วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

9.7

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.00 น.

  46 ตอน
  108 วิจารณ์
  63.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2557 20.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) สิ่งที่มันกำลังเกิด....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แอ๊ดดดดดดดดดดดด

 

 

"ถึงแล้ว หลังนี้รึเปล่า"กั้งมาส่งแบมที่บ้าน หลังจากที่ทั้งสองไปทานก๊วยเตี๋ยวด้วยกัน

"ใช่ค่ะ  หลังนี้แหละค่ะ "แบมบอก

"ขอบคุณพี่กั้งมากนะค่ะ ที่มาส่ง"

"ไม่เป็นไรหรอก แต่ แบมไม่ต้องหักโหมกับการทำงานมากนักเพราะมันเหนื่อยแล้วจะไม่สบายเอาได้" กั้งบอกแบมอย่างเป็นห่วง

"ค่ะ ขอบคุณพี่กั้งนะค่ะที่เป็นห่วง"แบมบอก เธอเขินใจเต้นแรง

"งั้นแบมรีบเข้าบ้านเถอะดึกแล้ว "

"ค่ะ "แบมเปิดประตูรถแล้วเดินเข้าบ้านไป

 

 

 

 

"แบม"แม่ป๊อปปี้หรือแม่แบมยืนรออยู่แล้ว

"แม่ "แบมตกใจเมื่อเห็นแม่ยืนรออยู่

"ใครมาส่ง"แม่ถาม

"เป็นรุ่นพี่ที่ทำงานด้วยกันน่ะค่ะ "แบมบอก

"ผู้ชายใช่มั๊ย "แม่ถามอีกรอบ  แบมถึงกับอึ้ง

"เอ่อ...ค่ะ เป็นผู้ชาย แต่แบมกับพี่เค้าเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้นนะค่ะ "แบมรีบพูด

"แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักคำนิ"แม่บอก

"โถ่ คุณแม่ก็...ชอบแขวะแบมอยู่เรื่อยเลย "แบมไม่รู้ต้องทำยังไงจึงเดินไปกอดไปหอมแม่ของตัวเอง

"ไม่ต้องมาอ้อนแม่เลย พี่แกพึ่งจะแต่งงานไปแกคงเหงาใช่มั๊ย"แม่ถาม

"ไม่ค่ะ แบมไม่ได้เหงา พี่ป๊อปก็ส่วนพี่ป๊อปสิค่ะ แบมก็ส่วนแบม แบมไม่เหงาหรอกค่ะ "แบมบอก

"พอๆ ไปนอนได้แล้ว วันหลังก็อย่ากลับดึกจนต้องให้พี่เค้ามาส่งอีกล่ะ "แม่บอกแบม  แบมเงิบๆนิดๆ

"คร้าาาา  แบมจะไม่กลับบ้านดึกๆแบบนี้อีกค่ะ  งั้นแบมขอตัวขึ้นไปนอนก่อนนะค่ะ "แบมพูดจบก็หอมแก้มแม่หนึ่งทีจากนั้นเธอก็รีบวิ่งขึ้นไปนอน

"เฮ้อ "แม่ค่อนข้างกลุ้มเพราะคิดว่าแบมยังเด็กอยู่คงไม่รู้ประสีประสาเรื่องความรัก

 

 

 

 

 

 

     เสียงคลื่นดังตลอดเวลาท่ามกลางบ้านพักหลังหนึ่งที่มีคู่สามีภรรยาอยู่คู่หนึ่ง

 

"หนาววว....หนาวจัง..."ฟางนอนละเมอกอดตัวเองเพราะอากาศยามค่ำคืนค่อนข้างหนาว

"หื้อ "ป๊อปปี้ได้ยินเสียงฟางละเมอจึงตื่นขึ้น

"หนาวววว.... ฉันหนาววว..."ฟางยังคงละเมอกอดตัวเองนอนหดตัว  ป๊อปปี้เห็นก็ลุกจากที่นอนแล้วหยิบผ้า

ห่มไปด้วย   ป๊อปปี้ยืนมองหน้าฟาง ก่อนที่เขาจะห่มผ้าห่มให้ฟางสบายขึ้นและอุ่นขึ้น

เว็บขีดเขียน

 

"หึ ยัยตัวแสบ "ป๊อปปี้มองหน้าฟางที่นอนหลับอยู่ ป๊อปปี้ยิ้มเมื่อเห็นฟางเงียบๆซะบ้าง

 

 

 

 

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น

 

ก๊อกๆๆ

"นาย! อาบน้ำเสร็จแล้วยัง!! "ฟางเคาะประตูเรียกป๊อปปี้  จนป๊อปปี้เปิดประตูออกมา

"อะไรของเธอห่ะ "ป๊อปปี้ถาม

"เราไปขี่ม้ากันเถอะ "ฟางชวนป๊อปปี้

"ขี่ม้า!! หึ เธอกล้าหรอ "ป๊อปปี้พูดเหมือนไม่อยากเชื่อ

"กล้าดิ! เมื่อกี้ฉันออกไปเดินเล่นเห็นเค้าขี่ท้า น่าสนุกดีอ่ะ "ฟางบอก

"แล้วเธอเคยขี่รึเปล่า "ป๊อปปี้ถาม

"ไม่อ่ะ "ฟางส่ายหน้า

"อ้าววว  แล้วเธอแน่ใจหรอว่าจะกล้าขี่ "ป๊อปปี้เหมือนจะเป็นห่วง

"เอ๊ะ นายนี่ยังไงห่ะ! บอกว่ากล้า! กล้าๆๆๆ!! ฉันว่าเรารีบไปกันเถอะ อิอิ "ฟางพูดอย่างตื่นเต้น เธอจับแขนป๊อปปี้วิ่งไป

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรของคุณ! นี่คุณทำงานอะไรของคุณ! ไม่ผ่าน!! ผมสั่งให้คุฯรวบรวมเงินแต่ละฝ่ายแล้วนี่อะไร! คุณเข้าใจที่ผมพูดรึเปล่าห่ะ คุณแบม! "ผู้จัดการกำลังยืนด่าแบมไม่ยั้ง

"แบมขอโทษค่ะ "แบมยอมรับผิด

"ไปเลย ไปทำมาใหม่!  ผมให้โอกาศคุณอีกครั้ง "ผู้จัดการไล่แบมออกจากห้อง

"ค่ะๆ แบมจะรีบทำให้ใหม่ค่ะ "แบมรีบเดินออกจากห้องด้วยหน้าตาผิดหวัง

 

 

"เป็นไงบ้างแบม ผู้จัดการว่าไง "กั้งที่นั่งคอยหน้าห้องถาม

"คือ..ก็โอเคค่ะ ผู้จัดการไม่ได้ว่าอะไรค่ะ "แบมไม่ยอมบอกว่าโดนด่า เธอเดินเลี่ยงไป  กั้งแอบงง

 

 

 

 

 

เดี๋ยวต้องรีบไป ไว้เดี๋ยวจะอัพให้ใหม่น้าาา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา