จำเอาไว้ ! เราไม่เคย 'เลิกกัน :)

     ภายในหอประชุม...

     ตอนนี้เราทุกคนเข้ามาอยู่ในหอประชุมกันเรียบร้อยแล้ว โดยที่นักเรียน ม. 5 นั่งอยู่ฝั่งซ้ายมือ ส่วนนักเรียน ม. 6 นั่งอยู่ฝั่งขวามือของหอประชุม ส่วนเหล่ากรรมการนักเรียนก็ยืนคุมอยู่รอบๆหอประชุม โดยที่มีประธานนักเรียนอย่าง 'พี่โฟร์' ยืนอยู่บนเวที ในมือถือไมล์จ่อปากตัวเอง (?)

     "น้องๆทุกคนคงจะได้ยินพี่จินนี่เค้าประกาศกันแล้วนะคะ ก็อย่างที่บอกว่าอาทิตย์หน้า โรงเรียนเราจะจัดนิทรรศการขึ้น พี่อยากให้น้องๆช่วยกันปรึกษาว่าจะจัดซุ้มอะไรบ้าง โดยที่จะให้ ม. 5 กับ ม.6 ที่อยู่ทับเลขเดียวกัน จัดด้วยกัน... อย่าง ม.5/1 ก็จัดอยู่กับ ม.6/1 น่ะค่ะ..." ไม่ทันได้ฟังพี่โฟร์พูดอะไร อยู่ๆเสียงโทรศัพท์เตือนข้อความเข้าก็ดังขึ้นซะก่อน...

       ตี๊ดๆ

      'Tomo : Miss you ..'

      เอ๊ะ... 

      ตี๊ดๆ

      'Tomo : I really miss you '

       โทโมะ... นี่เขาเป็นบ้าอะไรของเขาอีกล่ะเนี่ย... 

       ไม่รอให้เขาส่งอะไรมาอีก ฉันก็ใช้สายตาสอดส่องไปยังแถว ม. 6 ทัน ที... 

      และฉันก็พบเจอเขาจนได้.. โทโมะ เขานั่งอยู่แถวสามของห้อง 2 และเขาเองก็กำลังมองมาที่ฉันอยู่เช่นกัน

        "ตาบ้า..." ฉันพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนจะตัดสินใจพิมพ์ข้อความส่งกลับไป ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ควรทำนัก... โดยเฉพาะกับแฟนของเพื่อนอย่างนี้

        'Kaew : I miss you, too'

         ติ๊ด...

         ฉันกดส่งมันไปแล้ว... 

         ฉันเห็นว่าเขาก้มหน้าทำอะไรสักอย่าง คาดว่ากำลังอ่านเมสเสจฉันอยู่ละมั้ง เพียงไม่นานเขาก็กระตุกยิ้มที่มุมปากเหมือนพอใจอะไรสักอย่าง และ...

         ตี๊ดๆ

         'Tomo : I like you dear ♥ '

          ตึกตัก ตึกตัก ♥

        อ่า... แบบนี้ไม่ดีเลยแฮะ... เขาทำให้ใจฉันเต้นแรงไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว... ให้ตายเถอะ...

         .

         .

         .

         หลังจากที่การประชุมจบลง ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง ซึ่งตอนนี้ฉันเองก็นั่งอยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างโรงยิม กับเพื่อนๆในห้อง และพวกพี่ ม. 6 ....

       ทุกคนยังจำที่พี่โฟร์บอกได้ใช่ไหม ว่านักเรียน ม.5 ม.6 ที่เลขทับเดียวกันทำซุ้มด้วยกันน่ะ อาฮะ.. เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เพราะโทโมะก็อยู่ ม.6/2 ซึ่งฉันเองก็อยู่ ม.5/2 เพราะงั้นห้องฉันและห้องโทโมะต้องจัดซุ้มเดียวกันอย่างช่วยไม่ได้ 

          ส่วนเรื่องเมสเสจ... ยอมรับว่าฉันใจเต้นแรงกับมันมาก แต่พอเขาส่งมาแบบนั้น ฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปอีกเลย ..

          รู้แค่ว่า... เขาส่งเมสเสจแบบถี่ๆ จนฉันกดดูแถมไม่ทัน อย่างเช่น...

          'Tomo : เขินล่ะสิ... ยัยตัวเล็ก :) '

          กับ...

          'Tomo : หลังเลิกเรียน ไปกินไอศกรีมกันมั้ย ? ฉันเลี้ยงเอง'

          แถม...

          'Tomo : ไม่ตอบ... แปลว่า 'ตกลง' แล้วนะ '

          ยังไม่พอ...

        'Tomo : อืมม.. บังเอิญว่าเงินฉันเหลือไม่เยอะพอ ถ้าเธอกินไอศกรีมไม่อิ่มล่ะก็ ไปหาอะไรกินที่ ห้องของฉัน ก็ได้นะ :) '

        และก็อีกสารพัดมากมายที่้เขาส่งมัน แถมยังทำให้ฉันต้องอายหน้าแดงอีกด้วย TT ดีเท่าไหร่แล้วที่ตอนนั้นทุกคนสนใจแต่พี่โฟร์ที่ยืนพูดอยู่ เพราะถ้าสนใจฉันล่ะก็.... คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ

         "แก้ว เป็นไรอ่ะ ฟางเห็นนั่งบิดนานแล้วนะ ?" อยู่ฟางก็พูดขึ้น พร้อมกับเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ซะจนฉันหลบแถมไม่ทัน

          "อะ..เอ่อ.. ไม่มีอะไรหรอกฟาง ^^;; เออ แล้วคิดได้ยังว่าจะจัดซุ้มอะไร" ฉันถามไป

           "อืม.. ฟางตกลงกับพวกพี่ๆเขาแล้ว เราจะจัดซุ้ม Cake & Tea พวกพี่ป๊อบจะจัดการเรื่องชา ส่วนฟางจะจัดการเรื่องเค้ก :)"

          "แล้วคนอื่นๆทำอะไรอะ ?" 

          "เฟย์ กับ พี่เขื่อน จะเป็นพนักงานยืนเรียกลูกค้าน่ะ"

          ไล่ลูกค้าน่ะสิไม่ว่า - -*

          "ส่วนแก้ว ฟางจะให้เป็นพนักงานเสิร์ฟ แก้วคงไม่ว่านะ?"

          "อืม เอาไงก็ได้" ฉันตอบ ก่อนจะมองไปทางโทโมะ เออ...แล้วโทโมะทำอะไร ?

          "ส่วนพี่โทโมะ.. เขาขออาสาเป็นพนักงานเสิร์ฟอ่ะ เขาบอกไม่เก่งเรื่องทำขนม หรือ ชา แต่ก็ดี จะได้ไม่เกะกะ ^^" 

            เกะกะ ? - -' อืมมม พูดได้ดีมากกก

           "ฟาง ไปดูอุปกรณ์กันเถอะ พี่ขออนุญาติอาจารย์ห้องคหกรรมแล้ว เขาบอกให้เราไปเลือกอุปกรณ์ได้เลย"เฮียป๊อบพูดขึ้น พร้อมเดินตรงมาหายัยฟาง

          "อ่อค่ะ งั้นฟางไปก่อนนะแก้ว ^^"

          "จ้ะ..."

          "ไปค่ะ พี่ป๊อบ" ว่าแล้ว ยัยฟางก็เดินออกไปกับเฮียป๊อบทันที...

          ดูๆแล้ว.. สองคนนี้มีท่าทางแปลกๆแฮะ - -' หรือฉันจะคิดไปเองหว่า.. ?

ตอนหน้า จะเป็นตอนของ ป๊อบปี้ กับ ฟาง นะคะ :) ใครจิ้นคู่นี้ ติดตามน้าาา