พรหมรักลวงใจ

เคนตะกับจินนี่เริ่มใกล้ชิดกันและดูรักกันมากขึ้น พิมจึงพยายามหาทาง

ใส่ร้ายจินนี่

"เดี๋ยวนี้ หน้าตาสดชื่นขึ้นนะคะ"พิมเดินมาหา จินนี่ที่กำลังดูกุหลาบอยู่

 

"อ้าว....พิม ฉันนึกว่าเธอย้ายออกไปแล้วซะอีก"

 

"คุณอย่าคิดนะคะ ว่าจะกำจัดพิมออกไปได้"พิมว่า

 

"เธอจะทำอะไร"จินนี่มอง

 

"เดี๋ยวก็รู้ค่ะ"พิมยิ้มร้ายก่อนจะเริ่มตบหน้าตัวเองแล้วยีฟูยุ่งเหยิง

 

"เธอทำบ้าอะไรน่ะพิม"จินนี่รีบเข้าไปห้าม

 

"กรี๊ดดดด...."พิมกรี๊ดออกมาดังลั่น เคนตะที่กำลังคุยงานกับป๊อปปี้อยู่

รีบวิ่งมาดูทันที

 

"คุณเคนตะ ช่วยพิมด้วยค่ะ"พิมรีบพูด

 

"พิม เป็นอะไร"เคนตะประคองพิม

 

"ฉันไม่ได้ทำอะไรพิมเลยนะ"จินนี่บอก

 

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น"ป๊อปปี้ถาม

 

"ก็คุณจินนี่น่ะสิคะ อยู่ดีๆก็มาตบหน้าพิม เขาบอกเขาเกลียดพิมค่ะ"

พิมบอก

 

"ไม่จริงนะ"จินนี่รีบพูด

 

"เอาเถอะ เดี๋ยวค่อยว่ากัน หนูพิมเข้าบ้านไปพักก่อนดีกว่านะ"

เคนตะมองจินนี่อย่างผิดหวังแล้วพาพิมออกไป

 

"แม่ครับ"ป๊อปปี้เป็นห่วงความรู้สึกผู้เป็นแม่

 

"แม่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ป๊อป"จินนี่บอก

 

"เดี๋ยวป๊อปไปคุยกับพ่อให้เองครับแม่"

 

"ไม่ต้องหรอก แม่ชินแล้วล่ะ"จินนี่เอ่ยอย่างช้ำใจ

 

"คุณภาณุคะ"ฟางเดินมาเรียกชายหนุ่ม

 

"งั้นแม่ไปเดินดูกุหลาบหน่อยล่ะกัน"จินนี่ออกไปทันที

 

"มีอะไรเหรอ ฟาง"ป๊อปปี้หันไปหาฟาง

 

"คือฟางอยากให้คุณภาณุไปช่วยชิมช็อกโกแลตกลิ่นกุหลาบที่ฟางหัด

ทำน่ะค่ะ"

 

"แค่นี้เนี่ยนะ"ป๊อปปี้เห็นว่ามันไร้สาระมาก

 

"ค่ะ"ฟางยิ้ม เขาถอนหายใจพลางส่ายหน้า

 

"ไว้ก่อนล่ะกัน ตอนนี้ฉันมีเรื่องสำคัญกว่า"

 

"คุณภาณุเดี๋ยวสิคะ"ฟางเรียกแต่ร่างสูงเดินออกไปซะแล้ว

 

"เฮ้อ...."หญิงสาวน้อยใจเดินกลับไปอย่างซึมๆ

 

 

"หมาตัวนี้น่ารักจังเลยอ่ะ"บูมกับเฟย์กำลังเล่นกับสุนัขที่ป๊อปปี้ซื้อให้ฟาง

เลี้ยง

 

"มันชื่อเจ้าบุญหล่นน่ะ ฟางเขาตั้ง"เฟย์บอก

 

"ไง เจ้าบุญหล่น"จู่ๆเขื่อนก็เดินมามาสมทบด้วย

 

"พี่เขื่อนดูสิเจ้าหมานี้น่ารักเนอะ"บูมชอบมาก

 

"ใช่ หมาน่ารักแต่คนน่ะยังไงก็ไม่น่ารัก"เฟย์ว่า

 

"แกพูดถึงใครเหรอเฟย์"บูมถามงงๆ

 

"เออ พรุ่งนี้ธามไทแฟนฉันเขาจะมาเที่ยวไร่จิระคุณด้วยแหละ"เฟย์บอกเสียงใส

 

"แฟน...."เขื่อนเศร้าไปนิดนึง

 

"เอ่อ...เหรอๆ"บูมแอบเห็นสีหน้าของเขื่อน

 

"งั้นฉันเข้าบ้านก่อนนะ"เฟย์เดินอารมณ์ดีเข้าบ้านไป

 

"พี่คิดว่าพี่ควรจะเลิกหวังนะ"เขื่อนว่า

 

"อย่าเพิ่งท้อสิคะ"บูมพยายามบอก

 

"เอาเป็นว่าพี่จะพยายามล่ะกันนะ"เขื่อนพูด

 

"สู้ๆค่ะ"บูมชูสองนิ้วให้ ก่อนจะยิ้มทะเล้น เขื่อนยิ้มก่อนจะลูบผมน้องสาว

ด้วยความเอ็นดู

 

 

"ป๊อปคะ"เสียงหวานอันคุ้นเคยเรียกชื่อเขา ป๊อปปี้หันไปมอง

 

"แบม"ชายหนุ่มชะงัก

 

"ใช่ค่ะ แบมเอง"แบมยิ้ม

 

"แบมมาทำไม"ป๊อปปี้ถาม

 

"แบม ก็มาหาป๊อปไงคะ"

 

"มาหาป๊อปเหรอ"เขามองหน้าแบม

 

"ค่ะ แบมขอโทษนะคะที่พูดอะไรออกไปไม่คิด"

 

"ไม่เป็นไรหรอกครับ"ป๊อปปี้บอก

 

"เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะคะป๊อป"

 

"ขอโทษนะครับ แต่ป๊อปกำลังจะแต่งงาน"

 

"แต่แบมรักป๊อปนะคะ"แบมโผกอดเขาแน่น

 

"แบม...."ร่างสูงอึ้งก่อนจะค่อยๆกอดตอบแบมเพราะลึกๆแล้วเขาก็โหยหา

เธออยู่ไม่น้อย

 

 

 

"คุณภาณุ...."ฟางที่เดินพาบุญหล่นมาเดินเล่นเห็นเข้าก็เสียใจเดินหันหลัง

กลับไปทันที

 

 

อ้าว...พี่ป๊อปงานเข้าแล้วนะครัชฮ่าๆๆ