รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดด พี่ป๊อปช่วยด้วย”ฟางร้องตกใจก่อนจะร้องหาคนที่เธอจากมาทันที แต่มนุษย์หมาป่าตัวนั้น

กลับพุ่งกรงเล็บหมายจะจ้วงเข้าที่อกของฟาง แต่ฟางรีบพลิกตัวหนีกรงเล็บนั้นได้แล้วพยายามคลาน

หนีเพราะวิ่งไม่ได้เพราะเจ็บที่ข้อเท้า

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

จู่ๆก็มีซากขอนไม้พุ่งเข้าที่ตัวมนุษย์หมาป่าจนตัวลอยกระแทกต้นไม้อย่างแรง

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป”ฟางดีใจและรีบปาดน้ำตาแห่งความกลัวเมื่อพบว่าป๊อปปี้เป็นคนขว้างซากขอนไม้นั่นใส่

มนุษย์หมาป่า วูบหนึ่งป๊อปปี้หันไปมองฟางที่สะบักสะบอมจากกลิ้งตกเนินเข้าก็ใจหายเมื่อเห็นรอย

ช้ำที่ข้อเท้าฟางที่เป็นสาเหตุว่าทำไมฟางถึงลุกขึ้นวิ่งหนีมนุษย์หมาป่าไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อประวังด้านหลัง”ฟางร้องขึ้นทำให้ป๊อปปี้เอี้ยวตัวหลบมนุษย์หมาป่าที่พุ่งเข้ามาทำร้ายได้ แต่

เนื่องจากมนุษย์หมาป่าตัวนี้ตัวใหญ่เกือบ3เมตร มันพลิกตัวกลับมากระแทกตัวป๊อปปี้ลอยกระเด็นลง

ไปกองข้างๆฟาง

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป เป็นอะไรมากมั้ยคะ”ฟางรีบกะเผลกตัวเองไปช่วยพยุงป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ยัยเด็กดื้อ หนีออกมาทำไม”ป๊อปปี้ที่เขวี้ยงซากขอนไม้ขนาดใหญ่ใส่มนุษย์หมาป่าแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ก็พี่ไม่รักฟาง พี่ไม่ต้องการฟางแล้ว ฟางจะอยู่ที่นี่ทำไม”ฟางพูดเศร้า

 

 

 

 

“ยัยเด็กโง่ อย่าคิดเองเออเองสิ เห็นมั้ย ผลจากการที่คิดอะไรเองคนเดียวมันเป็นยังไง”ป๊อปปี้ดุฟาง

 

 

 

 

“ถ้ามันลำบากพี่มากนัก พี่ก็กลับไปเลยสิคะ ปล่อยให้ฟางตายเพราะมนุษย์หมาป่าตรงนี้ล่ะ ฟางจะ

ได้ไปอยู่กับพ่อกับแม่บนสวรรค์ได้ซักที”ฟางพูดอย่างน้อยใจ

 

 

 

 

 

“บอกว่าไง ว่าพี่จะดูแลปกป้องเราเอง พี่ไม่ปล่อยให้เรากลับไปหาพ่อแม่บนสวรรค์หรอก ถ้าจะไปก็

ไปมันด้วยกันนี่ล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพุ่งเข้าไปสู้กับมนุษย์หมาป่าที่พุ่งมาจะทำร้าย ฟางร้องกรี้ดตกใจ

เมื่อการต่อสู้ของป๊อปปี้ที่ว่องไวตามแบบของแวมไพร์กระโดดหลบมนุษย์หมาป่าไปมาเวลามนุษย์

หมาป่าพุ่งกรงเล็บเข้ามาทำร้ายป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ฟาง หนีไปก่อน เดี๋ยวพี่จัดการไอ้ตัวนี้ได้ แล้วพี่จะตามเราไปเอง หาที่ซ่อนซะ”ป๊อปปี้ตะโกนสั่ง

ฟาง ฟางลังเลไม่อยากจะไป เพราะเป็นห่วงป๊อปปี้มากที่สู้กับมนุษย์หมาป่าตัวใหญ่กว่าเขาตั้งหลาย

เท่า

 

 

 

 

 

“ฟาง พี่บอกว่าให้หนีไป”ป๊อปปี้ที่พลิกหลบมนุษย์หมาป่าไปมาแล้วสั่งฟางอีกครั้ง แต่ตอนที่หันมา

หาฟางเป็นจังหวะที่ป๊อปปี้เสียหลักพลาดท่าให้กับมนุษย์หมาป่าที่ซัดตัวเองติดต้นสนสูงจนป๊อปปี้

กระอักเลือด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดด พี่ป๊อป”ฟางเมื่อเห็นป๊อปปี้เลือดออก เธอจึงคว้าก้อนหินขนาดพอดีมือเขวี้ยงใส่มนุษย์

หมาป่าที่พุ่งจะทำร้ายป๊อปปี้ไป2-3ก้อน

 

 

 

 

 

“แฮ่”มนุษย์หมาป่าหันขวับไปมองฟาง ตาสีแดงของมันจ้องไปที่ฟางด้วยสายตาโกรธจัดก่อนจะพุ่ง

เข้าไปทำร้ายฟางที่อยู่ตรงข้ามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“อย่าทำอะไรน้องชั้น”ป๊อปปี้เห็นท่าไม่ดีก็รีบพุ่งเข้าไปหาฟางก่อนจะผลักฟางไปให้พ้นๆทางได้ทัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อึก”ป๊อปปี้ถึงกับร้องไม่ออกเมื่อตัวเองโดนกรงเล็บของมนุษย์หมาป่าตะปบใส่ที่อกกว่าเป็นทางยาว

และลึก จนป๊อปปี้ทรุดลงไปกับพื้น

 

 

 

 

 

“ไม่นะพี่ป๊อป ฮือๆ”ฟางร้องไห้ทันทีเมื่อเห็นป๊อปปี้ล้มไปกองกับพื้น ภาพเมื่อ5ปีก่อนที่ป๊อปปี้ถูก

เศษกระจกแทงที่หน้าอกและขาดใจตายไปต่อหน้าต่อตาฟางผุดเข้ามาในหัว

 

 

 

 

 

“ฟะ ฟาง หนีไป”ป๊อปปี้พยายามยันตัวไปอย่างยากลำบากไม่วายหันมาห่วงฟาง

 

 

 

 

“ไม่ ฟางจะไม่ยอมให้พี่ตายอีกแล้ว ฮือๆ พี่ป๊อปอย่าทิ้งฟางไปอีกนะ”ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความ

กลัว กลัวว่าป๊อปป้จะต้องจากเธอไปอีกก่อนจะพยายามคลานไปหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“อย่า”ป๊อปปี้หันไปเห็นมนุษย์หมาป่าจะเข้ามาทำร้ายฟางก็ดึงฟางไปกอดแน่นทำให้ตัวเองโดนกรง

เล็บของมนุษย์หมาป่าเข้ากลางหลัง แต่ไม่ยอมปล่อยฟาง ฟางที่ตัวเปื้อนเลือดป๊อปปี้ก็กอดป๊อปปี้

แน่นแล้วร้องไห้

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป ฮือๆ”ฟางร้องไห้อย่างหนัก ป๊อปปี้เอี้ยวตัวดึงฟางไปหลบหลังต้นไม้ก่อนจะมองคนตัวเล็กที่

ร้องไห้ตัวสั่น ป๊อปปี้ใช้แรงครั้งสุดท้ายด้วยแขนข้างเดียวเหวี่ยงซากขอนไม้ข้างๆตัวใส่มนุษย์หมาป่า

ก่อนจะอุ้มฟางแล้วกระโดดขึ้นไปตามต้นไม้อย่างรวดเร็ว ฟางที่มองลงไปด้านล่างแล้วมีแต่ความสูง

ของเนินเขาก็กอดป๊อปปี้แน่นแล้วหลับตาปี๋ ก่อนป๊อปปี้จะสังเกตเห็นบ้านกลางป่าหลังหนึ่ง จึง

กระโดดลงไปใกล้ๆพบว่ามันคงเป็นบ้านของพวกนายพรานล่าสัตว์ในป่าเขตนี้ก็ตัดสินอุ้มฟางเข้าไป

ในบ้านนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

“คืนนี้เราคงต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน เพราะคืนนี้คืนพระจันทร์เต็มดวงมิน่า มนุษย์หมาป่ายักษ์ถึงลงจาก

เขามาล่าเหยื่อ ฟางอยู่ในนี้ก่อนนะ พี่จะออกไปรอบๆบ้านแล้วรสร้างเกราะป้องกันรอบๆบ้านนี้

ไว้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะออกไปข้างนอกบ้าน ฟางมองไปรอบๆบ้านนายพรานพบว่ามีอุปกรณ์ครบครัน

ฟางจึงจุดตะเกียงไว้2-3อันในบ้านเพื่อเกิดแสงสว่างในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

เนื่องจากป๊อปปี้ที่สู้กับมนุษย์หมาป่าเมื่อกี้นี้และได้รับบาดเจ็บบวกกับใช้พลังมากในการสร้างเกราะ

ป้องกันที่นี่เมื่อเหยียบเข้าไปในบ้านก็ล้มทรุดลงไปกองกับพื้น

 

 

 

 

 

 

 

“ตายล่ะแผลลึกแบบนี้ เดี๋ยวฟางจะทำแผลให้พี่นะ”ฟางกะเผลกตัวไปข่วยพาป๊อปปี้ไปที่ฟูกนอน

ก่อนจะแกะกระดุมเสื้อแล้วถอดเสื้อป๊อปปี้ออกเผยให้เห็นกรงเล็บมนุษย์หมาป่าทั้งหน้าหลังก่อนจะ

ลุกขึ้นหมายจะหายาในบ้านนี้มาทำแผลให้ป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้เห็นแผลที่ม่วงจากการกดน้ำหนักลงไปที่

เท้าของฟางก็รีบดึงฟางลงไปกับฟูกก่อนจะถอดรองเท้าของฟางออกและรูดกางเกงผ้ายืดของฟาง

ขึ้นแล้วบรรจงจูบลงไปที่แผล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปอย่า นั่นมันข้อเท้าฟางนะ”ฟางหน้าแดงตกใจ แต่ป๊อปปี้กลับไม่ปล่อย ก่อนรอยช้ำนั้นค่อยๆ

หายสนิท

 

 

 

 

 

“บอกแล้วไงว่าจูบของพี่น่ะมันช่วยรักษาแผลได้”ป๊อปปี้ยิ้ม หน้าที่ขาดซีดนั้นยิ่งซีดเข้าไปใหญ่แล้ว

ทรุดลงไป ฟางตกใจที่เห็นเลือดสีแดงเข้มไหลออกมาไม่หยุดก็รีบแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองห้าม

เลือด ฟางที่เห็นฟางถอดเสื้อเหลือแค่เสื้อสายเดี่ยวก็เบือนหน้าหนี ฟางนิ่งคิดอะไรบางอย่างก่อนจะ

ลุกขึ้นแล้วหยิบกระเป๋าเป้ตัวเองแล้วหยิบคัตเตอร์ออกมาจะกรีดข้อมือตัวเอง

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรน่ะ อย่านะ”ป๊อปปี้รีบห้าม

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปช่วยรักษาแผลฟางแล้ว ให้ฟางรักษาพี่บ้างเถอะค่ะ”ฟางพูดแล้วจะกรี้ดข้อมือแต่ป๊อปปี้ยั้งมือ

ไว้

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ฟางอย่าทำแบบนี้”ป๊อปปี้พูดแล้วปัดคัทเตอร์ออกจากมือฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพี่ไม่กินเลือดพี่จะแย่นะพี่ป๊อป แผลลึกขนาดนี้มันจะพ้นคืนนี้รึเปล่าก็ไม่รู้ พี่ป๊อป ฟางขอร้องล่ะ

นะ อย่าทิ้งฟางไปอีกได้มั้ย พี่ดื่มเลือดฟางเถอะนะ ฟางไม่อยากเสียพี่ไปอีกแล้ว”ฟางพูดทั้งน้ำตา

ตากลมโตของคนตัวเล็กสบตากับตาคมของป๊อปปี้ ป๊อปปี้นิ่งไม่พูดอะไรอีก ฟางจะเคลื่อนตัวมาใกล้

ป๊อปปี้ก่อนจะรูดสายเดี่ยวตัวเองลงมา ป๊อปปี้มองรอยกดจางๆที่ครั้งหนึ่งเขาเคยกัดเธอ

 

 

 

 

 

 

 

“กัดเลยสิคะพี่ป๊อป”ฟางพูดแล้วดันตัวเองเข้าใกล้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ดึงฟางไปกอดก่อนจะฝังเขี้ยวลงที่

รอยกัดเดิม

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางกัดฟันด้วยความเจ็บแปลบเข้ามา ก่อนจะผวากอดป๊อปปี้แน่น ป๊อปปี้ดูดเลียเลือดรอบๆ

บริเวณที่กัดอยู่เนิ่นนาน จนแผลที่ถูกมนุษย์หมาป่าตะปบค่อยๆสมานกัน ด้านหลังและอกกว้าง จน

เหลือแต่รอยแดง

 

 

 

 

 

“พะ พี่ป๊อป”ฟางร้องครางออกมาหน้าแดงเมื่อเลือดของฟางไหลลงมาที่เนินอกขาวของฟาง ป๊อปปี้

รีบก้มลงเลียตามรอยเลือดนั้นก่อนมือหนาจะสอดเข้าไปในเสื้อสายเดี่ยวสีขาวแล้วฉีกมันขาด

เป็น2ท่อนคามือ ฟางที่เริ่มเคลิ้มแล้วลืมตาตกใจ เมื่อมือหนาเลื่อนไปปลดตะขอบรา ป๊อปปี้จากที่

เลียเลือดขอฟางเริ่มเปลี่ยนเป็นจูบ และดูดเม้มไปตามตัวสวยอย่างหื่นกระหาย ร่างกายเขาตอนนี้

เหมือนหยุดไม่ได้ เหมือนกับต้องการฟางมากกว่าเลือด เขาต้องการเธอมากกว่านี้

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่ป๊อป”ฟางร้องออกมาเมื่อถูกดันลงไปนอนกับฟูก มือหนากระชากบราสีสวยของฟางออแล้ว

โยนไปพ้นๆทาง เผยให้เห็นอกสวยของฟาง ฟางหน้าแดงจัดเมื่อถูกจ้องก่อนจะกัดฟันเมื่อป๊อปปี้ก้ม

ลงดูดเม้มอกสวยของฟางสลับข้างไปมาเหมือนกับเขาดูดเลือกของเธอ ฟางที่ทนความเสียวและ

ความต้องการในหัวใจตัวเองไม่ไหวก็ตวัดมือสวยไปกอดรัดป๊อปปี้และเริ่มลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง

ป๊อปปี้เมื่อถูกกระตุ้นอารมณ์แล้วเหมือนกลับเปิดสวิตช์ความต้องการจากก้นบึ้งหัวใจมากขึ้นก็จูบไล้

ลงมาถึงหน้าท้องแบนรายของฟางและเลียไปทั่งจนฟางรู้สึกขนลุก ก่อนกางเกงผ้ายืดของฟางจะถูก

ถอดลงไปพร้อมกับชั้นในสีสวย

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่ป๊อป ยะ อย่าตรงนั้น”ฟางแทบครางเมื่อป๊อปปี้ก้มลงสัมผัสชมกลางกุหลาบสวยของตน ก่อน

ลิ้นจะเลียตรงจุดเสียวของฟาง จนฟ้างต้องขยุ้มที่ผมดำของป๊อปปี้ บิดไปมาด้วยความเสียว

 

 

 

 

 

“อืม อ๊า”ฟางเมื่อถึงฝั่งฝันไปแล้วครั้งหนึ่งร้องครางออกมาแล้วหอบหายใจหลับตาพริ้มอย่างเหนื่อย

อ่อน ก่อนจะลืมตาตกใจเมื่อป๊อปปี้กระแทกแกนกลางเข้ามาในตัวเอง ฟางมองป๊อปปี้แล้วหน้าแดง

พบว่าชายหนุ่มถอดกางเกงยีนส์ของเขาไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ป๊อปปี้ดันสะโพกฟางเข้าไปหาตัวเอง

สุดแรง

 

 

 

 

 

“กรี๊ด พี่ป๊อปฟางเจ็บ”ฟางผวากอดป๊อปปี้แน่นแล้วร้องออกมา ป๊อปปี้จึงบดจูบเพื่อปิดปากฟาง ก่อน

จะแช่แกนกลางสักพักก่อนฟางเริ่มปรับตัวได้แล้วค่อยๆขยับตัวเข้าไปและบีบรัดแกนกลางป๊อปปี้แน่น

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะๆ”ฟางร้องครางตามแรงกระแทกในสะโพกของป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก้มลงดูดเม้มอกสวยของฟางจนฟาง

ร้องครางไม่หยุดเพราะความเสียวและพยายามเด้งสะโพกตอบรับชายหนุ่มเช่นกัน ป๊อปปี้รับกับ

สัมผัสในตัวของฟางที่บีบรัดเขาทำให้ชายหนุ่มแทบคลั่งและซอยสะโพกเร็วขึ้น มือหน้าจิกลงที่ฟูก

แล้วกดกรงเล็บจนนุ่นที่ฟูกนั้นกระจุยออกมา แต่ไม่มีท่าทีที่ทั้งคู่จะหยุด ทั้งคู่ร้องครางออกมาและ

พลิกตัวสลับกันอยู่บนอยู่ล่างไปมา

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะๆ อ๊า”ฟางที่ร้องครางเพราะถึงจุดหมายไปแล้วกี่ครั้งต่อกี่ครั้งแต่ป๊อปปี้ไม่มีท่าจะหยุด ก่อนจะ

พลิกฟางมาอยู่ด้านบนแล้วบีบเคล้นสะโพกบางของฟางที่ขย่มแกนกลางของเขาอย่างร้อนแรง

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่ป๊อป ฟางรักพี่ป๊อปนะ”ฟางร้องครางออกมาอีกครั้งเมื่อป๊อปปี้กระแทกแกนกลางมาไม่หยุด

ก่อนจะฉีดสายธารสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวของฟาง แล้วทั้งคู่ก็ร้องครางออกมาพร้อมกัน

 

 

 

 

 

 

บอกแล้วว่าตอนต่อไปเสียเลือดกันจริงๆ55555

 

 

บอกเลยว่าป๊อปปี้ใจร้ายกับฟางดีอีกนะจ้ะ เอ๊ะ รึว่าใจดี ไม่บอกดีกว่า

 

 

อยากรู้ก็เม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆนะ