 555555" ดูนายหัวเราะสิ
"ก็กลมๆอ้วนๆ ชื่อน่ารักดี"
"โอเค.บอกแล้วไงตามใจแม่"
"เห้ยเพลินเลยอ่ะเรานัดจะติวกันไม่ใช่เหรอ"
"ไม่ต้องห่วงพ่อเอามาแล้วอยู่บนรถ....วันนี้นอนที่นี้นะ" ประโยคสุดท้ายเจมส์เข้ามาพูดที่ข้างหูฉัน
"พ่อ กับแม่จะนอนที่นี้เดี๋ยวพรุ่งนี้ย้ายไปอยู่บ้านปู่กะย่ากันนะสาคู" เจมส์หันมาพูดกับเจ้าตัวน้อย
โปรดติดตามตอนต่อไปนะ
ติชมได้นะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
