รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยเฟย์นะยัยเฟย์ ห้ามพลังไม่อยู่ พลังปีศาจรุนแรงจริงๆ เล่นซะม่ายพลังที่ป้องกันแก้วนี่ถูกทำลาย

เลยเนี่ย”โทโมะบินมาแล้วบ่นมาด้วยพลางอุ้มแก้วที่สลบให้อ้อมกอดก่อนกลับมาที่หอคอยของเขา

ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นรังรักของเขาและแก้วมาก่อน

 

 

 

 

 

 

 

“โอย ฝุ่น แค่กๆ”เมื่อโทโมะวางแก้วลงที่เตียงก็พบว่าฝุ่นและหยากไย่เต็มไปหมดก็รีบทำความ

สะอาด ก่อนจะไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตามเนื้อตัวของแก้วที่สกปรก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้ออ โทโมะ เจ็บบ”แก้วร้องครางออกมาด้วยความเจ็บแต่ไม่ลืมตาจนโทโมะที่เช็ดตัวให้แก้วชะงัก

ก่อนจะถลกกระโปรงของแก้วขึ้นพบว่าที่ขาของแก้วช้ำม่วง สงสัยจะเป็นตอนแรงระเบิดของพลังของ

เฟย์ละมั้ง ทำให้แก้วคงไปกระแทกอะไรมาแน่ๆถึงได้ช้ำแบบนี้ได้

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวทายาให้นะแก้ว”โทโมะพูดกับร่างบางก่อนจะลุกขึ้นไปหาพวกยาและเสื้อผ้าที่ตู้เสื้อผ้าที่โชค

ดีที่ยังพอมีเหลือในนี้เลยง่ายที่จะหาเสื้อผ้าในชุดสบายๆเปลี่ยนให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อออ ปวดไปหมดเลย”แก้วบ่นครางออกมา โทโมะจึงกอดแก้วอย่างอ่อนโยนแล้วจูบลงที่หน้าผาก

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะ ชั้นทายาให้แล้ว เดี๋ยวเธอก็หายแล้วล่ะ นอนพักซะนะ”โทโมะบอก โดยลืมไปว่าตอน

นี้แก้วเริ่มได้สติและเริ่มปรือตา ทำให้โทโมะที่ไม่ทันระหวังปิดร่างกายตัวเอง แก้วจึงมองเห็นร่างกาย

ที่เปลี่ยนแปลงไปของโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่โทโมะหรอ ทำไมถึงมีปีก”แก้วที่ลืมตามองโทโมะที่สะท้อนเงาผ่านแสงจันทร์มา แม้จะมองเห็น

ไม่ชัดแต่ก็รู้ทันทีว่าร่างกายของชายหนุ่มกำยำและมีปีก

 

 

 

 

 

 

 

“นอนซะแก้ว อย่าสนใจร่างกายชั้นเลย”โทโมะตกใจเมื่อเห็นแก้วลืมตาก็รีบดนแก้วออกห่างแล้วหัน

หลังหนี

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ โทโมะ จะมาน้อยใจอะไร ชั้นเป็นเมียนายนะ หรือว่านายยังเห็นชั้นเป็นทาสอีกเลยไม่อยากให้

ชั้นรับรู้การเปลี่ยนแปลงของนาย นายหันหน้ามาหาชั้นเถอะนะโทโมะ มาให้ชั้นมองหน้านาย

ชัดๆ”แก้วพูดอย่างหงุดหงิดพลางเปิดลิ้นชักเล็กข้างเตียงออกมาเพื่อเอาไม้ชีดไฟจุดในตะเกียง

ข้างๆเตียง

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเลย ร่างกายของปีศาจดูดเลือดที่ยึดโครงร่างกายมาจากปีศาจดูดเลือดในตำนานมันน่ากลัวมาก

เดี๋ยวเธอจะฝันร้ายเอา”โทโมะพูดแล้วมองตามเนื้อตัวที่มีลวดลายจาดเส้นเลือดที่นูนออมาที่ชัดขับ

กับผิวขาวซีดไหนจะใบหน้าที่มีเส้นเลือดขึ้นเต็มไปหมด

 

 

 

 

 

 

 

“แบบนี้น่ะหรอ”แก้วนึกได้รีบรื้อกระดาษแผ่นหนึ่งที่เธอวาดรูปโทโมะมีปีกในจินตนาการแล้วพับเก็บ

ไว้กับตัวเองตลอดก็คลี่ออกมาก่อนจะพยายามกะเผลกตัวเองไปหาโทโมะแล้วยื่นกระดาษให้โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“มันน่ากลัวกว่านั้นอีกแก้ว”โทโมะมองรูปร่างที่แก้ววาดไว้ก็พูด เพราะแก้วยังคงร่างกายที่หล่อเหลา

ของตัวเองอยี่เพียงแค่ปีกค้างคาวที่งอกออกมา

 

 

 

 

 

 

“แล้วมันน่ากลัวยังไงล่ะโทโมะ ชั้นรับได้นะ นายเห็นชั้นเป็นผู้หญิงยังไงกัน ชั้นไม่ได้รักใครจาก

หน้าตานะคนบ้า”แก้วค้อนใส่โทโมะทันทีก่อนจะกะเผลกตัวเองมานั่งที่เตียง

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็มองดีๆนะว่ามันไม่มีเหลือแล้วความหล่อน่ะ”โทโมะพูดแล้วหันตัวเองไปหาแก้ว ก่อนจะดีดนิ้ว

ดังเปาะแล้วตะเกียงหรือเทียนในห้องนี้ก็ถูกจุดสว่างทันที แก้วมองร่างสูงอย่างตกตะลึง ร่างกายที่

เต็มไปด้วยคำสาปที่ผู้บริสุทธ์ถูกแวมไพร์ดูดเลือด ร่างกายกำยำสีขาวซีด มีรอยคล้ายรอยสักรูป

ค้างคาวที่อกซ้าย ตามเนื้อตัวมีเส้นเลือดที่ขึ้นชัดเจนก่อนจะมาที่ใบหน้าที่มีลวดลายคล้ายรอยสักที่

แก้วไล้ไปถึงหน้าผาก กรงเล็บที่แหลมคมพร้อมขน้ำเหยื่อและปีกค้างคาวสีดำ

 

 

 

 

 

 

“นายเป็นคนที่ชั้นรักนะ ถ้านายรักชั้นและอยากปกป้องชั้น ต่อให้น่าเกลียดกว่านี้ชั้นก็ไม่กลัว”แก้ว

กะเผลกตัวเองขึ้นมาจูบโทโมะทันทีที่พูดจบ ก่อนจะจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้วค่อยๆถอดเสื้อผ้าตัวเอง

ออก โทโมะถึงกับหน้าแดงทันทีเมื่อเห็นแก้วถอดเสื้อผ้าตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว ไม่ดีมั้ง อย่าลืมสิว่าชั้นเป็นใคร เธอเป็นใคร เรามีอะไรกันแล้ว ถ้าเกิดเธอท้องล่ะ”โทโมะพูด

อย่างกังวลกลัวว่าจะทำให้แก้วเสียใจอีก

 

 

 

 

 

 

“วันนี้วันปลอดภัย ประตำเดือนพึ่งหมดเมื่อเช้านี้ก่อนมีเรื่อง ไม่เป็นไรหรอก”แก้วพูดก่อนจะโอบรอบ

คอโทโมะแล้วบรรจงจูบอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

“คิดถึงนะ คิดถึงมากๆเลย”แก้วพูดจบโทโมะไม่รอช้ารีบจัดการกับกางเกงยีนส์สีเข้มที่สวมใส่ออก

แล้วดันแก้วลงไปนอนที่เตียง ทั้งคู่เริ่มปลุกเร้าอารมณ์กันและกันอย่างที่ร่างกายต้องการกันและมา

นาน

 

 

 

 

 

 

 

“อืม โทโมะ”แก้วแทบจิกผ้าปูที่นอนเมื่อโทโมะจูบไล้ลงมาถึงเนินอกสวย ขบเม้มยอดอกนั้นก่อนจะ

จูบลงมาถึงสะดือและไล้ลงมาสู่กลางความเป็นหญิงก่อนะยกขาเรียวพาดบ่าที่แข็งแกร่งเพื่อให้ชาย

หนุ่มฉกชิมน้ำหวานจากกลีบกุหลาบสวยนี้ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ซี้ด อ้ะ ไม่ไหวแล้วโทโมะ อย่าทรมานแก้วอีกเลย”แก้วร้องครางไม่เป็นภาษาเมื่อโทโมะใช้ลิ้นรัวที่

กลีบกุหลาบนั้นก่อนที่ความต้องการของชายหนุ่มและหญิงสาวที่ประทุขึ้นมาแทบระเบิดจะทนไม่

ไหวต่อไป โทโมะรีบเงยหน้าขึ้นมาแล้วช้อนตัวแก้วขึ้นมานั่งเกี่ยวไขว้กับเขาเพื่อให้ชายหนุ่มสอดใส่

เข้าไปในตัวได้

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะๆ โทโมะ”แก้วครางเป็นชื่อโทโมะและเริ่มเด้งสะโพกโยกอยู่บนตัวชายหนุ่มก่อนจะเอามือลูบไล้

ทั่วตัวแล้วค่อยโอบรอบลำคอชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

“กะ แก้วรักโทโมะนะ ต่อให้โทโมะจะเป็นตัวอะไรแก้วก็ ระ รัก อื้อ”แก้วสารภาพความในใจไป

พร้อมๆกับร่างกายช่วงล่างของโทโมะและแก้วที่ตอบสนองกัน โทโมะที่คิดถึงและต้องการแก้วมากก็

ดึงแก้วมาจูบทันที ทั้งคู่จูบกันอย่างร้อนแรงจนถึงกับต้องผละกันออกมาเพื่ออ้าปากหายใจก่อนจะจูบ

กันใหม่โดยที่โทโมะดันแก้วไปนอนที่เตียงและยังไม่หยุดสะโพกที่ขยับเข้าออกในกายสาว ทั้งช่วง

บนและช่วงล่างที่ยังทำงานไปเรื่อยๆตามแรงปราถนาของทั้งคู่ดำเนินไปเรื่อยๆจนใกล้ถึงฝั่งฝัน

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ โทโมะ แก้วไม่ไหวแล้ว ใกล้แล้ว อ๊า”แก้วร้องครางพลางเอาขาเรียว2ข้างเกี่ยวที่เอวชายหนุ่ม

ที่อยู่เหนือร่างบางนี้ที่ยังคงขยับสะโพกเร็วและแรงจนร่างบางสั่นสะท้าน

 

 

 

 

“ใก้ลแล้วเหมือนกันแก้ว เราเสร็จพร้อมกันนะ”โทโมะพูดก่อนจะรัวการขยับตัวเองมากยิ่งขึ้นจนแก้ว

ต้องครางร้องออกมาด้วยความเสียวเสียงดังลั่นห้อง

 

 

 

 

 

 

“อ๊า”แก้วและโทโมะร้องครางออกมาพร้อมกันทั้งคู่เมื่อถึงฝั่งฝันก่อนที่ทั้งคู่จะหอบหายใจด้วยกัน

อย่างเหนื่อยอ่อน

 

 

 

 

 

“รักแก้วนะ รักมากเลย”โทโมะพูดเมื่อดึงตัวแก้วมากอดและดึงผ้าห่มมาห่มคลุมร่างกายพวกเขา

ทั้ง2โดยที่ปีกค้างคาวที่กางออกคล้ายโอบอุ้ม2ร่างให้นอนกอดกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทิ้งแก้วอีกนะ สัญญากันนะ ว่าจะต้องนอนกอดแก้วแบบนี้ทุกคืนไม่ให้แก้วเหงาอีกนะ”แก้วพูด

อ้อนคนรักแล้วกอดโทโมะแน่น

 

 

 

 

“สัญญาด้วยตัวและหัวใจเลยครับว่าโทโมะจะไม่ทำให้แก้วต้องเหงาอีกแล้ว”โทโมะพูดแล้วกระชับ

กอดแน่น

 

 

 

 

 

 

เสร็จไรเตอร์อีกคู่5555 และอีกคู่อย่าหวังจะรอด ชอบคู่นี้ก็เม้นโหวจนะๆๆๆ