Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) 13.งานแต่งงาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“โอ้โห หนูฟางสวยมากเลยลูก สมแล้วที่โทโมะเป็นคนเลือกชุดนี้”แม่ป๊อปปี้ยิ้มเมื่อเห็นฟางลงมาใน
ชุดเจ้าสาวสีขาวคล้ายๆแบบโมฮีเบียน ฟางที่ถูกเกล้าผมขึ้นก็เหล่มาทางป๊อปปี้ที่สวมชุดเจ้าบ่าวเข้า
กับตัวเองแล้วรีบเบือนหน้าหนี
“ฟาง สวยมากเลยลูก ป๊อปก็หล่อ แหม สมแล้วหยั่งกับกิ่งทองใบหยก”คุณหญิงพูดเมื่อมาหา
ลูกสาวในบ้าน
“แหมๆ สวยแบบนี้เนี่ยเพราะสามีดูแลดีล่ะสิ ไปข้างนอกเลยมั้ยครับ เจ้าบ่าว เจ้าสาว”เขื่อนแซว
“เดี๋ยวค่ะ แล้วเพื่อนเจ้าสาวของฟางอยู่ไหนเนี่ย”ฟางพูดพลางมองหาแก้วที่ไปแต่งตัวกับโบว์นาน
แล้วยังไม่มา
“ไม่เอา ไม่ออกไป”เสียงแก้วร้องโวยวาย ทำให้ทุกคนมองขึ้นไปชั้นบน โทโมะกุมขมับเล็กน้อย
“สวยแล้วค่ะพี่แก้ว อ๊ะ ไม่เอาไม่ต้องผ้าไหล่ น่ารักจะตาย”โบว์ดึงแก้วลงมาในชุดราตรีเกาะสีขาว
ครีมประมาณเข่า ผมเป็นลอนเก็บเรียบร้อย แต่งตาโทนหวาน เก้ๆกังๆลงบันไดในส้นสูง
"ว้าวแก้วน่ารักจังมาถ่ายรูปกันนะ"ฟางรีบดึงแก้วมาถ่ายรูปคู่ด้วยไม่สนใจป๊อปปี้เลย ชายหนุ่มเห็น
ฟางและแก้วก็แอบถอนหายใจนิดนึง
“เฮ้ ทอมกลับใจแล้วนี่นา ว้าวๆ ม๊าๆ ดูไอ้แก้วดิ”ทีเจที่เข้ามาเห็นแก้วก็รีบพาแม่เข้ามาดู
“เฮียเอาม๊ามาทำไมเนี่ย แก้วอายนะ”แก้วแก้มแดงจัดเมื่อเห็นคนรมองเธอตาไม่กระพริบ ก่อนจะ
ค่อยๆลงมายืนข้างโทโมะ
“นี่ เดินอย่าถ่างขาสิ เธอใส่กระโปรงอยู่นะ”โทโมะเตือนแก้ว
“ก็มันไม่ถนัดนิ เคยใส่ซะที่ไหนล่ะ”แก้วบ่นอุบ
“ก็หัดๆไปสิ เดี๋ยวมีแฟนก็จะได้แต่งตัวสวยๆไง เอ๊ะรึเธอจะมีแฟนเป็นผู้หญิง”โทโมะแซว
“นี่ชั้นจะมีแฟนเป็นหญิงรึชายนายเกี่ยวอะไรด้วยห้ะ ไม่เหมือนนายหรอกมีแฟนเป็นผู้ชายล่ะสิ นี่
คงจะชอบใช่ม้ะที่เห็นหนุ่มๆเดินในงานนี้เนี่ย”แก้วย้อนพูดกวนๆใส่โทโมะทันที
“ไปด้านนอกกันเถอะค่ะ อย่าทะเลาะกันเลยนะคะทุกคน”โบว์พูดก่อนจะพาทุกคนออกไปด้านนอก
“แหม คู่บ่าวสาววันนี้น่ารักจังเลยนะครับ เหมาะสมกันอย่างกิ่งทองใบหยก”เสียงของชายคนหนึ่งพูด
ขึ้นเมื่อเห็นฟางและป๊อปปี้เดินมารับแขกใกล้ๆเขา
“ครับ แล้วนี่คุณแบงค์ไม่พาเมียคุณแบงค์มาด้วยหรอครับ”ป๊อปปี้รีบโอบเอวฟางทันทีเมื่อเห็นสายตา
กรุ้มกริ่มของแบงค์
“เลิกกันไปตั้งนานแล้วครับ แหม คุณภานุโชคดีจังที่เจอเมียสวยแบบนี้”แบงค์พูดพลางมองไล้ไปทั่ว
ตัวฟาง จนฟางรู้สึกถึงสายตาไม่ไว้ใจแบบนั้นแล้วเกาะแขนป๊อปปี้แน่น
“อ้าวพี่ป๊อปพี่ฟางมาอยู่นี่นิเอง ไปทางโน้นดีกว่าค่ะ”โบว์พูดแล้วเดินพาป๊อปปี้และฟางออกห่าง
แบงค์ทันที
“สวยแล้วก็หยิ่งแบบนี้ อยากจะรู้นักว่าน้องแกมาเป็นเมียชั้นแล้วแกจะทำหน้ายังไงไอ้ป๊อป”แบงค์
พูดแล้วยิ้มเยาะ กั้งมองแบงค์อย่างไม่ไว้ใจพลางมองตามสายตาของแบงค์ที่มองพวกเจ้านายตัวเอง
ไปด้วยความเป็นห่วง
“นี่ ไหวป่ะเนี่ย เดินอย่างกะคิงคอง”โทโมะมองแก้วที่เดินเก้ๆกังๆก็แขวะจึงโดนแก้วตีไปทีนึง
“รู้นะว่าอยากใส่รองเท้าส้นสูงแต่ไม่ต้องมาแขวะ”แก้วพูดก่อนจะเดินหนีแต่ตัวเองเจ็บเท้าเพราะ
รองเท้ากัดเลยแล้วเข่าอ่อน โทโมะประคองแก้วไว้
“แก้วไหวมั้ยเนี่ย มานั่งก่อนๆ”แม่ของแก้วพูดแล้วพาแก้วไปนั่งโดยโทโมะมองเท้าที่แดงก็รีบเอา
รองเท้าแตะที่ในบ้านมาให้แก้วใส่แทนแล้วเอายามานวดให้แก้ว
“เกิดอะไรขึ้นหรอโทโมะทำไมหนูคนนี้ถึงเป็นแบบนี้”แม่โทโมะที่มางานแต่งงานนี้พูดขึ้นแต่เมื่อหัน
ไปก็ตกใจ
“นี่ฝันใช่มั้ย”แม่แก้วถาม
“นี่เง็กใช่มั้ย จริงๆด้วย เป็นยังไงบ้าง”แม่โทโมะถามบ้าง
“นี่แม่รู้จักกันด้วยหรอ”แก้วและโทโมะมองหน้าแม่ตัวเองแล้วพูดพร้อมกัน
“เอ้าก็เง็กนี่ล่ะจ้ะที่ช่วยแม่ เป็นเพื่อนรักแม่ตั้งแต่เรียนโรงเรียนเดียวกันแล้ว นี่โทโมะอย่าบอกนะว่า
แก้วเป็นแฟนกับเราน่ะ”แม่โทโมะพูด
“ไม่ใช่นะครับ/คะ”โทโมะและแก้วพูดพร้อมกัน
“คือแก้วกับไอ้ตุ เอ้ย โทโมะเป็นเพื่อนกันน่ะค่ะคุณน้า”แก้วพูดแล้วดึงเท้าที่โทโมะนวดเท้าลงทันที
แล้วรีบหนีโทโมะไป โดยมีโทโมะเดินตามไปติดๆ
“เอ แล้วหนูแก้วมีแฟนรึยังล่ะเง็ก”แม่โทโมะถามแม่แก้ว
“ไอ้แก้วมันโสด ห้าวหยั่งกับทอม หนุ่มๆที่ไหนจะมาจีบ ดีนะที่หนูฟางแต่งงานไปจะได้ไม่ถูกเค้าหา
ว่าเป็นทอมดี้อีก เห้อ จะมีใครสักคนมั้ยนะที่จะดูแลมันได้เนี่ย”แม่แก้วพูดพลางถอนหายใจกับ
พฤติกรรมลูกสาว
“ของชั้นก็เหมือนกัน เลี้ยงโทโมะมาแบบนี้เลยทำให้ตุ้งติ้งไม่แมนเหมือนป๊อปหรือคนอื่นอีก เห้อนี่
ยังดีนะที่ป๊อปชิงแต่งงานไปก่อนไม่อย่างงั้นนะต้องเข้าใจว่าลูกกับเพื่อนนี้ชอบกันชัวร์ๆ”แม่โทโมะ
พูด ก่อนจะมองหน้ากับแม่แก้วแล้วยิ้มๆแล้วมองไปยังโทโมะและแก้วที่แย่งกันตักอาหารบุฟเฟ่ห์กัน
อยู่
“แต่งงานทั้งที ไม่คิดจะชวนแบมมาเลยนะคะป๊อป”แบมเดินเข้ามาในงานหาป๊อปปี้ทันที
“กิ๊กนายมาน่ะ ไปหาเค้าสิ”ฟางกระแซะไหล่ป๊อปปี้“แบม มาได้ไงเนี่ย เอ่อไปนั่งก่อนมั้ย”ป๊อปปี้พูด
แต่แบมไม่ยอม
“ไม่ค่ะ แบมไม่ไป แบมจะอยู่กับป๊อป นังแอ้บแบ้วนี่มันดีกว่าแบมตรงไหน ทำไมคุณถึงไม่เลือกแบม
ดูสิ สวยก็ไม่สวย นมก็เล็กอีก”แบมว่าฟาง ทำให้ฟางโมโหจัด
“นี่มันจะมากไปแล้วนะ ชั้นจะนมเล็กแล้วทำไม แต่ชั้นนะ เป็นถึงเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของ
ป๊อปปี้เค้า เค้าเลือกชั้นโดยที่ชั้นไม่ต้องไปเสนอตัวเหมือนกับใครแถวนี้เลย”ฟางพูดแล้วทำหน้ากวน
ย้อนใส่แบมจนแบมโมโหจะเข้าไปตบกั้งรีบมาห้ามไว้ทันที
“นี่ถ้าพี่แบมเมาแล้วรึว่าตั้งใจจะมาก่อนกวนงานนี้น่ะก็ขอเชิญพี่แบมออกจากงานเถอะค่ะ นายเอาตัว
น้องนายไปเลยนะ อย่าพามาก่อกวนงานพี่ชั้น”โบว์ว่ากั้ง กั้งมองแววตาที่ไม่เป็นมิตรของโบว์แอบ
ถอนหายใจก่อนจะพาแบมออกไป
“เมื่อกี้ฟางแสดงตัวแบบนี้เพราะว่าฟางเองก็เริ่มใจอ่อนให้พี่แล้วใช่มั้ย”ป๊อปปี้ยิ้มหวานให้ฟางเมื่ออยู่
กัน2คน
“โน อย่ามาไร้สาระน่า หิวแล้วชั้นไปหาแก้วดีกว่า”ฟางเชิดใส่แล้วรีบหนีไปหาแก้วและโทโมะ
“เจ้านาย”พิมเดินมาหาป๊อปปี้
“อ้าวพิม ผมนึกว่าคุณจะไม่มาแล้วซะอีกเข้ามาข้างในก่อนๆ”ป๊อปปี้พูด
“ไม่เป็นไรค่ะ พิมมาแค่แสดงความยินดีให้เจ้านาย ยินดีด้วยนะคะ ถ้าเธอคนนั้นจะทำให้เจ้านายลืม
คุณแคทได้”พิมพูดเศร้าถึงแคท ทำให้ป๊อปปี้ซึมลงไป ฟางที่ยืนกับพวกแก้วเมื่อเห็นพิมแตะมือ
ป๊อปปี้ก็รีบเดินจ้ำไปหาทันที
“คุยอะไรกันตั้งนาน2นานคะ อ้าวคุณเลขาคนเก่งของพี่ป๊อปปี้นิเอง ทำไมไม่เข้าไปข้างในล่ะคะมา
ยืนลับตาคนอื่นแบบนี้เดี๋ยวเค้าก็หาว่าแอบคิดไม่ซื่อกับพี่ป๊อปหรอก”ฟางพูดใส่พิม ทำให้พิมหน้า
เจื่อนลงไป
“เหลวไหลน่าฟาง คุณพิมเค้ามายินดีกับเราไม่มีอะไรหรอกครับ”ป๊อปปี้พูด
“พิมยินดีกับคุณฟางด้วยนะคะ คุณฟางนี่เป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดเลยรู้มั้ยคะ แต่โชคดีน้อยกว่าคุณ
แคท อุ๊ปส์”พิมกระซิบพูดกับฟางให้ได้ยินแค่2คนก่อนจะยิ้มหวานให้ฟางแล้วเดินไป ฟางนิ่วหน้า
ด้วยความสงสัย ใคร คือแคท
“แหมๆเพื่อนเข้าบ่าวเจ้าสาวคู่นี้จะว่าไปก็เหมาะสมกันเนาะ หน้าตาก็คล้ายกันด้วยสิ”เฟย์เดินมาแซว
แก้วและโทโมะที่แอบพักรบมานั่งกินอาหารที่ช่วยกันตักมาเต็มจาน
“แค่กๆ นี่เธอพูดบ้าอะไร ชั้นกับนายตุ๊ดนี่นะ ฟ้าผ่าตายกันพอดี”แก้วแทบสำลักน้ำซุปแล้วพูดขึ้น
“นี่ถ้าเธอจะชอบจับคู่กับเพื่อนนะ มากินด้วยกันเลยดีกว่าเฟย์ ช่วยที ยัยนี่อ่ะตักของมาเยอะ กินไม่
กลัวแครอลี่เลย”โทโมะบ่นอุบ เฟย์ยิ้มขำก่อนจะนั่งลงช่วยโทโมะและแก้วกิน
“อ้าว เขื่อนมาทางนี้เร็ว ชั้นตักไก่มาเพียบเลย นายช่วยชั้นกินหน่อยดิ”แก้วพูด เขื่อนและเฟย์มอง
หน้ากันชะงักเขื่อนหลบตาของเฟย์ทันที
“เอ่อ ชั้นว่าชั้นไปหาพี่ทีเจดีกว่า เห็นพี่แกแอบเหล่สาวแถวนี้ แกกินไปก่อนเลย”เขื่อนพูดแล้วเดิน
หนี
“อะไรของเค้า ไก่ทอดนี่เห็นทีไรก็แย่งชั้นกินตลอด”แก้วพูดพลางแทะไก่ เฟย์ทำเป็นดื่มน้ำไม่
สนใจเขื่อน
“เพื่อนเธอเค้าคงกลัวมั้งว่าเธอจะงับหัวเค้าแทนไก่น่ะ โอ๊ยๆ”โทโมะแขวะแก้วจึงโดนแก้วงับที่นิ้วไป
ทียึง และงานแต่งงานของป๊อปปี้และฟางก็เลิกจนมาถึงพิธีส่งตัวเข้าหอ
“ต่อไปนี้จะเกิดอะไรขึ้นหนูต้องใจเย็นๆและเชื่อฟังพี่เค้ามากนะลูก หนูไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว”คุณ
หญิงบอกฟาง
“ป๊อป เรามีเมียแล้ว อย่าหักโหมงานจนลืมมีหลานให้พ่อกับแม่ล่ะ”พ่อแม่ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ฟางหน้า
แดงทันที
“เอ่อ ฟาง เดี๋ยววันพรุ่งนี้ชั้นต้องกลับกรุงเทพน่ะเพราะว่าม๊าชั้นจะให้ชั้นไปเคลียร์งานอ่ะ แล้วชั้นจะ
กลับมาหาแกใหม่นะ”แก้วพูดแล้วกอดฟางไว้ ป๊อปปี้แอบเหล่นิดนึงแต่ก็ต้องทำใจกับ2สาว
“เหมือนกันว่ะป๊อป แม่ชั้นบอกให้กลับไปกับแม่ ไงเดี๋ยวจะมาเยี่ยมใหม่นะ”โทโมะยิ้มก่อนจะกอด
ป๊อปปี้ไว้ตามความเคยชิน แก้วหันไปมองโทโมะที่กอดกับป๊อปปี้กลมก็ขนลุกก่อนจะรีบออกไป
“ดูแลตัวเองนะเจ้าหญิง เดี๋ยวเรื่องลุงกับป้าเขื่อนจะดูแลท่านแทนเอง”เขื่อนพูดแล้วรีบเดินหนีเฟย์
ออกไป เฟย์มองเขื่อนแล้วส่ายหน้าก่อนจะเดินไปกอดป๊อปปี้แล้วออกไปบ้าง เมื่อทุกคนออกไปจาก
ห้องนอน ป๊อปปี้ก็ถอดเสื้อสูทและวางมาลัยคล้องคอลง ฟางเห็นป๊อปปี้ปลดเสื้อเชิ้ตออกก็ตกใจ
“นี่จะทำอะไรน่ะ อย่าทำอะไรทะลึ่งๆนะ”ฟางพูดแล้วยกโคมไฟขู่ ป๊อปปี้มองแล้วขำกับฟาง
“นี่น้องฟางเราแต่งงานกันแล้วนะครับ นี่ยังไม่ชินอีกหรอ”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ
“ไม่ชิน ใครจะไปชินเล่า”ฟางพูดแล้วแก้มแดงนึกถึงวันที่ตื่นมาในสภาพไม่ใส่อะไรเลยกับป๊อปปี้
“หน้าแดงแบบนี้ คิดอะไรอยู่หรอจ้ะ”ป๊อปปี้เห็นฟางเหม่อก็แอบกระซิบข้างหู พอฟางได้สติ ก็รีบดัน
ตัวหนี แต่ตัวเองดันเหยียบชายกระโปรงของตัวเองจะหงายหลังตกเตียง ป๊อปปี้รีบคว้าตัวฟางมากอด
ทำให้ตัวเองล้มลงไปนอนทับกันทันที
“แม่จะมาบอกว่าพรุ่งนี้ป๊อปไม่ต้องไปทำงานก็ได้นะลูก ว้าย เอ่อแม่ไปแล้วดีกว่า ไม่กวนละ”แม่
ป๊อปปี้เปิดประตูมาอีกครั้งแต่ร้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ในสภาพเสื้อหลุดลุ่ยแล้วนอนคร่อมฟางอยู่ก็รีบ
ออกไป
“ลุกไปเลยนะ คนบ้า คนลามก”ฟางหน้าแดงแล้วผลักป๊อปปี้ออกไปก่อนจะถอยนั่งห่างป๊อปปี้ พลาง
มองป๊อปปี้ไม่ไว้ใจก่อนจะบีบไหล่ตัวเองเพื่อคลายความเมื่อย
“อ๊ะ อะไรเนี่ย จะทำอะไรของนาย”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้เอื้อมมือมานวดไหล่ในฟาง
“หน้าที่ของสามีต้องดูแลภรรยา ตอนนี้ฟางกำลังเมื่อยเดี๋ยวพี่นวดให้นะครับ พี่สัญญาพี่จะไม่ทำ
อะไรเรา ถ้าเราไม่เต็มใจ”ป๊อปปี้พูดแล้วนวดไหล่ให้ฟางอย่างเบามือแต่ไม่ทิ้งน้ำหนักเกินไป ฟาง
หน้าแดงทันทีที่ป๊อปปี้สัมผัสตัวแต่ละครั้ง
ตึก
หัวใจของฟางเต้นไม่เป็นจังหวะ
“เอ่อ พะ พอแล้ว ชั้นจะอาบน้ำ ขอบใจนะ”ฟางแก้มแดงจัดรีบหนีป๊อปปี้เขาห้องน้ำไปทันที ป๊อปปี้
ส่ายหน้าขำกับฟาง
"เป็นอะไรของเธอเนี่ยยัยฟาง"ฟางพูดกับตัวเองเมื่ออยู่ในห้องน้ำ
แต่งกันแล้วแต่บอกเลยว่าอุปสรรคมาเพียบ55555
วันนี้ถ้าเม้นเยอะเดี๋ยวอัพอีกตอนให้ ชดเชยที่ยังไม่ลงเรื่องใหม่นะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
