รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไงสวยมั้ยป๊อป ฟาง”จินนี่เดินออกมาในชุดราตรีเว้าเห็นแผ่นหลังขาวเนียน ผมยาวสยายถูก

เกล้าขึ้นมาให้ดูน่ามองมากยิ่งขึ้น

 

 

 

 

 

“ว้าวคุณจินนี่สวยมากเลยค่ะ แบบนี้พี่ป๊อปของเป็นผู้ชายที่น่าอิจฉามากในงานแน่ๆที่ควงคู่มากับพี่

ป๊อปแบบนี้”ฟางพูดแล้วหันไปยิ้มให้กับป๊อปปี้ที่นั่งรอจินนี่ไปเปลี่ยนชุด

 

 

 

 

 

 

“มาชมแบบนี้จินนี่ก็เขินเหมือนกันนะฟาง มาๆ ฟางเองก็ควรจะไปงานเลี้ยงนี้นะ”จินนี่พูด

 

 

 

 

 

“โห แต่นี่มันงานเลี้ยงของพวกแวมไพร์ ฟางเป็นมนุษย์ไม่เหมาะหรอกค่ะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีแต่ ป๊อป ให้ฟางไปด้วยนะ และอีกอย่างฟางก็ไม่ได้ไปคนเดียว มีแก้ว มีเขื่อนแล้วก็เควินที่

ไม่ใช่แวมไพร์ก็ไปด้วยนะ และอีกอย่างจะไปกลัวอะไร เพราะฟางมีเกราะป้องกันจากป๊อปปี้อยู่แล้ว

นะ ไปเถอะๆ เดี๋ยวชั้นพาไปเลือดชุดที่ห้องชั้นนะ เอ แบบฟางต้องเดรสสั้น แก้วต้องเดรสยาว มา

นี่ๆ”นนี่พูดยาวเหยียดก่อนจะเริ่มทำให้ฟางและแก้วคล้อยตาม ตามนิพลังวิเศษของเธอ ป๊อปปี้มอง

จินนี่ที่ลากแก้วและฟางไปก็จำเพราะเวลาจินนี่ขอร้องใครทีไร สุดท้ายทุกคนก็จะปฏิเสธไม่ได้สักราย

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไงบ้างป๊อป น้องฟางน่ารักมั้ย”จินนี่ดันตัวฟางมาให้ป๊อปปี้ดู ชุดเดรสเลยเข่าพองๆสีขาวเหมือน

กับนางฟ้าทำให้ป๊อปปี้มองแล้วยิ้มทันที

 

 

 

 

 

“ก็น่ารักนะ แต่ผมน่ะ ต้องเก็บแบบนี้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงฟางมานั่งที่โซฟาข้างๆแล้วก็ม้วนเก็บด้วย

ปิ่นปักผมรูปกุหลายสีเงินเกล้าเก็บให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ งานเลี้ยงของแวมไพร์แต่กลับพามนุษย์ไปคงสนุกพิลึก”แจมแขวะ

 

 

 

 

 

“แล้วพวกชั้นจะไปมันกงการอะไรของเธอ ยัยผีดิบจอมยั่ว”แก้วในชุดเดรสยาวสีม่วงเข้มพูดชึ้นก่อน

จะลงมาด้านล่าง กวินมองแก้วแล้วยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าที่ถูกแต่งหน้าอ่อนๆ แต่ชวนน่ามอง สมกับเป็น

สาวน้อยที่ยังบริสุทธิ์จริงๆนะแก้ว

 

 

 

 

 

 

“มองแบบนี้คุณกวินคงอยากจะกินนังมนุษย์นั่นทั้งตัวสินะคะ”แจมพูดกับกวินเบาๆเมื่อเห็นกวินมอง

แก้ว

 

 

 

 

 

“ของแบบนี้มันก็น่าลองไม่ใช่หรอ เผลอๆได้ตัวแล้วก็ได้เลือด”กวินพูดแล้วยิ้ม จินนี่รู้สึกถึงบางอย่าง

จึงหันกลับไปมองกวินและแจมอย่างไม่ค่อยไว้ใจ

 

 

 

 

 

 

“ไปกันเถอะค่ะป๊อป น้องฟาง แก้ว อ้อ แจมกับกวินไปในรถอีกคันได้นะเห็นสนิทกัน พอดีว่ารถคันนี้

เต็มแล้ว”จินนี่พูดจบก็คล้องแขนป๊อปปี้และฟางไปที่รถทันที ก่อนที่เขื่อนและเควินจะเดินตามไป

พร้อมแก้ว

 

 

 

 

 

 

“ไปกันเถอะค่ะ แครอลอยากนอนแล้ว”แครอลดึงแขนกวินแล้วให้แมพาเธอไปนอนส่วนแจมและ

กวินก็ตามออกไปเมื่อส่งแครอลนอนแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พี่ป๊อป ฟางว่าฟางไม่เข้าไปดีกว่า” ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 “เอ้า ทำไมล่ะฟาง อย่ากังวลเลย เพราะแวมไพร์ในงานนี้ก็มีแต่พวกแวมไพร์ชั้นสูง เค้าทานเลือด

จากถุงเลือดเหมือนๆกับพวกพี่นี่ล่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“อย่าว่าแต่ฟางเลย แก้วเองก็จั้กจี้ยังไงไม่รู้ถ้าจะเข้าไปในงานเลี้ยงแล้วรู้ว่าในงานเลี้ยงน่ะไม่ใช่

คน”แก้วพูดพลางมองแวมไพร์ที่เดินเข้าไปในงานมองฟางและแก้วด้วยสายตาแปลกๆ

 

 

 

 

 

“จะเป็นไรไปคุณแก้ว คุณฟาง มีผมกับพี่เขื่อนปกป้องคุณๆอยู่นะฮะ”เควินพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

“งั้นเอาแบบนี้มั้ยป๊อป มันมีห้องรับรองอยู่ข้างๆห้องจัดเลี้ยง พาน้องๆไปนั่งรอในห้องนั้นก็ได้นะ”จินนี่

พูดก่อนจะพาแก้ว ฟาง เขื่อนและเควินไปอยู่ในห้องนั้น ส่วนเธอกับป๊อปปี้เข้าไปในงานเลี้ยง

 

 

 

 

 

 

 

 

“หิวมั้ยแก้ว ฟาง”เขื่อนถามเมื่อเห็นแก้วกับฟางทำหน้าเซ็งๆมองดูโน่นนี่ในห้องรับรอง

 

 

 

 

 

“หิวสิ ก็ออกมานะ พวกเราไม่ได้กินอะไรเลยนิ”แก้วตอบแทน เขื่อนหัวเราะก่อนจะลุกออกไปหา

อะไรให้2สาวกิน แก้ว ฟางจึงอยู่กับเควิน

 

 

 

 

 

 

 

“อุตส่าห์มาถึงงานแล้ว ไม่เห็นออกไปสนุกด้านนอกเลย เห้อ สงสารคุณป๊อปจังที่อยากจะเปิดตัว

น้องสาวสุดที่รัก แต่น้องสาวก็ดันเป็นโรคกลัวแวมไพร์ รับสภาพพี่ชายเป็นอยู่ไม่ได้”แจมเดินเข้ามา

ในห้องแล้วว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ที่ชั้นไม่เข้าไปเพราะว่าชั้นรู้ว่ามันไม่เหมาะหรอกถ้าชั้นะไปในนั้น”ฟางว่ากลับ

 

 

 

 

 

 

“อ้อ หรอ รู้ตัวด้วยนิว่าไม่เหมาะจะอยู่ที่นี่ ทำไมเธอไม่ไปๆให้พ้นๆจากพวกเราสักที”แจมไล่ก่อนจะ

ผลักฟาง

 

 

 

 

 

“นี่มันจะมากไปแล้วนะ”แก้วประคองฟางขึ้นมาแล้วโวยวาย

 

 

 

 

 

 

“หรือว่าไม่จริง ก็อีกแค่ถุงเลือดมีชีวิต2ถุง บางทีเผลอๆที่คุณป๊อปเก็บพวกเธอไว้เพราะต้องการจะ

เอาไปเป็นบ่อเลือด เอาไว้กินแก้ขัดเท่านั้นล่ะ”แจมเยาะ ฟางชะงักก่อนจะเอามือลูบที่ต้นคอตัวเอง

เบาๆ

 

 

 

 

 

 

“เหลวไหล พี่ป๊อปไม่มีทางทำแบบนั้น หลีกไป”ฟางพูดก่อนจะเดินหนีออกไปเข้าห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ในงานนี้มีสาวมนุษย์มาเดินแบบนี้ด้วยหรอ”แวมไพร์2ตัวเดินออกมาแล้วพูด

 

 

 

 

 

“ขอหน่อยทางค่ะ”ฟางพยายามไม่สนใจแล้วเดินหนีแต่ถูกล๊อคตัวไม่ให้ไปไหน

 

 

 

 

 

“จะไปไหนละจ้ะ สวยๆหวานๆแบบนี้เลือดคงจะหวาน”แวมไพร์ตัวนั้นพูด

 

 

 

 

 

“อย่านะ ถ้าพวกคุณดื่มเลือดชั้นไปก็จะต้องกลายเป็นแวมไพร์กระหายเลือดนะคะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“โอ้ะ โอ รู้เรื่องพวกเราด้วยว่5555 ฉลาดแบบนี้แสดงว่าต้องเป็นถุงเลือดของใครในงานแน่ๆ เอ

แล้วยิ่งสวยๆแบบนี้เนี่ยคงจะไม่ได้หวังแค่ดื่มเลือดอย่างเดียวแล้วล่ะมั้ง”แวมไพร์อีกตัวพูดก่อนจะยิ้ม

กรุ้มกริ่มกับเพื่อน

 

 

 

 

 

“อย่าคิดอะไรบ้าๆนะ หลีกทางค่ะ”ฟางพูดแล้วพยายามจะหนีแต่ไปไหนไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“ผมว่าพวกคุณทำน้องสาวผมกลัวไปหมดแล้วนะครับ”ป๊อปปี้เดินออกมาแล้วพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

“โอ้ะ โอ นึกว่าสาวน้อยคนนี้เป็นถุงเลือดของใคร ที่แท้ก็เป็นถุงเลือดของคุณชายเลือดบริสุทธ์นี่เอง

แหม สวยๆแบบนี้ก็แบ่งๆกันเชยชมหน่อยสิครับ”แวมไพร์2ตัวหัวเราะและพูดจาล่วงเกินฟาง

 

 

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้โมโหผลักแวมไพร์2ตัวนั้นกระเด็นติดผนัง

 

 

 

 

 

 

“มันจะมากไปแล้วนะ แกอยากตายใช่มั้ยว้ะป๊อปปี้”แวมไพร์2ตัวพูดก่อนจะเรียกลูกน้องตัวเองมา

ล้อมรอบป๊อปปี้ไว้ ป๊อปปี้รีบดึงฟางไปไว้ด้านหลังเขาเพื่อปกป้องฟางไว้

 

 

 

 

 

 

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ นี่มันอะไรกัน”เสียงของแวมไพร์อาวุโสท่านหนึ่งพูด พวกแวมไพร์ที่มาหาเรื่อง

ป๊อปปี้กับฟางก็รีบถอยไปรวมกันก่อนนะรีบทำความเคารพ

 

 

 

 

 

“นี่คงจะหาเรื่องป๊อปปี้อีกแล้วล่ะสิธามไท เคนตะ”จินนี่ที่เดินมากับแวมไพร์อาวุโสก็พูดขึ้น

 

 

 

 

“เหอะ ก็เพราะคู่หมั้นเธอนั่นล่ะจินนี่ที่ห่วงยัยถุงเลือดเดินได้นั่นแล้วทำร้ายพวกั้นก่อน”เคนตะ

โวยวาย

 

 

 

 

 

“ที่ปกป้องแบบนี้เพราะว่าต้องมีซัมติงกันแน่ๆ หึ คอยดูเถอะ เธอน่ะจะถูกสวมเขา”ธามไทเยาะ

 

 

 

 

 

 

“เงียบไปเลยดีกว่าถ้านายไม่รู้อะไร”ฟางโมโหแทนป๊อปปี้ก็รีบว่าเคนตะและธามไท ทั้งคู่นิ่งมองตรา

พระอาทิตย์ที่โผล่มาจากเนินอกของฟางก็ยิ้มเยาะพลางมองินนี่และป๊อปปี้สลับกัน

 

 

 

 

 

 

“ฟางเป็นน้องสาวของป๊อปปี้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ ไม่แปลกที่ป๊อปปี้จะปกป้องดูแลน้องของเค้า ไม่

เหมือนกับพวกนายที่มาจากตระกูลเลือดบริสุทธ์เหมือนกันแต่ดันชอบกัดกันอย่างกับหมา”กวินเดิน

เข้ามาแล้วว่า

 

 

 

 

“ไอ้กวิน อยากมีเรื่องหรอห้ะ”เคนตะโวยวาย

 

 

 

 

 

“พอ เลิกทะเลาะกันเองสักทีเป็นพวกเลือดบริสุทธ์เหมือนกันยังจะทะเลาะกันอีก ตอนนี้พวก

เกรดBน่ะเข้มแข็งมากขึ้นแทนที่จะสามัคคีกัน กลับมาทะเลาะกันแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน”ผู้อาวุโสดุ

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษครับ”เคนตะ ธามไทและป๊อปปี้พูด ผู้อาวุโสถอนหายใจก่อนจะให้จินนี่ประคองพากลับ

เข้าไปในงาน กวินมองแล้วเดินตามไป

 

 

 

 

“เดี๋ยวค่ะ คุณตาทำของตก”ฟางเรียกก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าไปให้ผู้อาวุโส

 

 

 

 

 

“หนูนี่มีจิตใจดีจริงๆ เหมือนกับแม่ไม่มีผิด”ผู้อาวุโสรับผ้าเช็ดหน้าจากมือฟางแล้วเหมือนเห็นอะไร

บางอย่างก่อนจะยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนแล้วเดินกลับไป

 

 

 

 

 

 

“คุณตาเค้ารู้จักกับแม่เราด้วยหรอพี่ป๊อป”ฟางหันไปถามป๊อปปี้

 

 

 

 

“คงงั้นมั้ง”ป๊อปปี้พูดเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางเดินกลับไปจะเข้าห้องรับรองต้องร้องเมื่อเดินแล้วรองเท้าส้นหัก

 

 

 

 

 

“นี่น้ำหนักเกินใช่มั้ยเนี่ยๆดูสิส้นสูงหักเลย”ป๊อปปี้มองฟางที่ถอดส้นสูงมามองด้วยความเสียดายก็อด

หัวเราะไม่ได้

 

 

 

 

“รองเท้าคุณจินนี่ด้วยอ่ะพี่ป๊อป ฟางต้องโดนดุแน่ๆเลย”ฟางทำหน้าจ๋อยลงไป

 

 

 

 

 

“มานี่ม้ะ เดี๋ยวพี่ดูให้”ป๊อปปี้จูงฟางมานั่งที่น้ำพุในสวนข้างงานแล้วดึงส้นรองเท้าออกทั้ง2ข้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวคู่นี้พี่ซื้อคืนจินนี่เค้าก็ได้ เอาเราใส่สบายดีกว่าเนาะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะก้มใส่รองเท้าให้ฟาง

 

 

 

 

 

“เห็นน้ำพุแล้วคิดถึงน้ำพุที่สวนสาธารณะที่หมู่บ้านเราเลยเนาะพี่ป๊อป”ฟางพูดแล้วเอามือวักน้ำใน

น้ำพุเล่น

 

 

 

 

 

“นั่นสิ พี่จำได้เลย ตอนเลิกเรียนนะ พี่น่ะชอบแอบมาดำน้ำเล่นด้วยสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วขำกับสมัยเด็ก

ตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“โธ่ ฟางก็นึกว่าจะมีแค่ฟางคนเดียวซะอีก ตอนนั้นนะ ลองลงไปดำน้ำในน้ำพุน่ะมันเย็นมาก”ฟางพูด

แล้วนึกถึงบรรยากาศตอนเด็ก ป๊อปปี้และฟางพูดคุยแล้วหัวเราะให้กันอย่างสนุกสนาน

 

 

 

 

 

 

 

 

“มิน่าล่ะคาลอสถึงฝากป๊อปปี้ไว้กับพงษ์”ผู้อาวุโสพูดแล้วยิ้มเมื่อมองลงมาจากชั้นบนแล้วมองลงมา

เห็นป๊อปปี้และฟางพูดคุยกัน ก่อนจะมองเห็นด้ายสีแดงที่ผูกนิ้วก้อยของทั้งคู่ไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวไปส่งน้องฟางกับแก้วเลยนะป๊อป จินนี่จะไปส่งคุณตา”จินนี่พูดแล้วให้ป๊อปปี้พาพวกของฟาง

และเขื่อนกลับปราสาทไปก่อน โดยไม่รู้เลยว่ากวินและแจมแอบมองแล้วยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ไปนอนได้แล้ว”ป๊อปปี้ดุเมื่อเดินมาเห็นฟางที่อยู่ที่ระเบียงหินกำลังมองดูดาวอยู่

 

 

 

 

 

“อีก10นาทีนะพี่ป๊อป”ฟางพูดแล้วนั่งมองดูดาวจนป๊อปปี้ต้องมานั่งข้างๆ

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำงานสายจะหัวเราะเยาะเลยดูสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วบีบจมูกฟางไว้

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปอ่ะ ดูสิ นั่นดาวหมีใหญ่”ฟางชี้ไปบนฟ้า ป๊อปปี้มองตามจริงสิ ฟางชอบดูดาวนี่นา

 

 

 

 

“ส่วนนี่ก็หมีเล็ก”ฟางพูดแล้วเอานิ่วมาจิ้มที่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ส่วนนี่ก็ดาวกระต่าย”ป๊อปปี้จิ้มที่แก้มฟาง ฟางหันมาจะงับนิ้วป๊อปปี้ แต่ชายหนุ่มชักมือกลับ ฟาง

มองป๊อปปี้ที่หัวเราะก็แอบยิ้มนิดนึงก่อนจะเอาหัวพิงซบที่ไหล่กว้างของป๊อปปี้ ป๊อปปี้ส่ายหน้านิดๆ

แล้วลูบผมฟางอย่างอ่อนโยนแล้วนั่งมองดาวด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่ากวิน”จินนี่ที่ออกมาจากปราสาทขาวของคุณตาอาวุโสก็แปลกใจที่เห็นกวินจะเป็นลมก็

รีบไปประคองชายหนุ่มไว้

 

 

 

 

 

“ขับรถให้หน่อยได้มั้ย สงสัยวันนี้ไม่ได้ดื่มเลือดมาก่อนแน่ๆ”กวินพูดเสียงแหบแห้ง

 

 

 

 

 

“อืม ได้ๆ”จินนี่พูดก่อนจะประคองกวินไปนั่ที่รถแล้วเธอขับรถให้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าวันนั้นชั้นไม่นอกใจเธอเราจะเลิกกันมั้ย”กวินพูดแล้วมองจินนี่ที่กำลังจะสตาร์ทรถ

 

 

 

 

“จะมาพูดอะไรตอนนี้ เราแก้ไขอดีตไม่ได้หรอกนะ”จินนี่ใจแข็งพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“แก้ไขอดีตไม่ได้แต่เปลี่ยนแปลงอนาคตได้นิ”กวินพูดก่อนแจมจะโผล่มาด้านหลังแล้วโปะยาใส่จิน

นี่ สักพักจินนี่ที่สูดยานั้นเข้าไปเต็มแรงก็เริ่มสลึมสลือ มึนงง

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ไวดีจริงๆ สมแล้วที่เป็นยามอมสาวที่พวกมนุษย์ชอบใช้กัน”แจมยิ้มเยาะกับอาการจินนี่แล้วลง

รถไป

 

 

 

 

 

“เธอกลับไปก่อนนะแจม เดี๋ยวคืนนี้ชั้นมีเรื่องจะเคลียร์กับจินนี่เค้ายาว”กวินพูดจบก็หอมแก้มจินนี่

ทันที

 

 

 

 

 

 

“ยะ อย่า”จินนี่ที่สติเริ่มไม่อยู่กับตัวเองพูดครั้งสุดท้ายก่อนจะถูกกวินดันไปไว้เบาะคนนั่งแล้วตัวเอง

ขับแทน

 

 

 

 

 

“อย่าอะไรกันล่ะ เดี๋ยวเราไปรื้อฟื้นความหลังกันนะที่รัก”กวินยิ้มร้ายๆก่อนจะขับรถออกไป

 

 

 

 

 

ถ้าจะแต่งฟิคแนวแวมไพร์ต้องมีความลับเยอะๆสิ จะได้ลุ้น หึๆ

 

 

ส่วนตอนหน้ารับรองว่าสนุกแน่ โทษทีน้าที่ช่วงนี้อััพไม่ค่อยบ่อยอ่ะ