LOVE VIMPINE สะกดรักนายแวมไพร์
เขียนโดย 
▪º○•●◇◇¤¤《WAWA》▪º○•●◇◇¤¤
วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.55 น.
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557 15.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) ขอดื่มเลือดหน่อยนะครับ ลูกแก้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ห้องนอน ของป๊อปปี้ ณ ปราสาท แสงสว่าง
หลังจากที่ป๊อปปี้ ถูกผู้เป็นพ่อ อย่างเขื่อน กัด และมิบความเป็นอมตะให้กับเขา ได้
เป็นแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ พร้อมมอบหญิงสาวนางหนึ่ง ให้กับเขาที่โรงพยาบาล ชื่อว่า
ลูกแก้ว ซึ่งเธอเป็นด้านดี และด้านสง่างามของ แก้วใจ อดีตคนรักเก่าของเขา และพอยาม
แสงแดดสาดส่องมาอ่อน ๆ ชายหนุ่มเลยตัดสินใจ พาลูกแก้ว และตัวเขาเองหายตัวมายัง
ปราสาทแห่งแสงสว่าง เพราะสาเหตุว่า เขาเป็นห่วงความปลอดภัย ของลูกแก้ว และเขา
ไม่ต้องการอยู่บนโลกมนุษย์อีก และเขาเลือกที่จะให้เกียรติลูกแก้ว ด้วยการให้แคท ซึ่งเขา
พึ่งค้น พบว่า เธอ คือ พี่สาว ของเขาที่ถูกเขื่อนกัดและมอบความเป็นอมตะให้เช่นเดียวกัน
จัดห้องนอนที่แสนจะหรูหรา และโอโถง แถมอยู่ห้องด้านข้างเขา และ จัดเสื้อผ้า
เครื่องประดับ ให้เหมาะสมกับตำแหน่งพระชายา แห่งเขา ชายหนุ่มค่อย ๆ ลุกจากที่นอน
พร้อมเดินมาหาลูกแก้วที่ห้อง แต่ก็ไม่พบ พบแต่ห้องนอนที่แสนจะว่างเปล่า แต่ถูกจัดไว้
เขาเปิดห้องน้ำไปก็ไม่พบลูกแก้วแต่มีกลิ่นสบู่อ่อน ๆ ที่ลูกแก้วน่าจะใช้ในการอาบน้ำโชย
มา ป๊อปปี้รีบเดินปิดประตูออกมาจากห้องของลูกแก้ว ก็สวนทางกับพี่สาวอย่างแคทที่
ทำท่าลูบท้องเบา ๆ เหมือนว่าหิวโหยเลือดสด ๆ และกำลังตามหาคนที่จะให้เลือดอยู่
แคทจึงพูดว่า
แคท // : น้องลูกแก้วอยู่ที่ห้องครัวของปราสาทจ๊ะ
ป๊อปปี้ // : ขอบคุณมากนะครับ !! พี่แคท ป๊อปได้ยินเช่นนั้น ก็รีบเดินมาที่ห้องครัวโดยไม่
แวะห้องอื่นทันที แต่ภาพของหญิงสาวอย่างลูกแก้ว ที่ยังไม่เคยโดนแวมไพร์ใดกัดซอกคอ
ภาพที่นางกำลังผัดข้าวทานอยู่ และยังสวมเสื้อผ้าที่เป็นชุดเดรส แบบเรียบร้อย สีชมพู
อ่อนหวาน กับเครื่องประดับ แค่สองสามชิ้น อันได้แก่ สร้อย ต่างหู และกำไรข้อมือ ทำ
ให้แวมไพร์หนุ่มเลือดเย็นดุจหิมะ อย่างเขา หัวใจเต้นรัว พร้อมเดินไปโอบเอวลูกแก้วทาง
ด้านหลังไว้แนบแน่น หญิงสาวที่ถูก แวมไพร์ ชายหนุ่มโอบเอวสวยอยู่ ก็ค่อย ๆ แกะมือ
ชายหนุ่ม ออกจากเอวสวย แล้วทำท่าเขิลอายยกข้าวผัดไปทานที่โต๊ะอาหาร โดยที่ป๊อปปี้
เดินตามไปติด ๆ แล้วมองลูกแก้ว ทานข้าวผัด และล้างจานจนเสร็จเรียบร้อย จนกระทั่ง
ลูกแก้ว เดินเข้ามาจัดห้องนอนของเขา จนเสร็จเรียบร้อย เขาเองซึ่งเป็นแวมไพร์ ก็รู้สึกหิว
จนตาพร่ามัวไปหมด เลยเดินไปช้อนเรือนร่างของลูกแก้วมานั่งพิงอกแกร่งที่เตียง แล้วพูด
ว่า
ป๊อปปี้ // : ขอพี่ดื่มเลือดจากซอกคอหวาน ๆ ละมุนของลูกแก้ว หน่อยได้ไหมครับ แต่
ดูทีท่าของ ลูกแก้ว จะแฝงไปด้วย อาการตัวสั่น และดูท่าจะหวาดกลัวสิ่งนี้อยู่อย่างหนัก
เพราะ เธอพยายามแกะมือผม และจะพยายามลุกขึ้นเดินหนีออกไปจากเตียงนุ่ม แต่ด้วย
ความว่องไวของผม ทำให้ผมดึงตัวลูกแก้วที่ตัวสั่นทะท้าน อย่างหนัก กับ มานั่งแนบอ้อม
อกแกร่ง ของผมที่เตียงนุ่ม อีกครั้ง ผมค่อย ๆ โน้มริมฝีปากไปหยุดที่ต้นคอขาวนวลของ
ลูกแก้ว แต่สิ่งที่ผมกำลังจะกระทำเป็นครั้งแรกของผม และเป็นครั้งแรกที่ ลูกแก้ว ต้องโดน
ผมกัดซอกคอ ผมเองอ่ะท่าทางไม่เท่าไหร่ เพราะพร้อมเสมอ ต่อให้ต้องทนหิวเลือด หรือ
อ่อนแรงไปสักวัน ผมก็ทนได้ แต่หญิงสาวอย่าง ลูกแก้ว นี่สิครับ ตัวสั่นสะท้านหนักกว่า
เดิมหลายร้อยเท่า พร้อมหลับตาปี๋ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ว่า
ลูกแก้ว // : พะ พี่ ป๊อป หิว ก็ดูดเลือดลูกแก้ว ไว ๆ เหอะคะ ละ ลูกแก้ว กะกลัวไปหมด
แล้ว ผมเห็นอาการตัวสั่นของลูกแก้ว บวก กับ หลับตาปี๋ไม่อยากจะเห็นตัวเองโดนผมกัด
ซอกคอแบบนี้ มีทางเดียว คือ ผมต้องใช้เวลาผ่อนคลายอารมณ์ ของลูกแก้ว ให้ลืมว่า เธอ
กำลังจะโดนผมกัดซอกคอ ผมค่อย ๆ ใช้ลิ้นลิ้มเลียซอกคอสวยขาวนวลผ่องของลูกแก้ว
อยู่เป็นเวลา เนินนาน จนลูกแก้วหายตัวสั่นสะท้าน และ ค่อย ๆ ลืมเปลือกตาสวยทั้งสอง
ข้าง มาสพสายตาผม ผมเองก็ยังคงเลียลำคอสวยขาวของลูกแก้วไม่หยุด ก่อนที่จะกระซิบ
ข้างใบหูของลูกแก้วและปัดปอยผมออกจากต้นคอสวยขาวของลูกแก้ว ไปกองอยู่รวมกัน
ข้างเดียว และค่อย ๆหยุดใช้ลิ้นเลียต้นคอสวยขาวนวลผ่อง ของลูกแก้ว แล้วพูดเป็นการ
เบิกทางและขออนุญาติ กับเจ้าตัวอีกครั้ง ว่า
ป๊อปปี้ // : ขอพี่ดื่มเลือด หวาน ๆ ของลูกแก้วเป็นอาหารมื้อเช้าหน่อยนะครับคนดี !! ของ
พี่อาจจะเจ็บกับการกระทำนี้ ที่พี่ทำไปเสียหน่อย แต่พี่ให้สัญญา กับลูกแก้วว่า จะทำอย่าง
อ่อนโยน และทะนุทะนอมต้นคอสวย ๆ ของลูกแก้วให้ไร้รอยแผลที่กัดเลย พะ พร้อม หรือ
ยังครับ !! คนดีของพี่ !!
ลูกแก้ว // : คะ ลูกแก้ว เชื่อใจพี่ป๊อป ลูกแก้ว พร้อมที่จะ ให้ พี่ป๊อป ดื่มเลือดของลูกแก้ว
เป็นอาหารมื้อเช้าแล้วคะ ทันทีที่แวมไพร์หนุ่มสายเลือดบริสุทธิ์ อย่างป๊อปปี้ ได้รับคำ
อนุญาตให้ดื่มกินเลือด จาก สาวน้อยผู้อ่อนหวาน ไปแถบทุกเรื่อง ๆ และจะต้องกลาย
เป็น ว่าที่ชายา เคียงข้างกาย เขา อย่าง ลูกแก้ว ชายหนุ่มค่อย ๆ อ้าปาก แล้ว ฝั่งเขี้ยว
ลงบนต้นคอขาวสวยนวลของลูกแก้ว อย่างบางเบา ๆ ที่สุด เมื่อชายหนุ่มเห็นรอยบาด
แผลที่ต้นคอสวยของลูกแก้ว มีเลือดไหล ออกมาให้เขาดื่มกินได้มากมาย เขาก็ค่อย ๆ ใช้
ลิ้น เลีย และดูดเลือดจากบาดแผลนั้น อยู่เนินนาน แต่ถึงการกระทำนี้ของแวมไพร์หนุ่ม
อย่างป๊อปปี้ จะถือว่าเป็นการกระทำที่เบา ที่สุดที่ชายหนุ่ม ทำ กับ ลูกแก้ว แล้ว แต่สำหรับ
หญิงสาวอย่างลูกแก้ว เธอ เจ็บปวดเหมือนร่างกายบอบบางของเธอนี้ กำลังจะแหลก
สลายลงไป เพราะการดูดเลือดครั้งนี้ของเขา ลูกแก้วหันใบหน้าซีดเซียว ที่เต็มไปด้วย
คราบน้ำตา ที่ไหลออกมาจาก ดวงตาคู่สวย ของเธอมาสพสายตาของแวมไพร์หนุ่มอย่าง
ป๊อปปี้ที่กำลังลิ้มเลียเลือดจากต้นคอสวยของเธออย่างเอร็ดอร่อย หญิงสาวค่อย ๆ ใช้มือ
โอบรอบลำคอแกร่งของป๊อปปี้ช้า ๆ และนิ่งสลบไป คาบ่าแกร่ง ของป๊อปปี้ ที่พออิ่มเอม
จากการดื่มกินเลือดของลูกแก้ว ก็ค่อย ๆใช้ลิ้นเลียตามรอยแผลที่เขาทำไว้ที่ต้นคอสวย
ของลูกแก้ว จนมันแห้งสนิท และสมานกันดี ก่อนชายหนุ่มจะจูบที่ต้นคอของลูกแก้วช้า ๆ
แล้วปัดปอยผมของลูกแก้วให้เข้าสู่ที่เดิม ก่อนจะวางเรือนร่างของลูกแก้วนอนราบลงกับ
เตียงนุ่ม พร้อมครุ่นคิดว่านาทีทีร่างกายของลูกแก้ว พึ่งจะโดนเขาดื่มเลือดไปมาด ๆ การ
เร่งรัดมอบความเป็นอมตะให้กับเธอ คงจะไม่ดีแน่ เขาจะรออีกสัก 2 วันค่อยมอบมันให้กับ
เธอ แต่ตอนนี้ สิ่งที่เขาจะมอบให้เธอ มัน คือตราสัญลักษณ์ที่จะบ่งบอกว่า เธอ คือ ผู้หญิง
ของเขา ชายหนุ่มค่อย ๆ โน้มตัวลง และกระซิบข้างใบหูของลูกแก้วว่า
ดวงตะวัน ที่ส่องสุกสกาว ทั่วท้องฟ้าสีครามเอ๋ย
นางผู้นี้มีกายที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง มีจิตใจดีงาม และ เป็นสง่า แฝงไปด้วยความอ่อนโยน
ข้าในนามของ แวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ ผู้ดื่มกินเลือดของนางเป็นคนแรก ดังนั้น
ข้าขอมอบตราสัญลักษณ์ รูปดวงตะวันลับขอบฟ้า ซึ่งเป็นตราสัญลักษณ์ของต้นตระกูล
แห่งข้า !! ไว้ที่แผ่นหลังสวยของนางผู้นี้ด้วย เถิด ตราสัญลักษณ์ที่ข้ามอบให้ กับ แม่นางผู้
นี้ เพื่อบ่งบอกว่า กายของนาง หัวใจของนาง เลือดเนื้อ และความดี และ สง่างามของนาง
มีไว้เพื่อแวมไพร์บริสุทธิ์ แห่งข้า !! นามว่า ป๊อปปี้ หรือ ภาณุ ที่ไม่ใช่ใช่แค่ให้ข้าดื่มกิน
เมื่อยามหิว ไม่ใช่ แค่ให้ข้าดื่มกิน ยามเมื่อบาดเจ็บ !! แต่กายของนางนั้น !! มีไว้เพื่อคู่ควร
กับการปกป้อง และ ทะนุทะนอมรักษาไว้ เคียงกายข้า ตราบชั่วนิจนิรันดร์ !!
เสื้อผ้าชุดเดรสสีชมพูที่ลูกแก้วสวมใส่อยู่ทางด้านหลังถึงกับขาดวิ่นจนหมด ก่อน
จะปรากฎตราสัญลักษณ์รูปดวงตะวันลับ ขอบฟ้า ลงบนแผ่นหลังขาวสวย เนียนนุ่ม ของ
ลูกแก้ว ป๊อปปี้ค่อย ๆ ใช้มือลูบตราสัญลักษณ์นั้นอย่างอ่อนโยน และก้มลงจูบมันอย่างแผ่ว
เบาก่อนที่เขาจะเดินไปตามพี่สาวอย่างแคท ให้นำเสื้อผ้าชุดใหม่ มาสวมใส่ให้กับลูกแก้ว
แทนชุดเก่าที่ขาดวิ่นไป หลังจากที่แคทเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้กับ ลูกแก้วเสร็จเรียบร้อย
แล้วเขาก็นอนกอดหญิงสาวนางนี้อยู่ไม่ห่างกาย และไม่คิดจะรบกวนโดยการปลุกร่างกาย
ท่กำลังอ่อนแออยู่ของหญิงสาวให้ตื่นขึ้นมา
ตอนหน้า มาดูว่าแก้วใจบาดเจ็บ จะ เป็นเช่นไรบ้าง โทโมะจะโกรธแค่ไหน เม้นโหวต
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
