พรหมรักลวงใจ

ที่โรงพยาบาล

จินนี่ไม่สามารถทิ้งคนที่ตัวเองรักไปได้ เธอคอยดูแลเขาไม่ห่างถึงแม้ว่าเขา

จะไม่ค่อยสนใจเธอแล้วก็ตาม

 

"นี่ คุณก็อาการดีขึ้นแล้ว พรุ่งนี้หมอก็คงให้กลับไปพักที่บ้าน"

 

"อืม ดีแล้วล่ะ อยากกลับไปสูดอากาศที่บ้านจะแย่"เคนตะบอก

 

"แป๊ปนะคะ"จินนี่เดินไปคุยโทรศัพท์

 

(แม่ครับ พ่อเป็นยังไงบ้าง)เสียงโทโมะดังมาตามสาย

 

"อาการดีขึ้นแล้วล่ะ พรุ่งนี้ก็คงกลับได้แล้วลูก"

 

(ดีแล้วล่ะครับ จะได้กลับมาจัดการปัญหาที่บ้านด้วย)

 

"ที่บ้านเกิดอะไรขึ้นโทโมะ"

 

(เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เช้าโมะจะไปรับพ่อกับแม่ที่โรงพยาบาลนะครับ)

 

"จ้ะ ลูก"จินนี่พูดก่อนที่สายจะถูกตัดไป

 

"ใครโทรมาเหรอ จิน"เคนตะถาม

 

"โทโมะโทรมาบอกว่าจะมารับเราพรุ่งนี้เช้าค่ะ"

 

"พรุ่งนี้ฉันก็จะได้ไปเจอหนูพิมแล้ว"เคนตะพูดยิ้มๆเมื่อนึกถึงหน้าของพิม

จินนี่มองหน้าสามีอย่างเศร้าใจ

 

ณ ไร่กุหลาบจิระคุณ

 

"ดูโน้นสิ แก้ว ปลาตัวใหญ่มากเลยเนอะ"ฟางชี้ไปที่ปลาคาร์ฟที่อยู่หลังสวน

 

"ค่ะ คุณป๊อปรักมันมากเลยนะคะ ชอบปลาเอามากๆ"

 

"อีตานั่นมีจิตใจอ่อนโยนกับเขาด้วยเหรอ"ฟางว่า

 

"นินทาอะไรฉันให้มันเบาๆหน่อยก็ได้นะ"ป๊อปปี้เดินเข้ามา

 

"คุณป๊อป ไปดูงานเสร็จแล้วเหรอคะ"แก้วถาม

 

"เสร็จแล้วล่ะ ถ้ายังไม่เสร็จก็คงไม่ได้เดินมาได้ยินคนบางคนที่แอบว่า

คนอื่นลับหลัง"เขาพูด ฟางมองหน้าทันที

 

"เหรอคะ แต่ฟางยังไม่ได้เอ่ยชื่อคุณออกมาเลยนะคะ คุณภาณุ"

 

"นี่ เธอกวนประสาทฉันเหรอ ฟาง"ป๊อปปี้มองหน้า

 

"เปล่านี่คะ"ฟางทำหน้าตายก่อนจะหันไปดูปลาต่อ

 

"เปล่าอะไร เมื่อกี้ฉันได้ยินเต็มสองหูยังจะกล้าเถียงอีกเหรอ"

 

"ฟางไม่ได้เถียงนะ"ฟางโวย

 

"นั่นไงๆ อย่างงี้แต่งไปไม่แย่เหรอเนี่ย"ป๊อปปี้ว่า

 

"คุณป๊อปจะแต่งงานกับคุณฟางเหรอคะ"แก้วถาม

 

"ใช่ อีกไม่นานหรอก แก้ว เพราะว่าฟางจะไม่แต่งกับเขา"ฟางบอก

 

"แต่เธอบอกว่าถ้าพ่อฉันกลับมา เราจะดูเรื่องงานแต่งงานกัน"ป๊อปปี้ไม่ยอม

 

"ฟางไม่ได้บอกแบบนั้นค่ะ "ฟางพูดทันที

 

"โอ๊ย....พอเถอะค่ะ แก้วเวียนหัวนะคะ"

 

"แก้ว ไม่ต้องฟังหรอก ไปเหอะ ฟางอยากช่วยงานแก้วต่อ"ฟางเดินไปจับมือ

ของแก้ว

 

"มากับฉัน"ป๊อปปี้เดินไปลากฟางออกมาจากแก้วก่อนจะเดินออกไป

 

"อะไรกันนะสองคนนั้น"แก้วงง

 

"แก้ว"โทโมะเดินมาหาแก้ว

 

"คะ"แก้วหันมามอง

 

"ว่างรึเปล่าน่ะ ฉันอยากจะให้เธอชิมนี่หน่อย"โทโมะบอก

 

"อะไรน่ะคะ"แก้วดู

 

"ไวน์กลิ่นกุหลาบ"โทโมะบอก แก้วขยับไปลองชิมดู

 

"หอม หวานมากเลยค่ะ"แก้วชอบ

 

"ใช่มะล่ะ แค่ชิมนิดเดียวติดใจไปเลย"โทโมะบอกยิ้มๆ แก้วมองรอยยิ้ม

ของเขาก่อนจะหน้าแดง

 

"อ๋อ....ค่ะ"แก้วเขินรีบหลบตา

 

"เป็นอะไรไปน่ะ"โทโมะเห็นว่าหญิงสาวอาการแปลกๆจึงถาม

 

"คุณโทโมะ งั้นแก้วขอตัวนะคะ ถ้าคุณไม่มีอะไรแล้ว แก้วต้องตามไป

ดูแลคุณฟาง"

 

"คุณฟางเขามีคนดูแลอยู่แล้วน่า ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ป๊อปเถอะ

ส่วนเธอมาช่วยงานฉันดีกว่า"โทโมะพูด

 

"คุณโทโมะ แต่แก้ว..."แก้วอ้ำอึ้ง เธอไม่อยากใกล้ชิดเขาไปมากกว่านี้

 

"ไปเร็ว"โทโมะดึงแก้วออกไป

 

 

"นี่คุณพาฟางมาที่ไหนคะเนี่ย"ฟางถูกป๊อปปี้ลากมาที่โรงทดลองสังเคราะห์

พันธุ์กุหลาบ

 

"ไม่รู้จักกุหลายรึไง ยัยโง่"ป๊อปปี้ว่า

 

"รู้จักค่ะ แต่ฟางแค่ไม่รู้ว่าคุณเอาไอ้กุหลาบหลากสีพวกนี้มาอยู่ในนี้ทำไม

เยอะแยะ"

 

"เธอชอบสีอะไรเหรอ"ป๊อปปี้ถาม

 

"สีชมพูค่ะ"ฟางบอก

 

"อ่ะ..."เขาหยิบดอกกุหลาบสีชมพูสวยให้เธอดอกนึง

 

"ให้ฟางเหรอคะ"ฟางรับมาอย่างงงๆ

 

"ถือซะว่าให้ปลอบใจล่ะกัน"เขาพูด

 

"ปลอบใจอะไรคะ"ฟางถาม

 

"อย่าถามมากน่า ฉันให้ก็รับไปเหอะ"ป๊อปปี้ว่าพลางหันหน้าหนีไปอีกทาง

ก่อนจะเดินไป

 

"อ้าว...คุณป๊อปรอด้วยสิคะ"ฟางรีบตามไปทันที

 

 

พิมไป หิวข้าวไป ฮ่าๆๆ  รีดเดอร์ช่วยกันเม้นต์ด้วยนร้า