wish u.. หวังว่าเธอจะอยู่กับฉัน

ฟิคชั่นของเราบวกกับมโนมากมาย - -

.

.

.

           หลังจากที่ป๊อปปี้เดินออกไปและทิ้งคำพูดที่ไม่น่าเชื่อว่าเป็นคำพูดของเค้าออกมา ฉันได้แต่นั่งคิดอยู่ว่าจะอธิบายกับธามว่ายังไงดี แต่ใช่ฉันกับธามไม่ได้เป็นอะไรกัน จะอธิบายทำไม ? แต่ถ้าเค้าคิดไปเอง มันก็ไม่ถูกไม่ใช่หรอ ฉันควรจะทำยังไงดี - -

 

"พี่ฟางอยู่นี่นี่เอง หาตั้งนาน" เฟย์เดินเข้ามาหาฉันที่โซฟาตัวเดิม ที่ฉันนั่งอยู่ในตอนแรก

"มีอะไรหรือเปล่าเฟย์ " ฉันถามกลับไป

"ไม่มีอะไรอ่ะ นึกว่าหนีกลับบ้านไปแล้ว หาไม่เจอ! ว่าแต่นี่ดอกไม้ใครอ่ะ" ดฟย์ถามแล้วมองมาที่ดอกไม้ที่อยู่ในมือฉัน

"อ๋อ! ของธามน่ะ ธามเอามาให้" แต่ให้ไม่ถึงมือนะ

"แหม! เสน่ห์แรงเหลือร้ายจริงๆ พี่สาวเฟย์" เฟย์พูดแล้วหยิกแก้มฉัน

"แล้วเฟย์รู้ได้ไงว่าพี่อยู่นี่อ่ะ"

"ก็เจอธามสวนไปเมื่อกี้ ก็เลยถาม แล้วธามก็บอกว่าอยู่นี่ แต่หน้านี่เหมือนโกรธใครมาก็ไม่รู้นะ" เหอะ! ชัดเปรี้ยะ' โกรธฉันนี่แหละ

"พี่พอจะรู้นะว่าเค้าโกรธใคร" ฉันพูดออกไป - -

"โกรธใครอ่ะ นี่เค้าก็เพิ่งเอาดอกไม้มาให้ไม่ใช่หรอ ?" ก็ให้ไม่ถึงมือไง แล้วยังเจออะไรที่มันแย่มาก

"ให้พี่แต่ให้ไม่ถึงมือพี่ เค้าทำตกไว้ที่ประตู" ฉันก็เลยตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เฟย์ฟัง

 

"เห้ยยย! บ้าที่สุด ทำไมพี่ป๊อปทำแบบเนี่ย?" เฟย์ถึงกับหน้าเหวอพอรู้เรื่องทั้งหมด

"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน :( เค้าเปลี่ยนไปมากเลยนะเฟย์" ฉันถึงกับคอตกพอพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น

 

"เห้ย! ฟางแย่แล้วเว้ย..." แก้ววิ่งเข้ามาด้วยท่าทางหอบ

"เป็นไรแก ค่อยๆพูดไม่ต้องรีบ" ฉันเดินไปที่แก้ว ที่ยืนเกาะประตูอยู่

"ป๊อป ป๊อปกับธาม... แม่งมันต่อยกัน!" =__= ต่อยกัน ! เรื่อง ?

"บ้า! อย่ามาตลก" เฟย์ที่ยืนข้างฉันพูด

"แกดู.. ดูสภาพฉันสิ่ ..ฟางแก ต้องรีบไปห้าม!" ฉันรีบวิ่งออกไปด้านนอกทันที

 

   สองคนนั้นทำอะไรไม่คิดเลยจริงๆ ฉันละปวดหัวจะต่อยกันก็ต่อยได้นะแต่ไม่เห็นหรอว่าวันนี้มันมีนักข่าว! คราวนี้ก็ลำบากเฮียอีกที่ต้องมานั่งอุดพวกนักข่าวเพื่อไม่ให้ข่าวกระจาย! ฉันต้องโดนเฮียเรียกตัวแน่ๆเลย !!

 

"นี่ ! หยุด!!!! หยุดได้แล้ว" ฉันวิ่งเข้ามาคั่นกลางทันทีและผลักธามออกไป ฉันวิ่งเข้ามาโดยไม่กลัวเลยว่าเค้าจะชกเข้ามาโดนหน้าฉัน

"พี่ฟางถอยไปเลย!" ธามผลักฉันออก และปล่อยหมัดเข้าไปที่หน้าป๊อปทันทีแต่ป๊อปหลบทันและสวนกลับไป นี่นายโทโมะไปอยู่ไหน ทำไมไม่มีใครเข้ามาช่วย! พวกนักข่าวก็ถ่ายรูปรัวกันโดยที่ไม่มีใครเข้ามาห้ามสองคนนี้เลย

"เป็นบ้าอะไรหะ!!?" มันเป็นจังหวะดีที่ธามถลาห่างไปฉันเลยวิ่งเข้าไปผลักป๊อปออก ก่อนที่ป๊อปจะเข้ามาต่อยธามอีกครั้ง

"ไปถามไอ่ละอ่อนของเธอดู ว่าใครที่มันเป็นคนเริ่ม!" ป๊อปพูด ฉันเลยหันไปทางธามที่กำลังเดินเข้ามาแล้วไม่มีท่าทีจะหยุด

"พอได้แล้วธาม! " ฉันรีบห้ามก่อนที่จะวุ่นวายไปมากกว่านี้

 

เฮียที่ได้รู้เหตุการณ์ ก็ขึ้นไปบนเวทีแล้วกล่าวขอโทษกับพวกนักข่าวที่มาแล้วได้พบกับเหตุการณ์วุ่นวายที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ จนสุดท้ายงานต้องเลิกเร็วกว่าที่ควร มันเป็นเพราะฉันจริงๆ ตัวปัญหา! เมื่อนักข่าวได้ทยอยกลับไปแล้ว เฮียได้บอกก่อนจะลงว่า พรุ่งนี้เช้าฉันและไอ่ตัวก่อเรื่องทั้งสองคนต้องไปพบเฮียที่บริษัท!

 

~~เช้าวันรุ่งขึ้น ที่บริษัท RS~~

 

"มาเร็วดีนิฟาง" ฉันเข้ามาที่ห้องเฮียก่อนใครหรอเนี่ย?

"ค่ะเฮีย ฟางขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อคืนด้วยนะคะเฮีย" ฉันรีบขอโทษขอโพยเฮียทันที

"มันเกิดขึ้นแล้วหนินะ กลับไปแก้อะไรไม่ได้แล้วแหละ ช่างมันเถอะ" ทำไมวันนี้เฮียดูแปลกๆ -3-

"แล้วเรื่องนักข่าวเฮียจะทำยังไงคะ" แปลกดีที่เช้ามาไม่มีข่าวเรื่องเมื่อคืนเลย สงสัยเฮียคงอุดสำนักข่าวจริงๆซินะ

"จัดการแล้วละ ไม่ต้องห่วง :)" ฉันยิ้มตอบกลับแบบจ๊อยๆ

"มาแล้วคับเฮีย" ฉันหันไปที่ประตู ปรากฎว่าธามกับป๊อปมาถึงบริษัทพร้อมๆกัน

"อื้ม! นั่งสิ่!" สองคนนั้นเดินมาที่นั่งระหว่างฉันทั้งสองตัว ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ตรงกลาง

"ปัญหาของเมื่อคืนนี่คืออะไร!" เฮียถามต่อ

"ผิดที่ธามเองครับที่วู่วามมากเกินไป เป็นห่วงพี่ฟางมากเกินไป" ธามพูด

"ผมเองก็ผิดครับที่ทำตัวไม่เหมาะสม ทำให้ธามเค้าเข้าใจผิด"ป๊อปปี้พูด

"ก็รู้หนิว่าทำตัวไม่เหมาะสม แล้วทำไมยังทำ" ธามต่อคำกับป๊อป

"ไม่ยุ่งซักเรื่องได้ไหมละ?" ป๊อปตอบหน้าตาย

"อะแฮ่ม! นี่อยู่ต่อหน้าเฮียยังกล้าที่จะกัดกันอีกนะ" เฮียแทรกขึ้นมาก่อนที่สองคนนั้นจะต่อล้อต่อคำกันอีกรอบ

"ขอโทษครับเฮีย" ป๊อปกับธามพูดพร้อมกัน

"เฮียขอละนะ' ไว้หน้าเฮียบ้าง จะทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้หญิงนี่มันใช่หรอ มีอะไรก็คุยกันดีๆ หวังว่าคราวหน้าจะไม่มีอีกนะ ทั้งสามคน" รอบนี้เฮียให้อภัย แต่ถ้าคราวหน้ามีอีกเฮียคงหมายหัวฉันกับธามแน่นอน - -

"หนูขอโทษนะคะเฮีย ที่ดูแลธามไม่ดีพอ" ความจริงไม่ใช่หน้าที่ฉันเลยที่ต้องมาดูแลนายธามเนี่ย แต่ปัญหามันเกิดที่ฉัน คราวนี้ธามคงต้องอยู่โอวาสฉันจริงๆ

"อื้ม! ไปทำงานกันเถอะ คราวนี้เฮียยกให้" พอเฮียพูดฉัน ป๊อปและธามก็ยกมือลา แล้วเดินออกมาจากห้องทันที

 

"หึ! ดูแลกันให้ดีๆละ" ป๊อปพูดข้างหูฉันทันทีเมื่อพ้นห้องเฮียมาแล้ว

"จะดูแลอย่างดีเลยละ นายไม่ต้องห่วง" ฉันตอบกลับป๊อปปี้ไป

 

~เมื่อไรก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ~

เสียงโทรศัพท์ของฉันหรือเปล่าเนี่ยใครโทรมาอีก - -  ฉันหยิบไอโฟนเครื่องสวยขึ้นมาปรากฏว่าหน้าจอมืดสนิทไม่มีใครโทรมา 

"ฮัลโหลคับ" ฉันหันไปมองคนข้างๆ -0- เห็นนายป๊อปปี้คุยโทรศัพท์อยู่ เค้าใช้ริงโทนเดียวกับฉ้านนนน! มันเป็นเพลงของเค้าและก็ฉันที่ร้องด้วยกัน

"รอพี่ก่อนแปปนึงนะ เดี๋ยวพี่ไปรับพี่มีธุระที่บริษัทน่ะ ไม่ได้จะลืมคนดีเลยน้าา รอพี่ก่อนเดี๋ยวพี่รีบไปนะคับ" เหอะ! ไม่ได้จะลืมคนดี แหวะเน่า! ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง นายป๊อปพูดเสียงดังฉันเลยได้ยินต่างหาก!

"พี่ฟาง วันนี้มีซ้อมเปล่า" ธามไทที่เงียบมานานก็ถาม

"ฉันขอตัวก่อนนะ พอดีมีธุระ!" นายป๊อปก็พูดขัด ฉันขึ้นมา ฉันกำลังจะตอบธามไปพอดี

"เชิญค่าา! ไปหาแม่คนดีที่ไหนก็เชิญ" :/ ฉันไม่รู้สึกอะไรจริงๆ พอฉันพูดเสร็จนายป๊อปก็ยักคิ้วใส่ฉันแล้วเดินนำไปอย่างรวดเร็ว !!

"พี่ฟางยังไม่ตอบผมที" ธามไทก็เอ่ยขึ้นมาอีกรอบ

"อะ..เอ่อ ! มีซ้อมทำไมหรอ?" ฉันตอบกลับไป

"เปล่าๆ ผมแค่ถามเฉยๆ พี่ฟางไม่โกรธผมใช่ไหมที่ก่อเรื่องขึ้น" ธามถามเสียงเศร้า

"พี่ไม่โกรธธามหรอก จะโกรธทำไม? แต่วันหลังธามอย่าทำแบบนี้อีกแล้วกันนะ" ฉันพูดเสร็จโดยไม่รอคำตอบจากธาม ก็เดินหนีออกจากตรงนั้นทันที

 

- หลังจากซ้อมเสร็จ นายเขื่อนกับโทโมะก็โผล่มาที่บริษัท -

"มาทำมายยยยยยยยย ?" เฟย์ถามแบบกวนๆ

"มาชวนไปเดทมั้ง" เขื่อนตอบ

"แหยะ! ไม่ไปหรอกย่ะ" ฉันที่ไม่ค่อยสนใจสองคนนี้สักเท่าไรก็ชะเง้อหาอีกคนที่ ฉันคิดว่าหน้าจะเห็นเงาของอีกคน

"มองหาไอ่ป๊อปหรอ ? มันไม่ได้มาหรอก " โทโมะบอกฉันแล้วยิ้มมุมปาก

"มั่วและ ! พูดอะไรส่งเดช!" ฉันพูด

"ไอ่ป๊อปมันชวนไปปาร์ตี้ที่บ้านอ่ะ วันนี้บ้านมันมีแขกเลยไม่ได่มาชวนเอง" โทโมะพูด บางทีฉันก็รู้สึกนะว่าโทโมะมันต้องไม่ชอบขี้หน้าฉันแน่ๆเลย

"ปาร์ตี้ ! " เฟย์รีบแสดงอาการดีใจทันทีเมื่อพูดถึงปาร์ตี้ ยัยตัวแสบนี่ชอบมากเลยทีเดียว

"พี่ไม่ไปหรอกนะเฟย์ พี่เหนื่อย อยากพัก" ฉันพูดเสร็จก็เก็บของต่อ

"แก้วววววจ๋าไปกับเค้านะ" เฟย์ที่เห็นฉันไม่สนใจปาร์ตี้ก็ไปอ้อนแก้วทันที

"โนวววววว " แก้วรีบปฏิเสธทันควัน

"สรุปง่ายๆนะ พวกเธอต้องไป ป๊อปอันเชิญมา!" เขื่อนพูดอย่างกับฉันเป็นผีที่ต้องจุดธูปเชิญอ่ะ

"ฉันไม่ไป! เฟย์แก้วไปละกันนะ" ฉันเก็บของเสร็จก็เดินแทรกออกมา

"ทำไมแก้วต้องไปอะฟาง :( ไม่อยากไป อยากนอน" แก้วทำหน้าบึ้งเป็นตูดใส่ฉัน

"ไปเป็นเพื่อนเฟย์หน่อยแล้วกัน พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านอ่ะเราเลยต้องอยู่เฝ้า" ฉันพูดเรื่องจริงนะ พ่อกับแม่และก็ยัยฟินหนีไปเที่ยวฮ่องกงกันโดยไม่บอกไม่กล่าวกันสักคำ

"แหม! ฟาง บ้านแกกับป๊อปอยู่ตรงข้ามกันนะ ทำเป็นห่วงบ้านไปได้" โทโมะพูด

"ฉันห่วงบ้านจริงๆแล้วอีกอย่างฉันก็เหนื่อยมากแล้ว อยากจะพักผ่อน" ฉันพูดและเดินออกจากในห้องทันที ตัดปัญหา

 

~Poppy Part~

   หลังจากผมไปรับป๊อปกับกวินที่สนามบิน ก็พาทั้งสองคนมาปาร์ตี้ที่บ้าน ผมจัดขึ้นเพื่อทั้งสองคน ทุกคนคงเข้าใจไม่ผิดที่ในตอนแรกผมคุยกับคนดี 'คนดี' ที่ผมพูดถึงก็คือป๊อปปี้น้องสาวของกวิน เราสองคนสนิทกันมากจนบางคนคงคิดว่าเป็นแฟนกันตั้งแต่อยู่ฝรั่งเศษที่ผมเรียกเค้าว่า  'คนดี' เพราะชื่อของเราเหมือนกัน ผมเลยเรียกเพื่อเราสองคนและคนอื่นจะได้ไม่สับสน ส่วนป๊อปเค้าก็เรียกผมว่า 'พี่ป๊อป' 

 

"พี่ป๊อป เฟย์มาแล้วว" เสียงใสของเฟย์ทำให้ผมหันไปเพราะถ้าเฟย์มาแปลว่าคนที่ผมอยากเจอก็คงมาด้วย แต่พอผมหันไปหาเฟย์กลับกลายเป็นว่าผมไม่เจอเธอ

"คนที่แกอยากให้มา พอดีไม่มาว่ะ 'ฉันเป็นห่วงบ้านจริงๆแล้วอีกอย่างฉันเหนื่อยมากแล้ว อยากจะพักผ่อน' ฟางบอกมาแบบนี้ว่ะ" เขื่อนที่พูดทำเสียงดัดเป็นผู้หญิงพูดล้อเลียนคำพูดของฟาง บอกผม

"อยากพักผ่อนหรือว่าไม่อยากเจอฉันกันแน่วะ" ผมยิ้มกลบเกลื่อนไป ความจริงผมผิดหวังที่สุด ที่เธอไม่มา !

"โอ๋เอ๋ไม่เป็นไรนะพี่ป๊อป อ่ะเฟย์ให้! :D" เฟย์พูดแลัวนำบางอย่างกำใส่มือผมไว้

"คิคิ" เสียงเขื่อนกับเฟย์ หัวเราะกันแล้วเดินออกไป ผมพอรู้แล้วว่าคืออะไร ไอ่สองคนนี้คงมีแผนกันแน่นอน พอผมแบมือออกก็เห็นกุญแจสี่ดอกอยู่ในมือผม ซึ่งมีอยู่สองดอกที่ทำให้ผมแค้นหัวเราะออกมา

 

'หน้าบ้าน'

'พี่ฟาง'

 

นี่ยัยน้องสาวตัวแสบต้องการให้ผมทำอะไรเนี่ย?

 

"พี่ป๊อปค่ะ ไหนละคะคนที่พี่ป๊อปอยากให้คนดีพบ" เสียงของ 'คนดี'ทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์

"เดี๋ยวพี่ไปตามเค้ามาให้นะคนดี คนดีรอพี่แปปนึง" ผมยิ้มให้เธอแล้วเดินออกจากบ้าน เดินข้ามสะพานลอยที่เยื่องจากบ้านผมไปหน่อยนึง

 

"โดนดีแน่ยัยเป็ดขี่เหร่ :)" ผมยิ้มออกมาและเดินไปหาจุดหมายที่คงอยู่ในบ้านทันที

 

 

---

 

    ป๊อปจะทำอะไรฟางอ่าาาา :3 ติชมได้นะ ถ้าไม่อัพคือไปซัมเมอร์