My Angle ภารกิจรักร้ายของยัยนางฟ้าตัวแสบ
เขียนโดย 
keang_sujittra
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.22 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 18.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“มีอะไรกันน่ะพวกนาย ร้องซะดังลั่นบ้านเลย เฮ้ย!!” เฟย์พูดทันทีที่เดินเข้ามาในบ้าน แต่แล้วก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ป๊อปปี้กับเขื่อนนั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่บนพื้น ส่วนโทโมะโดนผู้ชายคนหนึ่งจับเอามือไขว่หลังอยู่ มีผู้หญิงอีกสองคนยืนดูอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก
“โอ้ย! ทำบ้าอะไรของพวกแกน่ะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” เสียงของโทโมะที่ร้องโวยวาย เรียกสติของสามสาวให้กลับมา
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ พี่เนย พี่แจม พี่กวิน!!!” แก้วตะโกนใส่ เล่นเอาทุกคนหยุดชะงักทันที โดยเฉพาะสามคนที่มาใหม่
“องค์หญิง!” เนย แจม และกวินรีบคุกเข่าลงทันทีเมื่อเห็นสามสาว
“นี่พวกเธอรู้จักกับสามคนนี้ด้วยเหรอ” เขื่อนพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปยังพวกกวินที่ยังนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น
“รู้จัก!” เฟย์ตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนจะหันไปหาตัวต้นเหตุ “แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ”
“ก็สามคนนี้น่ะสิ อยู่ๆก็โผล่มา แล้วก็ถามถึงองค์หญิงๆ อะไรก็ไม่รู้ พอพวกฉันไม่ตอบ สภาพมันก็เลยเป็นอย่างที่พวกเธอเห็นนี่แหละ” เขื่อนพูดขึ้นอีกครั้ง
“พี่เนย พี่แจม พี่กวิน พวกพี่มาที่นี่ได้ยังไงกันคะ” ฟางเอ่ยถาม เนย แจมและกวินหันมามองหน้ากัน ก่อนที่กวินจะเป็นคนตอบ
“ท่านจอมเวทย์เป็นคนส่งพวกเรามาครับ”
“ท่านพ่อเหรอ? ส่งมาเพื่ออะไร” เฟย์ถามต่ออย่างสงสัย
“ท่านจอมเวทย์กลัวว่าถ้าองค์หญิงไม่ได้ใช้เวทย์จะไม่สะดวกในการทำภารกิจน่ะค่ะ ก็เลยส่งพวกเรามา” เนยพูด
“แล้วอีกอย่าง ท่านจอมเวทย์ก็ต้องการให้พวกเรามาดูแลองค์หญิงด้วยค่ะ” แจมเสริม สามสาวหันมามองหน้ากัน
“ดูแลพวกเราเนี่ยนะ ไม่ต้องหรอกค่ะ พวกพี่กลับไปเถอะพวกเราดูแลตัวเองได้” แก้วพูด แต่ทั้งสามส่ายหน้า
“ไม่ได้ครับองค์หญิง ขืนพวกข้ากลับไปมีหวังท่านจอมเวทย์ต้องลงโทษพวกเราแหงๆ เพราะฉะนั้นพวกเราต้องอยู่กับองค์หญิงที่นี่ครับ” กวินพูด
“เดี๋ยว! ขอขัดจังหวะแป๊ป นี่ใจคอพวกเธอจะไม่อธิบายอะไรให้พวกฉันฟังเลยเหรอไงกัน” เขื่อนแทกขึ้น
“โทษที ลืม!” เฟย์กระแทกเสียงใส่ ก่อนจะเริ่มแนะนำ
“นี่พี่เนย พี่แจม แล้วก็พี่กวิน เป็นกามเทพ แล้วก็เป็นผู้พิทักษ์ของพวกเราสามคน”
“ผู้พิทักษ์เหรอ???” สามหนุ่มพูด
“ใช่ พี่เนยพี่แจมพี่กวินคะ นี่นายป๊อปปี้ นายเขื่อน แล้วก็นายโทโมะ คนที่พวกเราสามคนต้องทำภารกิจค่ะ” ฟางพูดต่อ
“สามคนนี้เหรอคะ” แจมหันมามองสามหนุ่ม ฟางพยักหน้า
“ขออภัยที่ล่วงเกิน” ทั้งสามคุกเข่าลงทันที เล่นเอาสามพี่น้องถึงกับสะดุ้ง เกิดมาไม่เคยมีใครคุกเข่าให้ขนาดนี้
“เฮ้ย! ไม่ต้องมาคุกเข่าอะไรขนาดนี้ก็ได้ ตกใจหมด” เขื่อนพูด ทั้งสามคนจึงลุกขึ้นยืน
“แล้วตกลงพวกคุณสามคนจะมาอยู่ที่นี่เหรอ?” ป๊อปปี้เอ่ยถาม
“ใช่ค่ะ องค์หญิงอยู่ที่ไหนพวกเราก็อยู่ที่นั่น” แจมตอบ
“แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ พวกเราจะไม่รบกวนอะไรพวกท่านสามคนเด็ดขาด” เนยเสริม
“เอ่อ ไม่ใช่ว่าอยากขัดหรอกนะ แต่ไม่ต้องเรียกพวกเราว่าท่านอะไรนั่นหรอก มันฟังดูแล้วทะแม่งๆยังไงก็ไม่รู้” เขื่อนพูดพร้อมกับทำหน้าแหย
“แล้วจะให้พวกเราเรียกท่านว่าอะไรล่ะคะ” แจมถามอย่างสงสัย
“เรียกว่าไอ้กบไง!!” เฟย์แทรกขึ้น เขื่อนหันขวับมามองทันที
“อะไรของเธอยัยเตี้ย ฉันไม่ได้ชื่อไอ้กบสักหน่อย” เขื่อนว่า ก่อนจะหันมาทางกามเทพทั้งสาม “เรียกชื่อพวกเราเฉยๆก็ได้ครับ ไม่ต้องใส่ท่านหรอก”
“ตกลงค่ะ” เนยพูดก่อนจะยิ้มให้
“พี่แจมคะ พี่แจมเอาบุปผามาด้วยรึเปล่า” ฟางถามผู้พิทักษ์ของตน กามเทพสาวยิ้มให้ก่อนจะตอบ
“เอามาค่ะองค์หญิง องค์หญิงจะเอาไปทำอะไรเหรอคะ”
“จะได้เป็นที่อยู่ของพวกเราไงล่ะคะ เราจะได้ไม่ต้องไปพึ่งมนุษย์ให้มากนัก เพราะพวกมนุษย์ชอบทวงบุญคุณ” ฟางพูด ประโยคท้ายแอบแขวะป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก แจมหัวเราะเพราะพอจะรู้ความนัยอยู่บ้าง
“แล้วไอ้บุปผานี่มันอะไรอีกล่ะ” โทโมะที่เงียบอยู่นานถามขึ้น
“บุปผา ก็ดอกไม้ไง นายไม่เคยเรียนภาษาไทยเหรอไงยะ” แก้วแขวะ
“เรียน! แล้วพวกเธอจะเอาดอกไม้มาทำอะไร เอามาปลูกในบ้านเหรอไง” โทโมะเอ่ยถามอย่างอยากรู้จริงๆ
“ก็บอกแล้วไงว่าเอาเป็นที่อยู่ แล้วพวกนายก็ห้ามทำอันตรายบุปผาเด็ดขาด” เฟย์พูด
“แต่ฉันยังไม่เห็นสักบุปผาของเธอเลยนะยัยเตี้ย” เขื่อนพูด เฟย์หันมามองอย่างเคืองๆที่โดนเรียกว่ายัยเตี้ยอีกแล้ว อย่าให้ฉันสูงขึ้นมาบ้างนะไอ้กบ ฉันจะข่มนายให้จมดินเลยคอยดู
“อยู่บนหัวนายล่ะมั้งถึงได้มองไม่เห็น” เฟย์ว่า
“ไหน? ไม่เห็นมี เฮ้ย!!!” เขื่อนร้องอย่างตกใจ เมื่อเงยหน้าขึ้นแล้วกระถางใส่ดอกคาร์เนชั่นหล่นใส่เขาเต็มๆ แต่ยังดีที่เขารับไว้ทัน สามสาวหัวเราะคิกเพราะพอรู้ว่าเป็นฝีมือของเหล่าผู้พิทักษ์ตัวแสบของพวกเธอแน่นอน
“ดอกคาร์เนชั่น!!!” สามหนุ่มร้องเมื่อเห็นดอกไม้ในมือเขื่อน แต่ชาวสวรรค์ทั้งหกกลับทำหน้างง
“คาร์เนชั่น? มันคืออะไรเหรอ” แก้วถาม
“ก็ไอ้นี่ไง เนี่ยมันดอกคาร์เนชั่น” เขื่อนพูด
“แต่สำหรับพวกฉัน นี่คือบุปผาย่ะ” เฟย์พูด
“เออ จะบุปผาหรือคาร์เนชั่นมันก็ก็เหมือนๆกันนั่นแหละ แล้วนี่พวกเธอจะอยู่ในดอกไม้นี่น่ะเหรอ” ป๊อปปี้พูด
“ใช่!” สามสาวตอบ
“แล้วมันจะเข้าไปได้ยังไงตั้งหกคน ดอกไม้ก็เล็กนิดเดียว” เขื่อนพูด พลางพลิกกระถางดอกไม้ไปมา จนฟางต้องร้องห้าม
“หยุดได้แล้ว เดี๋ยวมันก็ตายหรอก”
“แล้วพวกฉันเข้าไปด้วยได้มั้ยอ่ะ” เขื่อนพูดต่อ
“ได้สิ แต่ต้องให้พวกฉันพาเข้าไปนะ ไม่งั้นพวกนายอด” แก้วว่า
“งั้นพาพวกฉันเข้าไปดูหน่อยสิ อยากเห็นอ่ะ” เขื่อนพูดพลางทำหน้าอ้อน เฟย์มองอย่างหมั่นไส้
“ให้พวกพี่พาพวกเขาเข้าไปด้วยมั้ยคะองค์หญิง” แจมหันมาถามสามสาว
“ก็ถ้าพวกเขาอยากเข้าไปมากขนาดนั้นก็พาเข้าไปเถอะค่ะ” ฟางพูด แจมยิ้มก่อนจะเริ่มร่ายเวทย์ ร่างของทั้งเก้าคนกลายเป็นละอองระยิบระยับลอยเข้าไปในดอกคาร์เนชั่น
“เฮ้ย!” สามหนุ่มอุทานออกมาอย่างอึ้งๆ เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกทีก็พบกับห้องโถงขนาดใหญ่ ตกแต่งด้วยดอกไม้หลากหลายชนิด มีเตียงขนาดใหญ่ตั้งอยู่สามเตียงอยู่แยกกันคนละมุม
“นี่พวกฉันอยู่ในดอกคาร์เนชั่นจริงๆเหรอเนี่ย” เขื่อนพูดพร้อมกับหันไปมองรอบๆ เหมือนหลุดออกมาอยู่ในอีกมิติหนึ่งเลยแฮะ
“บุปผาย่ะ” เฟย์แก้
“เออ บุปผานั่นแหละ ทำไมมันกว้างจังอ่ะ ดูจากข้างนอกดอกเล็กนิดเดียวเอง” เขื่อนพูด
“ก็นี่มันดอกไม้เมืองสวรรค์นี่นา จะให้เหมือนกับดอกไม้เมืองมนุษย์ของพวกนายได้ไงล่ะ” ฟางพูด เขื่อนพยักหน้าหงึกหงัก
“แล้วพวกเธอจะกลับเมืองสวรรค์ของพวกเธอเมื่อไหร่” โทโมะที่ยืนเงียบมาตลอดถามขึ้น
“ก็จนกว่าพวกฉันจะทำภารกิจสำเร็จนั่นแหละ” แก้วตอบ
“แล้วมันเมื่อไหร่ล่ะ อีกนานมั้ย?” ป๊อปปี้ถามบ้าง
“นี่! ถ้าพวกนายอยากให้พวกฉันกลับสวรรค์มากขนาดนั้นอ่ะนะ พวกนายก็รีบตามหารักแท้ของตัวเองให้พบเร็วๆสิ” ฟางเหวี่ยงใส่อย่างอารมณ์เสีย ไม่รู้ทำไม แค่ได้ยินไอ้หมีมันพูดแค่นั้นเธอก็อารมณ์เสียขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผล
“เรื่องอะไรล่ะ ถ้าพวกฉันหารักแท้ไม่เจอ พวกเธอก็จะไม่ได้กลับสวรรค์ ให้เธออยู่ให้ฉันแกล้งเธอแบบนี้สนุกกว่าเยอะ” ป๊อปปี้พูดพร้อมกับยิ้มให้หญิงสาวอย่างกวนๆ
“นี่! ถอยไปห่างๆเลยนะไอ้หมี อยู่ในบุปผาน่ะฉันใช้เวทย์ได้นะจะบอกให้” ฟางขู่ ป๊อปปี้ถอยกรูดทันที
“ยัยแม่มด!” ป๊อปปี้ว่า
“ไอ้...” ฟางอ้าปากจะด่า แต่แก้วขัดขึ้นซะก่อน
“พอแล้วฟาง จะทะเลาะกันทำไมนักหนาเนี่ย”
“ก็ไอ้หมีมันมาว่าฉันก่อนนะแก้ว” ฟางว่าพร้อมกับทำหน้างอ แก้วส่ายหน้ากับท่าทางของเพื่อน ก่อนจะหันมาทางสามหนุ่ม
“พวกนายน่ะออกไปได้แล้ว พวกฉันต้องการพักผ่อน” พูดจบแก้วก็ร่ายเวทย์ใส่ร่างของสามพี่น้องทันทีโดยไม่รอฟังคำตอบ ร่างของสามหนุ่มกลายเป็นละอองระยิบระยับแล้วลอยออกไปด้านนอก ก่อนจะกลายเป็นร่างกายคนเหมือนเดิม
“ยัยบ้านั่น ไม่ฟังคำตอบกันเลย ตกใจหมด” โทโมะพูด เพราะยังไม่ค่อยชินกับการโดนร่ายเวทย์ใส่ร่างสักเท่าไหร่
“ก็บอกแล้วไงว่ายัยพวกนั้นน่ะแม่มด” ป๊อปปี้ว่า
“นี่พวกนาย! ถ้าจะนินทากันก็ไปให้ไกลๆหน่อย ตรงนี้น่ะพวกฉันได้ยินย่ะ” เสียงฟางที่ดังออกมาจากดอกคาร์เนชั่นเล่นเอาสามหนุ่มสะดุ้งโหยง แยกย้ายกันไปทางใครทางมันทันที
“ไอ้พวกบ้านี่ มีน้องหมาอยู่ในปากชัดๆ” ฟางพูดอย่างฉุนๆ มีที่ไหนล่ะเรียกนางฟ้าเป็นแม่มดน่ะ
“ว่าแต่นี่พวกพี่กวินหายไปไหนอีกแล้วเนี่ย” แก้วพูด เพราะตั้งแต่เข้ามาในบุปผากามเทพทั้งสามก็หายแวบไปทันที
“อยู่นี่ครับ” ร่างของกวิน พร้อมด้วยเนยและแจมปรากฏขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก
“หายไปไหนมาคะ ปล่อยให้ฟางโดนไอ้หมีนั่นกัดอยู่ได้” ฟางพูดอย่างงอนๆ
“โห่พี่ฟาง แต่เมื่อกี้เฟย์เห็นพี่ฟางไปกัดเขาก่อนนะ” เฟย์พูด
“ยัยเฟย์! พี่ไม่ใช่หมาสักหน่อย แต่ถ้าเป็นนายนั่นก็ไม่แน่”
“องค์หญิงก็ ไหนบอกว่าสามคนนั้นคือคนที่องค์หญิงต้องทำภารกิจไงล่ะคะ ทำไมถึงไปเรียกพวกเขาแบบนั้นล่ะ” แจมพูด
“แล้วฟางพูดผิดซะที่ไหนล่ะคะพี่แจม ฟังดูก็รู้ว่านายนั่นปากเสียแค่ไหน แล้วแบบนี้รักแท้ที่ฟางต้องช่วยเขาตามหาเนี่ยมันจะเจอมั้ยล่ะคะ จะมีใครสักกี่คนที่ทนปากแบบหมอนั่นได้” ฟางพูด
“แล้วขององค์หญิงล่ะคะ มีปัญหาอะไรรึเปล่า” เนยหันมาถามองค์หญิงของตนบ้าง
“นายเขื่อนมีปัญหาอย่างเดียวเรื่องความเจ้าชู้นี่แหละค่ะ หว่านเสน่ห์ซะไปทั่ว จนเฟย์ไม่รู้เลยว่าคนที่นายนั่นรักจริงๆเป็นใคร แต่ถ้าให้หาคนที่รักนายเขื่อนล่ะก็ เยอะค่ะ” เฟย์พูด
“องค์หญิงครับ” กวินเรียก แก้วหันมามองผู้พิทักษ์ของตนก่อนจะพูด
“ไม่ต้องมามองเลยค่ะพี่กวิน ของแก้วหนักกว่าของยัยสองคนนี้อีก อย่าว่าแต่ตามหารักแท้เลย แค่ให้แก้วกับนายนั่นหันมาพูดกันดีๆยังไม่มีทางเลย นี่แก้วว่าจะเสกตะกร้อมาครอบปากเขาไว้แล้วนะคะเนี่ย” แก้วพูด สองสาวที่เหลือหัวเราะคิก
“แก้วก็... โทโมะเขาไม่ใช่หมาสักหน่อย” เฟย์พูด
“ไม่ใช่ก็เหมือนใช่นั่นแหละนา” แก้วพูด แต่ก็อดหัวเราะไปกับสองสาวด้วยไม่ได้
.
.
.
.
.
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
