จำเอาไว้ ! เราไม่เคย 'เลิกกัน :)

 

         

        21:32

 

        หน้าโรงเรียน...

 

        "เอ่อ... ป๊อบ ฟางว่าเรากลับกันดีมั้ย ? ยามต้องไม่ให้เราเข้าโรงเรียนในเวลานี้แน่ๆ " ฉันพูดกับป๊อบปี้ ในขณะที่เรายืนอยู่มุมหนึ่งของหน้าโรงเรียน

 

          "ได้ไงล่ะ ป๊อบสัญญาแล้ว ก็ต้องทำตามสัญญาสิ "

 

          "แต่... " 

 

          " เชื่อใจป๊อบสิครับฟาง ^^ " 

 

          " เอ่อ.. ค่ะ "

 

          " งั้นป๊อบจะพาอ้อมไปทางหลังโรงเรียนนะ ทางนั้นใช้โดดกับไอ้เคนตะมันบ่อยอ่ะ "

 

         " โดดเรียน ? นิสัยไม่ดีเลยนะป๊อบ ! " ฉันต่อว่าป๊อบเบาๆ ก่อนจะถูกคนตัวสูงคว้าข้อมือไว้ แล้วพาฉันเดินไปที่หลังโรงเรียน

 

          ว่าแต่.. มือป๊อบใหญ่ดีจัง อุ่นดีด้วย >//< 

 

       เพียงไม่นานที่ป๊อบพาฉันเดินมาถึงประตูรั้วหลังโรงเรียน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาที่นี่ เลยทำให้รู้ว่ารั้วหลังโรงเรียนนี้มีช่องโว๋ขนาดใหญ่มากพอที่จะให้คนผ่านได้

 

        "ไปกันเถอะฟาง "

 

        " ค่ะ "

 

        ป๊อบปี้จูงมือฉันเข้าไปในโรงเรียนอย่างง่ายดาย ก่อนที่เราจะพากันเดินไปที่ดาดฟ้าอาคารวิทย์ของโรงเรียนที่มีตึกใหญ่ที่สุดในโรงเรียน และคาดว่าจะเห็นดวงดาวบนท้องฟ้านั้นเด่นชัดกว่าที่อื่นด้วย

 

         .

 

         .

 

         .

 

         

         " ทำไมดาวบนท้องฟ้ามันน้อยจังอ่ะ ป๊อบ " ฉันถามขึ้นมาเมื่อเราเดินขึ้นมาบนดาดฟ้านี่แล้ว แต่ดวงดาวบนท้องฟ้านั้นน้อยเหลือเกิน

 

 

          " มันยังไม่ถึงเวลามากกว่าฟาง "

 

          " .. ? "

 

         " ดาวที่สวยๆน่ะ มันจะมาจากจินตนาการของเราเอง และมันมักจะเกิดขึ้นกับคนที่มี รักแท้ นะ "

 

           " .. ? แล้วทำไมป๊อบถึงพาฟางมาที่นี่ล่ะ "

 

           " เพราะฟางคือรักแท้ของป๊อบยังไงล่ะ "

 

           " .. ป๊อบ .. "

 

           เขาหมายความว่าอะไร ? ...

 

           " ป๊อบรู้ว่ามันผิด แต่.. ป๊อบแค่อยากจะบอกบางอย่างกับฟาง "

 

           "..." เขาต้องการจะบอกอะไร ? 

 

           " ฟางครับ... ป๊อบรู้สึกว่า.. ป๊อบรักฟาง เข้าแล้วล่ะ .."

 

           " ปะ.. ป๊อบ .. ! "

 

           ตึกตัก ตึกตัก ♥

 

           เขาพูดอะไรออกมา .. เขาบอกว่าเขา.. รักฉัน งั้นเหรอ ? 

 

           ให้ตายสิ.. 

 

           " ป๊อบรู้ว่ามันผิด.. แต่เรื่องความรัก.. ป๊อบห้ามมันไม่ได้จริงๆ ป๊อบ ...รักฟางนะครับ "

 

           " =///= " 

 

           ละ.. แล้วทำไมฉันต้องหน้าแดงด้วยล่ะเนี่ยย >//< !!

 

           " ให้ป๊อบรักฟางแบบนี้ได้มั้ย ? .. "

 

           ตึกตัก ตึกตัก ♥

 

            " ให้โอกาสป๊อบดูสักครั้ง.. ป๊อบสัญญา ว่าจะทำให้ฟางมีความสุข "

 

           " .. ป๊อบ .. "

 

           " ให้ป๊อบเป็นเทวดาของฟาง ดูสักครั้งนะครับ.. แค่ค่ำคืนนี้ก็ได้ "

 

           " ค่ำคืนนี้ ... "

 

           " ให้มันเป็นคืนดูดาวของเราสองคน นะครับฟาง "

 

           " ป๊อบปี้ .." 

 

           " แค่ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนที่น่าจดจำไปตลอดชีวิตของเราสองคน .. "

 

           ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง.. ฉันแค่รู้สึกว่าใบหน้าของป๊อบปี้ค่อยๆเลื่อนเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น เพียงเสี้ยววินาทีที่เราสบสายตากัน.. เหมือนมีอะไรมาจุดอยู่กลางใจให้มันบอกว่านี่แหละ.. คือความรู้สึกดีๆ .. แค่เราสบตากันอย่างนี้ ฉันก็ไม่ต้องการสิ่งอื่นใด.. 

 

      เพียงไม่นาน... ริมฝีปากของเราทั้งสองก็ประกบกันอย่างห่วงหา เหมือนอยู่ในห้วงของความรักที่ยากจะถอนตัวขึ้น ความรู้สึกที่ไม่เคยมีให้ใครมาก่อน.. 

สองมือแกร่งค่อยๆโอบกอดรอบเอวบาง.. สองมือเล็กค่อยๆโอบกอดต้นคอของชายร่างสูงตรงหน้า.. 

 

          ขอให้มีคืนของเราแบบนี้ตลอดไป... ♥

 

---

 

อ้ายย >< ! จะเป็นยังไงต่อไป เชิญมโนเอาเองน้าา 555

ต่อไปเป็นตอนพิเศษของ KF [ ที่มีฉากน้อยมากๆในเรื่อง - -' ]

ติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ :)

 

ปล. เม้นท์ ๆ