Vimpine Blood มนตร์สะกดหยดเลือดแวมไพร์
เขียนโดย 
▪º○•●◇□《WAWA》▪º○•●◇□
วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 11.34 น.
แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน พ.ศ. 2557 18.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) ไข้ขึ้นสูง คอยดูแล ยิ่งทำ แค่ไหน ยิ่งเกลียดนาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอนที่ 6 ไข้ขึ้นสูง ยิ่งทำ แค่ไหน ยิ่งเกลียดนาย
แก้วมีอาการไข้ขึ้นสูงอย่างหนักหน่วง กายสวยนั้นขดตัวเป็นลูกแมวเหมียวตัว
น้อย ๆขดตัวอยู่ใต้อกแกร่งกำยำของโทโมะเพื่อซุกหาความอบอุ่น พร้อมพร่ำเพ้ออย่าง
หนักหน่วง ว่า
" หนาว พะ พี่ป๊อปขา ลูกแก้วหนาว " ลูกแก้วกระตุกกายสวยทั้งพิษไข้ จนทำให้ชายหนุ่ม
อย่างโทโมะถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมเอามือแตะหน้าหน้าผากของแก้ว แล้วถึงกับพูดว่า
" นี่เธอ ตัวร้อนขนาดนี้เชียวหรอ มินนี่ ของฉัน " โทโมะค่อย ๆ วางเรือนร่างของลูกแก้ว
นอนราบลงกับเตียงนุ่ม ก่อนจะจัดการเช็ดตัว แต่ตัวในชุดกระโปรงเดรสแขนยาว สีครีม
สุดเรียบร้อยให้กับ เธอ ก่อนจะคอย ป้อนเลือด ให้ไม่ห่าง และเมื่อเขาเห็นว่าตอนช่วงบ่าย
อาการของ ลูกแก้วยังไม่ดีขึ้น จึงให้จินนี่ โทรตามหมอประจำตระกูล อย่างเขื่อนมาตรวจ
ดูอาการทันที โดยที่ตัวเองนั้นกอดลูกแก้วเอาไว้อย่างแนบแน่น และเฝ้าดูเขื่อนฉีดยา และ
รักษาอาการของแก้วด้วยมนตร์ ก่อนร่างกายของแก้วจะหยุดกระตุกตัว และนอนหลับอยู่
แนบอกแกร่งของโทโมะ ก่อนที่เขื่อนจะพูดว่า
" ท่านเคาท์หญิงฟื้นขึ้นมาเมื่อใด ท่านเคาท์จะต้องดูแลอย่างใกล้ชิดนะครับ ดูแลและกำชับ
เธอให้ทานยาทุกตัวที่ผมจัดให้หมด และให้เธอพักผ่อนมาก ๆ นะครับ เพราะผมพึ่งจะ
ฉีดยาบำรุงร่างกาย ผสมกับยาลดไข้ลงไป ยังไงเสียอยากให้ท่านเคาท์งดใช้มนตร์หยด
เลือดสะกดจิตใจเธอสักระยะนะครับ " เขื่อนทำความเคารพโทโมะช้า ๆ ก่อนที่จินนี่จะพา
เขื่อนไปส่งที่รถ จนกระทั่งช่วงเย็นสภาพร่างกายของลูกแก้ว ก็ค่อย ๆ ดีขึ้น เธอเห็นโทโมะ
นอนหลับอยู่จึงย่องออกจากห้องอย่างเบา ๆ พร้อมไปคว้าโทรศัพท์กดหาป๊อปปี้ โดยที่เธอ
ไม่ทันสังเกตว่า โทโมะตามมาฟังการสนทนานั้นอยู่ข้างหลังแต่ทำเป็นนิ่งเฉย เพื่อรอการ
สนทนาจบลงก่อน
" ป๊อป ฮึก ฮือ ๆ " แก้วอดไม่ได้ ที่จะร้องไห้ออกมา จนปลายสายถึงกับตกอกตกใจ แล้ว
ถามแก้ว ด้วยความเป็นห่วง ว่า
" แก้ว !! เป็นอะไรหรือเปล่า ครับ ใครทำอะไรแก้วของป๊อปปี้หรือเปล่า " แก้วเอามือสวย
ปาดน้ำตาที่ไหลริน ก่อนที่จะเริ่มเล่าความจริงให้ป๊อปปี้ ฟังทั้งหมดแล้วขอร้องให้ป๊อปช่วย
ให้เงิน 10 ล้านบาท กับ พี่ชายของตัวเอง เพื่อนำมาไถ่ถอนตัวเธอ ออกไปจากแวมไพร์ใจ
ร้ายอย่างโทโมะ ที่เธอเกลียดเขาที่สุด และเกลียดทุก ๆ การกระทำที่เขาทำกับเธอ ป๊อปปี้
ซึ่งรักลูกแก้วสุดหัวใจอยู่แล้วก็ตอบตกลงกลับมา ก่อนที่แก้วจะพูดว่า
" ขอบคุณนะคะ พี่ป๊อปที่ช่วยพี่ไมค์ไถ่หนี้ " แก้วพูดจบก็วางสายและหันหลังไปเจอโทโมะ
กระชากเรือนร่างของเธอมาคร่อมทับไว้ที่โซฟา ก่อนที่ที่เขาจะถามว่า
" เกลียดในสิ่งที่ผมกระทำ กับ คุณมากหรือไง มินนี่ ถึงได้อยากไถ่ถอนตัวเองออกไปไว ๆ
คุณเป็นของผมไปแล้วนะ อย่าลืมสิ " แต่แก้วก็ตอบกลับมาทั้งน้ำตาว่า
" คะ คุณโทโมะ ฉันเกลียดในสิ่งที่คุณกระทำกับฉัน ยิ่งฉันอยู่ที่นี้ ฉันก็ยิ่งเกลียด เกลียด
มากขึ้น จนไม่อยากจะเห็นหน้าคุณ ได้โปรด คืนอิสระภาพ ด้วยการหย่าให้ฉัน ด้วยการรับ
เงินค่าไถ่ตัวจากพี่ชายของฉัน " แก้วส่งสายตาอ้อนวอนโทโมะ ก่อนที่โทโมะจะพูดว่า
" ครับ ผมเข้าใจแล้ว นี่คือยาคืนความบริสุทธิ์ และความเป็นมนุษย์ให้กับคุณ อย่าลืมทาน
มันซะนะครับ เมื่อคุณทานมัน สิ่งที่ผมเคยทำเอาไว้จะสลายไป และผมจะตายจากคุณไป
ทันที ลาก่อน แล้วพบกัน พรุ่งนี้ ท่านเคาท์หญิงของผม แก้วรับยาของโทโมะไว้ในมือ ก่อน
จะสั่งให้จินนี่ มาดูแลลูกแก้วที่อยู่ ๆ ดี ๆ ไข้ก็หวนกลับมาอย่างหนัก เพราะตราสัญลักษณ์
ที่โทโมะทำไว้กับเธอนั้น มันเรียกร้องให้โทโมะมาอยู่ใกล้เธอ แต่โทโมะ ก็ฝืนใจแข็งไม่
ยอมมาหา ลูกแก้วเลยตลอดคืนนั้น จนทำให้มีด้ายสีแดงเข้ม ไหลออกตราสัญลักษณ์นั้น
แล้วดึงเรือนร่างสวยของลูกแก้วไปไว้ใต้อ้อมอกของโทโมะ ก่อนที่หญิงสาวจะกระอัก
โลหิตออกจากมุมปากสวย พร้อม กับ โทโมะ จนคนทั้งสองต่างสลบกันไป และด้ายสีแดง
สีเข้มนั้น ก็ ยังคงปรากฎอยู่ หากถึงพรุ่งนี้ ต่างคนต่างมิยอมรับรักกัน และยอมจากกันไป
ง่าย ๆ ก็จะมีคนใดคนหนึ่งต้องตายจากกันไปตรงหน้า และนี่เป็นสาเหตุ ให้ฟางแวมไพร์ผู้
เป็นน้องสาวของโทโมะรีบ เดินทางกลับมา จากญี่ปุ่น เพื่อห้ามทั้งสองคน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
