รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันผับนี่นาเขื่อน”ฟางเดินตามเขื่อนเข้ามาที่ผับหรูแห่งหนึ่งพร้อมกับเควิน

 

 

 

 

“แน่นอน ชั้นน่ะมาที่นี่ประจำหายห่วงได้เลยเพราะที่นี่ไม่มีแวมไพร์เกรดBหรอก เจ้าของที่นี่น่ะเพื่อน

ชั้นเอง แถมล่างนั่นนะ มีพวกผู้พิทักษ์แวมไพร์ชั้นสูงเยอะจะตาย”เขื่อนพูดแล้วพาฟางมาชั้นบนของ

ผับแล้วชี้ให้ฟางดูที่ชั้นล่างว่ามีพวกผู้พิทักษ์แวมไพร์แบบเขื่อนและเควินปะปนกับลูกค้าในผับนี้

 

 

 

 

 

 

“ทีนี้กาปลดปล่อยกันให้สุดๆไปเลยละกันนะ”เควินยิ้มก่อนจะสั่งค๊อกเทลสีสวยให้ฟางส่วนตัวเอง

และเขื่อนสั่งเบียร์มากินด้วยกัน

 

 

 

 

 

“เห้ย ฟาง”เขื่อนตกใจเมื่อฟางคว้าแก้วเขามาดื่มจนหมดแก้ว

 

 

 

 

 

 

“เอาแก้วให้ฟางอีกแก้ว วันนี้ฟางจะเมา”ฟางพูดแล้วปาดน้ำตา เขื่อนและเควินมองหน้ากันก่อนจะ

ยอมให้ฟางดื่มเบียร์กับพวกตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไม ฮึก ช้านเป็นคู่แท้ของพี่ป๊อปนะ ทำไมพี่ป๊อปต้องทำแบบนี้กับช้าน ดูสิ ดูนี่ ด้ายแดงมันผูกคู่

กันอยู่นะ”ฟางเมื่อดื่มไปสักพักก็เริ่มเมาไม่รู้เรื่องจนเควินต้องประคองฟางไว้ทันที

 

 

 

 

“ฝากฟางไว้แปปนะ เดี๋ยวชั้นไปเอาอะไรร้อนๆมาให้ฟางกินจะได้สร่างแล้วก็กลับกัน”เขื่อนพูดแล้ว

ลุกขึ้นลงมาชั้นล่างของผับ แต่สายตากลับหันไปเห็นสาวน้อยคนหนึ่งที่นั่งที่บาร์น้ำ

 

 

 

 

“ที่นี่มันถิ่นชั้น ปิศาจอย่างเธอกล้ามากนะที่เข้ามาที่นี่น่ะ”เขื่อนเดินไปหาเฟย์ทันที

 

 

 

 

“ทำตัวอย่างกับเป็นเจ้าของ หลีกไปนะ ไอ้หมารับใช้”เฟย์พูดแล้วผลักเขื่อนแต่เขื่อนรวบตัวเฟย์เอา

ไว้

 

 

 

 

 

“อย่ามาอวดดีกับชั้น ปากดีแบบนี้น่ะระวังเถอะจะโดนดี”เขื่อนว่า

 

 

 

 

“แกจะทำอะไร อย่าลืมสิว่าชั้นเป็นใครไอ้หมารับใช้”เฟย์เยาะก่อนจะซัดพลังใส่เขื่อน จนเซล้ม

เขื่อนโมโหแล้วพุ่งเข้าหาเฟย์ที่กำลังจะออกร้านทำให้ทั้งคู่ชนกันแล้วกระเด็นเข้าไปในห้องเก็บเหล้า

เล็กๆ

 

 

 

 

 

“มาหาเรื่องกันถึงถิ่นแบบนี้ อย่าคิดเลยว่าจะออกไปดีๆ”เขื่อนพูดอย่างโกรธจัด

 

 

 

 

“ทำไม ชั้นกลัวนายตายล่ะ ชั้นเป็นใครนายเป็นใครดูก็รู้ว่านายทำอะไรชั้นนะ ชั้นตั้งรับนายไปหมด

ล่ะ”เฟย์ยิ้มเยาะเพราะตัวเองเป็นปิศาจ มนุษย์ธรรมดาอย่างเขื่อนก็เก่งแค่เรื่องต่อสู้นั่นล่ะจะมีพลัง

อะไรเทียบเท่าเธอ

 

 

 

 

“งั้นหรอ อย่าดูถูกพลังของมนุษย์ก็แล้วกันยัยแมวเหมียว”เขื่อนพูดแล้วมองเกาะออกของเฟย์ที่

ไหลร่นมาจนเห็นร่องอกก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

 

 

 

 

“นายทำอะไรชั้นไม่ได้หรอ อื้อ”เฟย์ไม่ทันจะพูดจบเขื่อนก็บดจูบเฟย์ทันทีก่อนจะดันลิ้นเขาไป

หยอกล้อในโพรงปากสวยของเฟย์ก่อนมือหน้าจะลูบไล้ไปทั่วตัวของเฟย์เพื่อปลุกอารมณ์ เฟย์เองที่

ไม่เคยถูกใครทำแบบนี้กับเธอมาก่อนเพราะความทรงจำก่อนที่จะเป็นปีศาจเธอก็แค่เด็ก ม.ปลาย

เท่านั้น

 

 

 

 

 

 

“อืมม”เฟย์เริ่มหวั่นไหวกับรสจูบที่เขื่อนมอบให้ก็หลับตาพริ้มแล้วเลิกทุบหลังเขื่อนแล้วกอดเขื่อน

แทน

 

 

 

 

 

“เห็นมั้ย บอกแล้วว่าอย่าดูถูกพลังมนุษย์”ก่อนที่เขื่อนจะทำอะไรเฟย์ไปมากกว่านั้น เขื่อนก็ถอนจูบ

เฟย์ออกมาแล้วกระซิบข้างหูเฟย์ที่หลับตาพริ้ม ทำให้เฟย์ได้สติทันที

 

 

 

 

 

 

“แก ไอ้มนุษย์ชั้นต่ำ”เฟย์ตกใจแล้วชกหน้าเขื่อนจนล้มก่อนจะวิ่งออกไปทันที แวบนึงเขื่อนมองเฟย์

ที่พึ่งชกตัวเองไปก็แอบขำที่ท่าทางของปิศาจร้ายจะเหมือนกับเด็กน้อยที่ถูกขโมยจูบแรกไม่มีผิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมไปนานเนี่ยพี่เขื่อน”เควินที่พยายามห้ามฟางไม่ให้ดื่มเบียร์อีกก็พูดพลางมองหาเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“เควินน้องเขื่อนใช่ป่ะ ช่วยพี่หน่อยๆ”เจ้าของร้านเพื่อนเขื่อนที่หามผู้หญิงขี้เมาคนหนึ่งรีบพูดก่อนที่

เควินจะผละจากฟางแล้วเข้าไปอุ้มสาวน้อยคนนั้น

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพี่ฝากเก็บยัยขี้เมาคนนี้หน่อยนะ อ้อ ถ้าน้องคนนั้นเมาก็เอามานอนพกที่ห้องนี้ก่อน

ก็ได้”เจ้าของร้านไขกุญแจเปิดห้องพักชั้น2ให้เควินพาสาวสวยคนนั้นเข้าไปนอนบนเตียง ก่อนเควิน

จะรีบอุ้มฟางเข้ามานอนข้างๆสาวสวยคนนั้นที่เมาหลับไม่ได้สติ

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ผู้หยิงยุคใหม่ต้องเมาแอ๋แบบนี้รึไง”เควินมองฟางและสาวสวยคนนั้นพลางส่ายหน้า

 

 

 

 

“เห้ย”เควินต้องร้องเมื่อสาวสวยคนนั้นลุกขึ้นมามองหน้าเขา ก่อนจะร้องไห้ออกมา เควินรีบปลอบ

สาวสวยคนนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ ใจร้ายที่สุดพี่ตูนทิ้งแบมทำไมอ่า”แบมร้องไห้โวยวายจนเควินต้องกอดปลอบ

 

 

 

 

“เห้อ อกหักแล้วกินเหล้าเนี่ยนะ”เควินบ่นเมื่อมองฟางและสาวน้อยในอ้อมกอดที่เมาอยู่

 

 

 

 

 

“อ้วกก”แบมอ้วกใส่เสื้อตัวเองและเควินทันที

 

 

 

 

 

“เห้ยเธอ”เควินตกใจเผลอผลักแบมออกห่างทำให้แบมอ้วใส่เสื้อของฟางที่เมาหลับอยู่

 

 

 

 

 

“ตายแล้ว ยัยขี้เมาเอ้ย”เควินพูดก่อนจะวิ่งไปบอกให้เด็กเสิร์ฟเข้ามาเคลียร์

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะครับ”เควินพูดแล้วมองตัวเองที่ใส่เสื้อกล้ามกับบ๊อกเซอร์แล้วฟางกับแบมใส่เพียงชุด

คลุมอาบน้ำเพราะเสื้อผ้าที่เปื้อนอ้วกของพวกเขาถูกส่งซักกว่าจะได้ก็พรุ่งนี้เช้า

 

 

 

“เห้อ”เควินนอนลงข้างแบมที่นอนระหว่างเขาและฟางก็ถอนหายใจ แล้วจู่ๆแบมก็พลิกตัวมานอนก

อดเควิน ทำให้เควินมองแบมที่เมาอยู่ก็แอบยิ้มก่อนจะหลับตาลง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พวกฟางหายไปไหนทำไมป่านนี้ไม่ลงมาไปทำงาน”ป๊อปปี้เดินออกมาจากชั้นใต้ดินในวันต่อมา

พบว่าชั้นล่างเงียบสงัดไม่มีเสียงพูดคุยของฟาง เขื่อนและเควินก็หันไปเจอโบว์ที่กำลังดูดฝุ่นก็ถาม

ขึ้น

 

 

 

 

 

“เอ๋ คุณฟาง โบว์ก็นึกว่าคุณฟางไปทำงานแล้วนี่คะ เห็นว่ารถของพี่เขื่อนก็ไม่อยู่ด้วย”โบว์พูด

 

 

 

 

“อะไร นี่พวกนั้นหายไปไหนกันน่ะ”ป๊อปปี้พูดอย่างหัวเสีย

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าป๊อปทำไมหัวเสียแบบนี้”จินนี่ถามป๊อปปี้เมื่อเดินออกมาเห็น

 

 

 

 

“ก็ที่รักของเค้าหายไปไง ตัวสำรองอย่างเธออย่ามาสอด”กวินเห็นินนี่เดินไปหาป๊อปปี้ก็แขวะ

 

 

 

 

“หุบปากซะกวิน”จินนี่หันไปสั่งกวินทำให้กวินเงียบลงไป

 

 

 

 

 

“อะไรนะ นอนที่ผับ ทำไมเถลไถลแบบนี้ เดี๋ยวชั้นจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ”ป๊อปปี้โทรคุยกับเขื่อนเมื่อรู้เรื่อง

ว่าทั้ง3คนไปกินเหล้าแล้วเมาหลับก็รีบว่าทันที

 

 

 

 

 

 

“ถ้าป๊อปจะไปหาเขื่อนกับน้องฟางจินนี่ไปด้วยค่ะ เบื่อสภาพแวดล้อมแถวนี้อยู่พอดี”จินนี่พูดแล้ว

คล้องแขนป๊อปปี้เดินออกไป ป๊อปปี้มองกวินและมองจินนี่สลับกันก่อนจะขับรถมาถึงผับหรูที่ว่า โชค

ดีที่ผับนี้เปิดสำหรับแวมไพร์ชั้นสูงด้วยเลยทำให้ป๊อปปี้เข้าออกได้อย่างไม่ต้องปิดบังตัวเองว่าตัวเอง

เป็นใคร

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ปวดหัวจัง”แบมลืมตาตื่นมาพบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดชายแปลกหน้าก็หน้าแดงจัดก่อนจะแงะ

ตัวเองออกากกวินแล้วเดินเซไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำโดยไม่รู้เลยว่าป๊อปปี้และจินนี่กำลังเดินขึ้น

ไปหาพวกเควินที่เมาหลับอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

ป๊อปปี้เปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วตกใจเมื่อเห็นฟางในชุดคลุมอาบน้ำอยู่บนเตียงนอนเตียงเดีย

วกับเควินที่ใส่แค่เสื้อกล้ามและบ๊อกเซอร์

 

 

 

 

“น้องฟาง เควิน”จินนี่พูดเสียงดังทำให้เควินลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนฟาง

 

 

 

 

“เอ่อ คุณชาย คุณจินนี่เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะครับ”เควินพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้พุ่งเข้าไปชกเควินจนล้มตกเตียงทันทีก่อนจะขึ้นคร่อมชกเควินรัวไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

“น้องฟาง ตื่นค่ะ”จินนี่ที่ตกใจกับป๊อปปี้ก็หันไปสั่งฟาง

 

 

 

 

 

“อื้อ ปวดหัวอ่ะ เควินไม่เอาแล้วนะ”ฟางงัวเงียแล้วพูดป๊อปปี้ได้ยินก็หันไปชกเควิน เควินที่ไม่กล้า

ทำอะไรป๊อปปี้ก็ทำได้แค่เอามือปัดป้อง

 

 

 

 

 

 

“คุณชายพอก่อนครับอย่าทำเควิน”เขื่อนตกใจที่ป๊อปปี้ทำร้ายเควินที่เขารักเหมือนน้องชายแท้ๆก็รีบ

เข้ามาห้าม แต่ป๊อปปี้ที่โกรธจัดอยู่ก็หันมาผลักเขื่อนจนกระเด็นติดผนังจนเสื้อผ้าที่เขื่อนไปเอามา

หล่นกระเด็น

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ พอได้แล้ว”จินนี่เห็นว่าเรื่องงชักไปกันใหญ่ก็รีบสั่งป๊อปปี้ทำให้ชายหนุ่มหยุดชะงัก เขื่อน

เห็นป๊อปปี้ที่ปล่อยตัวเควินแล้วก็รีบประคองเควินขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

“ไปใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้ซะ”ป๊อปปี้หันไปสั่งเควินแล้วหันไปมองฟางด้วยสายตาเย็นชา ฟางที่งัวเงียตื่น

มาแล้วมีจินนี่ประคองก็สบตากับป๊อปปี้แล้วรู้สึกได้ว่าสายตาคู่นี้ทำให้เธอปวดใจเหลือเกิน

 

 

 

 

 

“คุณป๊อป เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะครับ”เควินพยายามจะพูดให้ป๊อปปี้ฟัง

 

 

 

 

 

“หุบปากซะ จัดการตัวเองให้เรียบร้อยทั้งคู่แล้วก็กลับไปเคลียร์ที่ปราสาท อย่าให้ชั้นต้องอับอายไป

มากกว่านี้เลย”ป๊อปปี้พูดเสียงแข็งแล้วเดินปึงปังออกห้องไป

 

 

 

 

 

 

 

แกรก

 

 

 

 

 

เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำให้ทุกคนหันไปเห็นแบมที่พยุงตัวที่แฮ้งค์อย่างหนักออกมาจากห้องน้ำ

 

 

 

 

“ทุกคน ชั้นปวดหัวมียาแก้แฮ้งค์มั้ย”แบมหันไปถามทุกคน จินนี่แทบเหวอเมื่อจู่ๆแบมก็เป็นลมล้ม

พับไปต่อหน้าทุกคน

 

 

 

 

 

 

“ผมบอกแล้วไงครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้”เควินพูดแล้วพลางถอนหายใจก่อนจะใส่เสื้อผ้าตัวเองแล้ว

เดินไปอุ้มแบมที่เป็นลมทันที โดยที่ฟางก็ใส่เสื้อผ้าของตัวเองและรู้สึกหนาวๆร้อนๆทันทีเมื่อคิดถึง

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

อยากให้คู่กับเควินนักก็จัดให้เลยไงล่ะ หึๆ ตอนนี้ปล่อยเรื่องของเขื่อนเฟย์บ้างนะ พักเรื่องของโทโมะแก้วไปก่อน ส่วนคู่หลักก็เป็นอย่างนี้ล่ะ

 

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตนะ ไม่งั้นวันนี้ไรตเอร์จะหนีไปเล่นน้ำและไม่อัพให้อีกคอยดู