ที่เดิมตรงนั้น

9.9

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.22 น.

  32 ที่เดิมตรงนั้น
  189 วิจารณ์
  70.49K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) มีความสุข

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ณ ร้าน littlehongkong

 

" ถึงแล้วคร๊าบบ " ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง ตลอดทางทั้ง2คนคุยกันอย่างสนุกสนาน หันมามองร่างบางที่นิ่งเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่าง 

 

 

 

" เป็นอะไรไปละฟาง หิวไม่ใช่หรอทำไมไม่ลงไปละหืม " ฟางมองร่างบางแล้วถามอย่างสงสัย 

 

 

 

 

" อ๋ออ เปล่าหรอก ป๊อปฟางถามหน่อยสิ ป๊อปกับเจนเอ่อ... " ฟางถามป๊อปปี้อย่างตะกุตะกัก 

 

 

 

 

" ทำไมละ หืมม??? " ป๊อปปี้แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าร่างบางจะถามอะไรแต่คนอย่างเขาน่ะหรอจะไม่รู้ แต่แค่อยากจะแกล้งร่างบางเฉยๆๆ

 

 

 

 

" เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกเราลงไปกันเถอะคนอื่นคงรออนานแล้วอ่ะ " ฟางพูดจบก็เปิดประตูรถลงไปทันที ป๊อปปี้มองแล้วยิ้มออกมาก่อนที่จะเดินตามร่างบางลงมาแล้วตามเข้าไปในร้าน

 

 

 

" อ้าววมาแล้วหรอฟาง เลทน่ะวันนี้อ่ะ " เต้ยที่เห็นฟางเดินเข้ามาก็ทักขึ้น 

 

 

 

 

" อย่าบ่นพี่เต้ย ถือว่าเจ้าท์กันน่ะ555 เออวันี้ฟางมีเพื่อนมาด้วยทุกคนคงไม่ว่านะคะ " ฟางพูดพลางมองอาหาร 

 

 

 

" อ๋อ พวกพี่ไม่มีปัญหาหรอกคร่าน้องฟาง แต่ถ้าจะให้ดี เพื่อนผู้ชายน่ะพี่ชอบ " พี่ทีมงานคนหนึงที่เป็นกระเทยเอ่ย ขึ้น

 

 

 

 

" 555 ท่าจะสมใจพี่น่ะคะ อ๊ะ นี่ไงคะ หล่อสมใจไหมละ " ป๊อปปี้ที่เดินตามร่างบางเข้ามาก็งง ทันทีเมื่อร่างบางเดินมาควงเขาเข้าไปทัก พี่ทีมงาน

 

 

 

 

" ว็ายย นี่มันน้องป๊อปปี้เคโอติกนี่ จร๊ อร๊ายย น้องป๊อปพี่เป็น แฟนคลับน้องน่ะคะ นี่พี่ขอลายเซ็นนหน่อยน่ะ " พี่กระเทยคนนั้นกรี๊ดกร๊าดดทันที เมื่อเห็นป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก็ได้แต่ยิ้มอย่างงให้ แต่ก็ไม่ไดปฏิเสธ 

 

 

 

 

" 5555 เออแล้วนี่พี่เวฟไปไหนแล้วละคะพี่เต้ย " ฟางหันไปถามเต้ย 

 

 

 

 

" อ๋อ เดี๋ยวก็ออกมาอ่ะแหละคงอยู่หลังร้านมั้ง " เต้บตอบก่อนที่จะกินด่อ

 

 

 

 

" นี่กินไม่แบ่งฟางเลยน่ะ " ฟางเดินไปนั่งอีกฝั่งหนึ่ง แล้วหันไปมองป๊อปปี้ที่ตอนนี้โดนพี่พี่ทีมงานทั้ง หญิงแท้หญิงเทียม รุมขอลายเซ็น พร้อมถ่ายรูป 

 

 

 

 

" ดีกันแล้วหรอจร๊น้องสาว " เต้ยเห็นฟางมองป๊อปปี้แล้วยิ้มก็ถามขึ้น พลางมองหน้าฟางอย่างล้อเลียน 

 

 

 

 

" อะไรละพี่เต้ย ฟางกับป๊อปไม่ได้ทะเลาะกันสักหน่อยนี่พูดมากกินไปเลย " ฟางพูดก่อนที่จะเอาไก่ยัดใส่ปากเต้ยแก้อาการเขิน เป็นจังหวะเดียวกับที่ป๊อปปี้กำลังเดินมาหาร่างบาง ก็ชะงักทันที 

 

 

 

 

" 555 สมน้ำหน้า พูดมากกินไปเยอะๆๆเลยจะได้ไม่มีปากพูดมากไง 55 ป๊อปหิวไม่ใช่หรอมานี่สิ ร้านนี้อร่อยมากเลยน่ะ เนี่ยของโปรดป๊อปก็มีหนิ " ฟางพูดด้วยน้ำเสียงร่างเริง พลางดึงมือป๊อปปี้ให้นั่งลงข้างตัวเอง 

 

 

 

 

" อืมม

ขอบใจน่ะ สวัสดีครับ " ป๊อปปี้พูดพลางนั่งลงข้างฟางแล้วกล่าวทักทายเต้ย อย่างเป็นมิตร 

 

 

 

 

" สวัสดีครับ อืมผมน่าจะอายุน้อยกว่าคุณน่ะครับ " เต้ยพูด 

 

 

 

 

"เอ่อ คงงั้นมั้งครับ " ป๊อปปี้ตอบอย่างง ผู้ชายคนนี้น่ะหรออายุน้อยกว่าเขา เขามากกว่าน่ะที่อายุน้อยกว่า ป๊อปปี้เลยหันไปมองหน้าฟางอย่างงง 

 

 

 

" 555 ที่จริง พี่เต้ยเขาอายุน้อยกว่าฟางอีกมั้งป๊อป แต่ หน้าแก่ไปหน่อยเลยมีแต่คนคิดว่าอายุมากก พูดง่ายๆๆว่าหน้าแก่อ่ะแหละ 555 " ฟางเห็นหน้าของป๊อปปี้งงเลยคิดว่าป๊อปปี้คงงแน่นอน ก็แฟงละเธอตอนแรกเธอก็งง จนพี่ทีมงานอธิบายให้เธอฟังนั่นเอง 

 

 

 

" อ๋อ ครับ " ป๊อปปี้พูดพลางยิ้มให้เต้ย เต้ยก็ยิ้มกลับแล้วไปทำหน้ายักษ์ใส่ฟาง 

 

 

 

" อ้าวมาแล้วหรอฟาง " เวฟที่เดินออกมาก็ทักร่างบางขึ้น

 

 

 

" คร่าา " ฟางหันไปยิ้มตอบร่างสูงที่เดินเข้ามา ตอนแรกเวฟยิ้มเมื่อเห็นร่างบางแต่พอเดินเข้ามาก็พบว่าข้างๆๆของหญิงสาวไม่ได้มีแค่ เธอคนเดียวแต่มีอีกคนที่เขาก็ไม่ค่อยชอบสักเท่าไร 

 

 

 

" สวัสดีครับ คุณป๊อปปี้" เวฟกล่าวทักทาย 

 

 

 

" เอ่อ สวัสดีครับ ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ครับ เรียกป๊อปเฉยๆๆดีกว่า น่ะฮ้ะ " ป๊อปปี้พูดพลางยิ้มมห้อย่างเป็นมิ้ตร 

 

 

 

 

" อืมงั้นป๊อปเรียกฉันว่าเวฟเฉยๆๆ แล้วกันน่ะ " เวฟพูดพลางนั่งลงข้างเต้ย 

 

 

 

 

" ได้ไงอ่ะพี่เวฟ ตัวอายุมากกว่าป๊อปอีก จะทำให้อายุเด็กลงหรอไม่มีทาง ป๊อปพี่เวฟอายุมากกกว่าป๊อปอีกนะ เรียกพี่น่ะไม่งั้นฟางงอน " ฟางทำหน้าบึ้งใส่เวฟแล้วหันไปพูดกับป๊อปปปี้ ทำเอาป๊อปปี้ส่ายน้ายิ้มแล้วเอามือไปดึงแก้มฟาง เพราะเขานั่นหมันไส้กับอาการเอาแต่ใจของร่างบาง  จนร่างบางต้องหันค้อนให้วงใหญ่เลยทีเดียว

 

 

 

 

" ไรอ่ะฟาง พี่ก็ไม่ได้แก่สักหน่อยโน่คนที่แก่นั่งอยู่นี้ " เวฟพูดพลางชี้ไปทางเต้ย ทำให้เวฟโดนเต้ย ตบหัวไปหนึ่งฉาก 

 

 

 

 

" 555 สมน้ำหน้าา " ฟางพูดพลางกินอาหารต่อ แล้วก็ตักอาหารน่นนี่ให้ป๊อปปี้ โดยที่ป๊อปปี้ก็ตักให้ฟางเช่นกัน 

 

 

 

 

" เอ่อ พี่ว่าเราไปถ่ายรูปกันดีกว่าเนาะ ไปเลยครับไอ้พี่เวฟไหนมุมไหนสวยครัชช นี่อุตส่าห์ช่วยโปรโมตน่ะเนี่ย " เต้ยที่เห็นว่าเวฟเริ่มหน้าเศร้าเลยเอ่ยชวนเพื่อเปลี่ยนเรื่อง 

 

 

 

 

" ฮ้ะ อ๋อได้เลย ไปด้วยกันไหมฟาง ป๊อป " เวฟหันไปพูดกับเต้ยแล้วถามป๊อป ฟาง ที่กินกันอย่างอร่อย 

 

 

 

 

" เออจริงสิ ฟางมายังไม่ได้ถ่ายรูปเลย งั้นไปถ่ายกัน ป๊อปไปด้วยกันไหม " ฟางหันไปถามป๊อปปี้ 

 

 

 

 

" ไม่ดีกว่า ช่วงนี้ป๊อปห้าไม่เข้ากล้องอ่ะฟางไปถ่ายเถอะ " ป๊อปปี้พูด พลางยิ้มให้ฟาง ฟางก็เลยลุกขึ้นแล้วเดินออกไปกับเวฟแล้วก็เต้ย พร้อมกับมีพี่ทีมงานอีก 2--3 คน 

 

 

 

 

" ไปถ่ายรูปด้วยกันสิจร๊น้องป๊อปไปไป อ่มแล้วต้องย่อน่ะไปไป " พี่ทีมงานคนหนึ่งเดินมาทักป๊อปปี้แล้วดึงให้เดินออกตามพวกของฟางไป 

 

 

 

 

" เอ้าท่านั้นแหละ55 เออใช้ได้เลย 555 " พี่ทีมงานพูดพร้อมกับเสียงหัวเราะของหญิงสาวและชายหนุ่มดังขึ้น ป๊อปปี้มองภาพนั้นก็รู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูกดูเธอจะมีความสุขที่ได้อยู่กับพี่ชายคนนี้เสียจริง 

 

 

 

" อ้าวป๊อปไหนบอกไม่ถ่ายไง " ฟางที่เห็นป๊อปปี้ยืนกอดอกมองพวกเขาถ่ายรุปก็ทักขึ้น 

 

 

 

 

" ก็ย่อยอาหารน่ะ ถ่ายต่อสิ " ป๊อปปี้พูด 

 

 

 

 

" มาด้วยกันไหมป๊อป คนละข้างเลยตัวฟางหนักมากอ่ะ อยากบอก 55" เต้ยพูด

 

 

 

 

 

" 555 ไม่เป็นไรดีกว่าครับ เดี๋ยวป๊อปขับรถกลับไม่ไหว เพราะปวดแขน 555 " ป๊อปปี้รับมุกต่อจากเต้ย ก็ได้รับทั้งเสียงหัวเราะของทุกคนยกเว้นร่างบางที่โดนพาดพิงที่ตอนนี้หน้ามู่ทู่

 

 

 

 

" เหอะเข้าขากันจริงเลย เรื่องแกล้งฟางเนี่ย " ฟางพูดพลางทำท่าทางงอน

 

 

 

" 55 ไม่ง้ออ่ะน่ะฟาง " เวฟพูด

 

 

 

 

" เออ ใช่สิ้ ฮึ่ย อ๊ะดึกแล้วงั้นเดี๋ยวฟางกลับก่อนน่ะคะ " ฟางพูดพลางลงจากรถสามล้อ

 

 

 

 

" ให้พี่ไปส่งไหมฟาง " เวฟพูดทันที

 

 

 

 

" อ๋อไม่เป็นไรหรอกครับเดี๋ยวป๊อปไปส่งฟางเอง " ป๊อปปี้ก็รีบพูดต่อทันที เพราะว่าเห็นว่าร่างบางมองมาทางเขา

 

 

 

 

" เออใช่คะไม่ต้องเป็นห่วงน่ะพี่เวฟ เดี๋ยวป๊อปไปส่งฟางเอง ถึงบ้านปลอดภัยหายห่วง55 เพราะคนนี้นะขับรถนิ่มจะตายอีกอย่างฟางจะได้หลับ 55 " ฟางพูดจบก็เดินไปยืนข้างป๊อปปี้ แล้วยิ้มให้ เวฟมองภาพนั้นอย่างเศร้าใจ เขามันคงไม่มีสิทธิเข้าไปอยู่ในสายตาของร่างบางเลยสิน่ะ ในสายตาของเธอคงมีแต่ผู้ชายคนนี้ละสิ

 

 

 

" อ๋อ อืมงั้นก็กลับกันดีดีละ เอาไว้คราวหน้าค่อยนัดกันอีกทีน่ะ " เวฟพูดพลางยิ้มให้ทั้ง2 คน

 

 

 

 

" คะ งั้นฟางไปก่อนน่ะ สวัสดีคะ " ฟางกล่าวสวัสดี เวฟ เต้ย แล้วก็พี่พี่ทีมงานตรงนั้น อย่างนอบน้อม

 

 

 

 

" เอ่อ งั้นผมลาน่ะครับ หวังว่าจะได้เจอกันอีกน่ะครับ " ป๊อปปี้พูดพลางก้่มหัวลงเป็นเชิงลา พลางยิ้มให้กับทุกคน ทำเอาพี่พี่ทีมงานแทบจะละลาย แล้วทั้ง2 คนก็เดินออกไป ส่วนพี่พี่ทีมงานก็เข้าไปด้านในร้านทำให้ตอนนี้เหลือเวฟ กับเต้ยเท่านั้น เวฟมองตามร่างบางและร่างสูงที่เพิ่งเดินออกไปอย่างเศร้าาา 

 

 

 

 

" เป็นไรไปว้ะ เอาหน่า แค่ได้เห็นรอยยิ้มของฟางแกก็ควรจะมีความสุขไมใช่หรอ " เต้ยเดินมาแตะบ่าของเวฟแล้วพูดขึ้น 

 

 

 

 

" อืม แต่ฉันก็อยากเป็นคนคนนั้น คนที่ทำให้ฟางมีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ และที่สำคัญอยากเป็นคนที่อยู่ในสายตาของเธอบ้าง ... " เวฟพูดอย่างอิจฉา

 

 

 

 

" 555 ก็นี่ไง ฟางก็หัวเราะ ก็ยิ้ม เวลาที่อยู่กับแกแล้ว " เต้ยพยายามพูดให้เพื่อนเขาสบายใจ 

 

 

 

 

" เหอะ บางทีฉันก็อิจฉาป๊อปปี้นะ อิจฉาที่ได้อยู่ในสายตาของฟางตลอดเวลา ถึงแม้ว่าจะทำให้ฟางเจ็บแค่ไหน แต่เขาก็ยังได้อยู่ในนั้นเสมอ จนฉันไม่เข้าใจ ว่าทำไม คนคนนั้นถึงไม่เป็นฉันบ้าง " เวฟพูด 

 

 

 

 

" เราบังคับไม่ได้หรอกเวฟ บังคับให้ใครรักใคร ให้เค้ามารักเราไม่ได้หรอก ตรงๆๆน่ะ จากที่เห็นสายตาของทั้ง 2 คนเมื่อกี้ ฉันไม่ได้อยากตอกย้ำแกน่ะแต่อยากให้แกคิดได้ ว่าเขา2 คนยังมีกันและกันอยู่เต็มหัวใจ จะติดก็ตรงวที่ยังปากแข็ง อยู่ " เต้ยพูดพลางตกบ่าเพื่อเป็นการปลอบเพื่อนชาย แล้วเขาก็เดินเข้าร้านไป 

 

 

 

 

" นั่นสิน่ะ เฮ้ออ ฉันคงเป็นได้แค่นี้แหละ " เวฟพูดอย่างตัดพ้อแล้วเดินเข้าร้านไปอีกคน 

 

 

 

 

" ดูสนิทกันจังเลยน่ะ " ป๊อปปี้เอ่ยขึ้นหลังจากที่ขับรถออกมาได้สักพัก 

 

 

 

 

" ก็คงงั้นอ่ะ ก็ถ่ายหนังด้วยกันมาตั้งเกือบปีน่ะป๊อป พวกพี่เขาก็น่ารักจะตาย " ฟางพูด 

 

 

 

" หรอ อืมมก็จริงอ่ะนะ " ป๊อปปี้พูดพลางมองทางไปเรื่อยๆๆ แต่น้ำเสียงกลับเรียบนิ่ง จนฟางต้องหันมองอย่างสงสัย 

 

 

 

 

" ป๊อปมีอะไรหรือเปล่า ทำไมดูเงียบๆๆละ " ฟางถาม 

 

 

 

 

" เปล่าหรอกป๊อปแค่ขี้เกียจพูดอ่ะเหนื่อย อิ่มด้วยเนี่ย จุกมากก " ป๊อปปี้ลากเสียงยาว เพื่อทำให้ร่างบางเลิกสงสัยเขา ก็ได้ผล ร่างบาง ยิ้มแล้วหัวเราะออกม่ทันที 

 

 

 

" 555 อ่ะอ่ะ งั้นขับรถไปน่ะจร๊ ฟางจะนอน 55 " ฟางพูด

 

 

 

 

" เอ้าา ไหงเป็นงั้นอ่ะ มาอยู่ด้วยกันก่อนดิ นี่ป๊อปก็ง่วงน้าา " ป๊อปปี้พูดพลางมองหน้าฟาง

 

 

 

 

" 55 ไม่ ฟางง่วงกว่าน่ะป๊อปขับรถไปเลย นี่ห้ามนอนน่ะ เข้าใจ๊ ถึงบ้านแล้วปลุกฟางด้วยละ " ฟางพูดจบก็เอนเบาะลงนอนทันที ป๊อปปี้ก็ได้แต่ส่ายหน้ากับกับกากระทำของร่างบาง แล้วค่อยๆๆชลอรถแล้วจอด ก็เอื้อมไปหยิบผ้าห่มมาห่มให้ร่างบาง พลางปรับแอร์ไม่ให้เย็นมากจนเกินไป แล้วยิ้มแล้วก็ขับรถไปต่อ 

 

 

 

 

" ฟางถึงแล้วน่ะ ฟางฟาง " ป๊อปปี้ปลุกฟางเมื่อเขามาส่งเธอถึงที่บ้าน 

 

 

 

" อ้าวป๊อป พี่ฟางละ " เฟยที่เดินออกมาเพื่อจะมาหาพี่สาวก็ถามขึ้น 

 

 

 

 

" หลับอ่ะดิ ปลุกก็ไม่ตื่น " ป๊อปปี้พูดพลางเดินอ้อมไปเปิดประตูฝั่งคนนั่งแล้วก็แกะเบล์ออก 

 

 

 

 

" งั้นป๊อปอุ้มพี่ฟางเข้าบ้านแล้วกัน มาเอากระเป๋าพี่ฟางมาสิ ตามมาน่ะ " เฟย์พูดจบก็เดินนำเข้าบ้านทันที ปีอปปี้มองเฟย์แล้วส่าย พี่น้องบ้านนี้นี่ชอบเอาตัวรอดจริงๆๆ 

 

 

 

 

" เชิญคร่าาา " เฟย์เปิดประตูห้องนอนของฟาง ให้ป๊อปปี้ได้พาร่างที่ไร้สติ อยู่ในห้วงนิทราได้ไปนอนบนเตียงของเจ้าตัวอย่างเบามือ 

 

 

 

" เอ่อ เดี๋ยวเฟย์ไปหาไรทานด้านล่างน่ะ ป๊อปออกมาก็ปิดไฟ ปิดห้องให้พี่ฟางด้วยละ " เฟยที่เห็นว่าป๊อปปี้นั่งจ้องพี่สาวเธอก็๋เลยรีบออกไปทันที 

 

 

 

 

" ขอบคุณมากน่ะฟางที่ทำให้วันนี้ป๊อปมีความสุขมาก ขอบคุณที่ทำให้หัวใจดวงนี้มีกำลังเพิ่มมากขึ้น " ป๊อปปี้พูดพลางลูบผมของร่างบางอย่างเบามือ 

 

 

 

" ฝันดีนะยัยกระต่าย" ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบปากร่างบางอย่างเบาเพื่อไม่ให้ร่างบางตื่นแล้วเขาก็ไม่ลืมที่จะเอาลิ้นไปควานหาความหวานในปากของร่างบางอย่างโหยหา เขาไม่ได้รับสัมผัสแบบนี้มานานเหลือเกินขอเขาได้ตักตวงมันก่อนที่เขาจะไม่มีโอกาศหน่อยเถอะน่ะ ป๊อปปี้ค่อยๆๆละออกจากปากร่างบางแล้วก็จุมพตที่หน้าผากของร่างบาง แล้วนั่งมองเธอหลับไปสักพักก่อนแล้วห่มให้เดินออกไปโดยที่ไม่ลืมปิดไฟ 

 

 

 

          ป๊อปปี้เดินลงมาก็เจอโฟม เฟย์ฟิน ที่นั่งเล่นอยู่ด้านล่าง ส่วนพ่อแม่ของฟางขึ้นนอนหมดแล้ว ป๊อปปี้นั่งคุยนั่งเล่นกับโฟม เฟย์ ฟินสักพักก็ขอตัวกลับบ้าน 

 

 

 

" พี่ละเสียดายว่าที่น้องเขยพี่คนนี้จริงๆๆ " โฟมพูดขึ้นหลังจากที่ป๊อปปี้กลับไป 

 

 

 

 

" ใช่พี่โฟม ฟินก็เสียใจมากเสียดายมากกก อ่ะ " ฟินเดินเข้ามานั่งข้างๆๆพี่ชายพลางกอดแขนแล้วพูด 

 

 

 

" ทำไงได้ละพี่โฟม ยัยฟิน 2 คนนี้น่ะฟอร์มเยอะจะตายแถมแต่ละคนน่ะชอบคิดมาก แถมหึง หวงแรงด้วยน่ะ ปากบอกไม่ได้คิดแต่ในใจน่ะร้อนรุ่มจะตาย " เฟย์พูดพลางเบ้ปาก 

 

 

 

" เห้ออ พี่หวังว่าสักวันพี่จะได้น้องเขยคนนี้กลับมาน่ะ " โฟมพูดพลางทำหน้าหนักใจ ทำเอา 2 สาวมองหน้ากันอย่างหนักใจเช่นเดียวกัน 

 

 

 

 

# อันนี้ก็มโนน่ะ อยากให้เป็นจริงมากกอ่ะ วันนี้มาหวานนิดๆๆ เพราะไรเตอร์อารมณ์ดี 555 อ๋อ ส่วนเรื่องการพิมพ์ตัวอักษรขอโทษน้าาถ้าพิมพ์พผิด แหะๆๆ จะพยายามไม่พิมพ์ผิดน่ะ เม้นหน่อยน่ะเราอยากรู้ ว่ามันสนุกไหม #

 

 

 

 

  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา