Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) 20.กามเทพจำเป็น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“นายว่าเพื่อนของพวกเราเค้าดูแปลกๆไปกันรึเปล่า”ฟางพูดเปิดประเด็น
“ทำไมหรอ ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ”ป๊อปปี้ส่ายหน้าขำแล้วดื่มเบียร์ต่อฟางรู้สึกไม่พอใจที่ป๊อปปี้
ขำกับข้อสงสัยของเธอ ฟางหันขวับไปแล้วจับหน้าป๊อปปี้ให้หันมาสบตากับเธอ
“นี่ ห้ามหัวเราะนะ อย่าดูถูกเซ้นของผู้หญิงด้วย เชื่อสิว่าเพื่อนพวกเรามีอะไรแปลกไปจริงๆ หึ่ย มิน่า
ล่ะ เซ้นไม่มีแบบนี้ถึงดูไม่ออกปล่อยให้ยัยพิมนั่นเค้ามายุ่งย่ามกับชีวิต ผู้ชายงี่เง่า”ฟางหงุดหงิดจาก
ตอนกลางวันที่พิมพูดเหมือนจะเข้ามาแทรกชีวิตแต่งงานของเธอ คิดแล้วมันหงุดหงิด
“เอ๋ แล้วไหงเอามาเกี่ยวกับเรื่องพิมได้ล่ะ”ป๊อปปี้งงไม่เข้าใจกับอารมณ์ขึ้นๆลงๆของผู้หญิง
“นี่นอนไม่หลับจะกลับไปนอนกับป๊อปปี้ก็ได้นะฟาง”แก้วเหล่มองฟางที่นอนพลิกไปพลิกแล้วพูด
ฟางได้ยินอย่างนั้นก็หน้าแดงทันที
“อะไรกัน แก้วมาหาฟางนะ ฟางก็ต้องมานอนกับเพื่อนสิ ไม่เห็นจะสนใจเค้าเลย”ฟางพูดแล้วย่น
จมูกจนแก้วขำ
“นี่เริ่มหลงรักป๊อปปี้ขึ้นมาแล้วล่ะสิ”ฟางพูดฟางอึ้งอ้าปากค้าง
“ไม่ใช่สักหน่อย ฟางไม่ได้ชอบผู้ชายนะ ผู้ชายน่ะเป็นพวกที่ป่าเถื่อน ไม่เคยนึกถึงจิตใจผู้หญิง”ฟาง
พูดอย่างเจ็บใจ
“แล้วที่ผ่านมาตั้งแต่ฟางแต่งงานกับป๊อปปี้ ป๊อปปี้เคยหลุดนิสัยร้ายๆมาให้ฟางมั้ยล่ะ เท่าที่แก้ว
สังเกตนะ ป๊อปปี้เค้าอดทนกับฟางมากเลยนะ แถมดูแล้วยังเป็นสุภาพบุรุษด้วย อดีตที่มันเป็นฝันร้าย
ของฟาง ฟางลืมมันไปซะเถอะนะ เพราะผู้ชายก็ไม่ได้เลวร้ายไปทั้งโลกหรอก”แก้วพูดทำให้ฟางนิ่ง
คิดก่อนจะพลิกตัวหันหลังแล้วหลับตาลง
“เดี๋ยววันนี้เราจะไปจัดเตรียมงานประจำปีนะคะ โห ขอบคุณมากนะคะพี่ฟางที่มาช่วยงาน”โบว์พูด
แล้วหันไปมองฟางที่ใส่ชุดเดรสลูกไม้เลยเข่าแล้วสวมเสื้อยีนส์แขนยาวทับ สวมรองเท้าบู้ทและ
เกล้าผมขึ้น
“มาช่วยงานนะ ไม่ใช่มาถ่ายแบบแฟชั่น”แบมที่มากับกั้งก็แขวะฟางทันทีที่ทุกคนหันไปสนใจหมด
“แล้วพี่แบมล่ะ มาช่วยงานนะพี่ใช่มาเต้นรูดเสา แต่งตัวมิดๆก็ดีนะคะ สงสารพี่ชาย”โบว์พูดย้อนกลับ
เมื่อเห็นแบมใส่สายเดี่ยวคอลึก
“นี่ น้องโบว์คะ ปากดีแบบนี้ระวังเถอะจะโดนดีเข้าสักวัน”แบมพูดอย่างโมโห
“ก็ลองทำดูสิ”โบว์ไม่กลัว
“เอ่อ เลิกทะเลาะกันแล้วไปช่วยงานดีกว่านะครับ”ป๊อปปี้รีบห้ามน้องสาวและแบมทะเลาะกันก่อน
ถูกแบมลากไปทันที ฟางมองภาพนั้นแล้วกำสายไฟแน่นแล้วบิดไปบิดมาทันที
“เอ่อ เดี๋ยวสายไปเยินนะครับคุณฟาง ผมช่วยดีกว่า”กั้งพูดยิ้มๆ
“ช่วยอย่างเดียวแล้วออกห่างจากพี่สะใภ้ชั้นด้วยย่ะ”โบว์รีบพูดก่อนจะมานั่งเบียดฟางและกั้งทันที
“เอ่อ ขอบใจ”แก้วที่ช่วยเค้ายกของก็พูดเมื่อโทโมะเข้ามาช่วยเธอ โทโมะมองแก้วที่ช่วงนี้พยายาม
หลบหน้าเขาเหลือเกิน
“นี่โทโมะไปทางโน้นกันเถอะ เฟย์กำลังช่วยงานทางนั้นน่ะ”จินนี่ดึงโทโมะไป แก้วแอบเซ็งก่อนจะ
ไปช่วยงานอย่างอื่นต่อ ฟางมองแล้วกอดอกคิดก่อนจะรีบวิ่งไปหาป๊อปปี้ทันที
“อ๊าย อะไรกันน่ะ เห็นรึเปล่าว่าเค้าทำงานกันอยู่”แบมโวยวายเมื่อฟางดึงป๊อปปี้ไปจากเธอ
“หรอ แต่ตอนนี้ชั้นต้องการสามีของชั้นด่วนน่ะ บาย”ฟางพูดแล้วดึงป๊อปปี้ไปกับเธอเอง
“ต้องการอะไรรึเปล่าครับฟาง หรือว่า เปิดใจยอมรับพี่แล้ว”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆแล้วมองมือที่ฟางจับมือตัว
เองก็หน้าแดง
“บ้าหรอ เลิกเพ้อ แต่ชั้นว่าเราต้องทำอะไรสักอย่างกันแล้วล่ะ เพื่อเพื่อนของเรา”ฟางพูดทำให้
ป๊อปปี้มองฟางอย่างแปลกใจ
“โห กับข้าวตั้งเยอะตั้งแยะแบบนี้ กะจะขุนพวกเราให้อ้วนเลยหรอ พ่อเลี้ยง”เฟย์แซวเมื่อถึงเวลา
อาหารกลางวันแล้วป๊อปปี้ให้คนงานในไร่เอาอาหารมาให้พวกเพื่อนๆของเขามากมาย
“แต่นานทีได้มากินข้าวท่ามกลางไร่องุ่นล้อมรอบแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ วิวดีจัง”แก้วพูดแล้วหยิบไก่
ทอดไปกิน1ชิ้น
“เออ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วโทโมะไปเอาพวกครีมที่สปาของแกให้หน่อยดิ พอดีฟางเค้าอยาก
ดู”ป๊อปปี้พูดซึ่งครั้งนี้ฟางเองยอมนั่งกินข้าวกับเขาเพราะอยากให้แก้วนั่งใกล้ๆโทโมะ เพื่อเธอจะได้
สังเกตท่าทางของเพื่อนสาว
“แก้วไปช่วยโทโมะด้วยละกัน แก้วต้องรู้แย่ๆว่าฟางชอบกลิ่นอะไร ฟางอ่ะไม่ว่างไปด้วยจริงๆ เพราะ
ต้องไปช่วยนายนี่เอาของที่จัดงานอยู่อ่ะ”ฟางรีบพูด แก้วเงยหน้ามองโทโมะที่นั่งตรงข้ามตัวเองแล้ว
มีจินนี่นั่งข้างๆ โทโมะมองหน้าแต่แก้วเบือนหน้าหนีเมื่อเห็นจินนี่ตักอาหารให้โทโมะ ชายหนุ่มมอง
ท่าทางของแก้วแต่ไม่พูดอะไร
“เออ เขื่อน เขื่อนช่วยไปเอาผ้าที่ร้านนี้ให้ฟางหน่อยสิ พอดีกั้งเค้าไปไม่ได้น่ะ โบว์เค้าขอตัวไว้ช่วย
งาน”ฟางเอาบิลผ้าไปให้เขื่อนแล้วพูด โบว์และกั้งแอบเหวอเพราะพวกเขาไม่ได้นัดกันอย่างที่บอก
“เออใช่ เฟย์ แกช่วยไปเช็คผ้าหน่อยดิ นะๆ งานไร่ของเพื่อนจะมีอาทิตย์นี้อยู่แล้วนะโว่ย”ป๊อปปี้พูด
ขอให้เฟย์ที่นั่งข้างโบว์ไป โบว์สังเกตท่าทางของป๊อปปี้และฟางก็รู้ทันที
“อ่ะๆ แต่เงินพ่อเลี้ยงจ่ายแล้วใช่ป้ะ ถ้าไปแล้วไม่ได้จ่ายเงิน ชั้นด่ายันงานจบแน่ป๊อป”เฟย์บ่น เมื่อ
ทานข้าวกลางวันเสร็จแล้ว ฟางรีบดึงป๊อปปี้ไปหลบแบมและพิมที่ในโรงบ่มไวน์ทันที
“นี่ เพราะผู้หญิงของนายแท้ๆ ทำให้เราไปหาพวกโทโมะกับแก้วที่สปาไม่ได้”ฟางกอดอกบ่นป๊อปปี้
“แบมกับพิมไม่ใช่ผู้หญิงของพี่สักหน่อย มีแค่ฟางต่างหากที่เป็นผู้หญิงของพี่”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางที่
กอดอกอยู่หน้าแดงทันที
“บ้า นี่เราทำลังช่วยเพื่อนเราอยู่นะอย่านอกเรื่อง”ฟางพูดแล้วแอบยิ้มนิดนึง
“ถึงเราไปได้โดยไม่มีพิมกับแบมด้านนอก แล้วฟางไม่คิดหรอว่าจินนี่เค้าจะไม่ตามโทโมะไป”ป๊อปปี้
พูด
“เออใช่ นี่นาย ชั้นถามอะไรหน่อยสิ เลิกกันแล้วแล้วจะกลับมาสวีทกันทำไมเนี่ย”ฟางบ่นเพราะ
ได้ยินจากป๊อปปี้ที่บอกว่าโทโมะกับจินนี่เคยคบกันมาก่อน รึว่าถ่านไฟเก่ามันร้อน
“เค้ากลับมาสวีทกันก็ดีแล้วนิ เพราะจินนี่ได้ชื่อว่าแฟนคนแรกโทโมะเลยนะ ว่าแต่ฟางเถอะ ชัวร์หรอ
ว่าเพื่อนของฟางเค้ามีซัมติงกับเพื่อนพี่อ่ะ รึว่าแก้วเค้าบอกฟาง”ป๊อปปี้รีบถาม
“ไม่ได้บอกอ่ะ แต่ชั้นรู้สึกได้ว่าเพื่อนชั้นคนนี้เปลี่ยนไป เห้อ ชั้นมีเพื่อนคนเดียวตลอดช่วงที่เรียนก็
คือแก้วนะ อะไรที่มันแปลกไปจากเมื่อก่อนมีหรอชั้นจะไม่รู้”ฟางพูดแล้วนิ่วหน้าพยายามคิด จริง
อย่างที่เธอสงสัยมั้ยนะที่แก้วจะชอบเพื่อนของป๊อปปี้คนนี้เข้าแล้ว
“ป่ะ ออกไปกันเถอะ พี่ว่าตอนนี้เราไปที่สปายังทันที่จะกันจินนี่ออกห่างจากเพื่อนพวกเราได้
นะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะจูงมือฟางออกไปทันที
“อ๊ะ พิม”ฟางเดินมาสักพักเห็นพิมเดินมาก็ดันป๊อปปี้หลบเข้าไปในมุมแคบๆกับตัวเอง2คน
ตึกๆ
ป๊อปปี้มองคนตัวเล็กที่เบียดชิดกับตัวเองก็ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
“นี่พวกพี่2คนจะเปลี่ยนบรรยากาศมาสวีทกันในนี้หรอ”โบว์พูด ป๊อปปี้และฟางรีบออกมาทันที
“เปล่า เอ่อ พวกพี่อธิบายได้นะโบว์”ฟางรีบพูด
“ไม่ต้องบอกอะไรโบว์หรอกค่ะ โบวืดูก็รู้แล้วล่ะว่าพวกพี่อ่ะ พยายามจับคู่ให้เพื่อนๆพวกพี่อยู่ มาค่ะ
เดี๋ยวโบว์ช่วย”โบว์พูดแล้วยิ้มหวานให้ฟางและป๊อปปี้
“คุณโบว์ครับ ผมให้แบมกลับบ้านไปแล้ว ส่วนพิมก็ถูกลุงศรเรียกไปคุยงานด้านโน้นแล้วครับ”กั้งวิ่ง
มาบอกฟาง
“ฮัลโหลพี่จินนี่ ไปส่งโบว์ในเมืองหน่อยสิคะ โอ๊ยไม่ต้องไปสปาหรอก ไปกับโบว์ดีกว่า”โบว์พูดก่อน
จะรีบลากกั้งให้ไปช่วยเธอพาจินนี่ออกมาจากสปาทันที
“แหม น้องใครน่ารักจริงๆ”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆแล้วพาฟางมาถึงสปาแล้วเลาะมาที่ช่องลมที่สามารถแอบดู
ห้องเก็บพวกครีมของสปาโทโมะได้
“ฟางเพื่อนเธอชอบครีมแบบไหนอ่ะ กลิ่นหอมอ่อนๆรึว่าพวกผลไม้”โทโมะถามแก้วที่เดินตามเขา
เข้ามาในห้องเงียบๆไม่ยอมพูดกับเขาเลย
“นี่ล่ะมั้ง ไปกันเถอะ ได้ครีมละ”แก้วหยิบมั่วๆแล้วรีบเดินหนีโทโมะไป
ปัง
โทโมะปิดประตูแล้วล๊อคก่อนจะดันตัวแก้วไปชิดกับผนังพร้อมกับล๊อคตัวแก้วไว้
“เธอเป็นอะไรของเธอแก้ว”โทโมะถามทันที
“อะไร เปล่าสักหน่อย”แก้วโกหก
“อย่ามาโกหก อาการเธอมันฟ้องว่าเธอพยายามหลบหน้าชั้น แก้ว ชั้นไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจรึ
เปล่าทำไมเธอถึงพยายามหลบหน้าชั้นแบบนี้”โทโมะพูด
“ไม่ได้หลบ ปล่อยชั้นได้แล้ว”แก้วพูดแล้วพยายามขืนตัวหนีแต่โทโมะไม่ปล่อย
“ไม่ปล่อย เธอต้องบอกชั้นมาก่อน”โทโมะไม่ยอมก่อนจะกอดแก้วไปแนบอก แก้วอึ้งภาพที่โทโมะ
และเธอจูบกันและเผลอมีอะไรเป็นครั้งที่2ในคืนนั้นผุดเข้ามาในหัว
“นายมันขี้โกง”แก้วพูดขึ้นก่อนจะทุบอกกว้างโทโมะ
“นายจะคืนดีกับแฟนนายแล้วนายมาทำแบบนั้นกับชั้นทำไมวะ”แก้วพูดก่อนน้ำตาอุ่นๆจะไหลออกมา
จากตา โทโมะรู้ทันทีว่าแก้วกำลังร้องไห้ ก่อนจะค่อยๆนั่งลงพร้อมกับแก้วแล้วกอดแก้วไว้
“ชะ ชั้นขอโทษ คืนนั้นชั้นก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมชั้นถึงอยากจูบเธอและก็หยุดไม่ได้จน
เรื่องเลยเถิดไปแบบนั้น”โทโมะพูดทำให้ฟางและป๊อปปี้ที่แอบฟังอึ้งตกใจ
“นายได้ชั้นไปครั้งแรกชั้นพยายามคิดว่ามันคือฤทธิ์ยาของแม่พวกเรา แต่วันนั้นมันไม่ใช่น่ะสิ นาย
ต้องการอะไรโทโมะ เห็นชั้นเป็นคู่นอนแค่นั้นงั้นหรอ”แก้วพูด แม้ว่าเธอกับเขาจะไม่ได้รักกัน แต่
เพราะเธอคือผู้หญิง เธออยากมีอะไรกับคนที่เธอรักแค่คนเดียวเท่านั้น
“ชั้นไม่ได้เห็นเธอเป็นแบบนั้นแก้ว”โทโมะพูดและไม่ยอมปล่อยแก้ว
“งั้นบอกชั้นมาซะว่านายจะเอายังไง อยากจะรับผิดชอบชั้นรึว่าคืนดีกับแฟนนาย”แก้วพูด
“เอ่อ แล้วเธอยอมรึไงถ้าเราแต่งงานกันโดยที่เราไม่รักกัน”โทโมะเงียบอยู่นานก็พูดขึ้น แก้วเมื่อ
ได้ยินคำว่าเราไม่ได้รักกันก็รู้สึกจุกที่อก
“เพื่อความแฟร์กับนายและแฟนนาย ถ้าชั้นไม่ท้องเราก็หย่ากัน แต่ถ้าชั้นท้อง รอจนกว่าชั้นจะคลอด
ลูก พอคลอดแล้วชั้นจะย้ายไปอยู่กับอาม่าชั้นที่ไต้หวันแล้วเลี้ยงลูกที่นั้นและชั้นจะหย่าให้นาย”แก้ว
พูดนิ่งๆ
“แต่ว่ายังไงแล้วเด็กก็คือลูกของเรานะแก้ว”โทโมะพูด
“ไม่ต้องห่วง งั้นชั้นจะบอกลูกละกันว่านายคือพ่อเด็ก แต่นายสบายใจได้ ชั้นจะไม่เรียกร้องอะไรทั้ง
นั้นนายกับจินนี่สบายใจได้”แก้วที่รู้สึกเจ็บพยายามฝืนยิ้ม ฟางที่ฟังเรื่องที่โทโมะและแก้วคุยกันก็นิ่ว
หน้าลงไปทันทีแล้วกำมือแน่น ป๊อปปี้ที่เห็นอาการของฟางก็หันไปมองแล้วพบว่าฟางเองมีน้ำไหล
ออกมาก็ดันหัวฟางมาซบไหล่ตัวเอง ฟางเมื่อสัมผัสถึงอกกว้างที่กำลังปลอบเธอ ฟางก็กอดป๊อปปี้
แน่นทันที ป๊อปปี้กอดฟางไว้จนโทโมะและแก้วออกไปจากห้องก่อนจะพาฟางเดินออกมา
“ฮัลโหลโบว์ ตามเขื่อนกับเฟย์เป็นยังไงบ้าง”ป๊อปปี้โทรหาน้องสาวตัวเองทันที
“ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นล่ะ ไม่ดีใจหรอที่ออกมากัน2คนแบบนี้น่ะ”เฟย์ที่รับผ้ามาจากร้านเสร็จก็
คล้องแขนเขื่อนแล้วถามเขื่อนยิ้มๆ
“แล้วเฟย์ล่ะ อยากออกมาแบบนี้กัน2คนรึเปล่า”เขื่อนย้อนถาม
“เอ๋ ทำไมถามแบบนั้นล่ะ รึว่าน้อยใจชั้น แน่ๆเลย นายน้อยใจชั้นใช่มั้ยๆ”เฟย์ถามเขื่อนแล้วแกล้ง
แหย่ เขื่อเดินหนีกลับรถ เฟย์เดินไปดัก ก่อนจะหอมแก้มเขื่อนไปทีนึง
“เขื่อนเป็นแค่ทาสของเฟย์ เขื่อนจะไปมีสิทธิน้อยใจอะไรล่ะ กลับกันเถอะ เราออกมานานละ”เขื่อน
พูดแล้วเดินไปขึ้นรถ
“อื้ออ”เขื่อนร้องเมื่อขึ้นมาในรถ เฟย์ดึงเขื่อนไปบดจูบอย่างร้อนแรง โชคดีที่รถจอดที่มุมเปลี่ยว เฟย์
และเขื่อนจูบแลกลิ้นกันอยู่เนิ่นนานก่อนที่เฟย์จะถอนจูบเขื่อนออกมาก่อน
“เป็นทาสของชั้นห้ามน้อยใจเข้าใจมั้ย”เฟย์ก้มลงทำคิสมาร์กที่ลำคอของเขื่อนก่อนจะพูดขึ้นมาแล้ว
หอมแก้มเขื่อนทีนึง เขื่อนมองเฟย์ที่ทำแบบนี้กับเขาแล้วไม่เข้าใจ บางครั้งก็ไม่ใส่ใจ บางครั้งก็หวง
เธอต้องการอะไรกันแน่ เฟย์
“เอาผ้ามาเอาไปให้ป้าเค้าทางนั้นเลยเขื่อน”ฟางที่กลับมาจากสปาก็พูดเมื่อเห็นเฟย์และเขื่อนเดิน
เข้ามา ก่อนสายตาจะหันไปมองแก้วและโทโมะที่นั่งโดยมีจินนี่นั่งคั่นกลางแล้วแอบถอนหายใจ
“เห็นมั้ยคะพี่ป๊อปพี่ฟางว่าที่คอพี่เขื่อนน่ะมีรอยแดงจริงๆ เพราะว่าเค้าทำ อะจึ๋ยๆกันบนรถ”โบวืที่
ลากฟาง ป๊อปปี้และกั้งกลับมาที่โรงบ่มไวน์เพื่อคุยก่อนจะหน้าแดงจัด เพราะตอนที่เธอสะกดรอย
ตามเขื่อนและเฟย์ไป จินนี่ดันไม่อยากไปขอแวะเซเว่นเลยทำให้เธอไปกับกั้งแค่2คนแล้วต้องไป
เจอเลิฟซีนของคู่นี้อีก
“เหมือนคู่นี้เค้ามีซัมติงกันแต่ไม่เรียกว่าแฟนนะครับ”กั้งพูดเมื่อสังเกตพฤติกรรมของเขื่อนและเฟย์
“ส่วนอีกคู่ก็เป็นอย่างที่คิด มีซัมติงกันจริงๆ แต่มันติดที่ไอ้โทโมะมันดันเลือกจินนี่”ป๊อปปี้พูดเพราะรู้
นิสัยเพื่อนตัวเองดีว่ารักจินนี่มากแค่ไหน แล้วยิ่งจินนี่กลับมาแบบนี้อีกมีหรอโทโมะจะไปยอมเลือก
เธอเหมือนเดิม
“ถ้าแก้วท้องฟางจะทำยังไงดี ฟางสงสารเพื่อน”ฟางที่กลุ้มใจเรื่องแก้วหลุดพูดแทนตัวเองว่าฟาง
ป๊อปปี้เห็นก็รู้ว่าคนตัวเล็กกลุ้มใจมากแค่ไหนก็ลูบผมปลอบฟาง
“ฟาง เราน่ะทำได้แค่ให้พวกเค้าอยู่ด้วยกัน แต่เราไม่สามารถไปบังคับให้พวกเค้ารักกันได้ตามใจเรา
หรอกนะ เรื่องทั้งหมดนี้พี่ว่าให้เค้าตัดสินใจของเค้าไปก่อนเถอะนะ อย่าคิดมากเลย เดี๋ยวไม่สวย
นะๆ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะจับแก้มฟางแล้วสบตาคนตัวเล็ก ฟางเห็นป๊อปปี้ทำแบบนี้กับเธอก็หน้าแดงจัด
“ระ รู้แล้วน่า ไม่คิดมากแล้ว ว่าแต่นายเถอะ ยอมได้จริงๆหรอถ้าโทโมะทำแก้วท้องแต่ดันเลือกจินนี่
น่ะ”ฟางถาม
“ไม่ยอมหรอก ผู้ชายน่ะทำอะไรไว้ก็ควรจะรับผิดชอบซะแม้ว่าจะไม่ได้รักก็ตาม เอาล่ะ ถ้าเค้าไม่รัก
กันเราก็สร้างสถานการณืให้พวกเค้าใกล้กันสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มอย่างมีแผนการ
มาดูแผนต่อไปของพ่อเลี้ยงกับแม่เลี้ยงที่นี่เค้าจะทำยังไงกับเพื่อนเค้าต่อ
อย่าลืมเม้นกันนะ ถ้าเม้นเยอะเดี๋ยวอัพอีกตอน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
